τότε: Difference between revisions

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1131.png Seite 1131]] adv. der Zeit, dem Fragewort [[πότε]] entsprechendes Demonstrativ, [[damals]], [[dann]], da; eigentlich – a) in Beziehung auf einen Relativsatz, der entweder folgt, mit ὅτε oder [[ὁππότε]], dann – wann, Od. 23, 257, oder [[ὁπότε]] κεν, Il. 9, 702. 18, 115. 22, 365, oder vorangeht, ὁπότ' ἂν δή – [[τότε]], 21, 341, [[ὁπότε]] κεν – δὴ [[τότε]], Od. 10, 294. – Daher auch übh. wie unser da, [[dann]], als Partikel des Nachsatzes; nach ἀλλ' ὅτε δή –, Il. 21, 451; nach εἰ, 4, 36; nach εἴ κε, Il. 11, 112. 17, 83; nach [[ἐπεί]] κε, Il. 11, 192. 207. So nach [[ἦμος]] – δὴ [[τότε]], Il. 1, 476 Od. 9, 59; – καὶ [[τότε]] δή, Il. 8, 69, wie ἀλλ' ὅτε δή – καὶ [[τότε]] δή, Od. 4, 461; αὐτὰρ [[ἐπεί]] – δὴ [[τότε]], Il. 12, 17; εὖτ' ἄν – δή ῥα [[τότε]], Hes. O. 567; [[ὅταν]] δ' ἀείδειν ἢ μινύρεσθαι δοκῶ – [[κλαίω]] τότ' οἴκου τοῦδε συμφορὰν στένων, Aesch. Ag. 18, vgl. 744; [[ἐπεί]] – [[τότε]], Soph. Trach. 791; [[ἡνίκα]] – [[τότε]], Ai. 760. Vgl. noch Xen. An. 4, 1, 10, [[ἐπεί]] – [[τότε]] δή, wie Cyr. 3, 3, 22; – [[ἐπειδή]] – [[τότε]], Plat. Prot. 310 c; [[ὅταν]] – [[τότε]] [[καί]], Conv. 192 b. – b) ohne diese Beziehung, allein, [[dann]], [[da]], [[damals]]; Hom. u. Folgde überall; auch mit subst., ἡ [[τότε]] [[ἀρωγή]], die damalige Hülfe, Aesch. Ag. 73; τῇ τόθ' ἡμέρᾳ, Soph. El. 1123; auch auf die Zukunft gehend, ἀρὰ Κρόνου τότ' [[ἤδη]] παντελῶς κρανθήσεται, Aesch. Prom. 913, wie Soph. Phil. 636 El. 1027 u. sonst; λέξεις, καὶ τότ' [[εἴσομαι]], O. R. 1517; [[κήρυξ]] [[ἄριστος]] τῶν [[τότε]], Xen. An. 2, 2, 20; [[τότε]] μέν – [[ὕστερον]] δή, 1, 3, 2; τῶν [[τότε]] [[ἄριστος]], Plat. Phaed. 118 b; ἐν τοῖς [[τότε]] ἀνθρώποις, Prot. 343 c; in dem Falle, Il. 1, 100. 4, 182. 22, 108 u. sonst; von einer entweder im Vorhergehenden hinlänglich bestimmten oder auch an sich genugsam bekannten Zeit, [[τότε]] [[καί]], Il. 5, 394, καὶ [[τότε]] δή, Il. 1, 92. 23, 822 Od. 8, 299. 12, 226, καὶ τότ' [[ἔπειτα]], Il. 1, 426, καὶ [[τότε]] μέν, 20, 40, δὴ [[τότε]] γε, Od. 15, 228, [[τότε]] δή ῥα, 9, 52. – Mit dem Artikel substantivisch, οἱ [[τότε]], die Damaligen, die damals lebten, Il. 9, 559. – Ἐκ [[τότε]], seitdem, εἰς [[τότε]], bis dahin, Plat. Polit. 262 a u. öfter; auch εἰς τὸν [[τότε]] χρόνον, Legg. V, 740 c. – c) absolut, von der vergangenen Zeit,[[sonst]], [[vormals]], einst; Soph. Ai. 636; ἡμέραν, ἐν ᾗ [[τότε]] πατέρα τὸν ἀμὸν ἐκ δόλου κατέκτανεν, El. 270, u. öfter; vgl. Ar. Th. 13 Plut. 1117; Plat. Gorg. 488 c Theaet. 156 e u. öfter; καὶ [[τότε]] καὶ νῦν, Phil. 60 b; [[τότε]] μέν – νῦν δέ, Rep. I, 329 a.

