συμπιεστός: Difference between revisions
ἁρμονίη ἀφανὴς φανερῆς κρείττων → the hidden attunement is better than the obvious one, invisible connection is stronger than visible, harmony we can't see is stronger than harmony we can, unseen harmony is stronger than what we can see
(39) |
(39) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό, Ν<br /><b>1.</b> αυτός που μπορεί να δεχθεί [[συμπίεση]], [[δεκτικός]] συμπίεσης<br /><b>2.</b> αυτός που έχει συμπιεστεί, συμπιεσμένος<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το συμπιεστό</i><br />η [[συμπιεστότητα]], η [[δεκτικότητα]] συμπίεσης.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[συμπιέζω]]. Το ουδ. <i>συμπιεστόν</i> μαρτυρείται από το 1869 στον Β. Λάκωνα]. | |||
}} | |||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -ό, Ν<br /><b>1.</b> αυτός που μπορεί να δεχθεί [[συμπίεση]], [[δεκτικός]] συμπίεσης<br /><b>2.</b> αυτός που έχει συμπιεστεί, συμπιεσμένος<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το συμπιεστό</i><br />η [[συμπιεστότητα]], η [[δεκτικότητα]] συμπίεσης.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[συμπιέζω]]. Το ουδ. <i>συμπιεστόν</i> μαρτυρείται από το 1869 στον Β. Λάκωνα]. | |mltxt=-ή, -ό, Ν<br /><b>1.</b> αυτός που μπορεί να δεχθεί [[συμπίεση]], [[δεκτικός]] συμπίεσης<br /><b>2.</b> αυτός που έχει συμπιεστεί, συμπιεσμένος<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το συμπιεστό</i><br />η [[συμπιεστότητα]], η [[δεκτικότητα]] συμπίεσης.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[συμπιέζω]]. Το ουδ. <i>συμπιεστόν</i> μαρτυρείται από το 1869 στον Β. Λάκωνα]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:36, 29 September 2017
Greek Monolingual
-ή, -ό, Ν
1. αυτός που μπορεί να δεχθεί συμπίεση, δεκτικός συμπίεσης
2. αυτός που έχει συμπιεστεί, συμπιεσμένος
3. το ουδ. ως ουσ. το συμπιεστό
η συμπιεστότητα, η δεκτικότητα συμπίεσης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συμπιέζω. Το ουδ. συμπιεστόν μαρτυρείται από το 1869 στον Β. Λάκωνα].
Greek Monolingual
-ή, -ό, Ν
1. αυτός που μπορεί να δεχθεί συμπίεση, δεκτικός συμπίεσης
2. αυτός που έχει συμπιεστεί, συμπιεσμένος
3. το ουδ. ως ουσ. το συμπιεστό
η συμπιεστότητα, η δεκτικότητα συμπίεσης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συμπιέζω. Το ουδ. συμπιεστόν μαρτυρείται από το 1869 στον Β. Λάκωνα].
