View source for πενθῶ

{{LSJ1
|Full diacritics=πενθῶ
|Medium diacritics=πενθῶ
|Low diacritics=πενθώ
|Capitals=ΠΕΝΘΩ
|Transliteration A=penthō̂
|Transliteration B=penthō
|Transliteration C=pentheo
|Beta Code=penqw=
|Definition=[[πενθέω]]. Ep. 3dual<br><span class="bld">A</span> πενθείετον Il.23.283; Ep. inf. πενθήμεναι Od.18.174, 19.120: fut. -ήσω A.''Fr.''207: aor. ἐπένθησα Id.''Ch.'' 173, Aeschin. 3.211: pf. πεπένθηκα Luc.''Demon.''25, (συμ-) D.60.33: ([[πένθος]]):—[[bewail]], [[lament]], esp. for persons, νέκυν πενθῆσαι Il.19.225, cf. ''Trag.Adesp.''331; πενθέειν τινα ὡς τεθνεῶτα [[Herodotus|Hdt.]]4.95; π. γόοις [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''545 (anap.); π. τινὰς δημοσίᾳ Lys. 2.66; π. τινὰ τριχί A.''Ch.''173; ἐπί τινι π. καὶ κείρασθαι Aeschin.3.211: abs., [[mourn]], [[go into mourning]], Pl. ''Phdr.''258b, etc.: c. acc. cogn., πενθεῖ νέον οἶκτον A.''Supp.''64:—Pass., [[πενθοῦμαι]] to [[be mourned for]], Isoc.10.27; πένθος ἀμφί τινι πενθεῖται Arr. ''Tact.''33.4.<br><span class="bld">2</span> of things, π. κακά [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1320, Lys.2.2; πήματα [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''739; τύχας E.''Med.''268.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0554.png Seite 554]] beklagen, betrauern; bes. einen Todten, νέκυν πενθῆσαι, Il. 19, 225. 23, 283; Hom. hat auch den int. [[πενθήμεναι]] für πενθέμεναι = πενθεῖν, Od. 18, 173. 19, 120, welche Form alte Gramm. von einem ungebräuchlichen [[πένθημι]] od. gar πενθαίνω, wie Eust. ableiten; πενθείετον = πενθεῖτον, Il. 23, 283; πενθοῦσι γόοις ἀκορεστοτάτοις, Aesch. Pers. 537; πενθεῖ δ' ἄνδρα [[δόμος]] στερηθείς, 571; πενθεῖ νέον οἶκτον, Suppl. 62, u. oft; Soph. O. R. 1320 O. C. 743; Eur. u. folgde Dichter; Orak. bei Her. 7, 220; u. in Prosa: πενθεῖ [[αὐτός]] τε καὶ οἱ ἑταῖροι, Plat. Phaedr. 258 b; so absolut auch Rep. X, 606 b; [[δημοσίᾳ]] τινά, Lys. 2, 66; τοὺς ἀπολωλότας, Xen. Hell. 2, 2, 3; μηδένα [[πώποτε]]
}}
{{bailly
|btext=[[πενθῶ]] :<br /><i>f.</i> πενθήσω, <i>ao.</i> ἐπένθησα, <i>pf.</i> πεπένθηκα;<br /><i>Pass. seul. prés.</i><br /><b>1</b> <i>tr.</i> pleurer, déplorer, acc.;<br /><b>2</b> <i>intr.</i> [[être dans le deuil]], [[pleurer]].<br />'''Étymologie:''' [[πένθος]].
}}
{{grml
|mltxt=[[πενθῶ]], [[πενθέω]], ΝΜΑ [[πένθος]]<br /><b>1.</b> κατέχομαι από [[βαθιά]] ψυχική [[οδύνη]] και [[θρηνώ]] για μια [[μεγάλη]] [[συμφορά]] και, [[κυρίως]], για τον θάνατο προσφιλούς προσώπου («νέκυν πενθῆσαι», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> έχω [[πένθος]], [[είμαι]] σε [[πένθος]]<br /><b>3.</b> [[φέρω]] τα εξωτερικά σημάδια του πένθους τηρώντας το [[τυπικό]], δηλ. τα μαύρα ρούχα ή τη μαύρη [[ταινία]] στον βραχίονα, [[πενθηφορώ]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>παθ.</b> <i>[[πενθοῦμαι]]</i>, [[πενθέομαι]]<br />[[είμαι]] [[αντικείμενο]] πένθους, μέ θρηνούν.