}}

{{ls

|lstext='''τότε''': Δωρ. τόκᾰ (ἀμφότεροι οἱ τύποι παρὰ Πινδ. καὶ Θεοκρ.), Ἐπίρρ., ὡς καὶ νῦν, κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, ἀνταποδιδόμενον εἰς τὸ ἀναφορ. ὅτε ἢ [[ὁπότε]] (ἴδε κατωτ. ΙΙ), καὶ εἰς τὸ ἐρωτημ. ποτε; ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπί τινος χρονικοῦ σημείου τοῦ παρελθόντος, ἀντίθετον τῷ νῦν, Ἰλ. Ο. 724, κλπ.· - [[ὡσαύτως]] ἐπὶ χρονικοῦ σημείου τοῦ μέλλοντος, [[τότε]] κέν μιν... πεπίθοιμεν Α. 100, πρβλ. Δ. 182, Ὀδ. Ο. 228· λέξεις καὶ τότ’ [[εἴσομαι]] Σοφ. O. T. 1517· καὶ [[ἐνίοτε]] = εὐθὺς [[τότε]], πρῶτον μέν..., [[εἶτα]]..., καὶ [[τότε]]... Δημ. 715. 25· - παρ’ Ἀττ. [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ἀορ. σημασίας, κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους, πρότερον, καὶ νῦν θ’ ὁμοίως καὶ τότ’ [[ἐξεπίσταμαι]] Σοφ. Ἠλ. 907, πρβλ. 676, Ἀντ. 391, Αἴ. 650, Ἀριστοφ. Πλ. 1117, Λυσικρ. 1014, Πλάτ. Θεαίτ. 157Α· [[τότε]] μέν..., νῦν δέ... Αἰσχύλ. Ἀγ. 799, πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 907, Εὐρ. Μήδ. 1402, Ἄλκ. 915· ὁμοῖοι καῖ [[τότε]] καὶ νῦν Θουκ. 1. 86, πρβλ. 3. 40, Δημ. 68. 28· [[ὡσαύτως]], τότ’ ἢ [[τότε]], κατά τινα χρόνον ἢ περίστασιν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 766· ξυμφοραί... βροτοῖσιν ἢ τότ’ ἦλθον ἢ [[τότε]] Εὐρ. Ἀνδρ. 852. 2) συνημμένον μετ’ ἄλλων μορίων, καὶ [[τότε]] ὅτε τὸ καὶ [[εἶναι]] ἐπιδοτικόν, ἀκόμη καὶ [[τότε]] ἢ (ἐν ἀρχῇ προτάσεως) [[ἁπλῶς]] συμπλεκτικόν, ὅς οἱ καὶ [[τότε]] θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἀνῆκεν Ἰλ. Π. 691· καὶ [[τότε]] ἕσσασθαι [[ἔρυμα]] [[χροός]]... χλαῖνάν τε μαλακὴν καὶ τερμιόεντα χιτῶνα Ἡσ. Ἑργ. κ. Ἡμ. 534, κλπ.· καὶ [[τότε]] δὴ Ἰλ. Α. 92, Ὀδ. Θ. 299· καὶ τότ’ [[ἔπειτα]] Ἰλ. Α. 426· καὶ [[τότε]] μὲν Υ. 40· δὴ [[τότε]] Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 415, κλπ.· δὴ [[τότε]] γε Ὀδ. Ο. 228· [[τότε]] δή ῥα Ι. 52· [[τότε]] γ’ Ἰλ. Γ. 224, Ὀδ. Μ. 250· δὴ [[τότε]] γ’ Ο. 228· [[τότε]] δ’ ἤδη, [[τότε]] πλέον, Ἰλ. Β. 699· ἀλλὰ τότ’ ἤδη, [[τότε]] ἐπὶ τέλους, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 586, πρβλ. Αἰσχύλ. Πρ. 911, κλπ.