View source for δεῖνα

{{LSJ1
|Full diacritics=δεῖνα
|Medium diacritics=δεῖνα
|Low diacritics=δείνα
|Capitals=ΔΕΙΝΑ
|Transliteration A=deîna
|Transliteration B=deina
|Transliteration C=deina
|Beta Code=dei=na
|Definition=ὁ, ἡ, τό, gen. [[δεῖνος]], dat. [[δεῖνι]], acc. [[δεῖνα]]: sometimes indecl. (v. infr.): nom. δεῖν, ὁ, <span class="bibl">Sophr.58</span>: gen. and dat. <b class="b3">τοῦ δείνατος, τῷ δείνατι</b>, <span class="bibl">A.D.<span class="title">Pron.</span>60.12</span>, <span class="bibl"><span class="title">EM</span>614.51</span>:—<span class="sense"><span class="bld">A</span> [[such an one]], [[so-and-so]], always with Art., ὁ δεῖνα <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ra.</span>918</span>, etc.; τὸν δεῖνα τὸν τοῦ δεῖνα <span class="bibl">Id.<span class="title">Th.</span>622</span>; ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος τὸν δεῖν' εἰσήγγειλεν <span class="bibl">D.13.5</span>; ἃ ἂν ὁ δεῖνα ἢ ὁ δεῖνα εἴπῃ <span class="bibl">Id.2.31</span>; ὁ δεῖνα καὶ ὁ δεῖνα <span class="bibl">Arist.<span class="title">Rh.</span>1416a23</span>; ἡ δεῖνα <span class="bibl">Ant.Lib.22</span>; <b class="b3">τὸ δ</b>., euphemism for <b class="b3">τὸ πέος</b>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span>1149</span>, cf. Sch.Luc.Bis Acc.23; <b class="b3">τὸ δεῖνα δ' ἐσθίεις;</b> do you eat <b class="b2">such a fish?</b> <span class="bibl">Antiph.129.6</span>: in gen., <b class="b3">ἐμὸς ἢ τοῦ δεῖνος</b> mine or [[some other's]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span>1262a3</span>: dat., τῷ δεῖνι μεμφόμενος <span class="bibl">D.20.104</span>, cf. <span class="bibl">37.56</span>: pl., οἱ δεῖνες <span class="bibl">Id.24.180</span>; τῶν δείνων <span class="bibl">Id.20.106</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> <b class="b3">τὸ δ</b>. in Com. as an interjection to express an idea which suddenly strikes one, [[by the way]], [[mark you]], <span class="bibl">Ar.<span class="title">V.</span>524</span>, <span class="bibl"><span class="title">Pax</span> 268</span>, etc.: in later Prose, <span class="bibl">Luc.<span class="title">Vit.Auct.</span>19</span>.</span>
}}
{{DGE
