ἡσσάομαι: Difference between revisions

|lstext='''ἡσσάομαι''': ἐν τῇ νεωτ. Ἀτθίδ. ἡττ-, Σοφ., Θουκ.· μέλλ. ἡσσηθήσομαι Εὐρ. Ἱππ. 727, 976, ἡττ- Λυσ. 161. 3, Ξεν. Κύρ. 3. 3, 42· ἀλλὰ μέσ. μέλλ. ἡττήσομαι, ἐπὶ παθ. σημασ., Λυσ. 161. 4., 180. 19, Ξεν. Ἀν. 2. 3, 23· ἀόρ. ἡσσήθην Εὐρ., κλ.· πρκμ. ἥσσημαι Σοφ. κλ.· ― παρ’ Ἴωσιν ἔχομεν τὸν τύπον [[ἑσσόομαι]], μετοχ. ἑσσούμενος Ἡρόδ. 1. 82· παρατ. ἑσσοῦτο ([[ἄνευ]] αὐξήσ.) 7. 166., 8. 75· ἀόρ. ἑσσώθην 2. 169, κτλ.· πρκμ. ἕσσωμαι 7. 9, 2., 8. 130· ― παθ. ([[ἥσσων]]). Εἶμαι [[ἥσσων]], [[κατώτερος]] ἢ ἀσθενέστερός τινος, μετὰ γεν. προσ., Εὐρ. Ἀλκ. 697, Ἴωνι 1117· μετὰ γεν. προσ. καὶ μετοχ., ἡττᾶσθαί τινος εὖ ποιοῦντος Ξεν. Ἀν. 3. 2, 23, πρβλ. Κύρ. 5. 4, 32· ἡττᾶσθαί τινός τινι ἢ ἔν τινι, εἴς τι [[πρᾶγμα]], [[αὐτόθι]] 3. 3, 42., 8. 2, 13, κτλ.· [[ὡσαύτως]] μετὰ γεν. πράγμ., ἡσσ. ῥήματος, ὑποχωρῶ εἰς τὴν δύναμιν τῆς λέξεως, Θουκ. 5. 111, πρβλ. Λυσ. 180. 19, 28· [[ὡσαύτως]] μετ’ οὐδ. ἐπιθ. καὶ αἰτ., ὃ ἡττῷτο, ἐν ᾧ ἦτο [[κατώτερος]], Ξεν. Κύρ. 1. 4, 5. 2) ὡς ἀληθὲς παθητικόν, νικῶμαι, ὑπό τινος Ἡρόδ. 3. 106, Ἀνδοκ. 32. 40, Θουκ. 2. 39· ὑπ’ ἔρωτος, ὑπ’ ἔχθρας Πλάτ. Φαίδρ. 233C, Πολιτ. 305C, κλ.· [[πρός]] τινος Ἡρόδ. 9. 122· [[πρός]] τι Πλάτ. Νόμ. 650Α· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] μετὰ γεν. προσ., Εὐρ. Ἑκ. 1252, Ἀριστοφ. Ὄρν. 70, κτλ.· ― μετὰ δοτ. τρόπου, ἡσσᾶσθαι μάχῃ Ἡρόδ. 5. 46, κτλ.· τοῖς ὅλοις Δημ. 127. 21, κτλ.· [[ὡσαύτως]] μετ’ αἰτ., μάχην Ἰσοκρ. 91D, Δημ. 444. 5· ἀγῶνα Δίων Κ. 63. 9· ― ἡσσ. τῷ θυμῷ Ἡρόδ. 8. 130· ἑσσωθέντες τῇ γνώμῃ πρὸς Κύρου ὁ αὐτ. 9. 122· ἡσσ. τὴν γνώμην Θουκ. 6. 72· ἡσσ. [[περί]] τι Πλάτ. Σοφ. 239Β· - ἀπολ., οἱ ἡσσώμενοι, ἀντίθ. οἱ κρατοῦντες, Αἰσχύλ. Θήβ. 516, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 1242, Ἡρόδ. 7. 9, 2. 3) ὡς δικαν. ὅρος, νικῶμαι ἐν δίκῃ, χάνω τὴν δίκην, Λατ. causa cadere, Σοφ. Αἴ. 1242, Ἀριστοφ. Πλ. 482, καὶ παρὰ ῥήτορσι· ἡττ. ἐν τοῖς δικαστηρίοις Ξεν. Ἀπομν. 4. 4, 17· δίκην, παραγραφὴν Πλάτ. Νόμ. 880C, Δημ. 1117. 5. 4) παρ’ Ἀττ. [[συχνάκις]], ὑποχωρῶ, μετὰ γεν. (ὡς τὸ [[ἥσσων]] ΙΙ), οἱ φύσαντες ἡσσῶνται τέκνων Σοφ. Ἀποσπ. 674, πρβλ. Εὐρ. Ἱππ. 976· - ὑποχωρῶ, ἐνδίδω, κ.τ.τ., νηδύος ἡσσημένος ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 284. 5· τοῦ παρόντος δεινοῦ Θουκ. 4. 37· τῶν φόβων Πλάτ. Νόμ. 635D· τῶν ἡδονῶν Ξεν. Ἀγησ. 5, 1· ὕπνου ὁ αὐτ. Κύρ. 1. 5, 11· χρημάτων Λυσ. 180. 19· καὶ [[συχνάκις]] ἔρωτος Εὐρ. κλπ. ([[ὡσαύτως]] ὑπ’ ἔρωτος κτλ., ἴδε ἀνωτέρω) μετὰ γεν. προσ., Πλούτ. 2. 771F· - ἀκολούθως ἐπὶ ἄλλων πραγμάτων, ἠττ. ὕδατος Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 5· τοῦ δικαίου [[αὐτόθι]] 4. 31· τῆς ἀληθείας Δημ. 317. 10· τὸ μὴ δίκαιον τῆς δίκης ἡσσημένον Εὐρ. Ἲωνι 1117· τὸ δίκαιον ἡττ. τοῦ φθόνου Δημ. 792. 25. 5) μετὰ δοτ., νικῶμαι, καταβάλλομαι ὑπό τινος.., ἀκοῆς ἡδονῇ ἡσσώμενοι Θουκ. 3. 38, πρβλ. 7. 25· τῷ ὕπνῳ Αἰλ. π. Ζ. 13. 22· τοῖς δικαίοις Πλούτ. Κάτωνι Νεωτ. 16. ΙΙ. τὸ ἐνεργ. ἡττάω, νικῶ, [[καταβάλλω]], ἀπαντᾷ παρὰ μεταγ. πεζοῖς, μέλλ. -ήσω, Θεόδ. Πρόδρ. 5. 174· ἀόρ. ἥττησα Πολύβ. 1. 75, 3., 3. 18, 5· πρκμ. ἥττηκα Διόδ. 15. 87.