View source for τετίημαι

{{LSJ1
|Full diacritics=τετίημαι
|Medium diacritics=τετίημαι
|Low diacritics=τετίημαι
|Capitals=ΤΕΤΙΗΜΑΙ
|Transliteration A=tetíēmai
|Transliteration B=tetiēmai
|Transliteration C=tetiimai
|Beta Code=teti/hmai
|Definition=[ῐ], an Ep. perf. with no pres. in use, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">to be sorrowful</b>, τετίησθον <span class="bibl">Il.8.447</span>; elsewh. Hom. always uses part., in the phrase <b class="b3">τετιημένος, τετιημένη ἦτορ</b>, <span class="bibl">Il.11.556</span>, <span class="bibl">Od.4.804</span>, al., cf. <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span> 163</span>.--We also find the Act. pf. part. <b class="b3">τετῐηώς</b> (in same sense) mostly in the phrase <b class="b3">τετιηότι θυμῷ</b>, with <b class="b2">sorrowing</b> heart, <span class="bibl">Il.11.555</span>, <span class="bibl">17.664</span>, <span class="bibl">24.283</span>; also ἷζον τετιηότες <span class="bibl">9.13</span>; <b class="b3">δὴν δ' ἄνεῳ ἦσαν τετιηότες</b> they were long silent <b class="b2">from grief</b>, ib.<span class="bibl">30</span>,<span class="bibl">695</span>. (Perh. cogn. with Lat. <b class="b2">quies</b>.) </span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1096.png Seite 1096]] betrübt od. traurig sein, sich grämen; Hom., der nur τετίησθον, Il. 8, 447, u. häufig das particip. τετιημένος braucht, und zwar gew. mit dem Zusatz [[ἦτορ]], wie Hes. Th. 163. – In derselben Bdtg findet sich auch das part. act. τετιηώς, gew. in der Vrbdg τετιηότι θυμῷ, mit betrübtem Gemüthe, Il. 11, 555. 17, 664. 24, 283; ἷζον τετιηότες 9, 13, u. [[ἦσαν]] τετιηότες 9, 30. 695. – Es hängt wohl mit [[τίνω]] zusammen, strafen, betrübt machen.
}}
{{ls
|lstext='''τετίημαι''': Ἐπικός τις παρακείμ. σχηματισθεὶς οἱονεὶ ἐξ ἐνεστῶτος τιέω, ἀλλ’ [[ἄνευ]] ἐνεστ. ἐν χρήσει, εἶμαι τεταλαιπωρημένος, τεθλιμμένος, τίφθ’ οὕτω τετίησθον, Ἀθηναίη τε καὶ Ἤρη; Ἰλ. Θ. 447· ἀλλαχοῦ ὁ [[Ὅμηρος]] ποιεῖται χρῆσιν [[πανταχοῦ]] τῆς μετοχῆς ἐν τῇ φράσει, τετιημένος (ἢ τετιημένη) [[ἦτορ]], λελυπημένος τὴν καρδίαν, Ἰλ. Λ. 556, Ὀδ. Δ. 804, κλπ.· [[οὕτως]], Ἡσ. Θ. 163. - Εὑρίσκομεν [[ὡσαύτως]] τὴν μετοχὴν τοῦ ἐνεργ. πρκμ. τετιηὼς (ἐπὶ τῆς αὐτῆς σημασίας) ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐν τῇ φράσει, τετιηότι θυμῷ, μὲ τεθλιμμένην καρδίαν, Ἰλ. Λ. 555, Ρ. 666, Ω. 283· [[ὡσαύτως]], ἶζον τετιηότες Ι. 13· δὴν δ’ [[ἄνεῳ]] ἦσαν τετιηότες, ἐπὶ μακρὸν χρόνον ἐσιώπων ἐκ τῆς θλίψεως, [[αὐτόθι]] 30, 695. - Ἴδε Κόντου Παντοῖα Φιλολογικὰ ἐν Ἀθηνᾶς τόμ. ΙΖ΄, σελ. 281.
}}