|dgtxt=ὁ, ἡ, τό<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> [[δεῖν]] Sophr.66<br /><b class="num">• Morfología:</b> [indecl., pero gen. [[δεῖνος]] D.13.5, Men.<i>Epit</i>.681 (p.347), Arist.<i>Pol</i>.1262<sup>a</sup>3, <i>PMich.Teb</i>.122.1.21, 2.5 (I d.C.), A.D.<i>Pron</i>.60.11, δείνατος <i>PMich.Teb</i>.122.1.23, 2.2 (I d.C.), A.D.<i>Pron</i>.60.12, <i>EM</i> 614.52G.; dat. δεῖνι D.20.104, A.D.<i>Pron</i>.60.12, Philostr.<i>VS</i> 539, δείνατι A.D.<i>Pron</i>.60.12, <i>EM</i> 614.52G.; plu. nom. δεῖνες D.24.180; gen. δείνων D.20.106; siempre c. art.]<br /><b class="num">I</b> como pron. indef.<br /><b class="num">1</b> [[un tal]], [[un fulano]], [[un como se llame]], [[quienquiera que sea]] τὸν δεῖνα γιγνώσκεις, τὸν ἐκ Κοθωκιδῶν; Ar.<i>Th</i>.620, cf. 621, 622, 625, ὡς Ἁρμόδιον μὲν καὶ τὸν δεῖνα [[ἦλθον]] Lys.1.41, [[οὐχ]] ὁ [[δεῖν]] τυ ἐπίκαζε Sophr.l.c., ὁ δεῖνα [[Ἰᾶπυξ]] = <i>el como se llame de Yapigia</i> Antiph.137, ref. a un pescado τὸ δεῖνα δ' ἐσθίεις comes un como se llame</i> Antiph.127.6, κἂν [[ὑμεῖς]] ἕνα κἂν [[πλείους]] κἂν τὸν δεῖνα κἂν ὁντινοῦν χειροτονήσετε στρατηγόν D.4.19, τὰ ([[νόμιμα]]) τῶν δείνων D.20.106, οἱ δεῖνες τὸν δῆμον ἐστεφάνωσαν D.24.180, τῷ δεῖνι δανείσω D.37.56, ἔπινε [[μετὰ]] τοῦ [[δεῖνος]] = <i>bebía con un fulano</i> Men.l.c., ὁ &lt;δ.&gt; [[μοιχός]], καὶ ὁ δεῖνα [[ἄρα]] Arist.<i>Rh</i>.1416<sup>a</sup>24, ἐμὸς ἢ τοῦ [[δεῖνος]] = <i>mío o de otro tal</i> Arist.<i>Pol</i>.1262<sup>a</sup>3, ὁ δεῖνα, παράδοξόν γε ποιεῖς [[πρᾶγμα]] Macho 49, [[πέντε]] δίδωσιν ἑνὸς τῇ δεῖνα ὁ δεῖνα τάλαντα <i>AP</i> 5.126 (Phld.), σκιὰ τοῦ [[δεῖνος]] Plu.2.707d, δέχου τοῦτον σὺ ... καὶ τὸ δεῖνα Luc.<i>Cat</i>.13, πατέρα μὲν τοῦ [[δεῖνος]] ἐξεπίστασθαι καὶ μητέρα Philostr.<i>VS</i> 480, εἰ ἡ δεῖνα [[αὐτῷ]] καλὴ φαίνοιτο Philostr.<i>VS</i> 513, cf. 516, 542, ὁ δεῖνα μοι εἴρηκε Hierocl.<i>Facet</i>.36, cf. Luc.<i>Somn</i>.11, Aq.<i>Ru</i>.4.1, ὁ [[δεῖνα]] καὶ ἡ [[δεῖνα]] = <i>quienquiera que sea, hombre o mujer</i> Iust.<i>Nou</i>.74.4.1.<br /><b class="num">2</b> para evitar un n. prop. preciso [[Fulano]], [[Mengano]], [[Zutano]] τί δὲ ταῦτ' ἔδρασ' ὁ δεῖνα; para no citar a Esquilo, Ar.<i>Ra</i>.918, μὴ ἂν ὁ δεῖνα ἢ ὁ δεῖνα εἴπῃ D.2.31, ὁ δεῖνα τοῦ [[δεῖνος]] τὸν δεῖνα εἰσήγγειλεν D.13.5, τῷ δεῖνι μεμφόμενος καὶ τὸν [[δεῖν]]' ἀνάξιον D.20.104, cf. D.C.44.33.4, 78.2.2, [[ὁμολογία]] τοῦ [[δῖνος]] τοῦ δίνατος πρὸς τὸν δῖνα τοῦ δίνατος <i>PMich.Teb</i>.122.1.23 (I d.C.), ὑπάγετε ... πρὸς τὸν δεῖνα <i>Eu.Matt</i>.26.18, ὁ δὲ [[ἀγωνοθέτης]] χρηματιεῖ ὁ δεῖνα τοῦ [[δεῖνος]] [[ἀγωνοθέτης]] πανηγύρεως Δημοσθενείων πρώτης ἢ δευτέρας ἢ τρίτης = <i>y el juez usará el título de Fulano hijo de Mengano, juez del primer (o segundo o tercer) certamen de las Demostenias</i>, <i>SEG</i> 38.1462.33 (Enoanda II d.C.), frec. en formularios mág. ποιήσατέ με, τὸν δεῖνα, ἔποπτον πᾶσιν ἀνθρώποις <i>PMag</i>.1.261, cf. 3.567, ἡ δεῖνα [[σοι]] ἐπιθύει ... ἐχθρόν τι [[θυμίασμα]] <i>PMag</i>.4.2643, ἔξελθε ἀπὸ τοῦ δεῖνα <i>PMag</i>.4.3013.<br /><b class="num">3</b> euf. ‘[[la cosa]]’ por el pene ἀνατριβομένῳ γε τὸ δεῖνα = <i>mientras se frota la cosa</i> Ar.<i>Ach</i>.1149, TP. τί περιγράφεις; OI. τὸ δεῖνα Ar.<i>Pax</i> 879.<br /><b class="num">II</b> como adj. indef. [[tal]] εἰς τὸν δεῖνα τόπον Sm.1<i>Re</i>.21.2, εἰ [[ἐπιτυγχάνω]] τοῦ δεῖνα πράγματος <i>Suppl.Mag</i>.79.17, κατὰ τὴν δεῖνα πόλιν <i>Cod.Iust</i>.1.12.3.5.<br /><b class="num">III</b> τὸ δεῖνα como interj. para indicar una idea surgida repentinamente, cambiar de tema o ganar tiempo [[por cierto]], [[mira]], [[a propósito]] Ar.<i>Pax</i> 268, <i>V</i>.524, <i>Lys</i>.921, 1168, <i>Au</i>.648, <i>Fr</i>.4, Men.<i>Pc</i>.335, <i>Dysc</i>.897, <i>Sam</i>.547, Luc.<i>Vit.Auct</i>.19, <i>Bis Acc</i>.23.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Dud. ¿Del plu. [[τάδε]] ἕνα &lt; [[ταδεῖνα]] (cf. [[εἷς]])? ¿Sobre *δέν ‘[[algo]]’, por falso corte de [[οὐδέν]]? ¿De *δϝεινο-, deriv. del numeral ‘[[dos]]’?
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0538.png Seite 538]] ὁ, ἡ, τό, gen. [[δεῖνος]], acc. [[δεῖνα]] etc. zuweilen indeclin., wie Ar. Th. 622; [[der und der]], [[ein gewisser]], den man nicht nennen will oder kann, der bewußte, Ran. 918; Oratt., z. B. οἱ δεῖνες Dem. 24, 180; – τὸ [[δεῖνα]], aus der Volkssprache, als Ausruf gebraucht, wenn man einen plötzlichen Einfall sogleich vorbringt, um ihn nicht zu vergessen, atat, oder wenn man sich auf etwas nicht sogleich besinnen kann, [[Dings]], Ar. Lys. 921 Av. 648 Pax 268; dah. euphemistisch für [[πέος]], ibd. 867 Ach. 1149.
}}
{{bailly
|btext=(ὁ, ἡ, τό)<br /><i>gén</i>. [[δεῖνος]], <i>dat.</i> δεῖνι, <i>acc.</i> [[δεῖνα]] ; <i>pl. nom</i>. δεῖνες, <i>gén.</i> δείνων;<br /><i>ou indécl. touj. précédé de l'art.</i><br />un tel, une telle : ὁ [[δεῖνα]] ἢ ὁ [[δεῖνα]] tel ou tel ; ὁ [[δεῖνα]] καὶ ὁ [[δεῖνα]] tel et tel.<br />'''Étymologie:''' cf. [[δείς]].
