View source for ἀκκώ

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀκκώ
|Medium diacritics=ἀκκώ
|Low diacritics=ακκώ
|Capitals=ΑΚΚΩ
|Transliteration A=akkṓ
|Transliteration B=akkō
|Transliteration C=akko
|Beta Code=a)kkw/
|Definition=ἡ, [[bogey]], that nurses used to frighten children with, Plu. 2.1040b: acc. to others, [[vain woman]], Zen.1.53.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0073.png Seite 73]] ἡ, ein eitles Weib, od. = [[μορμώ]], ein Gespenst, mit dem Ammen die Kinder schrecken.
}}
{{elru
|elrutext='''ἀκκώ:''' οῦς ἡ<br /><b class="num">1</b> [[жеманница]] Plut.;<br /><b class="num">2</b> [[пугало для детей]], [[бука]] Plut.
}}
{{ls
|lstext='''ἀκκώ''': ἡ, ὡς τὸ ἀλφιτώ, μορμώ, [[φάσμα]] τι ὑποθετικὸβ ἢ [[φόβητρον]], δι’ οὗ αἱ τροφοὶ ἐφόβιζον τὰ [[παιδία]], ἢ κατ’ ἄλλους γύναιον ἐπὶ μωρίᾳ διαβεβοημένον, Ζηνόβ. 1. 53, [[ἔνθα]] ἴδε Leutsch.
}}
{{grml
|mltxt=[[ἀκκώ]], η (Α)<br />[[φόβητρο]], «[[μπαμπούλας]]», [[φάντασμα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Μια από τις λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι για να φοβίσουν τα [[παιδιά]]<br />ένα [[είδος]] «θηλυκού μπαμπούλα». Κατά τη [[Σούδα]], η λ. <i>Ἀκκὼ</i> ήταν όνομα γυναίκας γνωστής για την [[ανοησία]] της, που τήν παρουσίαζαν να κουβεντιάζει με το είδωλό της στον καθρέφτη! Στον Ζηνόβιο αναφέρεται η λ. με τη [[σημασία]] «ματαιόδοξης γυναίκας». Επομένως ο όρος [[ἀκκώ]], που χρησιμοποιούνταν, όπως και οι λ. [[Μορμώ]], [[Ἀλφιτώ]], με την [[έννοια]] του «φόβητρου», αρχικά αναφερόταν [[πιθανώς]] σε [[πρόσωπο]] χαρακτηριστικό για τους μορφασμούς του. Έτσι εξηγείται και η [[σημασία]] του παράγωγου ρήματος [[ἀκκίζομαι]] «[[προσποιούμαι]]» — αρχικά το [[ρήμα]] [[πρέπει]] να σήμαινε «[[κάνω]] μορφασμούς», κατ’ [[επέκταση]] «[[συμπεριφέρομαι]] επιτηδευμένα, [[προσποιούμαι]] [[σεμνοτυφία]], [[αδιαφορία]]» και γενικότερα «[[υποκρίνομαι]]». Η λ. <i>ἀκκὼ</i> [[είναι]] άγνωστης ετυμολ. Πρέπει όμως να [[είναι]] [[συγγενής]] με το σανσκριτικό <i>akk</i><i>ā</i> και το λατινικό κύριο όνομα <i>Acca</i>, που αναφέρεται στην <i>Acca L</i><i>ā</i><i>rentia</i>, την τροφό του Ρωμύλου και του Ρέμου. Είναι χαρακτηριστικό το [[γεγονός]] ότι η λ. <i>ἀκκὼ</i> μόνο στα Ελληνικά χρησιμοποιείται με κακόσημη [[έννοια]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[ἀκκίζομαι]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀκκώ:''' ἡ, [[καλικάντζαρος]], [[εφιάλτης]] ή ανόητη [[γυναίκα]]. (άγν. προέλ.).
}}
{{etym
|etymtx=-οῦς<br />Grammatical information: f.<br />Meaning: [[bogey]] (Plu. 2, 1040b), acc. to others (Zen. 1, 53) [[vain woman]]. Also PN (Plu.).<br />Derivatives: [[ἀκκίζομαι]] [[adorn oneself]] (Pl.).<br />Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]<br />Etymology: [[Lallwort]], cf. Lat. [[Acca]] ([[Larentia]]), Skt. [[akkā]] (gramm.), also Anatolian (Kretschmer Einleitung 351). Cf. Güntert Kalypso 53f. Cf. <b class="b3">ἀκκω γυνη ἐπὶ μωρίᾳ διαβαλλομένη</b>, <b class="b3">ἥ φασιν ἐνοπτριζομένην τῃ̃ ἰδίᾳ εἰκόνι ὡς ἑτέρᾳ διαλέγεσθαι</b> Suda 1, 87.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[Deriv. [[unknown]].]<br />a [[bugbear]] or a [[silly]] [[woman]].
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἀκκώ''': -οῦς<br />{akkṓ}<br />'''Grammar''': f.<br />'''Meaning''': [[Popanz]] (Plu. 2, 1040b), nach anderen (Zen. 1, 53) [[eitles Weib]]. Auch EN (Plu. u. a.).<br />'''Derivative''': Davon [[ἀκκίζομαι]] [[sich verstellen]], [[sich zieren]] (Pl., Men., Alkiphr., Luk. u. a.).<br />'''Etymology''': Lallwort der Kindersprache, vgl. lat. ''Acca'' (''Larentia''), aind. ''akkā'' (Gramm.), auch kleinasiatisch (Kretschmer Einleitung 351). Vgl. Güntert Kalypso 53f.<br />'''Page''' 1,53
}}