View source for ἐσχατιά

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐσχᾰτιά
|Medium diacritics=ἐσχατιά
|Low diacritics=εσχατιά
|Capitals=ΕΣΧΑΤΙΑ
|Transliteration A=eschatiá
|Transliteration B=eschatia
|Transliteration C=eschatia
|Beta Code=e)sxatia/
|Definition=Ion. [[ἐσχατιή]], ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[farthest part]], [[edge]], [[border]], especially of a place, Ep., Ion., Lyr., and sometimes in Trag. (lyr.); νήσου ἐπ' ἐσχατιῆς Od.5.238; <b class="b3">ἀγροῦ ἐπ' ἐσχατιήν</b> ([[varia lectio|v.l.]] -ῆς) on [[the edge]] of the land, 4.517, cf. 5.489 ([[varia lectio|v.l.]] -ῇς, -ῇ); simply <b class="b3">ἐπ' ἐσχατιῇ, -ῆς</b>, on [[the edge]] or [[shore]], 9.182,280; <b class="b3">ἐπ' ἐσχατιῇ λιμένος</b> at [[the mouth]] of the harbour, 2.391; <b class="b3">ἐσχατιῇ πολέμοιο</b> on [[the skirts]] of battle (i.e. [[farthest parts]] of the field), Il.11.524, cf. 20.328; [[ἐσχατιῇ]] [[round the edge]] [of the funeral pile], 23.242; [[ἐσχατιαῖς]], for <b class="b3">ἐν ἐ.</b>, [[on the outskirts]], S.''Ph.''144 (anap.); also, of parts of the body, καρδίης ἡ ἐ. Hp.''Cord.''4; γένυος Arat.57: metaph., [[the extremity]], [[highest point]], <b class="b3">ὄλβου πρὸς ἐσχατιαῖς</b> ([[varia lectio|v.l.]] -ιάς) Pi.''I.''6(5).12; πρὸς ἐσχατιὰν ἀρεταῖσιν ἱκάνων Id.''O.''3.43; τὸ μηδαμῶς ὂν ἐ. τῆς πρώτης αἰτίας Dam.''Pr.''441; μέχρι τῶν ἐ. Ph.1.685.<br><span class="bld">2</span> [[border]] of a country, ἐσχατιῇ Γόρτυνος Od.3.294; ναῖον δ' ἐσχατιὴν Φθίης Il.9 484; [[ἐσχατιῇ]] alone, Od.14.104; ἀν' ἐσχατιήν Archil.89.4: pl., <b class="b3">αἱ ἐ. τῆς οἰκεομένης</b> [[the extremities]] of the world, [[Herodotus|Hdt.]]3.106; also, [[borders]], [[frontierland]], τῆς Αἰτωλίδος Id.6.127: abs., Id.3.115,116, X.''HG''2.4.4, etc.: in Attica, [[a boundary estate]], i.e. one at the sea-side or the foot of the mountains (cf. ''AB''256), Aeschin.1.97, D.42.5, ''IG''22.1594 (iv B.C.), Alciphr.3.34, cf. ''IG''12(5).872.82 (Tenos): pl., ib.88.<br><span class="bld">3</span> of [[time]], ἀν' ἐσχατιάν [[at last]], Pi.''P.''11.56: so dat., ἐσχατιῇ Nic.''Th.''437.<br><span class="bld">4</span> in plural, = [[δύσεις]], Arat.574.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1045.png Seite 1045]] ἡ, der äußerste Theil, der Rand, die Gränze eines Ortes, z. B. νήσου, Od. 5, 238. 9, 182. 280; λιμένος, die Mündung des Hafens, 2, 391. 10, 96; πολέμου, der entlegenste Theil der Schlacht, die äußersten, hintersten Glieder des Treffens, Il. 11, 524. 20, 328; des Scheiterhaufens, 23, 242. So auch ἀγροῦ, vom entlegensten, fernsten Theile des Landgutes, Od. 4, 517. 5, 489; auch ἐσχατιή allein, ein einzelnes von der Stadt entlegenes Landstück, bes. am Meere od. Gebirge belegenes Landgut, Gränzstück, 14, 104; Her. 6, 107; so auch bei den Attikern (Harpocr. τὰ πρὸς τοῖς τέρμασι τῶν χωρίων, οἷς γειτνιᾷ [[εἴτε]] [[ὄρος]] [[εἴτε]] [[θάλασσα]]). Soph. Phil. 144; ἐπ' ἐσχατιᾶς κεκτημένος Plat. Legg. VIII, 842 e; Dem. 42, 5; vgl. Böckh's Staatshh. I p. 68. Bei Theocr. 13, 25 sind ἐσχατιαί abgegränzte Aecker. – Übertr., die νων Pind. Ol. 3, 45; πρὸς ἐσχατιὰς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν I. 6, 11; ἀν' ἐσχατιήν Archil. frg. 60; ἐσχατιῇ, endlich, Nic. Th. 437; – ἐσχατιαί = [[δύσις]], Arat. 574.