}}
{{elnl
|elnltext=δεῖνα, ὁ, ἡ, τό pron., meestal indecl., ook gen. δεῖνος dinges, een zeker iemand of iets:. ἔσθ’ ὁ δεῖν’, ὃς καί ποτε τὸν δεῖνα τὸν τοῦ δεῖνα... het is dinges, die ooit dinges, de zoon van dinges... Aristoph. Th. 622. als interjectie, bij plotseling idee weet je wat?:. καίτοι, τὸ δεῖνα, ψίαθός ἐστ’ ἐξοιστέα maar weet je wat? Er moet een matras gehaald worden Aristoph. Lys. 921.
}}
{{elru
|elrutext='''δεῖνα:''' ὁ, ἡ, τό (gen. [[δεῖνος]], dat. δεῖνι, acc. [[δεῖνα]]; pl. δεῖνες, gen. δείνων; тж. indecl.) такой-то, некоторый: ὁ δεῖνα ὁ τοῦ δεῖνα Arph. шутл. «[[некто нектович]]», такой-то, сын такого-то; ὁ δεῖνα ἢ или καὶ ὁ δεῖνα! Dem., Arst. такой-то и такой-то; ἀτὰρ (или [[καίτοι]]) τὸ δεῖνα! Arph. да, вот что!; οὐ φέρεις; - Τὸ δεῖνα γάρ; Arph. отчего не несешь? - Штуку-то эту?; οὐ τὰ τῶν Ἀθηναίων [[νόμιμα]], οὐ τὰ τῶν δείνων Dem. законы ни афинян, ни кого бы то ни было.
}}
{{ls
|lstext='''δεῖνα''': ὁ, ἡ, τό, γεν. [[δεῖνος]], δοτ. δεῖνι, αἰτ. [[δεῖνα]]· ἀλλ’ [[ἐνίοτε]] ἄκλιτον (ἴδε τὰ κατωτ. μνημονευόμενα χωρία)· ὀνομαστική τις [[δεῖν]], ὁ, ἀναφέρεται ἐκ τοῦ Σώφρωνος ὑπὸ Ἀπολλ. π. Ἀντωνυμ. 335C, πρβλ. Ἰω. Ἀλεξ. τονικ. παραγγ. 25· γενικὴ δὲ καὶ δοτ. τοῦ δείνατος, τῷ δείνατι αναφέρονται ὑπὸ Ἀπολλ. αὐτ. 336: ― τοιοῦτός τις, «ἕνας κἄποιος», ὃν δὲν θέλει τις ἢ δὲν δύναται νὰ ὀνομάσῃ, «ὁ τάδε», ἀείποτε μετὰ τοῦ ἄρθρου, ὁ [[δεῖνα]] Ἀριστοφ. Βατρ. 918, κτλ.· τὸν [[δεῖνα]] τὸν τοῦ [[δεῖνα]] ὁ αὐτ. Θεσμ. 622· ὁ [[δεῖνα]] τοῦ δεινὸς τὸν [[δεῖνα]] εἰσαγγέλει Δημ. 167. 25· ἃ ἂν ὁ δεῖνα ἢ ὁ δεῖνα εἴπῃ ὁ αὐτ. 27. 11· ὁ δεῖνα καὶ ὁ δεῖνα Ἀριστ. Ρητ. 3. 15, 5· τὸ δεῖνα, κατ’ εὐφημισμὸν ἀντὶ τὸ [[πέος]], Ἀριστοφ. Ἀχ. 1149, πρβλ. Σχόλ. Λουκ. Διὶ Κατηγ. 23· τὸ δεῖνα δ’ ἐσθίεις; «τρώγεις τὸ [[δεῖνα]] ψάρι;» Ἀντιφ. Κουρ. 2· κατὰ γεν., ἐμὸς ἢ τοῦ [[δεῖνος]], [[ἰδικός]] μου ἢ ἄλλου τινός, τοῦ τάδε, Ἀριστ. Πολ. 2. 3, 5· δοτ., τῷ δεῖνι μεμφόμενος Δημ. 488. 23, πρβλ. 982. 25· ― πληθ. οἱ δεῖνες ὁ αὐτ. 756. 13· τῶν δείνων ὁ αὐτ. 489. 12. ΙΙ. τὸ [[δεῖνα]] [[εἶναι]] [[ὡσαύτως]] ἐν χρήσει παρὰ κωμ., [[ὅταν]] αἰφνιδίως ἐπέρχηται εἰς τὸν νοῦν τινος νὰ ἐρωτήσῃ ἢ νὰ ὑπομνήσῃ τι, [[ὅπερ]] [[τέως]] διέφευγε τὴν μνήμην [[αὐτοῦ]], Ἀριστοφ. Σφηξ. 524, Εἰρ. 268, Ὄρν. 648, Λυσ. 921 καίτοι τὸ [[δεῖνα]]· ψίαθός ἐστ’ ἐξοιστέα, 926 καίτοι τὸ [[δεῖνα]]· [[προσκεφάλαιον]] οὐκ ἔχεις.
