View source for ἐπέοικα

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐπέοικα
|Medium diacritics=ἐπέοικα
|Low diacritics=επέοικα
|Capitals=ΕΠΕΟΙΚΑ
|Transliteration A=epéoika
|Transliteration B=epeoika
|Transliteration C=epeoika
|Beta Code=e)pe/oika
|Definition=<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">to be like, suit</b>, c. dat. pers., ὅς τις οἷ τ' ἐπέοικε <span class="bibl">Il.9.392</span>: elsewh. impers., <b class="b2">it is fit, proper</b>, c. dat. pers. et inf., σφῶϊν μέν τ' ἐπέοικε . . ἑστάμεν <span class="bibl">4.341</span>; <b class="b3">νέῳ δέ τε πάντ' ἐπέοικε . . κεῖσθαι</b> '<b class="b2">tis a seemly thing</b> for a young man to lie dead, <span class="bibl">22.71</span>, cf. <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>7.95</span>: c. acc. pers. et inf., λαοὺς δ' οὐκ ἐπέοικε . . ταῦτ' ἐπαγείρειν <span class="bibl">Il.1.126</span>; ὅν τ' ἐπέοικε βουλὰς βουλεύειν <span class="bibl">10.146</span>: with inf. understood, <b class="b3">ἀποδάσσομαι ὅσσ' ἐπέοικε [ἀποδάσασθαι</b>] <span class="bibl">24.595</span>; <b class="b3">οὔτ' οὖν ἐσθῆτος δευήσεαι οὔτε τευ ἄλλου, ὧν ἐπέοιχ' ἱκέτην . . ἀντιάσαντα [μὴ δεύεσθαι</b>] <span class="bibl">Od.6.193</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> part. pl., <b class="b3">ἐπεικότα</b> <b class="b2">seemly, fit</b>, τινί <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>669</span>, cf. S.<span class="title">Ichn.</span>271. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> <b class="b2">resemble</b>, c. dat., <span class="bibl">Arr.<span class="title">An.</span>1.12.2</span>, <span class="bibl">2.7.8</span>; ἀριθμῷ πάντ' ἐ. Pythag. ap. <span class="bibl">S.E.<span class="title">M.</span>4.2</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0916.png Seite 916]] (s. [[εἴκω]], [[ἔοικα]]), = simplex; bei Hom. auffallend wegen des Digamma von ἔοικας in der Il. geht mit Ausnahme einer Stelle, 1, 126, wo οὐκ ἐπ. in οὐχὶ ἔοικε geändert werden kann, ein apostrophirtes Wort voraus, so daß ὅσσ' ἐπέοικε wahrscheinlich für [[ὅσσα]] ἔοικε steht, so Ahrens; Od. 24, 294 hat Bekker ὡς ἐπεῴκει geschr.; [[ὅστις]] οἷ τ' ἐπ. καὶ ὃς βασιλεύτερός ἐστιν, der ihm ansteht, für ihn paßt, Il. 9, 392; gew. impers., es schickt sich, gebührt sich, [[σφῶϊν]] μέν τ' ἔπ. μετὰ πρώτοισιν ἐόντας ἑστάμεν Il. 4, 341; ἀποδώσομαι ὅσσ' ἐπ. 24, 595; vgl. Od. 6, 193; τὶν δ' ἐπ. Ἥρας πόσιν πειθέμεν Pind. N. 7, 95; ὁποῖά περ δόμοισι τοῖσδ' ἐπεικότα Aesch. Ch. 658; sp. D., wie Nic. Th. 70. Auch in späterer Prosa, οὐδὲ τῷ Ῥωμαίων πολιτεύματι ἐπεοικὸς ἦν Arr. An. 7, 15, 9 u. Plut.
}}