πολιός: Difference between revisions

No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 16: Line 16:
|btext=ά <i>ou poét.</i> ός, όν :<br /><b>I.</b> gris :<br /><b>1</b> <i>en parl. de cheveux</i> [[αἱ]] πολιαί (<i>s.e.</i> [[τρίχες]]) les cheveux gris, blancs;<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> qui commence à vieillir, qui vieillit ; <i>fig.</i> antique, ancien;<br /><b>II.</b> blanc ; brillant.<br />'''Étymologie:''' apparenté à [[πελιός]], [[πελλός]] <i>ou</i> [[πέλλος]], <i>lat.</i> pullus.
|btext=ά <i>ou poét.</i> ός, όν :<br /><b>I.</b> gris :<br /><b>1</b> <i>en parl. de cheveux</i> [[αἱ]] πολιαί (<i>s.e.</i> [[τρίχες]]) les cheveux gris, blancs;<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> qui commence à vieillir, qui vieillit ; <i>fig.</i> antique, ancien;<br /><b>II.</b> blanc ; brillant.<br />'''Étymologie:''' apparenté à [[πελιός]], [[πελλός]] <i>ou</i> [[πέλλος]], <i>lat.</i> pullus.
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''πολιός''': -ά, -όν, καὶ ός, όν, ([[ὁσάκις]] τὸ [[μέτρον]] ἀπαιτεῖ), ἁλὸς πολιοῖο Ἰλ. Υ. 229, Ὀδ. Ε. 410, κτλ· χήραν πολιὸν Εὐρ. Ἀνδρ. 348· (ἴδε ἐν λ. πελός)· ― [[ὑπόλευκος]], ἀσπρόμαυρος, «ἀσπρουδερός», [[φαιός]], ἐπίθ. τῶν λύκων, Ἰλ. Κ. 334, πρβλ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 967· τοῦ σιδήρου, Ι. 366 κ. ἀλλ., Εὐρ.· τῆς ἀφροέσσης θαλάσσης, πολιῆς ἐπὶ θινὶ θαλάσσης Ἰλ. Δ. 248· πολιὴν ἅλα ναιέμεν Ο. 190· ἐπὶ ῥηγμῖνος ἁλὸς πολιοῖο, ἴδε ἀνωτ.· π. [[πέλαγος]] Ἀριστοφ. Ὄρν. 350· ― [[ἀλλά]], 2) συνηθέστατα ἐπὶ τῆς [[κόμης]], [[ὑπόλευκος]], [[ψαρός]], ἢ κάτασπρος, πολιόν τε κάρη πολιόν τε [[γένειον]] Ἰλ. Χ. 74, Ὀδ. Ω. 316, κτλ· πολιοί, ἔχοντες πολιὰς τὰς τρίχας, γέροντες, καὶ πολιοί περ ἐόντες Ὀδ. Ω. 498, πρβλ. Σοφ. Ο. Τ. 183, Ἀριστοφ. Ἀχ. 600, 610, 692, Πλάτ. Παρμ. 127Β (ἀλλὰ σπανιώτατον)· Γραῖαι ἐκ γενετῆς πολιαὶ Ἡσ. Θ. 271· κτλ.· ― ἀπολ., αἱ πολιαὶ (ἐξυπ. τρίχες), ὡς παρὰ Κικέρωνι canae, Πινδ. Ο. 4. 40· ἅμα ταῖς πολιαῖς κατιούσαις (δηλ. ἀπὸ τῶν κροτάφων πρὸς τὸν πώγωνα, πρβλ. [[πολιοκρόταφος]], [[πολιόομαι]]), Casaub. εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. 520, 908˙ [[ὡσαύτως]] πολιαί, [[ἄνευ]] τοῦ ἄρθρ., Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 1. 18, 2., 5. 4, 1· πρβλ. [[πολιά]], [[πολιότης]]· ― ὁ Πίνδ. Π. 4. 175 ἔχει παράδοξόν τινα φράσιν, τίς σε πολιᾶς ἐξανῆκε γαστρός; τίνος γραίας ἡ [[κοιλία]] σὲ ἐγέννησεν; ὡς [[σκῶμμα]]· οὕτω π. [[δάκρυον]] ἐμβαλών, γέροντος [[δάκρυον]], Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1209, πρβλ. Ἀνθ. Π. 5. 220. β) μεταφ., [[πολιός]], [[σεβάσμιος]] ἐκ τῆς ἡλικίας, ὃς πολιῷ νόμῳ αἶσαν ὀρθοῖ Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 658· κληδὼν ἐν πολιαῖσι μένει φήμαις Εὐρ. Ἠλ. 701· [[μάθημα]] π. χρόνῳ Πλάτ. Τίμ. 22Β. ΙΙ. ὡς τὸ [[λευκός]], [[λαμπρός]], [[καθαρός]], [[γαλήνιος]], ἔαρ, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 475, 490· αἰθὴρ Εὐρ. Ὀρ. 1376· ἀὴρ Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 275.
