View source for πέπαμαι

{{LSJ2
|Full diacritics=πέπαμαι
|Medium diacritics=πέπαμαι
|Low diacritics=πέπαμαι
|Capitals=ΠΕΠΑΜΑΙ
|Transliteration A=pépamai
|Transliteration B=pepamai
|Transliteration C=pepamai
|Beta Code=pe/pamai
|Definition=v. &#42;[[πάομαι]].
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0559.png Seite 559]] s. [[πάομαι]].
}}
{{bailly
|btext=v. [[πάομαι]]².
}}
{{elnl
|elnltext=πέπαμαι indic. perf. med. van* πάομαι.
}}
{{elru
|elrutext='''πέπᾱμαι:''' pf. к * [[πάομαι]].
}}
{{ls
|lstext='''πέπᾱμαι''': ἴδε ἐν λ. [[πάομαι]].
}}
{{grml
|mltxt=Α<br /><b>βλ.</b> [[πάομαι]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''πέπᾱμαι:''' παρακ. του [[πάομαι]], γʹ πληθ. <i>πέπανται</i>.
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[to acquire]] (Argos Va).<br />Other forms: Aor. [[πάσασθαι]], fut. [[πάσομαι]] [[to possess]], [[to acquire]] (Dor., Arc., poet. since Pi., Sol.). Pres. <b class="b3">ἐμ-πιπάσκομαι</b>.<br />Derivatives: 1. [[πᾶμα]] n. (Arc., Arg., Cret.), [[ἔππαμα]] n. (< <b class="b3">ἐμ-π-</b>; Boeot.) [[possession]] with several continuants: <b class="b3">πολυ-πάμων</b> [[wealthy]] (Δ 433), <b class="b3">ἐχέ-παμον</b> ([[γένος]]) [[having possessions]], [[inheritor]] (Locr.), <b class="b3">ἔκ-παμον ἀκλήρωτον</b> [[H]]; with transition in the [[o-]]stems: <b class="b3">ἐμ-πάμῳ</b> (cod. [[ἐμπαγμῶ]]) [[πατρώχῳ]]; <b class="b3">ἐπι-</b><[[πα]]><b class="b3">ματ-ίδα την ἐπίκληρον</b> H.; <b class="b3">παμῶχος ὁ κύριος</b> H. with [[παμωχέω]] [[to possess]] (Tab. Heracl.). 2. [[ἔμπασις]] (Corc., Meg.), [[ἴνπ]]. (Arc.), [[ἔππ]]. (Boeot.) f. [[acquisition]], <b class="b3">πᾶσις κτῆσις</b> H. 3. <b class="b3">παμ-πη-σία</b> f. [[full possession]] (A., E., Ar.); cf. <b class="b3">παρ-ρη-σία</b> (Schwyzer 469). 4. <b class="b3">πάτορες κτήτορες</b> Phot., [[πατήρ]] [[possessor]] (Critias; Fraenkel Nom.ag. 1, 182). 5. With analog. <b class="b3">-σ-</b> (Solmsen KZ 29, 114; diff. Fraenkel [[l.c.]]): [[πάστας]] m. [[possessor]], [[lord]] (Gort.); also PN: <b class="b3">Εὔ-παστος</b> (Argiv.), <b class="b3">Γυνο-</b>, <b class="b3">Θιό-ππαστος</b> (Boeot.), prob. also [[πέπασται]] (Thgn. 663).<br />Origin: IE [Indo-European] [592] <b class="b2">*ḱu̯eh₂-</b> [[swell]](?)<br />Etymology: From <b class="b3">τὰ ππάματα</b> (Boeot.), <b class="b3">Γυνό-ππαστος</b> a.o. appears an orig. IE <b class="b2">*ḱu̯</b>, from where <b class="b3">-ππ-</b> (cf. [[ἵππος]]), anlaut. <b class="b3">π-</b> (from there <b class="b3">πέ-παμαι</b> etc.). So <b class="b3">πέ-πα-μαι</b>, <b class="b3">πά-σασθαι</b>, <b class="b3">πά-σομαι</b> with monosyll. full grade (IE <b class="b2">*ḱu̯ā-</b>) as in <b class="b3">μέ-μνη-μαι</b>, (Dor. <b class="b3">-μνα-</b>), <b class="b3">μνή-σασθαι</b>, <b class="b3">μνή-σομαι</b>. To the perfect of the situation reached and to the ingressive aorist came quite isolated the reduplicated pres. <b class="b3">ἐμ-πι-πά-σκομαι</b> like [[μιμνήσκομαι]] (cf. Kretschmer Glotta 4, 320). -- An exact non-Greek agreement is not known. As beside [[μέμνημαι]] there is the noun [[μένος]], one might reconstruct beside [[πέπαμαι]] a noun <b class="b3">*κέϜος</b>, which is found in Skt. as [[śávas-]] n. [[strength]], [[power]], [[superiority]]. To the nouns <b class="b3">πά-τωρ</b>, <b class="b3">πα-τήρ</b> OInd. has an agreement in the themat. [[śvā-tr-á-]] [[thriving]], [[powerful]], n. [[strength]], [[strengthening]]. The zero grade [[ḱu-]] which correponds with IE <b class="b2">ḱu̯ā</b> is found in <b class="b3">ἄ-κῦ-ρ-ος</b>, <b class="b3">κύ-ρ-ιος</b> [[lord]], [[possessor]]; s. v. w. further references. The group [[πέπαμαι]] a. cognates has developed formally and semantically independently ('have power over' = [[be lord]], [[possess]]); details in Brugmann Totalität 60ff., Persson Beitr. 1, 192ff. against J. Schmidt Pluralbild. 411f., who like Hoffmann Dial. 2, 503, Kretschmer KZ 31, 424 a. o. wanted to identify [[πέπαμαι]] with Ion. Att. [[ἔκτημαι]], [[κέκτημαι]] (s. [[κτάομαι]]) . -- (Not here [[πᾶς]], s. v.).
