View source for εἴτε

{{LSJ1
|Full diacritics=εἴτε
|Medium diacritics=εἴτε
|Low diacritics=είτε
|Capitals=ΕΙΤΕ
|Transliteration A=eíte
|Transliteration B=eite
|Transliteration C=eite
|Beta Code=ei)/te
|Definition=Dor. αἴτε, generally doubled, <b class="b3">εἴτε..εἴτε.</b>., Lat. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">sive..sive.., either..or.., whether..or.</b>., so that two cases are put as equally possible or equivalent ; thrice repeated, <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>606</span> ; εἴτ' οὖν.., εἴτε.. <span class="bibl">Id.<span class="title">OT</span>1049</span> ; εἴτ' οὖν.., εἴτε καί.. <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>843</span> ; εἴτ' οὖν.., εἴτ' οὖν.. <span class="bibl">Id.<span class="title">Ch.</span>683</span> ; εἴτε.., εἴτ' ἄρ' οὖν.. <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>345</span> ; εἴτε.., εἴτ' αὖ.. <span class="bibl">Pl. <span class="title">Phlb.</span>34b</span> ; εἴτε καί.., εἴτε καί.. <span class="bibl">Id.<span class="title">R.</span>471d</span> : with Substantives, τὴν εἴθ' ἡδονὴν εἴτε ἀπονίαν ἢ εὐστάθειαν Plu.2.1089d : the first <b class="b3">εἴτε</b> is sts. omitted in Poets, ξεῖνος, αἴτ' ὦν ἀστός <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>4.78</span> ; αἰνεῖν, εἴτε με ψέγειν θέλεις <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1403</span> ; μύραινά γ', εἴτ' ἔχιδν' ἔφυ <span class="bibl">Id.<span class="title">Ch.</span>1002</span> ; λόγοισιν, εἴτ' ἔργοισιν <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>517</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Tr.</span>236</span> ; and even in Prose, πόλις, εἴτε ἰδιῶται <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>864a</span>, cf. <span class="bibl">907d</span>, <span class="bibl"><span class="title">Sph.</span>224e</span> : the first <b class="b3">εἴτε</b> is sts. replaced by <b class="b3">εἰ</b>, as <b class="b3">εἰ..εἴτε.</b>., Lat. <b class="b2">utrum..an.</b>., v.l. in <span class="bibl">Hdt.3.35</span> ; εἰ.. εἴτε καί.. <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>768</span> ; εἰ..εἴτε μή <span class="bibl">Id.<span class="title">Eu.</span>468</span> ; εἰ μὲν.., εἴτε καὶ μή.. <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>2.1.7</span> ; sts. <b class="b3">ἤ</b> (<b class="b3">ἠὲ καί.</b>. v.l. in <span class="bibl">Il.2.349</span>) stands for the second <b class="b3">εἴτε</b>, <span class="bibl">E.<span class="title">El.</span>896</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phdr.</span>277d</span>, <span class="title">IG</span>1.40.5 ; or for the first, <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>178</span> (lyr.), <span class="bibl">E.