δύστοκος

English (LSJ)

ον,

   A born for mischief, δάκος E.Fr.863.

German (Pape)

[Seite 689] schwer gebärend; zum Unheil geboren, Eur. bei Ael. H. A. 14, 6.

Greek (Liddell-Scott)

δύστοκος: -ον, μετὰ πόνου γεννῶν. ― Ἐπίρρ. δυστόκως ἔχειν Εὐστ. Πονημ. 326. 53. ΙΙ. ὁ ἐπὶ κακῷ γεννηθείς, Εὐρ. Ἀποσπ. 855.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
enfanté pour le malheur, funeste.
Étymologie: δυσ-, τίκτω.

Spanish (DGE)

-ον
1 nacido para causar desgracia λύγκα, δ. δάκος E.Fr.863.
2 difícil de parir δύστοκα μὲν γὰρ εἶναι τὰ τεθνηκότα Porph.Gaur.5.3.
3 que pare con dificultad, que le cuesta parir (αἱ γυναῖκες) κατὰ δὲ σκοτομηνίας δύστοκοι ἄγαν Chrysipp.Stoic.2.212, ἔτι δὲ ἄνω κειμένων τῶν ὑστερῶν ἀνάγκη δυστόκους γίνεσθαι Phlp.in GA 16.6.

Greek Monolingual

, -η, -ο (AM δύστοκος, -ον)
αυτή που έχει δύσκολο τοκετό
αρχ.
αυτός που γεννήθηκε για κακό.

Greek Monotonic

δύστοκος: -ον (τίκτω), αυτός που γεννά με πόνο.

Russian (Dvoretsky)

δύστοκος: рожденный на беду (δάκος Eur.).

Middle Liddell

δύσ-τοκος, ον τίκτω
bringing forth with pain.