View source for ἔρρω

{{LSJ1
|Full diacritics=ἔρρω
|Medium diacritics=ἔρρω
|Low diacritics=έρρω
|Capitals=ΕΡΡΩ
|Transliteration A=érrō
|Transliteration B=errō
|Transliteration C=erro
|Beta Code=e)/rrw
|Definition=(A), Locr. [[ϝέρρω]] (v. infr.), fut.<br><span class="bld">A</span> ἐρρήσω ''h.Merc.''259, Ar. (v. infr.): aor. 1 ἤρρησα Id.''Ra.''1192: pf. [[ἤρρηκα]] (εἰσ-) Id.''Th.''1075:—go slowly: [[ἔρρων]] [[limping]], of [[Hephaestus]], Il.18.421; <b class="b3">ἥ μ' οἴῳ ἔρροντι συνήντετο</b> met me [[wandering]] alone, Od.4.367.<br><span class="bld">II</span> [[go]] or [[come to one's own harm]], ἐνθάδε ἔρρων Il.8.239,9.364; <b class="b3">ὑπὸ γαίῃ ἐρρήσεις</b> ''h.Merc.'' [[l.c.]]; ἄτιμος ἔρρειν A.''Eu.''884; <b class="b3">ὡς Πόλυβον ἤρρησεν</b> he [[went with a murrain]] to Polybus, Ar.''Ra.''1192, cf.''Lys.''336 (lyr.).<br><span class="bld">2</span> mostly in imper., ἔρρε away ! begone ! Il.8.164, Thgn.601; ἔρρ' οὕτως Il.22.498: pl., ἔρρετε 24.239, A.R.3.562: 3sg., ἐρρέτω [[away with him]], [[let him go to ruin]], Il.20.349, Od.5.139; ἀσπὶς ἐκείνη ἐρρέτω Archil.6.4; in a legal formula, αὐτὸς μὲν ϝερρέτω ''Berl.Sitzb.''1927.8 (Locr., v B. C.), cf.''Schwyzer'' 415 (Elis, v B. C.); [[ϝάρρην]] ib.409; <b class="b3">ἐρρέτω Ἴλιον</b> [[perish]] Troy ! S.''Ph.''1200 (anap.): with a Prep., ἔρρ' ἐκ νήσου θᾶσσον Od.10.72; ἔρρ' ἀπ' ἐμεῖο Theoc.20.2; ἔρρ' ἐκ προσώπου Herod. 8.59; in Att. strengthened, ἔρρ' ἐς κόρακας go hang! Ar.''Pl.''604 (anap.), Pherecr.70.5, etc.; ἐς κόρακας ἔρρειν φασὶν ἐκ τῆς Ἀττικῆς Alex.94.5; ἔρρε εἰς ὄλεθρόν τε καὶ Ἄβυδον Lys.''Fr.''5a: opt. ἔρροις ''AP''5.2 (Antip. Thess.): part., ἔρρων νυν αὐτὸς χἡ ξυνοικήσασά σοι.. γηράσκετ' [[Euripides|E.]]''[[Alcestis|Alc.]]'' 734: fut., <b class="b3">οὐκ ἐρρήσετε</b>; <b class="b3">οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε</b>; Ar.''Lys.''1240, ''Pax'' 500; εἰ μὴ 'ρρήσεθ' Id.''V.''1329 (lyr.).<br><span class="bld">3</span> of persons and things, to [[be clean gone]], [[perish]], [[disappear]], ἔρρων ἐκ ναός [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''964 (lyr.); <b class="b3">ἔρρει πανώλης</b> ib.732 (troch.); ἄφαντος ἔρρει [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''560, cf.[[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''677c; ἔρρει ταῦτα ἐκ τῆς αὑτῶν χώρας Id.''Phlb.''24d; ἔρρειν ἐκ τῆς τοῦ εἶναι ἕδρας Plot.3.7.4; <b class="b3">ἔρρει τὰ κᾶλα</b> the ships [[are lost]], Hippocr. ap. X.''HG''1.1.23 (prob.); ἔρρει πᾶσ' Ἀφροδίτα A.''Ag.''419 (lyr.); <b class="b3">ἔρρει τὰ θεῖα</b> the honour due to the gods [[is gone]], [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''910 (lyr.); ἔρρει δέμας φλογιστόν Id.''El.''57; ἔρρεις μάτην E.''Hel.''1220; θανόντας ἔρρειν Id.''Supp.'' 1113; <b class="b3">ἐξ οἵων καλῶν ἔρρεις</b> from what fortunes [[hast]] thou [[fallen]], Id.''IT''379; ἔρρει τὰ ἐμὰ πράγματα X.''Smp.''1.15, cf. ''Cyr.''6.1.3.<br /><br />(B), Aeol. for [[ἔρω]], ''EM''90.12.
