View source for καταφθίω

{{LSJ1
|Full diacritics=καταφθίω
|Medium diacritics=καταφθίω
|Low diacritics=καταφθίω
|Capitals=ΚΑΤΑΦΘΙΩ
|Transliteration A=kataphthíō
|Transliteration B=kataphthiō
|Transliteration C=katafthio
|Beta Code=katafqi/w
|Definition=(pres. only in the simple [[φθίω]]):<br><span class="bld">I</span> causal in fut. καταφθίσω [ῑ] Od. (v. infr.), aor. 1 κατέφθῐσα Trag. (v. infr.):—[[ruin]], [[destroy]], οὐ μὲν δή σε καταφθίσει Od.5.341; παλαιὰς διανομὰς -φθίσας A.''Eu.''727; κατὰ μὲν φθίσας τὰν γαμψώνυχα παρθένον [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1198 (lyr.).<br><span class="bld">II</span> Pass., aor. κατεφθίμην, part. [[καταφθίμενος]], inf. [[καταφθίσθαι]]; ''poet.'' [[καπφθίμενος]] restored in anapaestic and choriambic verses of E., ''Rh.''378, ''Supp.''984, ''El.''1299:—[[waste away]], [[perish]], <b class="b3">κεν ἤϊα πάντα κατέφθιτο καὶ μένε' ἀνδρῶν</b> [[would]] all have been [[consumed]], [[spent]], Od.4.363; ὡς καὶ σὺ καταφθίσθαι σὺν ἐκείνῳ ὤφελες 2.183; <b class="b3">σεῖο καταφθιμένοιο</b> [[if]] thou shouldst [[die]], Il.22.288; νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν Od.11.491, cf. ''h.Cer.''347; νόμοι περὶ τῶν καταφθιμένων ''IG'' 12(5).593 ''A''1 (Ceos); <b class="b3">ἐκεῖ κατέφθιτο</b> there he [[die]]d, [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''319, cf. S. ''Ph.''346; τὠμῷ πόθῳ κ. Id.''OT''970; <b class="b3">φέγγος ἡλίου κατέφθιτο</b> the [[sun]]'s [[light]] [[die away|died away]], [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''377.
}}
{{bailly
|btext=<b>1</b> <i>Act. (seul. fut.</i> καταφθίσω <i>et ao.</i> κατέφθισα) gâter, consumer, faire dépérir, détruire, acc.;<br /><b>2</b> <i>Pass. (seul. ao.2 ind. 3ᵉ sg.</i> κατέφθιτο, <i>inf.</i> καταφθίσθαι, <i>part. [[καταφθίμενος]]</i>) être gâté, consumé, détruit, mort, éteint.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[φθίω]].
}}
{{elnl
|elnltext=κατα-φθίω en καταφθίνω, causat. alleen fut. καταφθίσω en aor. κατέφθισα; intrans. alleen aor. κατέφθιτο, poët. ptc. sync. καπφθίμενος; ptc. perf. κατεφθινηκώς met acc. te gronde richten, vernietigen:. παλαιὰς δαιμονὰς καταφθίσας na de oude machtsverdelingen te hebben vernietigd Aeschl. Eum. 727; κατὰ μὲν φθίσας τὰν γαμψώνυχα παρθένον χρησμῳδόν toen u de profeterende jonge vrouw met kromme klauwen had vernietigd Soph. OT 1198. intrans., act. en med., van personen sterven, wegkwijnen:; σεῖο καταφθιμένοιο als jij dood zou zijn Il. 22.288; ἀγρίᾳ νόσῳ καταφθίνοντα wegterend door een wrede ziekte Soph. Ph. 266; van zaken vergaan, verkomen, verdwijnen:. καί νύ κεν ἤια πάντα κατέφθιτο en nu zou alle proviand zijn opgeraakt Od. 4.363; σῶμα κατεφθινηκός een verzwakt lichaam Plut. Cic. 14.6.