}}
{{bailly
|btext=ᾶς (ἡ) :<br />limite extrême, extrémité : πυρῆς IL bord d'un bûcher ; νήσου OD bord d'une île ; λιμένος OD entrée d'un port ; ἀγροῦ OD extrémité d'un champ ; ἐσχατιὰ πολέμοιο IL extrémité d'un combat, d'un champ de bataille ; territoire <i>ou</i> champ à l'extrémité d'un pays, <i>sel. d'autres</i> bien, domaine <i>en gén.</i> ; αἱ ἐσχατιαὶ τῆς οἰκουμένης HDT les extrémités du monde ; ἐπ' ἐσχατιῇ <i>(ion.)</i> OD, ἐσχατιαῖς SOPH à l'extrémité, à la limite extrême de la portée de la vue, <i>càd</i> au fond <i>ou</i> au loin ; <i>particul.</i> extrémité d'une ville bordée par la mer <i>ou</i> au pied d'une montagne.<br />'''Étymologie:''' [[ἔσχατος]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἐσχατιά:''' ион. ἐσχατιή ἡ тж. pl.<br /><b class="num">1</b> [[край]], [[конец]], [[граница]], [[окраина]] (νήσου Hom.; τῆς οἰκουμένης Her.; ''[[sc.]]'' [[τῇς]] πόλεως Arst.; ''[[sc.]]'' ἀγροῦ Theocr.): (ἐπ᾽) ἐσχατιῇ и ἐπ᾽ ἐσχατιῆς Hom. с краю, на краю; ἐσχατιῇ πολέμοιο Hom. в конце поля сражения; ἐπ᾽ ἐσχατιῇ λιμένος Hom. в самом устье бухты; τόπον ἐσχατιαῖς ([[varia lectio|v.l.]] ἐσχατιᾶς) δέρκου Soph. окинь взором местность до горизонта; αἱ ἐσχατιαὶ τῆς Αἰτωλίδος Her. границы Этолиды;<br /><b class="num">2</b> [[предел]], [[верх совершенства]] (ἐ. ὄλβου Pind.): πρὸς ἐσχατιὰν ἀρεταῖσιν ἱκάνειν Pind. достигнуть вершины добродетелей;<br /><b class="num">3</b> [[окончание]], [[завершение]], [[конец]]: ἀν᾽ ἐσχατιάν Pind. наконец.
