3,274,873
edits
αἰδέομαι: Difference between revisions
1
(2) |
(1) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''αἰδέομαι:''' ποιητ. επίσης [[αἴδομαι]], μτχ. <i>αἰδόμενος</i>, προστ. <i>αἴδεο</i>· παρατ., Επικ. γʹ ενικ. <i>αἴδετο</i>, πληθ. <i>αἰδέοντο</i>, Αττ. <i>ᾐδοῦντο</i>· μέλ. <i>αἰδέσομαι</i>, Επικ. [[αἰδέσσομαι]]· Μέσ. αορ. αʹ <i>ᾐδεσάμην</i>, Επικ. προστ. [[αἴδεσσαι]]· Παθ. αορ. αʹ [[ᾐδέσθην]], Επικ. γʹ πληθ. [[αἴδεσθεν]]· παρακ. <i>ᾔδεσμαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> Αποθ., [[ντρέπομαι]], αισχύνομαι να πράξω [[κάτι]]· με απαρ., σε Όμηρ. κ.λπ.· [[σπανίως]] με μτχ., <i>αἴδεσαι μὲν [[πατέρα]] προλείπων</i>, να ντρέπεσαι [[γιατί]] τον εγκαταλείπεις, σε Σοφ.· απόλ., <i>αἰδεσθείς</i>, από [[αίσθημα]] ντροπής, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. προσ., [[σέβομαι]], [[στέκομαι]] με σεβασμό, [[φοβάμαι]], [[υπολήπτομαι]]· [[αἰδεῖο]] θεούς, στο ίδ., σε Όμηρ. κ.λπ.· λέγεται και για πράγματα, [[αἴδεσσαι]] [[μέλαθρον]], δείξε σεβασμό στην [[οικία]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ὅρκον αἰδεσθείς</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">II.</b> [[σέβομαι]] τη [[δυστυχία]] του άλλου, [[φροντίζω]], [[νοιάζομαι]] για κάποιον, [[δείχνω]] [[ενδιαφέρον]] και [[συμπάθεια]] για κάποιον, [[μηδέ]] τί μ' αἰδόμενος μηδ' ἐλαίρων, σε Ομήρ. Οδ. | |lsmtext='''αἰδέομαι:''' ποιητ. επίσης [[αἴδομαι]], μτχ. <i>αἰδόμενος</i>, προστ. <i>αἴδεο</i>· παρατ., Επικ. γʹ ενικ. <i>αἴδετο</i>, πληθ. <i>αἰδέοντο</i>, Αττ. <i>ᾐδοῦντο</i>· μέλ. <i>αἰδέσομαι</i>, Επικ. [[αἰδέσσομαι]]· Μέσ. αορ. αʹ <i>ᾐδεσάμην</i>, Επικ. προστ. [[αἴδεσσαι]]· Παθ. αορ. αʹ [[ᾐδέσθην]], Επικ. γʹ πληθ. [[αἴδεσθεν]]· παρακ. <i>ᾔδεσμαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> Αποθ., [[ντρέπομαι]], αισχύνομαι να πράξω [[κάτι]]· με απαρ., σε Όμηρ. κ.λπ.· [[σπανίως]] με μτχ., <i>αἴδεσαι μὲν [[πατέρα]] προλείπων</i>, να ντρέπεσαι [[γιατί]] τον εγκαταλείπεις, σε Σοφ.· απόλ., <i>αἰδεσθείς</i>, από [[αίσθημα]] ντροπής, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. προσ., [[σέβομαι]], [[στέκομαι]] με σεβασμό, [[φοβάμαι]], [[υπολήπτομαι]]· [[αἰδεῖο]] θεούς, στο ίδ., σε Όμηρ. κ.λπ.· λέγεται και για πράγματα, [[αἴδεσσαι]] [[μέλαθρον]], δείξε σεβασμό στην [[οικία]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ὅρκον αἰδεσθείς</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">II.</b> [[σέβομαι]] τη [[δυστυχία]] του άλλου, [[φροντίζω]], [[νοιάζομαι]] για κάποιον, [[δείχνω]] [[ενδιαφέρον]] και [[συμπάθεια]] για κάποιον, [[μηδέ]] τί μ' αἰδόμενος μηδ' ἐλαίρων, σε Ομήρ. Οδ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''αἰδέομαι:''' эп.-поэт. тж. [[αἴδομαι]] (fut. αἰδέσομαι - эп. [[αἰδέσσομαι]], aor. ᾐδεσάμην и [[ᾐδέσθην]], pf. ᾔδεσμαι)<br /><b class="num">1)</b> испытывать благоговейный страх (перед кем и чем-л.), чтить, уважать (τινα и τι Hom., Pind., Trag., Xen., Plat., Dem.): [[αἴδεσσαι]] [[μέλαθρον]] Hom. не нарушай законов гостеприимства; τοὺς θεοὺς σέβεσθαι, γονἑας τιμᾶν, πρεσβυτέρους αἰ. Plut. чтить богов, почитать родителей, уважать старших;<br /><b class="num">2)</b> совеститься, стыдиться ([[ὑπέρ]] τινος Plut.): ὀνομάζειν αἰ. Εὐμενίδας Eur. страшиться назвать Эвменид по имени; [[αἰδεῖο]] θεούς, Ἀχιλεῦ Hom. побойся богов, Ахилл; αἰδούμενός τι [[πρᾶγμα]] καὶ αἰσχυνόμενος Plat. испытывая угрызения совести и стыд за что-л.;<br /><b class="num">3)</b> жалеть, щадить: μὴ τί μ᾽ αἰδόμενος μειλίσσεο, ἀλλ᾽ εὖ μοι κατάλεξον Hom. не щадя меня, подробно расскажи мне; αἰδούμενος πολλὰ [[διέφθορα]] Eur. из-за своей сострадательности я много потерял;<br /><b class="num">4)</b> (по отношению к невольному убийце родственника) прощать, миловать (τινα Plat., Dem.);<br /><b class="num">5)</b> молить о прощении (τινα Dem.): ᾐδεσμένος Dem. простивший, примирившийся. | |||
}} | }} | ||