}}
{{bailly
|btext=<i>seul. prés., f.</i> ἐρρήσω, <i>ao.</i> [[ἤρρησα]];<br /><b>1</b> aller lentement, <i>particul.</i> aller péniblement, errer tristement;<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> aller sous de mauvais auspices, aller à sa perte : ἔρρ' ἐς κόρακας AR va-t'en aux corbeaux <i>càd</i> au diable ; ἐρρέτω SOPH qu'il périsse ! ἔρρετε IL puissiez-vous périr ! ἔρροις EUR puisses-tu périr !;<br /><b>3</b> [[tomber en ruines]], [[déchoir]], [[périr]] : Βακτρίων δ' [[ἔρρει]] [[πανώλης]] [[δῆμος]] ESCHL le peuple des Bactriens s'en est allé entièrement détruit ; [[ἔρρει]] τὰ ἐμὰ πράγματα XÉN mes affaires vont mal, c'en est fait de moi, je suis perdu.<br />'''Étymologie:''' p. Ϝέρρω, de la R. Ϝερσ, aller, cf. <i>lat.</i> [[errare]].
}}
{{pape
|ptext=wohl [[ursprünglich]] mit [[Digamma]] Ϝέρρω, s. Ahrens <i>Dial. Dor</i>. p. 46 Curtius <i>Grundz. d. Griech. Etymol</i>. 2. Aufl. S. 490; <i>Il</i>. 8.239 [[ἐνθάδε]] ἔρρων; fut. ἐρρήσω, aor. [[ἤρρησα]];<br><i>[[langsam]], [[mühselig]] [[einhergehen]]</i>, wie der hinkende Hephaestus, <i>Il</i>. 18.421, <i>Scholl. Aristonic</i>. ὅτι ἔρρων οὐ [[ψιλῶς]] πορευόμενος, ἀλλὰ διὰ τὴν χωλότητα ἐπαχθῶς βαδίζων; von dem [[traurig]], [[ratlos]] umhergehenden Menelaus <i>Od</i>. 4.367, Scholl. μετὰ λύπης μόνῳ πορευομένῳ, φθειρομένῳ, καὶ μετὰ φθορᾶς βαδίζοντι; vgl. <i>H.h. Merc</i>. 259. – Daher: <i>zu seinem [[Unglück]], [[unglücklicher]] [[Weise]] [[wohin]] [[gehen]], [[kommen]], in [[Etwas]] [[geraten]], Il</i>. 9.364 [[ἐνθάδε]] ἔρρων, <i>Scholl. Aristonic</i>. [[ἐνθάδε]] μετὰ φθορᾶς παραγενόμενος; <i>Il</i>. 8.239 [[ἐνθάδε]] ἔρρων, <i>Scholl. Aristonic</i>. ἡ [[διπλῆ]], ὅτι τὸ ἔρρων οὐκ ἔστι [[ψιλῶς]] παραγινόμενος, ἀλλὰ μετὰ φθορᾶς· δυσαρεστεῖ γὰρ τῇ παρουσίᾳ, vgl. Lehrs <i>Aristarch</i>. ed. 2 p. 102. Besonders = <i>zu seinem [[Verderben]] [[fortgehen]], [[weggehen]], und [[geradezu]] [[untergehen]]</i>, [[ἄτιμος]] ἔρρειν τοῦδ' [[ἀπόξενος]] πέδου Aesch. <i>Eum</i>. 