καταράσσω: Difference between revisions

|lstext='''κατᾰράσσω''': Ἀττ. -ττω: μέλλ. -ξω. Κτυπῶ κατὰ γῆς, μετὰ κρότου κατασυντρίβω, [[συντρίβω]] εἰς τεμάχια, ὁ [[παῖς]] ἐμπεσὼν κατήραξε δηλ. τὴν κύλικα Ἱππῶν. 29· Καρχηδόνα κατήραξεν εἰς [[ἔδαφος]] καὶ ἠφάνισε Θεμιστ. λόγ. 10 σ. 140Β· ὁ Σουΐδ. «κατήραξας· κατὰ τοῦ ἐδάφους ἔβαλες»· ἰδίως ἐπὶ ἡττημένου καὶ κατεστραμμένου στρατεύματος, τοὺς λοιποὺς κατήραξε ἐς τὸν Κιθαιρῶνα Ἡρόδ. 9. 69· κ. εἰς τὴν θάλασσαν ἅπαντας Δημ. 675. 20· τὸ [[στράτευμα]] κατηράχθη εἰς τὰ τειχίσματα Θουκ. 7. 6, πρβλ. Διον. Ἁλ. 9. 58, Ἀρρ. Ἀν. 5. 17, 4. 2) μεταφορ., διασείειν καὶ κ. τὰ βουλεύματα Λουκ. Δημοσθ. Ἐγκώμ. 38. ΙΙ. ἐπὶ θαλασσίων πτηνῶν, κ. αὑτοὺς εἰς τὰς κεφαλὰς αὑτῶν, ῥίπτονται οἱ κολοιοὶ μὲ τὴν κεφαλὴν πρὸς τὰ [[κάτω]], Ἀριστ. π. Θαυμασ. 79·- [[ἐντεῦθεν]] ἀμεταβ., [[πίπτω]] [[κάτω]], (κατα)[[πίπτω]] [[κατακέφαλα]], οἱ στάντες τῶν κολοιῶν ἐπὶ τὸ [[χεῖλος]] καὶ καταβλέψαντες ἐπὶ τὸν ἐμφαινόμενον καταράττουσιν Κλέαρχ. παρ’ Ἀθην. 393Β, Πολύβ. 10. 48, 7· ἐπὶ ὄμβρου καὶ χαλάζης, Ἀριστ. π. Κόσμ. 2. 13· ἐπὶ ποταμῶν, μετὰ πολλοῦ ψόφου ὁ ποταμὸς καταράττων εἰς τὸ [[χάσμα]] [[ἀφρώδης]] γίνεται Διόδ. 17. 75· πλαταμῶνας, εἰς οὓς καταράττει ὁ ποταμὸς Πολύβ. 10. 4, 7· ὑπὸ κρουνῷ καταράττοντι πομφόλυγες ἀνίστανται Λουκ.· κρουνὸς ὕδατος καταράττει τοῦ ἀγγείου, ἀράττει κατὰ τοῦ ἀγγείου, Γαλ. Μεθοδ. 8· [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσ. μέλλ., Πλουτ. Καῖσ. 44, πρβλ. [[καταρρήγνυμι]].