}}
{{StrongGR
|strgr=[[probably]] from the [[same]] as [[δεινῶς]] ([[through]] the [[idea]] of forgetting the [[name]] as [[fearful]], i.e. [[strange]]); so and so ([[when]] the [[person]] is [[not]] specified): [[such]] a [[man]].
}}
{{Thayer
|txtha=ὁ, ἡ; genitive [[δεινός]]; dative δεινι; accusative [[τόν]], [[τήν]], τό [[δεῖνα]] (cf. Matthiae, § 151), [[such]] a [[one]], a [[certain]] [[one]], i. e. [[one]] whose [[name]] I cannot [[call]] on the [[instant]], or whose [[name]] it is of no [[importance]] to [[mention]]; [[once]] in the Scriptures, viz. [[Aristophanes]], [[Demosthenes]], others.)
}}
{{grml
|mltxt=<b>επίρρ.</b><br /><b>βλ.</b> [[δεινός]].<br />ο, η, το (και αρσ. δείνας, ο) (AM δεῖνα, ο, η, το)<br />(για πρόσωπα ή πράγματα που δεν μπορεί ή δεν θέλει [[κανείς]] να κατονομάσει) («ο [[δείνα]] [[ἔμπορος]]», «βλέπεις τὸν δεῖνα, [[τέκνον]] μου, πεζὸς περιεπάτει», «τί δὲ ταῡτ' ἔδρασ' ὁ δεῖνα;»)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ δεῖνα</i><br /><b>1.</b> [[κάτι]] γνωστό για την ασημαντότητά του<br /><b>2.</b> το [[πέος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αβέβαιης ετυμολ. Η παλιότερη [[ερμηνεία]] της λ. από το [[τάδε]] ένα</i> (ουδ. πληθ. της αντων. <i>όδε</i> και της αρχ. αντων. [[ένος]]) «αυτά (και) εκείνα» > <i>ταδείνα</i> > ο [[δείνα]], με αναλογικά σχηματισμό, δεν γίνεται [[σήμερα]] αποδεκτή. Αντ' αυτής υποστηρίζεται ότι πρόκειται για παρετυμολογικό σχηματισμό από τη λ. [[δείμα]], αναλογικά [[προς]] <i>το δεινόν</i>, τα [[δεινά]], ενώ σύμφωνα με [[άλλη]] [[υπόθεση]] η λ. προήλθε από το <i>δέν</i> (γεν. <i>δενός</i>) «[[πράγμα]], [[σώμα]]» μέσω της ονομ. <i>δειν</i>, που παραδίδεται στον κωμικό Σώφρονα. Ωστόσο [[καμιά]] από τις ερμηνείες αυτές δεν κρίνεται ικανοποιητική. Ας σημειωθεί ότι η [[αντωνυμία]] [[δείνα]] συνοδεύεται [[πάντα]] από [[άρθρο]] και δεν απαντά [[πριν]] τον Αριστοφάνη, στον οποίο το ουδ. το [[δείνα]] εκφράζει την [[αμηχανία]] κάποιου που δεν ξέρει, δεν τολμά ή δεν βρίσκει την κατάλληλη [[λέξη]] για να πει [[κάτι]]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''δεῖνα:''' ὁ, ἡ, τό, γεν. [[δεῖνος]], δοτ. <i>δεῖνι</i>, αιτ. [[δεῖνα]]· πληθ. <i>οἱ δεῖνες</i>, τῶν δείνων· [[αλλά]] μερικές φορές άκλιτο,<br /><b class="num">I.</b> [[κάποιος]] [[τέτοιος]], [[ένας]] [[κάποιος]] τον οποίο δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να κατονομάσουμε· ὁ [[δεῖνα]], σε Αριστοφ. κ.λπ.· ὁ [[δεῖνα]], τοῦ [[δεῖνος]], τὸν [[δεῖνα]] εἰσαγγέλλει, σε Δημ.<br /><b class="num">II.</b> το [[δεῖνα]] στους Κωμ. ως επιφών., Λατ. [[malum]]! [[κατάρα]]! σε Αριστοφ. (αμφίβ. προέλ.).