844; Βακτρίων δ' [[ἔρρει]] [[πανώλης]] [[δῆμος]], mit perf. Bdtg, das [[ganze]] Volk ist dahin, <i>Pers</i>. 718, 925; übertragen, ὀμμάτων δ' ἐν ἀχηνίαις [[ἔρρει]] πᾶσ' [[Ἀφροδίτη]] <i>Ag</i>. 419; [[ἄφαντος]] [[ἔρρει]] θανασίμῳ χειρώματι, er ging [[unter]], Soph. <i>O.R</i>. 560, wie <i>O.C</i>. 1775 τῷ κατὰ γῆς ὃς νέον [[ἔρρει]], vom [[Sterben]]; τἀκείνου δέ [[σοι]] σωτήρι' [[ἔρρει]], die [[Hoffnung]] auf [[Rettung]] ist [[verloren]], <i>El</i>. 913; [[ἔρρει]] τὰ [[θεῖα]], es geht [[unter]], wird nicht mehr [[geachtet]], <i>O.R</i>. 910; ὦ τλῆμον, εἰ τέθνηκας, ἐξ οἵων [[καλῶν]] ἔρρεις καὶ πατρὸς ζηλωμάτων Eur. <i>I.T</i>. 739; ὦ Πρίαμε καὶ γῆ [[Τρῳάς]], ὡς ἔρρεις [[μάτην]] <i>Hel</i>. 1220; ὡς Πόλυβον ἤρρησεν Ar. <i>Ran</i>. 1192, zum Polybus geriet er hin. vgl. <i>Lys</i>. 336; in [[Prosa]], αὐτὰ [[ἔρρει]] [[ταῦτα]] ἐκ τῆς αὐτῶν χώρας Plat. <i>Phil</i>. 24d; πάντα ἔρρειν [[ταῦτα]] ἐν τῷ [[τότε]] χρόνῳ <i>Legg</i>. III.677c; ἕπεὶ γὰρ ὁ [[γέλως]] ἐκ τῶν ἀνθρώπων ἀπόλωλεν, [[ἔρρει]] τὰ ἐμὰ πράγματα, ist's aus mit mir, Xen. <i>Symp</i>. 1.15, vgl. <i>Cyr</i>. 6.1.3; [[ἔρρει]] τὰ [[καλά]], das [[Glück]] ist hin, <i>Hell</i>. 1.1.23; Sp., wie Plut. von Ciceros Gedichten τὴν ποιητικὴν [[αὐτοῦ]] ἀκλεῆ καὶ ἄτιμον ἔρρειν συμβέβηκεν, ist [[untergegangen]], <i>Cic</i>. 2. – Häufig im imperat. und opt. als [[Ausdruck]] der [[Verachtung]] und des Unwillens, <i>Il</i>. 22.498 ἔρρ' [[οὕτως]], <i>packe dich, mache, daß du wegkommst</i>; 8.164 ἔρρε, κακὴ [[γλήνη]], <i>geh' zum [[Teufel]], geh' zum [[Henker]]</i>; 24.239 ἔρρετε, λωβητῆρες ἐλεγχέες; <i>Od</i>. 10.72 ἔρρ' ἐκ νήσου [[θᾶσσον]], ἐλέγχιστε ζωόντων, vs. 75 ἔρρ', [[ἐπεὶ]] ἀθανάτοισιν ἀπεχθόμενος τόδ' ἱκάνεις, Scholl. μετὰ φθορᾶς ἀναχώρει, Eust. p. 1647.62 τὸ δὲ ἔρρε, καίριον ὄν, δὶς ἐλέχθη κατὰ θυμικὴν διάθεσιν. ἑρμηνεύουσι δὲ αὐτὸ οἱ Ἀριστάρχιοι μετὰ φθορᾶς [[ἄπιθι]]; – ἀσπὶς [[ἐκείνη]] ἐρρέτω Archil. frg. 51; ἐρρέτω [[Ἴλιον]] Soph. <i>Phil</i>. 1185; σὺ δ' ἔρρ' [[ἀπόπτυστος]] <i>O.C</i>. 1385; ἔρροι δ' ἂν [[αἰδώς]] <i>El</i>. 