View source for διαστατικός

{{LSJ1
|Full diacritics=διαστᾰτικός
|Medium diacritics=διαστατικός
|Low diacritics=διαστατικός
|Capitals=ΔΙΑΣΤΑΤΙΚΟΣ
|Transliteration A=diastatikós
|Transliteration B=diastatikos
|Transliteration C=diastatikos
|Beta Code=diastatiko/s
|Definition=διαστατική, διαστατικόν,<br><span class="bld">A</span> [[disintegrating]], Ti.Locr.100e, Plu.2.952b; τινός Corn.''ND'' 21.<br><span class="bld">2</span> [[causing discord]], λόγοι Plu.''Pomp.''53, cf. Ph.''Fr.''101 H.<br><span class="bld">3</span> Adv. [[διαστατικῶς]] = [[separately]], of vowels, διαστατικώτερόν φαμεν τὸ γρηύς A.D.''Adv.'' 150.7; [[in extension]], [[varia lectio|v.l.]] for [[διαστατῶς]], Porph.''Sent.''2.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">I</b> de abstr.<br /><b class="num">1</b> [[que disuelve o desune]], [[desintegrador]] op. [[συνδετικός]]: τὸ [[ἄνισον]] ... δ. Ph.<i>Fr</i>.p.24W., op. [[συμπιλητικός]]: τὸ ... θερμὸν ... δ. τῶν σωμάτων δοκεῖ εἶμεν Ti.Locr.100e, op. [[κολλητικός]]: τὸ [[πῦρ]] Plu.2.952b, δ. ... καὶ λυμαντικὸς τῶν προσηρμοσμένων Corn.<i>ND</i> 21.<br /><b class="num">2</b> fig. [[que promueve la discordia]] ἔρωτας ... διαστατικοὺς τῶν συνόντων Phld.<i>Mus</i>.4.16.16, λόγοι Plu.<i>Pomp</i>.53.<br /><b class="num">3</b> mús. [[disyuntivo]], [[separativo]] op. [[συναπτικός]] ‘[[conectivo]]’ [[συνεργία]] Nicom.<i>Exc</i>.282<br /><b class="num">•</b>en harmónica, op. [[συνακτικός]], [[que divide]], [[que tiene la cualidad de dividir o separar]] c. gen. τοῦ ἤθους Ptol.<i>Harm</i>.29.2.<br /><b class="num">II</b> de pers. [[que pronuncia clara y separadamente]] ἦν ... ἐν τῇ λαλιᾷ δ. τῶν ὀνομάτων en la [[conversación]] distinguía con [[precisión]] los términos</i> D.L.4.33<br /><b class="num">•</b>neutr. como adv. [[separadamente]] de la pronunciación διαστατικώτερόν φαμεν τὸ ‘[[γρηΰς]]’ A.D.<i>Adu</i>.150.6.<br /><b class="num">III</b> adv. [[διαστατικῶς]] = [[separadamente]] Simp.<i>in Ph</i>.147.27.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0603.png Seite 603]] ή, όν, 1) [[trennend]], Tim. Locr. 100 e. – 2) [[aufrührerisch]], Uneinigkeit hervorrufend, λόγοι Plut. Pomp. 53. – 3) ἐν τῇ λαλιᾷ δ. ἦν τῶν όνομάτων, er sprach die Namen [[deutlich]] unterscheidend aus, D. L. 4, 33. – Adv., [[getrennt]], B. A. 560.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br /><b>1</b> [[propre à dissoudre]], [[à séparer]];<br /><b>2</b> <i>fig.</i> [[propre à désunir]], [[qui amène la discorde]].<br />'''Étymologie:''' [[διάστατος]].
}}
{{elnl
|elnltext=διαστατικός -ή -όν [διίστημι] [[oproer veroorzakend]].
}}
{{elru
|elrutext='''διαστᾰτικός:'''<br /><b class="num">1</b> [[разъединяющий]], [[разделяющий]] (τὸ [[πῦρ]] διαστατικόν ἐστι καὶ διαιρετικόν Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[вызывающий разлад]], [[сеющий смуту]] (λόγοι Plut.);<br /><b class="num">3</b> [[раздельно произносящий]], [[отчеканивающий]] (τῶν ὀνομάτων Diog. L.).
}}
{{grml
|mltxt=-ή, -ό (Α [[διαστατικός]], -ή, -όν)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>φρ.</b> «διαστατική [[ανάλυση]]» — η [[εφαρμογή]] τών εξισώσεων στις διαστάσεις τών φυσικών μεγεθών και μονάδων για να εξαχθεί η αλγεβρική τους [[μορφή]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> ο [[κατάλληλος]] να διαχωριστεί<br /><b>2.</b> αυτός που προκαλεί [[διάσταση]] ή [[διχόνοια]]<br /><b>3.</b> [[εκείνος]] που φέρει τιμητική [[διάκριση]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''διαστᾰτικός:''' -ή, -όν (δι-[[ίστημι]]), [[διαχωριστικός]], αυτός που προκαλεί [[έριδα]], [[διαφωνία]], [[επαναστατικός]], σε Πλούτ.
}}
{{ls
|lstext='''διαστᾰτικός''': -ή, -όν, [[ἐπιτήδειος]] εἰς χωρισμόν, Τίμ. Λοκρ. 100Ε, Πλούτ. 2. 952Β. 2) ἐπίφέρων διχόνοιαν, διαφωνίαν, Πλούτ. Πομπ. 53. 3) ὁ φέρων διάκρισιν, [[διακεκριμένως]] ἐκφράζων τι, τινος Διογ. Λ. 4. 33. - Ἐπίρρ. -κῶς, [[χωρίς]], χωριστά, [[διῃρημένως]], Λατ. divisim· ἐν τῷ συγρ., Α. Β. 560.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=διαστᾰτικός, ή, όν <i>adj</i> [[διίστημι]]<br />separative, causing [[discord]], Plut.
}}