}}
{{FriskDe
|ftr='''πέπαμαι''': <br />{pépāmai.}<br />'''Forms''': Aor. [[πάσασθαι]], Fut. [[πάσομαι]] [[besitzen]], [[erwerben]] (dor., ark., poet. seit Pi., Sol., auch X.). Präs. [[ἐμπιπάσκομαι]]<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[erwerben]] (Argos V<sup>a</sup>).<br />'''Derivative''': Davon 1. [[πᾶμα]] n. (ark., arg., kret.), ἔππαμα n. (< ἐμπ-; böot.) [[Besitz]] mit mehreren Ablegern: [[πολυπάμων]] [[reich begütert]] (Δ 433), ἐχέπαμον ([[γένος]]) [[Besitz innehabend]], [[Erbe]] (lokr.), [[ἔκπαμον]]· ἀκλήρωτον H; mit Übergang in die ''o''-Stämme: ἐμπάμῳ (cod. ἐμπαγμῶ)· πατρώχῳ; ἐπι-<πα>ματίδα· τὴν ἐπίκληρον H.; [[παμῶχος]]· ὁ [[κύριος]] H. mit [[παμωχέω]] [[besitzen]] (''Tab''. ''Heracl''.). 2. [[ἔμπασις]] (kork., meg.), ἴνπ. (ark.), ἔππ. (böot.) f. [[Erwerb]], [[πᾶσις]]· [[κτῆσις]] H. 3. [[παμπησία]] f. [[Vollbesitz]] (A., E., Ar.); vgl. [[παρρησία]] (Schwyzer 469). 4. [[πάτορες]]· κτήτορες Phot., [[πατήρ]] [[Besitzer]] (Kritias; Fraenkel Nom.ag. 1, 182). 5. Mit analog. -σ- (Solmsen KZ 29, 114; anders Fraenkel a.a.O.): [[πάστας]] m. [[Besitzer]], [[Herr]] (gort.); auch ''PN'': Εὔπαστος (argiv.), Γυνο-, Θιόππαστος (böot.), wohl auch πέπασται (Thgn. 663).<br />'''Etymology''': Aus τὰ ππάματα (böot.), Γυνόππαστος u.a. ergibt sich ein ursprüngl. idg. ''ḱu̯'', woraus -ππ- (vgl. zu [[ἵππος]]), anlaut. π-(dazu [[πέπαμαι]] usw.). Somit [[πέπαμαι]], [[πάσασθαι]], [[πάσομαι]] mit einsilbiger Hochstufe (idg. ''ḱu̯ā''-) wie [[μέμνημαι]], (dor. -μνα-), μνήσασθαι, [[μνήσομαι]]. Zum Perfektum des erreichten Zustandes und zum ingressiven Aorist trat ganz vereinzelt das reduplizierte Präs. [[ἐμπιπάσκομαι]] wie μιμνήσκομαι (vgl. Kretschmer Glotta 4, 320). — Eine genaue außergriech. Entsprechung fehlt. Wie neben [[μέμνημαι]] das Nomen [[μένος]] steht, läßt sich zu [[πέπαμαι]] ein Nomen *κέϝος denken, das tatsächlich in aind. Form als ''śávas''- n. [[Stärke]], [[Kraft]], [[Übermacht]] vorliegt. Zu den Nomina [[πάτωρ]], [[πατήρ]] bietet das Aind. ebenfalls ein Gegenstück in dem themat. erweiterten ''śvā''-''tr''-''á''- [[gedeihlich]], [[kräftig]], n. [[Kraft]], [[Stärkung]]. Die dem idg. ''ḱu̯ā''entsprechende Schwundstufe ''ḱū''- hat Vertreter in ἄκῦρ-ος, κύ̄-ριος [[Herr]], [[Besitzer]]; s. d. m. weiteren Hinweisen. Die Wortgruppe [[πέπαμαι]] u. Verw. hat sich also aus einem unverkennbaren idg. Ursprung sowohl formal wie semantisch (’Macht haben über etw.’ = [[Herr sein]], [[besitzen]]) selbständig entwickelt. Einzelheiten bei Brugmann Totalität 60ff., Persson Beitr. 1, 192ff. gegen J. Schmidt Pluralbild. 411f., der wie Hoffmann Dial. 2, 503, Kretschmer KZ 31, 424 u.A. [[πέπαμαι]] mit ion. att. [[ἔκτημαι]], κέκτημαι (s. [[κτάομαι]]) identifizieren will. — Hierher auch [[πᾶς]] (s. d.).<br />'''Page''' 2,507-508
}}