241; [[verstärkt]] ἔρρ' ἐς κόρακας θᾶττον ἀφ' ἡμῶν Ar. <i>Plut</i>. 604; οὐκ ἐρρήσετε, οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε, <i>werdet ihr euch nicht [[gleich]] zum [[Henker]] [[scheren]], Lys</i>. 1240, <i>Pax</i> 500; vgl. <i>Vesp</i>. 1329; folgende [[Dichter]], ἔρροις Antip.Thess. 5 (V.3); Ap.Rh. 3.936; ἔρρ' ἀπ' [[ἐμεῖο]] Theocr. 20.2; [[selten]] in [[späterer]] [[Prosa]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἔρρω:''' (fut. ἐρρήσω, aor. ἥρρησα)<br /><b class="num">1</b> [[медленно идти]], [[тащиться]], [[плестись]]: ὁ ἔρρων [[πλησίον]] ἐπὶ θρόνου ἷζε с трудом продвигаясь поближе, (хромой Гефест) сел в кресло; ἥ μ᾽ οἴῳ ἔρροντι συνήντετο Hom. она встретилась мне, одиноко бродившему;<br /><b class="num">2</b> (велением рока) двигаться, отправляться, идти: [[ἐνθάδε]] ἔρρων Hom. свершая сюда свой роковой путь;<br /><b class="num">3</b> [[быть вытесненным]], [[изгнанным]] (ἐκ τῆς αὐτῶν χώρας Plat.): ἐκ ναὸς ἔ. Aesch. быть сброшенным с корабля;<br /><b class="num">4</b> [[лишиться]] (ὀμμάτων ἔ. Aesch.): ἐξ οἵων [[καλῶν]] ἔρρεις! Eur. какой славной судьбы ты лишился бы!;<br /><b class="num">5</b> [[погибнуть]], [[исчезнуть]], [[пропасть]] (Βακτρίων [[ἔρρει]] [[πανώλης]] [[δῆμος]] Aesch.): [[πόσον]] [[τίνα]] χρόνον [[ἄφαντος]] [[ἔρρει]]; Soph. сколько же времени тому назад бесследно исчез (царь Лаий)?; [[ἔρρει]] τὰ [[θεῖα]] Soph. почитанию богов пришел конец; [[ἔρρει]] [[δέμας]] φλογιστόν Soph. тело уничтожено огнем; τἀκείνου σωτήρι᾽ [[ἔρρει]] Soph. нет больше надежды на его спасение; [[ἔρρει]] τὰ ἐμὰ πράγματα! Xen. дело мое пропало!, я погиб! (лат. [[actum]] est de me!); ἀχλεῆ ἔ. Plut. бесславно пропасть, быть преданным забвению;<br /><b class="num">6</b> (в проклятиях) убираться, проваливать: ἔρρε, κακὴ [[γλήνη]]! Hom. сгинь, презренная баба! (лат. [[abi]] in malam rem!); ἔρρ᾽ ἐς κόρακας! Arph. проваливай на съедение воронам! (лат. pasce corvos!); ἐρρέτω [[Ἴλιον]]! пропади пропадом Илион!; ἔρρ᾽ ἀπ᾽ [[ἐμεῖο]]! Theocr. прочь от меня!