}}
{{pape
|ptext=([[φθίω]]),<br><b class="num">1</b> act. fut. und aor. 1., mit langem ι, <i>zu Grunde [[richten]], [[hinschwinden]] [[lassen]], [[töten]]</i>; οὐ μὲν δή σε καταφθίσει <i>Od</i>. 5.341; παλαιὰς δαίμονας καταφθίσας Aesch. <i>Eum</i>. 697; κατὰ μὲν φθίσας τὰν γαμψώνυχα παρθένον Soph. <i>O.R</i>. 1198.<br><b class="num">2</b> pass. plusqpf. oder aor. synkop. κατεφθάμην, mit kurzem ι, <i>[[untergehen]], [[umkommen]], [[sterben]]</i>, am häufigsten im partic., [[σεῖο]] καταφθιμένοιο, <i>Il</i>. 22.288; <i>Od</i>. 3.196 und a. D.; νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν <i>Od</i>. 11.491; ὡς καὶ σὺ καταφθίσθαι [[ὤφελες]], o daß du [[umgekommen]] wärst, 2.183; [[ἤϊα]] κατέφθιτο, <i>die Reisevorräte waren [[aufgezehrt]]</i>, 4.363; [[ἐκεῖ]] κατέφθιτο Aesch. <i>Pers</i>. 311; [[ἐπεὶ]] δὲ [[φέγγος]] ἡλίου κατέφθιτο, [[nachdem]] es <i>[[erloschen]]</i> war, 369; εἴ τι μὴ τὠμῷ πόθῳ κατέφθιτο Soph. <i>O.R</i>. 970; <i>Phil</i>. 346; κατέφθισο Eur. <i>Hipp</i>. 839.
}}
{{elru
|elrutext='''καταφθίω:''' (pass.: 3 л. sing. aor. [[κατέφθιτο]], part. [[καταφθίμενος]], inf. καταφθίσθαι) губить (τινά Hom., Soph.); уничтожать (παλαιὰς διανομάς Aesch.); pass. погибать, гибнуть, исчезать: ὡς ἀγαθὸν καὶ παῖδα καταφθιμένοιο λιπέσθαι [[ἀνδρός]] Hom. как хорошо, когда у погибшего мужа остается сын; [[ἤϊα]] πάντα [[κατέφθιτο]] Hom. все дорожные припасы были истрачены; οἱ καταφθίμενοι HH мертвецы; [[ἐπεὶ]] δὲ [[φέγγος]] ἡλίου [[κατέφθιτο]] Aesch. когда же погас свет солнца.
}}
{{ls
|lstext='''καταφθίω''': ὁ ἐνεστ. μόνον ἐν τῷ ἁπλῷ [[φθίω]]· Ι. μεταβ. ἐν τῷ μέλλοντι καταφθίσω: ἀόρ. α', κατέφθῐσα ἴδε ἐν τέλ.·- [[καταστρέφω]], [[ἀφανίζω]], ἐξολοθρεύω, [[φονεύω]], οὐ μὲν δή σε καταφθίσει Ὀδ. Ε. 341· παλαιὰς διανομὰς καταφθίσας Αἰσχύλ. Εὐμ. 727 (ἴδε [[διανομή]])· κατὰ μὲν φθίσας τὰν γαμψώνυχα παρθένον Σοφ. Ο.Τ. 1198. ΙΙ.Παθ. πρκμ. κατέφθῐμαι: ὑπερσ. κατεφθίμην, [[ὅπερ]] [[εἶναι]] καὶ συγκεκομ. ἀόρ. καὶ ὡς [[τοιοῦτος]] εὕρηται παρ’ Ὁμ., μετοχ. καταφθίμενος: ἀπαρέμφ. καταφθίσθαι· ποιητ. καπφθίμενος, πρβλ. ἀποφθίμενος, ἐπανορθωθὲν ἐν ἀναπαιστικοῖς καὶ χοριαμβικοῖς στίχοις τοῦ Εὐρ. ἐν Ρήσ. 378, Ἱκέτ. 984, Ἠλ. 201, 1299· ἐν Ἐπιγρ., οἱ νόμοι περὶ τῶν καταφθιμένων Dittenb.