}}
{{ls
|lstext='''ἐσχᾰτιά''': Ἰων. -ιή, ἡ, ([[ἔσχατος]]) τὸ ἔσχατον [[μέρος]], [[ἄκρα]], [[ὅριον]], ἰδίως τόπου τινός, Ὅμ., Ἡρόδ., καὶ Ἀττ., ἀλλὰ σπάν. παρὰ Τραγ.· νήσου ἐπ᾿ ἐσχατιῆς, ἐπὶ τῶν ἐσχάτων μερῶν τῆς νήσου, Ὀδ. Ε. 238· ἀγροῦ ἐπ᾿ ἐσχατιήν, ἐπὶ τῆς ἄκρας τοῦ ἀγροῦ, Δ. 517, Ε. 489· καὶ [[ἁπλῶς]], ἐπ᾿ ἐσχατιῇ ἢ -ῆς, ἐπὶ τῆς ἄκρας ἢ τῆς ἀκτῆς, Ι. 182, 180· ἐπ᾿ ἐσχατιῇ λιμένος, «[[ἁπλῶς]] ἐσχατιὰ τὸ τοῦ λιμένος [[ἄκρον]] μεθ᾿ ὃ ἡ [[θάλασσα]]» (Σχόλ.), Β. 391, Κ. 96· ἐσχατιῇ πολέμου, κατὰ τὰ ἀπώτατα [[ἄκρα]] τοῦ πεδίου τῆς μάχης, Ἰλ. Λ. 524, Υ. 328· ἐσχατιῇ, ἐν τῷ κατωτάτῳ μέρει τῆς ἐπικηδείου πυρᾶς, Ἰλ. Ψ. 242· ἐσχατιαῖς, ἀντὶ ἐν ἐσχ., κατὰ τὰ [[πέριξ]] [[ἄκρα]], Σοφοκλ. Φιλ. 144: - μεταφ., τὸ ἔσχατον, ὕψιστον [[σημεῖον]], ὄλβου πρὸς ἐσχατιαῖς Πινδ. Ι. 6. (5), 17· πρὸς ἐσχατιὰν ἀρεταῖσιν ἱκάνειν ὁ αὐτ. ἐν Ο. 3. 77· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ μερῶν τοῦ σώματος, καρδίης ἡ ἐσχ. Ἱππ. 269. 4· γένυος Ἄρατ. 57. 2) τὰ σύνορα χώρας τινός, ἐσχατιῇ Γόρτυνος Ὀδ. Γ. 294· ναῖον δ᾿ ἐσχατιὴν Φθίης Ἰλ. Ι. 484· [[οὕτως]], ἐσχατιῇ, μόνον ἐν Ὀδ. Ξ. 104, Ἀρχίλ. 82· ἐν τῷ πληθ., αἱ ἐσχατιαὶ τῆς οἰκουμένης, τὰ [[ἄκρα]], τὰ πέρατα τοῦ κόσμου, Ἡρότ. 3. 106· [[ὡσαύτως]], τὰ σύνορα, ἡ [[μεθόριος]] [[χώρα]], τῆς Αἰτωλίδος ὁ αὐτ. 6. 127: ἀπολ. ὁ αὐτ. 3. 115. 116, Ξεν. Ἑλλ. 2. 4, 4, κτλ., πρβλ. 6. 127: - ἐν τῇ Ἀττ., «ἐσχατιαί: τὰ χωρία λέγουσιν ἐσχατιὰς τὰ πρὸς τοῖς ὅροις τῆς χώρας ἢ τὰ πρὸς τῇ θαλάσσῃ» (Α. Β. 256. 30)· [[κτῆμα]], οἰκίαν μὲν γὰρ [[ὄπισθεν]] τῆς πόλεως, ἐσχατιὰν δὲ Σφηττοῖ, Ἀλωπεκῆσι δ᾿ ἕτερον [[χωρίον]] Αἰσχίν. κατὰ Τιμάρχ. 97, Δημ. 1040. 13, πρβλ. Συλλ. Ἐπιγρ. 2338. 52 κἑξ, Böckh Α. Ε. 1. 86, πρβλ. Ἁρποκρ. ἐν λ. 3) ἐπὶ χρόνου, ἀν᾿ ἐσχατιάν, ἐπὶ τέλους, Πινδ. Π. 11. 86· οὕτω κατὰ δοτ., ἐσχατιῇ Νικ. Θηρ. 437. 4) ἐσχατιαί, = δύσεις, Ἄρατ. 574.