}}
{{ls
|lstext='''ἔρρω''': μέλλ. ἐρρήσω, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 259, Ἀριστοφ. (ἴδε κατωτ.): ἀόριστ. ἤρρησα, ὁ αὐτ. ἐν Βατρ. 1192 (πρβλ. ἀν-, εἰσέρρω): πρκμ. ἤρρηκα (εἰσ-), ὁ αὐτ. ἐν Θεσμ. 1075. (Ἐκ τῆς √FΕΡΡ, ἴδε Ἰλ. ἔνθ’ ἀνωτ., καὶ πρβλ. ἀπόFερσε). Πορεύομαι βραδέως καὶ μετὰ κόπου, [[μόλις]] [[δύναμαι]] νὰ περιπατήσω διὰ χωλότητα, [[ὅθεν]] καὶ περὶ τοῦ Ἡφαίστου λέγει ὁ Ὅμ. αὐτὰρ ὁ ἔρρων πλησίον, [[ἔνθα]] [[Θέτις]] περ, ἐπὶ θρόνου ἷζε φαεινοῦ Ἰλ. Σ. 421· ἥ μ’ οἴῳ ἔρροντι συνήντετο, μὲ συνήντησε πλανώμενον μόνον, Ὀδ. Δ. 367, πρβλ. Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 259. 2) [[ἁπλῶς]], πορεύομαι, [[ὑπάγω]], ἐς τὰς ἑορτὰς Ἐπιγραφ. [[Κρήτ]]. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2554, 76, πρβλ. 2556. 39. ΙΙ. κατὰ κακὴν μου τύχην ἢ πρὸς ἐμὴν βλάβην [[ἔρχομαι]] ἢ [[ὑπάγω]] που [[ὅπου]] [[κάλλιον]] νὰ ἔσπανε τὸ πόδι μου παρὰ νὰ ἐπήγαινα, [[ἐνθάδε]] ἔρρων, «ἐπὶ φθορὰν παραγενόμενος» (Σχόλ.), Ἰλ. Θ. 239, Ι. 364, συχν. παρ’ Ἀττ., Τυρίας ἐκ ναὸς ἔρροντας ἐπ’ ἀκταῖς Σαλαμινιάσι, πίπτοντας ἐκ τῆς Τυρίας [[νεώς]], Αἰσχύλ. Πέρσ. 963, πρβλ. Εὐρ. Ι. Τ. 379, Πλάτ. Φίλ. 24D· ἄτιμος ἔρρειν Αἰσχύλ. Εὐμ. 884· ὡς Πόλυβον ἤρρησεν, ἦλθε πρὸς αὐτόν, ἐπὶ λύμῃ, [[ὅπου]] [[εἴθε]] νὰ μὴ μετέβαινεν, Ἀριστοφ. Βάτρ. 1192, πρβλ. Λυσ. 336. 2) τὸ πλεῖστον κατὰ προστ. ἔρρε, abi in malam rem, «κρημνίσου!» «πήγαινε ’ς τἀνάθεμα», Ἰλ. Θ. 164, Θέογν. 601· ἔρρ’ [[οὕτως]] Ἰλ. Χ. 498· [[προσέτι]], ἔρροις Εὐρ. Ἄλκ. 734, Ἀνθ. Π. 5. 3· [[ὡσαύτως]] κατὰ πληθ., ἔρρετε λωβητῆρες ἐλεγχέες Ἰλ. Ω. 239, Ἀπολλ. Ροδ. Γ. 562· καὶ ἐν τῷ γ΄ ἑνικ. ἐρρέτω, ἂς ὑπάγῃ εἰς τὸν κόρακα, ἐρρέτω, οὒ οἱ θυμὸς [[ἐμεῦ]] ἔτι πειρηθῆναι ἔσσεται Ἰλ. Υ. 349. Ὀδ. Ε. 139· ἀσπὶς [[ἐκείνη]] ἐρρέτω Ἀρχίλ. 5· ἐρρέτω Ἴλιον, ἀπόλοιτο, Σοφ. Φιλ. 1200· μετὰ προθ., ἔρρ’ ἐκ νήσου [[θᾶσσον]], Λατ. aufer te hinc ocius, Ὀδ. Κ. 72· ἔρρ’ ἐκ προσώπου Ἡρώνδ. Μιμίαμβ. 8. 41 (ἔκδ. Crusii)· ἔρρ’ ἀπ’ ἐμεῖο Θεόκρ. 20. 2· παρ’ Ἀττ. μετὰ προσθήκης καὶ ἄλλης λέξεως πρὸς ἐπίστασιν, ἔρρ’ ἐς κόρακας, Λατ. pasce corvos, «πήγαινε ’ς τὸν διάβολον», Ἀριστοφ. Πλ. 604· ἔρρ’ ἐς κόρακας... ἐκ τῆς Ἀττικῆς Ἄλεξ. ἐν «Ἱππεῖ»1· [[οὕτως]] οὐκ ἐρρήσετε; οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε; δὲν θὰ ξεκκουμβισθῆτε ’ς τὸν διάβολον; Ἀριστοφ. Λυσ. 1240, Εἰρ. 500· εἰ μὴ ’ρρήσετ’ ὁ αὐτ. ἐν Σφ. 1320. 