}}
{{elnl
|elnltext=[[πενθέω]] [πένθος] ep. praes. 3 dual. πενθείετον, inf. πενθήμεναι; Ion. imperf. 3 plur. ἐπένθεον met acc. betreuren, rouwen om:; νέκυν πενθῆσαι rouwen om een dode Il. 19.225; pass.: ἰδὼν αὐτούς... πενθουμένους ἔτι ζῶντας toen hij zag dat zij nog bij leven als doden betreurd werden Isocr. 10.27. abs., intrans. klagen, rouwen:; πενθεῖ αὐτός hijzelf is in rouw Plat. Phaedr. 258b; met acc. v. h. inw. obj.: πενθεῖ μὲν οἶκτον ἠθέων zij uit een jammerklacht om haar woongebied Aeschl. Suppl. 64.
}}
{{elru
|elrutext=[[πενθέω]]: эп. тж. [[πενθείω]] (эп. inf. [[πενθήμεναι]])<br /><b class="num">1</b> [[оплакивать]] (νέκυν Hom.; τινα [[δημοσίᾳ]] Lys.; τοὺς ἀπολωλότας Xen.; ἐπί τινι Aeschin.);<br /><b class="num">2</b> [[быть в печали]], [[сокрушаться]], [[горевать]] Hom., Aesch., Plat. etc.
}}
{{ls
|lstext=[[πενθέω]]: Ἐπικ. γ΄ δυϊκ. [[πενθείετον]] Ἰλ. Ψ. 283· Ἐπικ. ἀπαρ. [[πενθήμεναι]] Ὀδ. Σ. 174, Τ. 120, πρβλ. [[καλήμεναι]], ποθήμεναι, φιλήμεναι ἐκ τοῦ [[καλέω]], κτλ.· - μέλλ. -ήσω Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 190· ἀόρ. ἐπένθησα Εὐρ., Αἰσχίν.· πρκμ. πεπένθηκα Λουκ. Δημώνακτ. [[βίος]] 25, (συμ-) Δημ. 1399. 26. ([[πένθος]]). Ὀδύρομαι, [[ὀλοφύρομαι]], θρηνῶ, [[κλαίω]], [[κυρίως]] νεκρόν, νέκυν πενθῆσαι Ἰλ. Τ. 225· πενθεῖν τινα ὡς τεθνεῶτα Ἡρόδ. 4. 95· π. ἄνδρα γόοις Αἰσχύλ. Πέρσ. 545· π. τινα [[δημοσίᾳ]] Λυσ. 196. 43· π. τινα τριχὶ (πρβλ. κουρὰ) Αἰσχύλ. Χο. 173· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τινι π. καὶ κείρεσθαι Αἰσχίν. 84. 14· - ἀπολ., πενθῶ, ἔχω [[πένθος]], Πλάτ. Φαῖδρ. 258Β· μετὰ συστοίχ. αἰτ. πενθεῖ νέον οἶκτον Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 63. - Παθ., εἶμαι ἀντικείμενον πένθους, μὲ θρηνοῦσι, Ἰσοκρ. 213C. 2) ἐπὶ πραγμάτων, κακὰ Σοφ. Ο. Τ. 1320, Λυσ. 190. 29· πήματα Σοφ. Ο. Κ. 739· τύχας Εὐρ. Μήδ. 268.
}}
{{Autenrieth
|auten=du. [[πενθείετον]], inf. [[πενθήμεναι]], aor. inf. πενθῆσαι: [[mourn]], [[mourn]] [[for]]; τινά, Il. 23.283; γαστέρι, ‘by [[fasting]],’ Il. 19.225.
}}
{{StrongGR
|strgr=from [[πένθος]]; to [[grieve]] (the [[feeling]] or the [[act]]): [[mourn]], (be-)[[wail]].
}}
{{Thayer
|txtha=πένθω; [[future]] πενθήσω; 1st aorist ἐπένθησα ([[πένθος]]); from Homer down; the Sept. [[chiefly]] for אָבַל; to [[mourn]];<br /><b class="num">a.</b> intransitive: πενθεῖν καί κλαίειν, [[ἐπί]] τίνι, [[over]] [[one]], R G L ([[ἐπί]] τινα, ibid. T Tr WH (to [[mourn]] for, Lamentations, [[one]]: Winer's Grammar, 635f (590); Buttmann, § 131,4. Synonym: [[see]] [[θρηνέω]], at the [[end]].) 
}}
{{lsm
|lsmtext=[[πενθέω]]: Επικ. γʹ δυϊκ. [[πενθείετον]], απαρ. [[πενθήμεναι]]· μέλ. <i>πενθήσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἐπένθησα</i>, παρακ. <i>πεπένθηκα</i>· ([[πένθος]])· [[θρηνώ]], [[κλαίω]], [[πενθώ]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>πενθεῖν τινα ὡς τεθνεῶτα</i>, σε Ηρόδ. κ.λπ. — Παθ., [[οδύρομαι]] για, σε Ισοκρ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[πένθος]]<br />to [[bewail]], [[lament]], [[mourn]] for, Il.; πενθεῖν τινὰ ὡς τεθνεῶτα Hdt., etc.:—Pass. [[πενθοῦμαι]]: to [[be mourned for]], Isocr.
}}