View source for σίνις

{{LSJ1
|Full diacritics=σίνις
|Medium diacritics=σίνις
|Low diacritics=σίνις
|Capitals=ΣΙΝΙΣ
|Transliteration A=sínis
|Transliteration B=sinis
|Transliteration C=sinis
|Beta Code=si/nis
|Definition=[σῐ], ιδος, ὁ, acc. <b class="b3">σίνιν,</b> ([[σίνομαι]])<br><span class="bld">A</span> [[ravager]], [[plunderer]], Αὐτόλυκον πολέων κτεάνων σίνιν Antim.(?) ap.Sch.[[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''378; <b class="b3">ἔθρεψεν λέοντα σίνιν δόμοις</b> (<b class="b3">λέοντος ἶνιν</b> Conington) [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''718, cf. Call.''Ap.''92, Lyc.539: as adjective [[destroying]], <b class="b3">σ. ἀνήρ</b>, as an example of a [[γλῶσσα]], Poet. ap. Arist. ''Rh.''1406a8.<br><span class="bld">II</span> pr. n. [[Σίνις]], [[the Destroyer]], a famous robber of the Isthmus of Corinth, E.''Hipp.''977, ''Marm.Par.''36, [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''2.1.14, etc.; cf. [[Πιτυοκάμπτης]]. (Freq. misspelt [[σίννις]] in codd., as Arist. [[l.c.]])
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0883.png Seite 883]] ὁ, der Schädiger, Schadenstifter, Verwüster, Räuber; ἔθρεψεν δὲ λέοντα σίνιν δόμοις, Aesch. Ag. 700; κτεάνων, Soph. frg. 230; Sp. – Vgl. nom. pr.
}}
{{bailly
|btext=ιδος (ὁ) :<br /><i>acc.</i> -ιν;<br />[[dévastateur]], [[malfaiteur]].<br />'''Étymologie:''' [[σίνω]].
}}
{{elnl
|elnltext=σίνις -ιδος [σίνομαι] [[verwoestend]], [[schadelijk]].
}}
{{elru
|elrutext='''σίνις:''' или [[σίννις]], ιδος (σῐ, acc. σῑ) ὁ [[грабитель]], [[разоритель]], [[хищник]] (Aesch. - [[varia lectio|v.l.]] [[ἶνις]]; Soph., Arst.).
}}
{{grml
|mltxt=-ιδος, ὁ, Α<br /><b>1.</b> [[καταστροφέας]], αυτός που προξενεί βλάβες<br /><b>2.</b> <b>ως επίθ.</b> [[καταστρεπτικός]]<br /><b>3.</b> <b>ως κύριο όν.</b> <i>ὁ Σίνις</i><br /><b>μυθ.</b> ο [[διαβόητος]] [[ληστής]] του Ισθμού της Κορίνθου, ο Πιτυοκάμπτης.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>σιν</i>- του [[σίνομαι]] «[[καταστρέφω]]» <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>ις</i>, -<i>ιδος</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''σίνις:''' [σῐ], -ιδος, ὁ, αιτ. <i>σίνιν</i> ([[σίνομαι]]),<br /><b class="num">I.</b> [[συλητής]], αυτός που λυμαίνεται, που αρπάζει, λαφυραγωγεί, λεηλατεί, ερημώνει, [[βάνδαλος]], [[καταστροφέας]], σε Αισχύλ.· ως επίθ., [[καταστροφικός]], [[ολέθριος]]· [[σίνις]] [[ἀνήρ]], ως [[παράδειγμα]] για τη [[γλῶσσα]] (βλ. Αριστ. <i>Περὶ Ποιητικῆς</i>), Ποιητής παρ' Αριστ. Ρήτ.<br /><b class="num">II.</b> ως κύριο όνομα, Σίνις, ο Καταστροφέας, [[περίφημος]] [[ληστής]] στον Ισθμό της Κορίνθου, που είχε το προσωνύμιο <i>Πιτυοκάμπτης</i>, λόγω του τρόπου θανάτωσης των θυμάτων του, σε Ευρ., Ξεν.
}}
{{ls
|lstext='''σίνις''': [σῐ], ιδος, ὁ, αἰτ. σίνιν, ([[σίνομαι]]) ὁ βλάπτων, ἐρημώνων, λυμαινόμενος, διαρπάζων, σ. κτεάνων Σοφ. Ἀποσπ. 230· λέοντα σίνιν δόμοις (ὁ Coningt. προτείνει λέοντος ἶνιν [[ἐνταῦθα]] καὶ [[ἦθος]] ἐν στίχ. 728), Αἰσχύλ. Ἀγ. 718, πρβλ. Καλλ. εἰς Ἀπόλλ. 90, Λυκόφρ. 539· ― [[ὡσαύτως]] ὡς ἐπίθετον, καταστρέφων, καταστρεπτικός, σ. [[ἀνήρ]], ὡς [[παράδειγμα]] γλώσσης, Ποιητὴς παρ’ Ἀριστ. Ρητ. 3. 3, 2. ΙΙ. ὡς κύριον [[ὄνομα]], Σίνις, ὁ καταστρέφων, [[ὀλέθριος]], ὁ Ὄλεθρος, [[διαβόητος]] ληστὴς ἐν τῷ Ἰσθμῷ τῆς Κορίνθου καλούμενος Πιτυοκάμπτης, Εὐρ. Ἱππ. 977, Χρον. Πάρ. ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 2374. 36, Ξεν., κλπ. Ὁ [[τύπος]] Σίννις [[εἶναι]] [[πλημμελής]].
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=σῐ́νις, ιδος, ὁ, [[σίνομαι]]<br /><b class="num">I.</b> a ravager, [[plunderer]], Aesch.:—as adj. [[destroying]], ς. [[ἀνήρ]] as an [[example]] of a [[γλῶσσα]], Poeta ap. Arist.<br /><b class="num">II.</b> as [[prop]]. n., Σίνις, the [[destroyer]], a [[famous]] [[robber]] of the [[Isthmus]] of [[Corinth]], called ὁ Πιτυοκάμπτης, Eur., Xen.
}}