View source for πράος

{{grml
|mltxt=-α, -ο / πρᾱος, -ον, ΝΜΑ, και [[πραΰς]] και ιων. τ. πρηΰς, -εῖα, -ΰ, Α<br /><b>1.</b> (για πρόσ. και μόνο στην αρχαία και για πράγματα, αισθήματα, πράξεις και λόγους) [[ήπιος]], [[ήμερος]], [[γλυκύς]], [[μαλακός]]<br /><b>2.</b> αυτός που έχει ευγενείς τρόπους (α. «πρᾱος τὸ [[ἦθος]]», <b>Πίνδ.</b><br />β. «πρᾱός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ», ΚΔ)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (για ήχο) [[γλυκός]] («τὴν φωνὴν πραοτέραν προΐενται», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>2.</b> (για αρρώστιες) [[ελαφρός]] («πυρετοί πρηέες», Ιπποκρ.)<br /><b>3.</b> αυτός που είχε εξοργιστεί και στη [[συνέχεια]] ηρέμησε<br /><b>4.</b> (για [[άλογο]]) εξημερωμένος, δαμασμένος<br /><b>5.</b> (για ζώα) [[ήμερος]]<br /><b>6.</b> αυτός που καθιστά κάποιον ήρεμο και μαλακό, αυτός που εξημερώνει, που δαμάζει<br /><b>7.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τὰ πραέα</i><br />τα χάδια<br /><b>8.</b> <b>παροιμ.</b> «πραΰτερος μολόχας». <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br />[[πράως]] ΝΑ [[πραέως]] και ιων. τ. <i>πρηέως</i> Α<br />με [[πραότητα]], ήπια, ήρεμα («ἐν τῇ παρεστώσῃ ξυμφορᾷ, ὡς ῥαδίως αὐτὴν καὶ [[πράως]] φέρεις», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[μιλώ]] με [[απάθεια]], [[χωρίς]] [[συγκίνηση]] («[[πράως]] λέγοι τὸ αὐτοῦ [[πάθος]]», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>2.</b> με μαλακό τρόπο, όχι αυστηρά<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «[[πράως]] διάκεισθε» — [[είμαι]] [[ήρεμος]], σε [[αντιδιαστολή]] με το οργίζομαι.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Άγνωστης ετυμολ. Ο αρχαιότερος τ. του επιθ. [[πρᾶος]] [[είναι]] η αθέματη [[μορφή]] <i>πραΰς</i> / <i>πρηΰς</i> ([[πρβλ]]. [[κρατύς]]), ενώ τ. με υπογεγραμμένο -<i>ι</i>- [[είναι]] δευτερογενείς σχηματισμοί αναλογικοί του [[ῥᾴων]].
}}