3)παρ’ Ἀττ., χάνομαι, ἀπόλλυμαι, ἐξαφανίζομαι, καταστρέφομαι, ὡς τὸ [[οἴχομαι]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 419· ἔρρει [[πανώλης]] ὁ αὐτ. ἐν Πέρσ. 732· [[ἄφαντος]] ἔρρει Σοφ. Ο. Κ. 560· ἔρρει τὰ θεῖα, ἐχάθη ἡ εἰς τοὺς θεοὺς ὀφειλομένη [[τιμή]], [[αὐτόθι]] 910· ἔρρει [[δέμας]] φλογιστὸν ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 57· ἔρρει [[μάτην]] Εὐρ. Ἑλ. 1220· θανόντας ἔρρειν ὁ αὐτ. ἐν Ἱκ. 1113· ἐξ οἵων καλῶν ἔρρεις, ἐκ τίνων εὐτυχιῶν ἔχεις ἐκπέσει, ὁ αὐτ. ἐν Ι. Τ. 389· [[ὡσαύτως]] παρὰ τοῖς πεζολόγοις, ἔρρει τὰ ἐμὰ πράγματα, Λατ. acrum est de me! Ξεν.· Συμπ. 1. 15, πρβλ. Κύρ. 6. 1, 3. Πλάτ. Νόμ. 677 C· ἔρρει τὰ καλά, ἡ [[εὐτυχία]] παρῆλθεν, Ἱπποκρ. ἐπιστολεὺς τοῦ Μινδάρου παρὰ Ξεν. ἐν τοῖς Ἑλλ. 1. 1, 23, [[ἔνθα]] αἱ νεώτεραι ἐκδόσεις ἔχουσιν ἔρρει τὰ κᾶλα (Bergk), δηλ. τὰ πλοῖα κατεστράφησαν, ἴδε τὴν λέξιν [[κᾶλον]].
}}
{{Autenrieth
|auten=(ϝέρρω): go [[with]] [[pain]] or [[difficulty]], Od. 4.367; of the [[lame]] [[Hephaestus]], Il. 18.421; esp. imp. as [[imprecation]], ἔρρε, ἔρρετε, [[begone]]! Il. 8.164, Od. 10.72, Il. 24.239; ἐρρέτω, ‘[[off]] [[with]] him!’ Od. 5.139; ‘[[let]] him go to Perdition!’ Il. 9.377; [[similarly]] the [[part]]., [[ἐνθάδε]] ϝέρρων, ‘[[coming]] [[hither]], to my [[ruin]],’ Il. 8.239, Il. 9.364.
}}
{{grml
|mltxt=[[ἔρρω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[πορεύομαι]] ή [[βαδίζω]] [[αργά]] και με κόπο, [[ιδίως]] για τον Ήφαιστο που ήταν [[χωλός]] («αὐτὰρ ὁ ἔρρων [[πλησίον]]», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br />και για τον Οδυσσέα («ἣ μ’ οἴῳ ἔρροντι συνήντετο» — μέ συνάντησε να περιπλανιέμαι [[μόνος]], <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>2.</b> [[πηγαίνω]], [[μεταβαίνω]] [[κάπου]]<br /><b>3.</b> [[βαδίζω]] στην [[καταστροφή]], στον όλεθρο («ἔρρων ἐκ [[νηός]]» — πέφτοντας από το [[πλοίο]])<br /><b>4.</b> (στην προστ.) α) χάσου, ξεκουμπίσου, πήγαινε στ’ [[ανάθεμα]] («ἐρρέτω Ἴλιον», <b>Σοφ.</b>)<br />β) <b>φρ.</b> «ἔρρε ὴ ἔρρ’ ἐς [[κόρακας]]» — πήγαινε να σέ φάνε τα κοράκια, [[φεύγα]], [[γκρεμοτσακίσου]])<br /><b>5.