ἐξανάγω: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(big3_15) |
(12) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=(ἐξᾰνάγω)<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ᾰ-]<br /><b class="num">1</b> tr. [[sacar]], [[conducir fuera de]] c. ac. de pers. y gen. de lugar ᾍδου τ' ἐρεμνῶν ἐξανήγαγεν μυχῶν πατέρα σόν E.<i>Heracl</i>.218, abs. πῇ πλόος ἐξανάγει Πελοπηίδα γαῖαν ἱκέσθαι por dónde la navegación nos va a sacar para llegar a la tierra de Pélope</i> A.R.4.1570, cf. s. cont. S.<i>Fr</i>.157a<br /><b class="num">•</b>fig. en v. pas. [[ser llevado lejos de]], c. gen. de abstr. [[ser apartado de]] τῆς τῶν ψευσμάτων καὶ σοφισμάτων χώρας ἐξαναχθησόμεθα Ph.1.517.<br /><b class="num">2</b> intr., en v. med.-pas., náut. [[zarpar]], [[hacerse a la mar]], [[ir mar adentro]], [[alejarse las naves de la costa]] Ἀμεινίης δὲ ... ἐξαναχθεὶς νηὶ ἐμβάλλει Hdt.8.84, (νέες) ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῖσαι Hdt.7.194, ἡνίκ' ἐξανηγόμην [[ἐγώ]] S.<i>Ph</i>.571, ἐξανάγονται ἐκλείποντες Φειάν Th.2.25, ἐξορμίζεται καὶ ἐξανάγεται Ph.1.670, ἔπειτα νυκτὸς ἐξανήχθη D.C.41.12.3, cf. <i>Epit</i>.8.12.5, c. compl. o adv. de lugar τὸ ἐξ αὐτῆς τῆς Ἀσίης στράτευμα ἐξαναχθέν Hdt.7.184, ἐκ τῆς Μεσσήνης ἐξαναχθείς D.C.49.17.1, [[ἐντεῦθεν]] ἐξαναχθέντα Hdt.6.98.<br /><b class="num">3</b> sent. dud., quizá [[gobernar, disponer sobre]] ὁ ἐξανάγων τοῦ Ἅδου τὰς πύλας <i>IK</i> 135.20 (III d.C.). | |dgtxt=(ἐξᾰνάγω)<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ᾰ-]<br /><b class="num">1</b> tr. [[sacar]], [[conducir fuera de]] c. ac. de pers. y gen. de lugar ᾍδου τ' ἐρεμνῶν ἐξανήγαγεν μυχῶν πατέρα σόν E.<i>Heracl</i>.218, abs. πῇ πλόος ἐξανάγει Πελοπηίδα γαῖαν ἱκέσθαι por dónde la navegación nos va a sacar para llegar a la tierra de Pélope</i> A.R.4.1570, cf. s. cont. S.<i>Fr</i>.157a<br /><b class="num">•</b>fig. en v. pas. [[ser llevado lejos de]], c. gen. de abstr. [[ser apartado de]] τῆς τῶν ψευσμάτων καὶ σοφισμάτων χώρας ἐξαναχθησόμεθα Ph.1.517.<br /><b class="num">2</b> intr., en v. med.-pas., náut. [[zarpar]], [[hacerse a la mar]], [[ir mar adentro]], [[alejarse las naves de la costa]] Ἀμεινίης δὲ ... ἐξαναχθεὶς νηὶ ἐμβάλλει Hdt.8.84, (νέες) ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῖσαι Hdt.7.194, ἡνίκ' ἐξανηγόμην [[ἐγώ]] S.<i>Ph</i>.571, ἐξανάγονται ἐκλείποντες Φειάν Th.2.25, ἐξορμίζεται καὶ ἐξανάγεται Ph.1.670, ἔπειτα νυκτὸς ἐξανήχθη D.C.41.12.3, cf. <i>Epit</i>.8.12.5, c. compl. o adv. de lugar τὸ ἐξ αὐτῆς τῆς Ἀσίης στράτευμα ἐξαναχθέν Hdt.7.184, ἐκ τῆς Μεσσήνης ἐξαναχθείς D.C.49.17.1, [[ἐντεῦθεν]] ἐξαναχθέντα Hdt.6.98.<br /><b class="num">3</b> sent. dud., quizá [[gobernar, disponer sobre]] ὁ ἐξανάγων τοῦ Ἅδου τὰς πύλας <i>IK</i> 135.20 (III d.C.). | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=(Α [[ἐξανάγω]]) [[ανάγω]]<br /><b>ναυτ.</b><br /><b>1.</b> [[οδηγώ]] το [[πλοίο]] στα ανοιχτά<br /><b>2.</b> <b>παθ.</b> <i>εξανάγομαι</i><br />[[αποπλέω]], [[βγαίνω]] στ' ανοιχτά, ξανοίγομαι στο [[πέλαγος]] (α. «[[ἡνίκα]] ἐξανηγόμην ἐγώ», <b>Θουκ.</b><br />β. «[[πεντεκαίδεκα]] δὲ τῶν νεῶν τούτων ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῑσαι», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[οδηγώ]], [[ανεβάζω]], [[βγάζω]] κάποιον [[προς]] τα [[πάνω]] («Ἅιδου τ' ἐρεμνῶν ἐξανήγαγεν μυχῶν [[πατέρα]] σόν», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> <b>μέσ.</b> απομακρύνομαι («τῆς τῶν... σοφισμάτων χώρας ἐξαναχθησόμεθα», Φίλ.). | |||
}} | }} |
Revision as of 06:32, 29 September 2017
English (LSJ)
[ᾰγ],
A bring out of or up from, ἐ. τινὰ Ἅιδου μυχῶν E. Heracl.218:—Pass., put out to sea, set sail, of persons, Hdt.6.98, al., S.Ph.571, Th.2.25, etc.; of ships, Hdt.7.194: metaph., τῆς τῶν ψευσμάτων καὶ σοφισμάτων χώρας -αναχθησόμεθα Ph.1.517.
