3,274,917
edits
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0408.png Seite 408]] ές ([[φελλεύς]]), 1) ohne Steine, eben, πεδία weite, ebene Felder, Ar. Equ. 525. – 2) ohne Anstoß. tadellos, [[αἰδώς]] Anacr. 16, 36. – Gew. 3) einfach, schmucklos, ἀφελέστατος καὶ ἁπλοϊκώτατος Luc. Alex. 4. Bei Ruf. ep. 35 (V, 42) Ggstz [[λίαν]] [[σώφρων]]; vgl. Cic. Attic. 1, 18, vom Essen. – Adv. ἀφελῶς, z. B. [[φαγεῖν]] Plut. Caes. 17; ἑστιαθεὶς ἀφελῶς καὶ μουσικῶς Ath. X, 419 c. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0408.png Seite 408]] ές ([[φελλεύς]]), 1) ohne Steine, eben, πεδία weite, ebene Felder, Ar. Equ. 525. – 2) ohne Anstoß. tadellos, [[αἰδώς]] Anacr. 16, 36. – Gew. 3) einfach, schmucklos, ἀφελέστατος καὶ ἁπλοϊκώτατος Luc. Alex. 4. Bei Ruf. ep. 35 (V, 42) Ggstz [[λίαν]] [[σώφρων]]; vgl. Cic. Attic. 1, 18, vom Essen. – Adv. ἀφελῶς, z. B. [[φαγεῖν]] Plut. Caes. 17; ἑστιαθεὶς ἀφελῶς καὶ μουσικῶς Ath. X, 419 c. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br />non raboteux ; <i>fig.</i> simple, sans recherche ; sans art, sincère, naïf.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], R. Φελ grossir, se gonfler ; cf. [[φελλεύς]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀφελής''': -ές, (φελλεὺς) [[ἄνευ]] λίθων, [[ἐπίπεδος]], [[ὁμαλός]], διὰ τῶν ἀφελῶν πεδίων Ἀριστοφ. Ἱππ. 527· μνημονεύεται ἐκ τοῦ Σοφ. (Ἀποσπ. 648) ἐν Α. Β. 83. 23. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, [[ἁπλοῦς]], [[ἀπέριττος]], [[ἁπλοϊκός]], Δημ. 1489. 19, Λουκ. Θεῶν Διάλ. 4. 3· ἀφ. [[ψυχή]], ἁπλῆ, ἐπὶ καλῆς σημασίας, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 727. 5, πρβλ. 14: - Ἐπίρρ. ἀφελῶς, μετ’ ἀφελείας, ἁπλότητος, Θέογν. 1211. Πολύβ. 39. 1, 4, Πλουτ. Πομπ. 40, κτλ. 2) ἐπὶ γλώσσης, ἢ ὕφους, οὐχὶ [[περίπλοκος]], ἢ [[πολύπλοκος]], κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ ἐν κώλοις, Ἀριστ. Ρητ. 3. 9, 5· [[ἀπέριττος]], ἄτεχνος, ἀπροσποίητος, Πλουτ. Λυκ. 21. | |lstext='''ἀφελής''': -ές, (φελλεὺς) [[ἄνευ]] λίθων, [[ἐπίπεδος]], [[ὁμαλός]], διὰ τῶν ἀφελῶν πεδίων Ἀριστοφ. Ἱππ. 527· μνημονεύεται ἐκ τοῦ Σοφ. (Ἀποσπ. 648) ἐν Α. Β. 83. 23. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, [[ἁπλοῦς]], [[ἀπέριττος]], [[ἁπλοϊκός]], Δημ. 1489. 19, Λουκ. Θεῶν Διάλ. 4. 3· ἀφ. [[ψυχή]], ἁπλῆ, ἐπὶ καλῆς σημασίας, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 727. 5, πρβλ. 14: - Ἐπίρρ. ἀφελῶς, μετ’ ἀφελείας, ἁπλότητος, Θέογν. 1211. Πολύβ. 39. 1, 4, Πλουτ. Πομπ. 40, κτλ. 2) ἐπὶ γλώσσης, ἢ ὕφους, οὐχὶ [[περίπλοκος]], ἢ [[πολύπλοκος]], κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ ἐν κώλοις, Ἀριστ. Ρητ. 3. 9, 5· [[ἀπέριττος]], ἄτεχνος, ἀπροσποίητος, Πλουτ. Λυκ. 21. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |