Ζεύς: Difference between revisions

|mltxt=και Δίας, ο (AM [[Ζεύς]], [[Διός]])<br /><b>1.</b> (στην αρχαία [[Ελλάδα]]) [[βασιλιάς]] και [[πατέρας]] θεών και ανθρώπων, [[θεός]] του ουρανού και της γης, [[γιος]] του Κρόνου και της Ρέας, [[σύζυγος]] της Ήρας<br /><b>2.</b> ο [[πέμπτος]] [[κατά]] [[σειρά]] αποστάσεως από τον Ήλιο, και μεγαλύτερος ως [[προς]] τη [[μάζα]] [[πλανήτης]] του ηλιακού μας συστήματος<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γένος]] ακανθοπτερύγιων ιχθύων, κν. [[χριστόψαρο]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>φρ.</b> α) «[[Ζεὺς]] [[καταχθόνιος]]» — ο [[Πλούτων]]<br />β) «σχαοκέφαλος [[Ζεύς]]» — κωμ. επίθ. του Περικλέους<br />γ) «Διὸς [[ἡμέρα]]» — [[ονομασία]] μιας από τις ημέρες της εβδομάδας<br /><b>2.</b> <b>παροιμ.</b> «τῷ Διὶ πλούτου πέρι [[ἐρίζω]]» — [[είμαι]] ή [[γίνομαι]] [[πάμπλουτος]]<br /><b>3.</b> (για [[κολακεία]]) ο Ξέρξης, οι βασιλείς της Συρίας, οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες κ.λπ.<br /><b>4.</b> (στους Πυθαγορείους) η [[μονάδα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η [[έννοια]] του ουρανού και του (φυσικού) φωτός της ημέρας —πιθ. και του Ουράνιου, του κατοικούντος στον ουρανό (Caelestis)— από κοινού με την [[έννοια]] του «[[λάμπω]], [[φωτίζω]]» υπήρξαν η απώτερη [[πηγή]] του ονόματος <i>Dy</i><i>ē</i><i>us</i> της Ινδοευρωπαϊκής, απ' όπου προήλθαν το ελλ. [[Ζευς]], το αρχ. ινδ. <i>Dy</i><i>ā</i><i>us</i>, το λατ. <i>Iupiter</i> (= ελλ. «<i>Ζευ [[πάτερ]]»), το χεττ. <i>šiuš</i> κ.ά. Αν δεχθούμε ότι η αρχική ([[απαθής]]) [[μορφή]] του ΙΕ τύπου του ονόματος βρίσκεται στην [[κλητική]] <i>Ζεῦ</i> (με αναβιβασμένο τον τόνο, εξ ού και ο περισπώμενος [[τονισμός]]), [[ήτοι]] ότι <i>Ζεῦ</i> <span style="color: red;"><</span> <i>Dyeu</i> (με φωνητική [[εξέλιξη]] του <i>dy</i> σε <i>dz</i>, δηλ. σε ελλ. <i>ζ</i>), [[τότε]] οι τύποι τών άλλων πτώσεων του ονόματος στην Ελληνική προήλθαν ως [[εξής]]: [[Ζευς]] <span style="color: red;"><</span> <i>Ζηύς</i> <span style="color: red;"><</span> <i>Dy</i><i>ē</i><i>us</i><br />ο αρχ. [[μακρός]] [[τύπος]] <i>Ζηύς</i> (πρβλ. αρχ. ινδ. <i>Dy</i><i>ā</i><i>us</i>) βραχύνθηκε σε [[Ζεύς]] [[κατά]] τον νόμο του Osthoff (μακρό [[φωνήεν]] προ ημιφώνου, του <i>υ</i>, και συμφώνου, του <i>ς</i>, βραχύνεται). <i>ΔıF</i>-<i>ός</i> <span style="color: red;"><</span> <i>Diw</i>- <span style="color: red;"><</span> <i>Dyu</i>- πρόκειται εδώ για τη μηδενισμένη ([[χωρίς]] το <i>e</i> του <i>Dyeu</i>-) [[βαθμίδα]] της ρίζας, όπου το ημίφωνο <i>y</i> εμφανίζεται με τη φωνηεντική του [[μορφή]] (<i>ι</i>), το δε έτερο ημίφωνο <i>u</i> με τη συμφωνική [[μορφή]] του (<i>w</i>/<i>F</i>). Ομοίως ερμηνεύεται και η δοτ. <i>ΔıF</i>-<i>ί</i> (&GT; <i>Διί</i> και, με [[συναίρεση]], <i>Δῑ</i>). Η αιτ. <i>Ζῆν</i> <span style="color: red;"><</span> <i>Dy</i><i>ē</i>(<i>u</i>)<i>m</i> (πρβλ. λατ. <i>diem</i> «την [[ημέρα]]», αρχ. ινδ. <i>dy</i><i>ā</i><i>m</i>) εμφανίζει και επεκτεταμένο τ. <i>Ζῆνα</i> [[κατά]] τον έτερο, νεώτερο τύπο, της αιτ. <i>Δία</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ΔίF</i>-<i>α</i>), όπως αναλογικοί [[είναι]] και οι τύποι <i>Ζηνός</i> <b>γεν.</b> και <i>Ζηνί</i> <b>δοτ.</b>. Η [[ερμηνεία]] αυτή (του Pokorny <b>κ.ά.</b>) έχει το [[πλεονέκτημα]] ότι εξηγεί από κοινού, δηλ. ενιαία, την [[πληθώρα]] τών φαινομενικώς διισταμένων τύπων, η δε βασική [[ρίζα]] <i>dyeu</i>-/<i>dieu</i>- αποτελεί, [[κατά]] πολλούς, σχηματισμό δραστικού ονόματος (<i>nomen agentis</i>) σε -<i>eu</i>- (&GT; <i>εύς</i>) της ρ. <i>dy</i>-(<i>eu</i>-)/<i>di</i>-(<i>eu</i>-) που συνδέεται με τη ρ. του αρχ. ινδ. <i>di</i>-<i>de</i>-<i>ti</i> «λάμπει», ελλ. [[δέατο]] κ.ά. Κατ' άλλους (<i>Chantraine</i> <b>κ.ά.</b>), [[εκτός]] από τη ρ. <i>dy</i>-<i>ē</i><i>u</i>-, τη [[ρίζα]] Ι, θα [[πρέπει]] να δεχθούμε και μια [[άλλη]] [[ρίζα]], τη [[ρίζα]] ΙΙ, που έχει τη [[μορφή]] <i>deiw</i>- και από την οποία μπορούν ευκολότερα να παραχθούν το ελλην. <i>ΔıF</i>-<i>ός</i> (μηδενισμένη [[βαθμίδα]]), το αρχ. ινδ. <i>div</i>-<i>as</i> (= <i>ΔιFός</i>) και τα λατ. <i>deivos</i>/<i>deus</i>. Η [[ερμηνεία]] αυτή προϋποθέτει, [[φυσικά]], ότι η κλητ. <i>Ζεῦ</i> δεν [[είναι]] αρχική και βασική, [[αλλά]] [[υστερογενής]] αναλογικός τ. από την ονομαστική [[Ζεύς]], [[πράγμα]] δύσκολο, αν ληφθεί υπ' όψιν η [[δύναμη]] της κλητικής ως τύπου επικλήσεως [[ιδίως]] στα ονόματα θεών (πρβλ. <i>Ζεῦ [[πάτερ]], <i>Iupiter</i> <b>κ.ά.</b>). Σύμφωνα μ' αυτή την [[άποψη]], θα [[πρέπει]] να αναχθούμε σε αρχ. τ. <i>deiw</i>-<i>os</i>, απ' όπου θα εξηγηθούν και τα αρχ. ινδ. <i>dev</i>-<i>as</i>, λατ. <i>deus</i>, λιθ. <i>diẽvas</i> κ.ά. Όπως και να έχουν οι λεπτομέρειες της ετυμολογικής ερμηνείας του ονόματος, και οι δύο ρίζες συγκλίνουν σημασιολογικά στο να συνδεθεί το όνομα του θεού με την [[έννοια]] του ουρανού και του φυσικού φωτός της ημέρας. Ως α' συνθετικό η λ. [[Ζευς]] απαντά στη γενική και [[δοτική]] και [[συχνά]] σε κύρια ονόματα: α) σε γενική με τη [[μορφή]] <i>Διοσ</i>-, <i>Δıo</i>- ή <i>Ζηνο</i>-: πρβλ. [[Διοβλής]], [[Διογενέτωρ]], [[Διογενής]], <i>Διογένης</i>, [[Διομήδης]], [[Διόπαις]], <i>Διό</i>(<i>σ</i>)<i>δοτος</i>, [[Διοσημία]], <i>Διόσκουροι</i>, <i>Διοσξεινιασταί</i>, <i>Διοσσωτηριασταί</i>, [[Ζηνοδοτήρ]], <i>Ζηνόδοτος</i>, [[Ζηνοποσειδών]], [[Ζηνόφρων]]<br />β) σε [[δοτική]] με [[μορφή]] <i>ΔιFει</i>- (στην κυπριακή διάλεκτο), <i>Διει</i>- ή <i>Διι</i>-<br />πρβλ. <i>ΔιFείθεμις</i>, <i>ΔιFείφιλος</i>, <i>Διειπετής</i>, [[Διιπόλεια]], [[Διισωτήρια]], <i>Διίφιλος</i>].