German (Pape)
[Seite 868] (s. ἄγω), heraus- u. herausführen; Ἅιδου τ' ἐρεμνῶν ἐξανήγαγεν μυχῶν πατέρα σόν Eur. Heracl. 219, aus dem Hades auf die Oberwelt herauf, – Med., von einem Orte aus auf die hohe See hinausfahren, absegeln, Soph. Phil. 567; ἐνθεῦτεν ἐξαναχθέντα Her. 6, 98; αἱ νῆες ἐξανάγονται Thuc. 2, 25. 8, 16; Sp.; übertr. τὸ ἐξ Ἀσίης ἐξαναχθὲν στράτευμα, aufbrechen, Her. 7, 184.
Greek (Liddell-Scott)
ἐξανάγω: μέλλ. -άξω, ἐξάγω ἢ ἀναβιβάζω ἔκ τινος τόπου, ᾍδου τ’ ἐρεμνῶν ἐξανήγαγεν μυχῶν πατέρα σὸν Εὐρ. Ἡρακλ. 218. ― Παθ., ἐκπλέω, ἐπὶ προσώπων, ἐντεῦθεν ἐξαναχθέντα Ἡρόδ. 6. 98, κ. ἀλλ., Σοφ. Φιλ. 571, Θουκ. 2. 25, κτλ.· ἐπὶ πλοίων, Ἡρόδ. 7. 194.
French (Bailly abrégé)
ao.2 ἐξανήγαγον, ao. Pass. ἐξανήχθην;
faire remonter;
Moy. ἐξανάγομαι gagner le large.
Étymologie: ἐξ, ἀνάγω.
Spanish (DGE)
(ἐξᾰνάγω)
• Prosodia: [-ᾰ-]
1 tr. sacar, conducir fuera de c. ac. de pers. y gen. de lugar ᾍδου τ' ἐρεμνῶν ἐξανήγαγεν μυχῶν πατέρα σόν E.Heracl.218, abs. πῇ πλόος ἐξανάγει Πελοπηίδα γαῖαν ἱκέσθαι por dónde la navegación nos va a sacar para llegar a la tierra de Pélope A.R.4.1570, cf. s. cont. S.Fr.157a
•fig. en v. pas. ser llevado lejos de, c. gen. de abstr. ser apartado de τῆς τῶν ψευσμάτων καὶ σοφισμάτων χώρας ἐξαναχθησόμεθα Ph.1.517.
2 intr., en v. med.-pas., náut. zarpar, hacerse a la mar, ir mar adentro, alejarse las naves de la costa Ἀμεινίης δὲ ... ἐξαναχθεὶς νηὶ ἐμβάλλει Hdt.8.84, (νέες) ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῖσαι Hdt.7.194, ἡνίκ' ἐξανηγόμην ἐγώ S.Ph.571, ἐξανάγονται ἐκλείποντες Φειάν Th.2.25, ἐξορμίζεται καὶ ἐξανάγεται Ph.1.670, ἔπειτα νυκτὸς ἐξανήχθη D.C.41.12.3, cf. Epit.8.12.5, c. compl. o adv. de lugar τὸ ἐξ αὐτῆς τῆς Ἀσίης στράτευμα ἐξαναχθέν Hdt.7.184, ἐκ τῆς Μεσσήνης ἐξαναχθείς D.C.49.17.1, ἐντεῦθεν ἐξαναχθέντα Hdt.6.98.
3 sent. dud., quizá gobernar, disponer sobre ὁ ἐξανάγων τοῦ Ἅδου τὰς πύλας IK 135.20 (III d.C.).
Greek Monolingual
(Α ἐξανάγω) ανάγω
ναυτ.
1. οδηγώ το πλοίο στα ανοιχτά
2. παθ. εξανάγομαι
αποπλέω, βγαίνω στ' ανοιχτά, ξανοίγομαι στο πέλαγος (α. «ἡνίκα ἐξανηγόμην ἐγώ», Θουκ.
β. «πεντεκαίδεκα δὲ τῶν νεῶν τούτων ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῑσαι», Ηρόδ.)
αρχ.
1. οδηγώ, ανεβάζω, βγάζω κάποιον προς τα πάνω («Ἅιδου τ' ἐρεμνῶν ἐξανήγαγεν μυχῶν πατέρα σόν», Ευρ.)
2. μτφ. μέσ. απομακρύνομαι («τῆς τῶν... σοφισμάτων χώρας ἐξαναχθησόμεθα», Φίλ.).