}}
{{Slater
|sltr=<b>ἐσχᾰτιά</b> [[highest]] [[point]], [[extremity]], [[extreme]] πρὸς ἐσχατιὰν Θήρων ἀρεταῖσιν ἱκάνων ἅπτεται [[οἴκοθεν]] Ἡρακλέος σταλᾶν (O. 3.43) [[μέλανος]] ἂν ἐσχατιὰν καλλίονα θανάτου λτ;στείχοι&gt; (supp. Wil.: ἐν codd.) (P. 11.56) ἐσχατιαῖς [[ἤδη]] πρὸς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν [[θεότιμος]] [[ἐών]] ([[varia lectio|v.l.]] ἐσχατιὰς) (I. 6.13)
}}
{{grml
|mltxt=η (Α ἐσχατιὰ και ιων. ἐσχατιή) [[έσχατος]]<br />το έσχατο [[μέρος]] ή [[σημείο]] μιας έκτασης, το τελευταίο όριο, το [[τέρμα]], το ακραίο [[σημείο]] («εις την εσχατιάν του χωρίου, εις τα Λιβάδια», Παπαδ.)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> το ακραίο, το υψιστο [[σημείο]] («ὄλβου πρὸς ἐσχατιαῑς», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>2.</b> τα όρια, τα [[σύνορα]] μιας χώρας («ἐσχατιῇ Γόρτυνος», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>3.</b> (στην Αττική) [[κτήμα]] που βρίσκεται [[κοντά]] στη [[θάλασσα]] ή στις υπώρειες όρους<br /><b>4.</b> απόκεντρο [[μέρος]], [[ησυχαστήριο]]<br /><b>5.</b> η [[κατάσταση]] της έσχατης ταπεινότητας («τὴν ἀνθρωπίνην ἐσχατιὰν ἐξ ἧς ἀρρήτως ὁ ἁπλοῦς Ἰησοῦς συνετέθη», Διον. Αρ.)<br /><b>6.</b> (στη δοτ. εν.) <i>ἐσχατιῇ</i><br />στο κατώτατο [[μέρος]] (της επικήδειου πυράς)<br /><b>7.</b> <b>στον πληθ.</b> α) <i>ἐσχατιαί</i><br />δύσεις<br />β) (στη δοτ.) <i>ἐσχατιαῑς</i><br />([[αντί]] ἐν ἐσχατιαῑς) στα [[γύρω]] απομακρυσμένα μέρη<br /><b>8.</b> <b>φρ.</b> α) «ἐπ' ἐσχατιῇ» ή «ἐσχατιῆς» — στην [[άκρη]] ή στην [[ακτή]] («ἐπ' ἐσχατιῇ λιμένος» — το τελευταίο [[σημείο]] του λιμανιού [[μετά]] το οποίο αρχίζει η [[θάλασσα]])<br />β) «ἐσχατιῇ πολέμου» — τα πιο απομακρυσμένα μέρη του πεδίου της μάχης<br />γ) «αἱ ἐσχατιαὶ τῆς οἰκουμένης» — τα πέρατα του κόσμου<br />δ) (για χρόνο) «ἀν' ἐσχατιάν» — επιτέλους.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἐσχᾰτιά:''' Ιων. -ιή, ἡ ([[ἔσχατος]]), έσχατο [[μέρος]], [[άκρο]], όριο, τελευταία [[σύνορα]] χώρας, σε Όμηρ., Ηρόδ., Αττ.· στον πληθ., [[σύνορα]], σε Ηρόδ.· τα πέρατα του κόσμου, στον ίδ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ἔσχατος]]<br />the [[furthest]] [[part]], [[edge]], [[border]], [[verge]], Hom., Hdt., [[attic]]: in plural the borders, Hdt.; the extremities of the [[world]], Hdt.
}}