</b> (για πρόσωπα και πράγματα) [[χάνομαι]], καταστρέφομαι, εξαφανίζομαι (α. «ἔρρει [[δῆμος]] [[πανώλης]]», <b>Αισχύλ.</b><br />β. «ἔρρει τὰ θεῖα» — χάθηκε ο [[σεβασμός]] στους θεούς).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αβέβαιης ετυμολ. Κατά μία [[άποψη]] ανάγεται σε αρχικό τ. <i>Fέρσψω</i>, [[οπότε]] συνδέεται με το λατ. <i>verr</i><i>ō</i> «[[σαρώνω]], [[σκουπίζω]]» και τα αρχ. σλαβ. <i>vĭrxu</i>, <i>vr</i><i>ě</i><i>šti</i> «[[αλωνίζω]]». Πέρα όμως τών σημασιολογικών προβλημάτων, σύμφωνα με την [[άποψη]] αυτή το διπλό -<i>ρρ</i>- ανάγεται σε -<i>ρσ</i>- το οποίο θα έπρεπε να μαρτυρείται στα επικά [[κείμενα]], όπου όμως εμφανίζεται [[επίσης]] διπλό -<i>ρρ</i>-. Εν συνθέσει <b>αρχ.</b> απαντά μόνο στον τύπο της προστακτικής ενεστ. <i>ερρέτω</i> με τα προθήματα <i>αν</i>-, <i>απ</i>-, <i>εισ</i>-, <i>εξ</i>-, <i>περι</i>-].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἔρρω:''' μέλ. <i>ἐρρήσω</i>, αόρ. αʹ [[ἤρρησα]], παρακ. <i>ἤρρηκα</i>·<br /><b class="num">I.</b> κινούμαι [[βραδέως]] και με [[δυσκολία]], [[περιπλανώμαι]], περιφέρομαι, σέρνομαι, σε Ομήρ. Οδ.· λέγεται για [[αργό]], συρτό [[βάδισμα]], από όπου ο Ήφαιστος ονομάζεται <i>ἔρρων</i>, [[χωλός]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[πηγαίνω]] ή [[κατέρχομαι]] για να αφανίσω ή να βλάψω κάποιον, στο ίδ.· ἔρρων ἐκ. [[ναός]], χάθηκε, έπεσε από το [[καράβι]], σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> προστ. <i>ἔρρε</i>, Λατ. [[abi]] in malam rem, χάσου! τσακίσου! [[φύγε]]!, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· ομοίως, <i>ἔρροις</i>, σε Ευρ.· στον πληθ., <i>ἔρρετε</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· και στο γʹ ενικ. <i>ἐρρέτω</i>, χάσου από εδώ!, σε Όμηρ.· ἐρρέτω [[Ἴλιον]], αλώθηκε, έπεσε η [[Τροία]]! σε Σοφ.· <i>ἔρρ' ἐς [[κόρακας]]</i>, Λατ. pasce corvos, πήγαινε να πνιγείς! χάσου!, σε Αριστοφ.· ομοίως, <i>οὐκ ἐρρήσετε</i>· οὐκ ἐς [[κόρακος]] ἐρρήσετε, στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> στην Αττ., λέγεται για πρόσωπα και πράγματα, [[χάνομαι]], εξαφανίζομαι, καταστρέφομαι, σε Τραγ.· ἐξ οἵων [[καλῶν]] ἔρρεις, από ποια [[ευτυχία]] έχεις εσύ καταπέσει, σε Ευρ.· [[ἔρρει]] τὰ ἐμὰ πράγματα, Λατ. [[actum]] est de me!, σε Ξεν.
