View source for ἐπίθετος

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐπίθετος
|Medium diacritics=ἐπίθετος
|Low diacritics=επίθετος
|Capitals=ΕΠΙΘΕΤΟΣ
|Transliteration A=epíthetos
|Transliteration B=epithetos
|Transliteration C=epithetos
|Beta Code=e)pi/qetos
|Definition=ἐπίθετον,<br><span class="bld">A</span> [[additional]], φυλαί D.H.3.71; esp. at Athens, opp. [[πάτριος]], [[relatively modern]], ἑορταί Isoc.7.29; <b class="b3">τὰ ἐ.</b>, opp. <b class="b3">τὰ πάτρια</b>, the [[acquired powers]] of the Areopagus, Lys.''Fr.''178 S., cf. Arist.''Ath.''25.2, 3.3; so <b class="b3">ἐ. ἐξουσία</b> [[usurped]] authority, Plu.''Cleom.''10: generally, [[adventitious]], <b class="b3">τὰ μὲν τῶν</b> νόμων ἐπίθετα, τὰ δὲ τῆς φύσεως ἀναγκαῖα Antipho Soph.''Oxy.''1364.25; [[ἐπιθυμίαι]], opp. [[κοιναί]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1118b9; ἐ. τῇ φύσει κακά Men.534.13.<br><span class="bld">2</span>. [[fictitious]], [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 9.8.8; opp. [[ἀληθινός]], D.H.4.70, cf. 68.<br><span class="bld">3</span>. of letters, [[entrusted for conveyance]], Lys.''Fr.''116S.<br><span class="bld">II</span>. <b class="b3">ἐ. [ὄνομα]</b> [[adjectival]], D.T.636.9, cf. Plu.''Cor.''11.<br><span class="bld">III</span>. Subst. ἐπίθετον, τό, [[epithet]], Arist.''Rh.''1406a19, [[Dionysius of Halicarnassus|D.H.]]''[[De Compositione Verborum|Comp.]]''5, A.D.''Synt.''41.15; [[adjective]], ib.81.24 (so Adv. [[ἐπιθέτως]], λέγειν indicate [[by epithets]], Str.1.2.29, al.).<br><span class="bld">2</span>. = [[ἐπίθημα]] 5, Aret.''CA''1.1.<br><span class="bld">3</span>. [[ἐπίθετος]], ὁ, a throw of the dice, Eub.57.4.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0942.png Seite 942]] zugesetzt, hinzugefügt; [[ἐπιστολή]], der Einem mitgegeben wird, Lys. bei Harpocr.; φυλαί, D. Hal. 3, 70; [[ἐξουσία]], angemaßt, Plut. Cleom. 10; <span class="ggns">Gegensatz</span> des Einheimischen u. Natürlichen, fremd, ἑορταί, später eingeführte, im <span class="ggns">Gegensatz</span> der πάτριαι, Isocr. 7, 29; vgl. B. A. 252; ταῦτ' ἐπίθετα τῇ φύσει κακά Men. Stob. fl. 98, 8; ἐπίθετα ἀγωνίσματα Plut. Symp. 5, 2; vom Brutus ἐπίθετον [[ἑαυτοῦ]] κατεψεύσατο μωρίαν D. Hal. 4, 68, [[μωρία]] οὐκ ἀληθινή, ἀλλ' [[ἐπίθετος]], verstellte, 70, öfter; τὰ μὲν ἐπίθετα καὶ [[πόῤῥωθεν]] Theophr.; – τὸ ἐπίθετον, das Beiwort, Arist. rhet. 3, 2 u. A.; τῷ δὲ τρίτῳ ὀνόματι [[ὕστερον]] ἐχρήσατο πράξεώς τινος ἢ τύχης ἐπιθέτῳ Plut. Coriol. 