<span class="title">Alc.</span>115</span> (lyr.) ; <b class="b3">εἴτε.. εἴτε.</b>., c. subj. (cf. [[εἰ]]), v.l. in Archyt. ap Stob.3.1.105. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> in indirect questions, <span class="bibl">Od.3.90</span>, etc. ; σκοπεῖτε εἴτ' ὀρθῶς λογίζομαι ταῦτ' εἴτε μή <span class="bibl">D.15.11</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0747.png Seite 747]] [[εἴτε]], <b class="b2">entweder</b> – <b class="b2">oder</b>, sive – sive, <b class="b2">sei es daß</b> – <b class="b2">oder daß</b>, das Gleichmögliche od. Gleichbedeutende ausdrückend, Hom. u. Folgde; εἴτ' οὖν – [[εἴτε]] [[καί]], mag nun – oder auch, Aesch. Ag. 817; εἴτ' οὖν – εἴτ' οὖν, Ch. 672, wie Plat. Apol. 34 e; [[εἴτε]] – εἴτ' ἄρ' οὖν, Soph. Phil. 345; εἴτ' οὖν δικαίως [[εἴτε]] μή, El. 550; vgl. Plat. Legg. VII, 808 a; [[εἴτε]] – [[εἴτε]] αὖ, Phil. 34 b; [[εἴτε]] καὶ – [[εἴτε]] [[καί]], Rep. V, 471 b. – Bei den Tragg. fehlt zuweilen das erste [[εἴτε]], z. B. σὺ δ' αἰνεῖν [[εἴτε]] με ψέγειν θέλεις ὅμοιον Aesch. Ag. 1403, vgl. Ch. 988; πεπονθέναι λόγοισιν εἴτ' ἔργοισιν Soph. O. R. 516. Auch in Prosa, [[πόλις]] [[εἴτε]] ἰδιῶταί τινες Plat. Legg. IX, 864 a, u. häufiger so [[εἴτε]] [[καί]], oder auch, z. B. κατ' ἐμαυτὸν [[εἴτε]] καὶ πρὸς ἕτερον Soph. 217 b, vgl. 224 e Tim. 56 d. Es entsprechen sich auch εἰ – [[εἴτε]], z. B. εἰ δικαίως [[εἴτε]] μή, κρῖνον Aesch. Eum. 446. 582; Soph. O. R. 92; Xen. An. 6, 4, 20; [[εἴτε]] – ἤ, Eur. El. 901; Plat. Phaedr. 277 d; ἢ – [[εἴτε]], Eur. Alc. 112. – In der indirekten Frage: ob –<b class="b2"> oderob</b>, οὐ γάρ τις δύναται [[σάφα]] εἰπέμεν εἴθ' ὅγ' ἐπ' ἠπείρου δάμη – [[εἴτε]] καὶ ἐν πελάγει, Od. 3, 90; [[ἄγνοια]] ἦν, [[εἴτε]] Ἀμπρακιώτης [[τίς]] ἐστιν [[εἴτε]] Πελοποννήσιος Thuc. 3, 111; ἐβουλεύοντο [[εἴτε]] κατακαύσωσιν [[εἴτε]] τι ἄλλο χρήσωνται 2, 4, u. sonst in Prosa u. bei Tragg., vgl. Soph. Ant. 38; Plat. Men. 71 a; [[εἴτε]] διδακτὸν [[εἴτε]] οὐ διδακτόν 86 d; vgl. Eur. Cycl. 427; σκεψώμεθα, [[εἴτε]] ἄρα ἐν ᾅδου εἰσὶν αἱ ψυχαὶ – [[εἴτε]] καὶ οὔ Plat. Phaed. 70 c; [[μηκέτι]] εἴπῃς, [[εἴτε]] ἐρᾷς του, [[εἴτε]] μή Lys. 204 b; Men. 87 a; σκοπεῖσθε εἴτ' ὀρθῶς [[λογίζομαι]], [[εἴτε]] καὶ μή Dem. 15, 11; auch [[εἴτε]] – ἤ, Plat. Legg. XI, 938 b; γνώμεναι, [[εἴτε]] ψεῦδος [[ὑπόσχεσις]] ἠὲ καὶ [[οὐχί]] Il. 2, 350; εἰ – [[εἴτε]], Her. 3, 35; εἰ δ' ἔτ' ἐστὶν [[ἔμψυχος]] [[γυνή]], εἴτ' οὖν ὄλωλεν Eur. Alc. 140; εἰ μὲν ἀνδρῶν [[προσδεῖ]] ἡμῖν –, [[εἴτε]] καὶ μή, [[αὖθις]] συμβουλευσόμεθα Xen. Cyr. 2, 1, 7; im zweiten Gliede einer Doppelfrage allein, ποῦ γῆς; πατρῴας [[εἴτε]] βαρβάρου λέγε Soph. Tr. 236. Vgl. [[ὁπότερος]].