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[go (away)]], [[go to one's own harm]], [[go to ruin]], mostly perfective [[be away]], [[be lost]] (Il.); (Schwyzer-Debrunner 274), mostly with unpleasant side-meaning of unhappiness, disaster, mostly in ipv. and imperatival expressions,<br />Other forms: Locr. ipv. [[Ϝερρέτω]], El. inf. (in imperat. function) [[Ϝάρρεν]]; non-present- forms are rare: fut. [[ἐρρήσω]] (h. Merc. 259, Com.), aor. [[ἤρρησα]] (Com.), perf. <b class="b3">εἰσ-ήρρηκα</b> (Ar. Th. 1075)<br />Compounds: also with prefix <b class="b3">ἀν-</b>, <b class="b3">ἀπ-</b>, <b class="b3">εἰσ-</b>, <b class="b3">ἐξ-</b>, <b class="b3">περι-</b>.<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: Expressive word of the common lenguage and the poetic language, unknown to prose. Unexplained. Derivation from <b class="b3">*Ϝέρσι̯ω</b> and connection with Lat. [[verrō]] [[sweep]], OCS <b class="b2">vrъchǫ</b>, <b class="b2">vrěšti</b> [[thresh]] fails, apart from the semantic differences, from the general Greek, clearly expressive geminate <b class="b3">-ρρ-</b>. Old interjection?
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> to go [[slowly]], [[wander]] [[about]], Od.; of [[slow]], [[halting]] [[gait]], [[whence]] [[Hephaestus]] is called ἔρρων, [[limping]], Il.<br /><b class="num">II.</b> to go or [[come]] to one's own [[loss]] or [[harm]], Il.; ἔρρων ἐκ [[ναός]] [[gone]], [[fallen]] from a [[ship]], Aesch.<br /><b class="num">2.</b> imperat. ἔρρε, Lat. abi in malam rem, [[away]]! [[begone]]! Il., etc.; so, ἔρροις Eur.; in plural ἔρρετε Il.; and in 3rd sg. ἐρρέτω, [[away]] with him, Hom.; ἐρρέτω [[Ἴλιον]] [[perish]] [[Troy]]! Soph.; ἔρρ' ἐς κόρακας, Lat. pasce corvos, be thou hung, Ar.; so, οὐκ ἐρρήσετε; οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε; Ar.<br /><b class="num">3.</b> in Attic of persons and things, to be [[clean]] [[gone]], to be [[lost]], [[perish]], [[disappear]], Trag.; ἐξ οἵων [[καλῶν]] ἔρρεις from [[what]] fortunes hast thou [[fallen]], Eur.; [[ἔρρει]] τὰ ἐμὰ πράγματα, Lat. [[actum]] est de me! Xen.
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἔρρω''': (seit Il.),<br />{érrō}<br />'''Forms''': lokr. Ipv. ϝερρέτω, el. Inf. (in imperat. Funktion) ϝάρρεν; außerpräsentische Formen, die alle vom Präsens ausgehen, sind selten: Fut. ἐρρήσω (''h''. ''Merc''. 259, Kom.), Aor. [[ἤρρησα]] (Kom.), Perf. εἰσήρρηκα (Ar. ''Th''. 1075)<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': ‘(weg)gehen, untergehen, dahinschwinden’, meistens perfektisch [[fort sein]], [[verloren sein]] (Schwyzer-Debrunner 274), gewöhnlich mit schlimmem Nebensinn des Unglücks, Verderbens, Mühevollen, vorw. im Ipv. und imperativischen Redewendungen,<br />'''Composita''': auch mit Präfix ἀν-, ἀπ-, εἰσ-, ἐξ-, περι-.<br />'''Etymology''': Expressiver Ausdruck der Volkssprache und der dichterischen Sprache, der Prosa im Ganzen fremd. Unerklärt. Die herkömmliche Zurückführung auf *ϝέρσι̯ω und Zusammenstellung mit lat. ''verrō'' [[schleifen]], [[fegen]], aksl. ''vrъchǫ'', ''vrěšti'' [[dreschen]] scheitert, von der Bedeutungsverschiedenheit abgesehen, an der gemeingriechischen, offenbar expressiven Geminata -ρρ-, die dabei unverständlich bleibt. Man hätte im Epos unbedingt -ρσ- erwartet; vgl. Wackernagel Unt. 1 A. 2. Alte Interjektion?<br />'''Page''' 1,566
}}
{{mantoulidis
|mantxt=(=προχωρῶ ἀργά, πάω [[κατά]] διαόλου, χάνομαι. Προστακτική: ἔρρε = χάσου, γκρεμίσου). Ἀπό τή ρίζα ϝερσκαί μέ ἀφομοίωση τοῦ σ σέ ρ → ϝερρ → [[ἔρρω]].
}}