11; ἐξ ἐπιθέτου, als Zusatz, Mar. 1. – Adv. ἐπιθέτως, adjectivisch, ἐπιθέτως τοῦ Νότου ἀργέστου λεγομένου Strab. 1, 2, 29.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[ajouté]] ; <i>t. de gramm.</i> τὸ ἐπίθετον l'adjectif qualificatif épithète ; <i>t. de gramm.</i> [[ὄνομα]] ἐπίθετον PLUT mot qui ajoute (à un nom) une désignation particulière, apposition;<br /><b>2</b> [[augmenté]], [[accru]];<br /><b>3</b> [[introduit]], [[importé]] ; étranger.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπιτίθημι]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπίθετος:''' [adj. verb. к [[ἐπιτίθημι]]<br /><b class="num">1</b> [[прибавленный]], [[приложенный]]: [[ὄνομα]] [[ἐπίθετον]] Plut. эпитет, прозвище;<br /><b class="num">2</b> [[присвоенный]], [[захваченный]] ([[ἐξουσία]] Plut.);<br /><b class="num">3</b> [[привозной]], [[заимствованный]], [[иноземный]] (ἑορταί Isocr.; ἀγωνίσματα Plut.);<br /><b class="num">4</b> (благо)приобретенный (τῶν ἐπιθυμιῶν αἱ μὲν κοιναί εἰσιν, αἱ δ᾽ ἐπίθετοι Arst.): ἐπίθετα τῇ φύσει κακά Men. пороки приобретенные, а не врожденные;<br /><b class="num">5</b> [[поддельный]], [[искусственный]] (κόσμοι Plut.).
}}
{{ls
|lstext='''ἐπίθετος''': -ον, ([[ἐπιτίθημι]]) [[πρόσθετος]], ὁ προσαρτηθείς, φυλαὶ Διον. Ἁλ. 3, 71· [[ἐπίθετος]] [[ἐξουσία]], οἰκειοποιηθεῖσα, ἐξουσίᾳ δ’ ἐπιθέτῳ τὴν πάτριον καταλύοντας ἀρχὴν Πλουτ. Κλεομέν. 10. 2) ἐπίθετοι ἑορταί, αἱ μὴ πάτριοι, οὐδὲ τὰς μὲν ἐπιθέτους ἑορτὰς… μεγαλοπρεπῶς ἦγον κτλ. Ἰσοκρ. 145C. πρβλ. Ἁρποκρ. ἐν λέξει· ἐπίθετοι ἐπιθυμίαι, ἐν ἐντιθέσει πρὸς τὸ κοιναί. τῶν ἐπιθυμιῶν αἱ μὲν κοιναὶ δοκοῦσιν [[εἶναι]], αἱ δὲ ἴδιοι καὶ ἐπίθετοι, ἰδιαίτεραι καὶ ἐπίκτητοι, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 3. 11. 1· ἐπ. τῇ φύσει κακὰ Μένανδ. ἐν Ἀδήλ. 5· [[πλαστός]], [[ἐπίπλαστος]], ψευδής, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 8, 8· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ [[ἀληθινός]], Διον. Ἁλ. 4. 70, πρβλ. 68:- πρβλ. [[ἐπακτός]], [[ἐπίκτητος]]. II. ὡς οὐσιαστ., ἐπίθετον, τό, ὡς καὶ παρ’ ἡμῖν, Ἀριστ. Ρητ. 3. 3. 3, κτλ. 2) ἀρσ., [[ὄνομα]] βόλου. δηλ. «ῥιψίματος» τοῦ κύβου, Εὔβουλ. ἐν «Κυβευταῖς» 2. III. Ἐπιρρ., ἐπιθέτως λέγων, περιγράφων ἢ δεικνύων, [[ὁρίζων]] ἐπιθετικῶς, δι’ ἐπιθέτων, Στράβων 36.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἐπίθετος:''' -ον ([[ἐπιτίθημι]]), [[πρόσθετος]], προσηρτημένος, σε Πλούτ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ἐπίθετος]], ον [[ἐπιτίθημι]]<br />added, [[assumed]], Plut.
}}