}}
{{etym
|etymtx=ὁ (ἡ, [[τό]])<br />Grammatical information: ?<br />Meaning: [[N. N.]], [[so-and-so]] (Att.).<br />Other forms: <b class="b3">τοῦ δεῖνος</b>, <b class="b3">οἱ δεῖνες</b> etc., sometimes indecl. <b class="b3">τοῦ δεῖνα</b> (more forms in Schwyzer 612), always with article<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: Unknown. The explanation from plur. <b class="b3">*τάδε ἔνα</b> (cf. [[ἐκεῖνος]]) <b class="b2">this (and) that</b> > <b class="b3">*ταδεῖνα</b>, with anal. <b class="b3">ὁ δεῖνα</b> is now given up. The singular forms are much more usual than the plural forms. - S. Belardi, Doxa 3, 202f., Moorhouse Lang. 23 (1947) 207ff. Biraud, Nomina rerum 57-69: [[de]] + [[en-α]] [[so-und-so]].
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[deriv. uncertain] [[sometimes]] indecl.]<br /><b class="num">I.</b> [[such]] an one, a [[certain]] one, whom one cannot or [[will]] not [[name]], ὁ [[δεῖνα]] Ar., etc.; ὁ [[δεῖνα]] τοῦ [[δεῖνος]] τὸν [[δεῖνα]] εἰσαγγέλλει Dem.<br /><b class="num">II.</b> [[δεῖνα]] in Com. as an interjection, Lat. [[malum]]! [[plague]] on't! Ar.
}}
{{FriskDe
|ftr='''δεῖνα''': ὁ (ἡ, τό),<br />{deĩna}<br />'''Forms''': τοῦ [[δεῖνος]], οἱ δεῖνες usw., bisweilen indekl. τοῦ [[δεῖνα]] (weitere Formen bei Schwyzer 612), immer mit Artikel<br />'''Meaning''': ‘N. N., der und der’ (att.).<br />'''Etymology''': Unerklärt. Nach gewöhnlicher Auffassung aus dem Plur. *[[τάδε]] ἔνα (vgl. [[ἐκεῖνος]]) ‘dies (und) jenes' > *ταδεῖνα erwachsen, wozu ὁ [[δεῖνα]] usw. als Analogiebildung. Dagegen spricht vor allem, daß die Singularformen ungleich gewöhnlicher als die Pluralformen sind. — Unhaltbare Kombination bei Messing Lang. 23, 210f., s. Belardi Doxa 3, 202f.<br />'''Page''' 1,357
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：de‹na 得那<br />'''詞類次數'''：名詞（1）<br />'''原文字根'''：某某<br />'''字義溯源'''：某人^，這一個，有人；或源自（[[δεινῶς]]）=可怖的），而 （[[δεινῶς]]）出自（[[δειλός]]）=膽怯的）， （[[δειλός]]）又出自（[[δέομαι]]）X=畏懼*）<br />'''出現次數'''：總共（1）；太（1）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 某人（1） 太26:18
}}