·-καταστρέφομαι, ἀφανίζομαι, ἀπόλλυμαι· ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας ὁ Ὅμηρ. ἔχει μόνον τὸν συγκεκομμ. ἀόρ., ἤϊα πάντα κατέφθιτο, πάντα τὰ τρόφιμα κατηναλώθησαν, Ὀδ. Δ. 363· ὡς καὶ σὺ καταφθίσθαι σὺν ἐκείνῳ [[ὤφελες]], [[εἴθε]] νὰ εἶχες καταστραφῇ, Ὀδ. Β. 183· [[σεῖο]] καταφθιμένοιο, ἂν ἤθελες ἀποθάνει Ἰλ. Χ. 238· νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν ὀδ. Λ. 491· [[οὕτως]], [[ἐκεῖ]] κατέφθιτο, ἀπέθανεν, Αἰσχύλ. Πέρσ. 319· ἐμῷ πόθῳ κατέφθιτο Σοφ. Ο. Τ. 970, Φιλ. 346· κατέφθισο Εὐρ. Ἱππ. 839· [[φέγγος]] ἡλίου κατέφθιτο, τὸ φῶς τοῦ ἡλίου εἶχε τελειώσῃ, δύσῃ, Αίσχύλ. Πέρσ. 377. καταφθῐσω παρ’ Ὁμήρῳ, ἀλλὰ κατέφθῐσα παρὰ Τραγ.· ῐ ἐν τῷ πρκμ. καὶ ἀορ. παθητ..
}}
{{Autenrieth
|auten=fut. -φθίσει, [[mid]]. aor. κατέφθιτο, inf. καταφθίσθαι, [[part]]. -[[φθίμενος]]: [[destroy]], [[mid]]., [[perish]], [[pass]] [[away]], [[die]]; νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ([[κατά]] [[because]] [[they]] [[have]] passed [[down]] to [[Hades]], cf. [[καταθνήσκω]]), Od. 11.491.
}}
{{grml
|mltxt=[[καταφθίω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[καταστρέφω]], [[αφανίζω]], [[εξολοθρεύω]]<br /><b>2.</b> <b>παθ.</b> <i>καταφθίομαι</i><br />α) [[πεθαίνω]]<br />β) [[καταναλίσκω]], [[ξοδεύω]]<br />γ) <b>μτφ.</b> (για το φως του ήλιου) [[σβήνω]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κατ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[φθίω]] «[[καταστρέφω]]»].
}}
{{lsm
|lsmtext='''καταφθίω:'''<b class="num">I.</b> μτβ., στον μέλ. κατα-φθίσω [ῑ], αόρ. αʹ <i>κατ-έφθῐσα</i>, [[καταστρέφω]], [[αφανίζω]], [[εξολοθρεύω]], σε Ομήρ. Οδ., Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> Παθ., Επικ. αόρ. βʹ κατ-εφθίμην [ῐ], απαρ. <i>καταφθίσθαι</i>· ποιητ. καπ-[[φθίμενος]]· είμαι κατεστραμμένος, αφανισμένος, εξολοθρευμένος, [[ἤϊα]] πάντα [[κατέφθιτο]], οι προμήθειες καταναλώθηκαν όλες, σε Ομήρ. Οδ.· ὡς καὶ σὺ καταφθίσθαι [[ὤφελες]], [[μακάρι]] να είχες χαθεί, στο ίδ.· [[σεῖο]] καταφθιμένοιο, αν είχες πεθάνει, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ἐκεῖ]] [[κατέφθιτο]], πέθανε [[εκεί]], σε Αισχύλ.· [[φέγγος]] ἡλίου [[κατέφθιτο]], χάθηκε το φως του ήλιου, στον ίδ.
}}