View source for ὄζος

{{LSJ1
|Full diacritics=ὄζος
|Medium diacritics=ὄζος
|Low diacritics=όζος
|Capitals=ΟΖΟΣ
|Transliteration A=ózos
|Transliteration B=ozos
|Transliteration C=ozos
|Beta Code=o)/zos
|Definition=ὁ, Aeol. ὔσδος Sapph.93 :—<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">bough, branch, twig</b>, <span class="bibl">Il.1.234</span>, <span class="bibl">2.312</span>, al., <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span>30</span>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>4.263</span>, etc. : prop. the <b class="b2">knot</b> or <b class="b2">eye</b> from which a branch or leaf springs, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Juv.</span>468b25</span>, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>1.1.9</span>, <span class="bibl">Aret.<span class="title">SD</span> 2.9</span> ; <b class="b3">τυφλοὶ ὄ</b>. unproductive <b class="b2">eyes, mere knots</b>, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>1.8.4</span> ; σκύταλον κεχαραγμένον ὄζοις <span class="bibl">Theoc.17.31</span> ; <b class="b3">σάρκινος ὄ</b>., of the ear, <span class="bibl">Emp. 99</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> metaph., <b class="b2">offshoot, scion</b>, <b class="b3">ὄ. Ἄρηος</b>, as epith. of famous warriors, <span class="bibl">Il.2.540</span>, <span class="bibl">12.188</span>, al. ; τὼ Θησείδα ὄζω Ἀθηνῶν <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>123</span> (anap.); χρυσοῦ ὄ. ἀδάμας ἐκλήθη <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ti.</span>59b</span>. (Cf. Goth. <b class="b2">asts</b>, Germ. <b class="b2">ast</b> : in the phrase <b class="b3">ὄζος Ἄρηος ὄ</b>. perh. means <b class="b2">follower, servant</b>, cf. [[ὀζειέα]] and <b class="b3">ἄοζος</b>.) </span><br /><span class="bld">ὄζος</span>, Cret., <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> = [[ὅσος]], <span class="title">GDI</span>4975,al. (Gortyn).</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0295.png Seite 295]] ὁ, <b class="b2">Ast, Zweig</b>, Schößling; ὄζῳ ἐπ' ἀκροτάτῳ, Il. 2, 312; μυρίκης τ' ἐριθηλέας ὄζους, 10, 467; [[σκῆπτρον]] [[οὔποτε]] φύλλα καὶ ὄζους φύσει, 1, 234; εἰλατίνων ὄζων ἔπι, Eur. Bacch. 1068; – ὄζους δρυός, Pind. P. 4, 263; übertr., von Menschen, Sproß, [[ὄζος]] Ἄρηος, Il. 2, 540. l 2, 188 u. öfter, wie Eur. I. A. 202; τὼ Θησείδα, ὄζω Ἀθηνῶν, Hec. 125; χρυσοῦ [[ὄζος]] [[ἀδάμας]] ἐκλήθη, Plat. Tim. 59 b; von Bäumen, Theophr., nach dem es auch allgemein die Stelle am Gewächs ist, aus der ein Ast oder Blatt treibt oder treiben wollte, Auge, Knoten, daher [[ὄζος]] [[τυφλός]], wenn der Trieb zurückbleibt, und sich ein Knoten im Holze bildet; [[τίπτε]] μετοκλάζεις πωτωμένη ὄζον ἀπ' ὄζου, von Zweig zu Zweig fliegend, Ep. ad. 397 (IX, 209).
}}
{{ls
|lstext='''ὄζος''': Αἰολ. [[ὕσδος]], (Σαπφὼ 94), ὁ, [[κλάδος]], [[κλών]], [[βλαστός]], Ἰλ. Α. 234., Β. 312, κτλ., Ἡσ., Πίνδ. κτλ.˙ - [[κυρίως]] ὁ [[κόμβος]] ἢ [[ὀφθαλμός]], ἐξ οὗ φύεται τὸ [[φύλλον]] ἢ ὁ [[κλάδος]], Λατιν. nodus, Ἀριστ. π. Νεότητ. 3. 3, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 1. 1, 9˙ τυφλὸς [[ὄζος]], [[κόμβος]], ἢ ὀφθαλμὸς [[ἄγονος]], [[αὐτόθι]], 1. 8, 4˙ [[σκύταλον]] κεχαραγμένον ὄζοις Θεόφρ. 17. 31˙ - [[σάρκινος]] [[ὄζος]], ἐπὶ τοῦ [[ὠτός]], Ἐμπεδ. παρὰ Θεοφρ. περὶ Αἰσθ. 9. ΙΙ. μεταφ., [[βλαστός]], [[ὄζος]] Ἄρηος, ὡς ἐπίθ. ἀνδρείων πολεμιστῶν, Ἰλ. Β. 540., Μ. 188, κ. ἀλλ.˙ οὕτω, τὼ θησείδα, ὄζω Ἀθηνῶν Εὐρ. Ἐκάβ. 125˙ χρυσοῦ [[ὄζος]] [[ἀδάμας]] ἐκλήθη Πλάτ. Τίμ. 59Β. πρβλ. ἕρνος ΙΙ, [[θάλος]]. (Ἐπειδὴ τὸ ὄζος πρέπει νὰ σχετισθῇ πρὸς τὸ Γοτθ. ast ([[κλάδος]]), ὁ Κούρτ ἀμφιβάλλει περὶ τῆς συγγενείας [[αὐτοῦ]] πρὸς τὸ ὅσχος).
}}
{{bailly
|btext=ου (ὁ) :<br />pousse, branche ; rejeton.<br />'''Étymologie:''' DELG <i>lat.</i> nidus, de la R. *sed-, cf. [[ἕζομαι]].
}}
{{Autenrieth
|auten=[[shoot]], [[twig]]; [[fig]]., Ἀρηος, ‘[[scion]] of [[Ares]],’ Il. 2.540, 745.
}}