· - ἐπαναλαμβάνεται δὲ μετ’ ἐμφάσεως, τότ’ ἄρα [[τότε]] Σοφ. Ἀντ. 1273· [[τότε]] δὴ [[τότε]] Δημ. 241. 21. 3) μετὰ τοῦ ἄρθρου, οἱ [[τότε]], οἱ ἄνθρωποι οἱ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ζῶντες, Ἰλ. Ι. 559, κλπ.· οἱ τότ’ ἐόντες Πινδ. Ι. 3 (4). 46· ὁ [[τότε]] τυραννεύων Ἡρόδ. 1. 20· οἱ [[τότε]] ἄνθρωποι ὁ αὐτ. 8. 8· ἡ [[τότε]] ἀρωγὴ Αἰσχύλ. Ἀγ. 73· τῇ τόθ’ ἡμέρᾳ Σοφ. Ἠλ. 1134· ἐν τῷ [[τότε]] (ἐξυπακ. χρόνῳ) Θουκ. 1. 92, Πλάτ. Κριτί. 110D, 111Ε· ἐν τῷ [[τότε]] χρόνῳ ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 270Ε· εἰς τὸν [[τότε]] χρόνον ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 470C. 4) εἰς [[τότε]], ἕως [[τότε]], [[αὐτόθι]] 830Β, Δημ. 184. 27, κλπ.· ἐκ [[τότε]] ἢ [[ἔκτοτε]], ἀπὸ [[τότε]], Ἀρρ. Ἀνάβ. 1. 26, 6, Πλουτ. Καῖσ. 48· [[οὕτως]], ἀπὸ [[τότε]] Ἑβδ. (Ψαλμ. ϞΒϳ, 2), κλπ. 5) ἐν ἀποδόσει, ὅτε ἀνταποδίδεται πρὸς τὸ ὅτε, Σοφ. Ο. Κ. 778, κλπ.· πρὸς τὸ [[ὁπότε]], Ἰλ. Π. 244, Ὀδ. Ψ. 257· πρὸς τὸ ὁππότε κεν ἢ ὁπότ’ ἂν δή, Ἰλ. Ι. 702, Φ. 341, πρβλ. Ὀδ. Κ. 294· πρὸς τὸ ἀλλ’ ὅτε δή, Ἰλ. Φ. 451· πρὸς τὸ εἰ, Δ. 36· πρὸς τὸ ἐπεί κε, Λ. 192· πρὸς τὸ [[ἡνίκα]], Σοφοκλ. Αἴ. 773· - οὕτω καὶ μετὰ μετοχῆς, ὡς τὸ [[εἶτα]], ... πάντα ἐάσαντες καὶ μόνον οὐχὶ συγκατασκευάσαντες αὐτῷ [[τότε]]... ζητήσομεν; Δημ. 33. 5, πρβλ. 130. 1, κλπ.· - ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει [[συχνάκις]] συνάπτεται μετ’ ἄλλων μορίων, δὴ [[τότε]] μετὰ τὸ [[ἦμος]], Ἰλ. Α. 476, Ὀδ. Ι. 59· μετὰ τὸ αὐτὰρ ἐπεί, Ἰλ. Μ. 17· [[ὡσαύτως]] καὶ [[τότε]] δὴ μετὰ τὸ [[ἦμος]], Θ. 69· μετὰ τὸ ἀλλ’ ὅτε δή, Ὀδ. Δ. 461· δή ῥα [[τότε]] μετὰ τὸ εὖτ’ ἄν, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 563· τότ’ [[ἔπειτα]] μετὰ τὸ αὐτὰρ ἐπὴν δή, [[αὐτόθι]] 614· [[ὡσαύτως]] καὶ τότ’ [[ἔπειτα]] μετὰ τὸ [[ἦμος]], Ἰλ. Α. 478· [[ὡσαύτως]] παρ’ Ἀττικ. ἐν πολλαῖς φράσεσι. ΙΙ. παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς ἀντὶ τοῦ ὅτε, Νικ. Ἀλεξιφ. 608.

}}

{{Autenrieth