View source for ἐκκωφέω

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐκκωφέω
|Medium diacritics=ἐκκωφέω
|Low diacritics=εκκωφέω
|Capitals=ΕΚΚΩΦΕΩ
|Transliteration A=ekkōphéō
|Transliteration B=ekkōpheō
|Transliteration C=ekkofeo
|Beta Code=e)kkwfe/w
|Definition=[[deafen]], [[stun]], τὰς Ἀθήνας ἐκκεκώφηκας βοῶν [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''312: —Pass., αἱ δέ μευ φρένες ἐκκεκωφέαται Anacr.81: metaph., [[ἆρ' ἐς τὸ κάλλος ἐκκεκώφηται ξίφη]] = can it be that her beauty has blunted their swords / their swords are [[blunt]]ed at the sight of her beauty, [[Euripides|E.]]''[[Orestes|Or.]]''1288, cf. [[ἐκκωφόω]].
}}
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> [v. med. perf. 3<sup>a</sup> plu. ἐκκεκωφέαται Anacr.79.2]<br /><b class="num">1</b> [[dejar sordo]] fig. cóm. τὰς Ἀθήνας ἐκκεκώφηκας βοῶν Ar.<i>Eq</i>.312, ref. una reiteración incesante ἐκκεκώφηκας ἡμῶν τὰ ὦτα καὶ ἐμπέπληκας τοῦ Λυσίου Aristaenet.1.24.13.<br /><b class="num">2</b> [[aturdir]] τοσοῦτον ἡ λύπη με τῆς συμφορᾶς ἐξεκώφησε a tal extremo me aturdió el pesar por mi desgracia</i> Ach.Tat.3.17.2, en v. pas. αἱ δέ μευ φρένες ἐκκεκωφέαται Anacr.l.c., fig. [[ἆρ' ἐς τὸ κάλλος ἐκκεκώφηται ξίφη]]; ¿[[es que ante la belleza se han embotado las espadas]]? E.<i>Or</i>.1288.<br /><b class="num">3</b> en perf. v. med. [[quedarse sordo]], irón. por [[desentenderse]] ἐξεκεκώφητο τὸ κάθαρμα el maldito se ha quedado sordo</i> Synes.<i>Ep</i>.5 (p.14).
}}
{{bailly
|btext=[[ἐκκωφῶ]] :<br /><b>1</b> <i>tr.</i> assourdir ; <i>fig. (au Pass.)</i> être hébété, être frappé de stupeur;<br /><b>2</b> <i>intr.</i> être sourd.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἐκκωφόω]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἐκκωφέω:''' и [[ἐκκωφόω]] только pf.<br /><b class="num">1</b> [[оглушать]] (τὰ ὦτά τινος Plat.): τὰς Ἀθήνας ἐκκεκώφηκας [[βοῶν]] Arph. ты своим криком оглушил Афины; τὰ [[ὦτα]] ἐκκεκώφησαι Luc. ты оглох;<br /><b class="num">2</b> [[ошеломлять]] (φρένες ἐκκεκωφέαται Anacr.);<br /><b class="num">3</b> [[притуплять]] (εἰς τὸ [[κάλλος]] ἐκκεκώφωται [[ξίφη]] Eur.).
}}
{{ls
|lstext='''ἐκκωφέω''': τῷ ἑπομ., τὰς Ἀθήνας ἐκκεκώφηκας βοῶν, «ἐξεκούφανες τὰς Ἀθήνας μὲ τὰς φωνάς σου», Ἀριστοφ. Ἱππ. 312: - Παθ., αἱ δέ μευ φρένες ἐκκεκωφέαται, παρεζαλίσθησαν, Ἀνακρ. 81· ἐς τὸ [[κάλος]] ἐκκεκώφηται [[ξίφη]], ἐνώπιον τοῦ κάλλους ἀμβλύνονται τὰ [[ξίφη]], Εὐρ. Ὀρ. 1288, [[ἔνθα]] [[οὗτος]] ὁ [[τύπος]] προτιμᾶται τοῦ ἐκκεκώφωται ὑπό τοῦ Πόρσωνος, ἴδε ἐν τόπῳ (1279).
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἐκκωφέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, [[ξεκουφαίνω]], σε Αριστοφ. — Παθ., μεταφ., ἐκκεκώφηται [[ξίφη]], τα [[ξίφη]], τα [[σπαθιά]] στόμωσαν, σε Ευρ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=fut. ήσω<br />to make [[quite]] [[deaf]], Ar.:—Pass., metaph., ἐκκεκώφηται [[ξίφη]] swords are blunted, Eur.
}}