}}
{{ls
|lstext='''εἴτε''': Δωρ. [[αἴτε]], συνήθως δὶς τιθέμενον, [[εἴτε]]..., [[εἴτε]]..., Λατ. sive..., sive =, θεωρουμένων τῶν δύο μερῶν ὡς ἰσοδυνάμων· ἐν Σοφ. Ἠλ. 606 ἐπαναλαμβάνεται [[τρίς]], κήρυσσέ μ’ εἰς ἅπαντας, [[εἴτε]] [[χρῇς]] κακὴν [[εἴτε]] στόμαργον εἴτ’ ἀναιδείας πλέαν: - παρ’ Ὁμ. [[μετὰ]] τὸ πρῶτον [[εἴτε]] [[ἐνίοτε]] τίθεται ἠὲ καί, ([[ὅπερ]] [[ὅμως]] γράφεται νῦν εἴ τε καὶ) Ἰλ. Β. 394, κτλ.· εἴτ’ οὖν..., [[εἴτε]]..., Σοφ. Ο. Τ. 1049· εἴτ’ οὖν..., [[εἴτε]] καὶ Αἰσχύλ. Ἀγ. 843· εἴτ’ οὖν..., εἴτ’ οὖν..., ὁ αὐτ. Χο. 683· [[εἴτε]]..., εἴτ’ ἄρ’ οὖν..., Σοφ. Φ. 345· [[εἴτε]]..., εἴτ’ αὖ Πλάτ. Φίλ. 34Β· [[εἴτε]] καὶ..., [[εἴτε]] καὶ..., ὁ αὐτ. Πολ. 471D: - τὸ πρῶτον [[εἴτε]] [[ἐνίοτε]] παραλείπεται ὑπὸ τῶν ποιητῶν, [[ξεῖνος]], αἴτ’ οὖν ἀστὸς Πινδ. ΙΙ. 4. 138· αἰνεῖν, [[εἴτε]] με ψέγειν θέλεις Αἰσχύλ. Ἀγ. 1403· μύραινά γ’, εἴτ’ ἔχιδν’ ἔφυ ὁ αὐτ. Χο. 994· λόγοισιν, εἴτ’ ἔργοισιν Σοφ. Ο. Τ. 517, πρβλ. Τρ. 136· ἔτι δὲ καὶ παρὰ πεζοῖς, [[πόλις]], [[εἴτε]] ἰδιῶται Πλάτ. Νόμ. 864Α, πρβλ. 907D, Σοφ. 224Ε· τὸ πρῶτον [[εἴτε]] [[ἐνίοτε]] ἀντικαθίσταται διὰ τοῦ εἰ, ὡς εἰ..., [[εἴτε]]..., utrum... an..., Ἡρόδ. 3. 35, Αἰσχύλ. Χο. 768, Εὐμ. 468, κτλ.· εἰ μὲν..., [[εἴτε]]..., Ξεν. Κύρ. 2. 1, 7· [[ἐνίοτε]] τίθεται ἢ ἀντὶ τοῦ δευτέρου [[εἴτε]], Εὐρ. Ἠλ. 895, Πλάτ. Φαῖδρ. 277D· ἢ ἀντὶ τοῦ πρώτου, Σοφ. Αἴ. 178, Εὐρ. Ἄλκ. 114. ΙΙ. [[ὡσαύτως]] ἐν χρήσει ὡς τὸ εἰ ἐπὶ πλαγίας ἐρωτήσεως, Ὀδ. Γ. 90, Ἡρόδ., καὶ Ἀττ., πρβλ. εἰ Β. 5.
}}
{{bailly
|btext=<i>conj.</i><br />et si, ou si, soit, soit que :<br /><b>1</b> <i>dans le disc. direct</i> [[εἴτε]]… [[εἴτε]] soit… soit ; αἰνεῖν [[εἴτε]] με ψέγειν θέλεις ESCHL que tu veuilles m’approuver ou me blâmer ; λόγοισιν εἴτ’ ἔργοισιν SOPH soit par des paroles, soit par des actes ; [[εἴτε]]… ἤ EUR, [[εἴτε]]… ἠὲ [[καί]] IL soit que… ou même que ; [[εἰ]]… [[εἴτε]], ἤ… [[εἴτε]] si… ou si, soit que… soit que;<br /><b>2</b> <i>dans le disc. indir.</i> si… ou si.<br />'''Étymologie:''' [[εἰ]], [[τε]].
}}