|elnltext=πολιός -ή -όν, f. ook -ός [~ πελιός, πελιδνός] grijs, witachtig:; πολιῆς ἐπὶ θινὶ θαλάσσης op het strand van de grijze zee Il. 4.248; ἔχις πολιὸς ἅνθρωπός ἐστιν οὑτοσί deze man hier is een vale adder Men. Dysc. 480; meestal van haar, abs..; αἱ πολιαί de grijze haren Aristoph. Eq. 520; overdr. grijs, oud; σώματα πολιά oude lichamen Plat. Plt. 273e; πολιὸν δάκρυον ἐκβάλλων de traan van een grijsaard stortend Eur. HF 1209; eerbiedwaardig:. πολιῷ νόμῳ volgens de eerbiedwaardige wet Aeschl. Suppl. 673; εὔιον γέροντα πολιὸν ἤδη een bacchische oude (= wijn ), reeds van respectabele leeftijd Men. Dysc. 946. helder, lichtend:. πολιὸν ἔαρ de heldere lente Hes. Op. 477; πολιὸς αἰθήρ de heldere bovenlucht Eur. Or. 1375.
}}
{{elru
|elrutext='''πολιός:''' <b class="num">II</b> ὁ [[старик]], [[старец]] Hom.<br />и<br /><b class="num">1)</b> [[седой]] ([[κεφαλή]] Hom.; [[χαίτη]] Soph.);<br /><b class="num">2)</b> [[седовласый]] (ματέρες Soph.);<br /><b class="num">3)</b> [[покрытый]] (седой) пеной, вспененный (ἅλς Hom.; [[πέλαγος]] Arph.);<br /><b class="num">4)</b> [[старый]], [[древний]] ([[νόμος]] Aesch.; [[μάθημα]] Plat.);<br /><b class="num">5)</b> [[старческий]] (σώματα Plat.; [[δάκρυον]] Eur.);<br /><b class="num">6)</b> [[серый]] ([[λύκος]] Hom.);<br /><b class="num">7)</b> [[блестящий]], [[светлый]] ([[σίδηρος]] Hom.; [[χαλκός]] Pind.);<br /><b class="num">8)</b> [[сияющий]], [[лучезарный]] ([[ἔαρ]] Hes.; [[αἰθήρ]] Eur.).
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Line 31: Line 34:
|lsmtext='''πολιός:''' -ά, -όν και -ός, -όν,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[γκρίζος]], σταχτόχρωμος, [[ψαρός]], λέγεται για τους λύκους, για τον σίδηρο, για τη [[θάλασσα]], σε Ομήρ. Ιλ. <b>2. α)</b> [[κυρίως]] λέγεται για τα μαλλιά, [[γκρίζος]] ή [[ψαρομάλλης]] λόγω ηλικίας, σε Όμηρ.· <i>πολιοί</i>, γκριζομάλληδες άντρες, σε Ομήρ. Οδ., Σοφ. κ.λπ.· απόλ., <i>αἱ πολιαί</i> (ενν. [[τρίχες]]), σε Πίνδ.· [[ἅμα]] ταῖς πολιαῖς κατιούσαις, [[καθώς]] τα γκρίζα μαλλιά κατέβαιναν (δηλ. από τους κροτάφους στο [[πηγούνι]]), σε Αριστοφ.· πολιὸν [[δάκρυον]] ἐμβαλών, το [[δάκρυ]] ενός γέροντα, σε Ευρ. <b>β)</b> μεταφ., γκριζομάλλης, [[σεβάσμιος]], στον ίδ.<br /><b class="num">II.</b> όπως το [[λευκός]], [[φωτεινός]], [[λαμπρός]], [[καθαρός]], [[γαλήνιος]], σε Ησίοδ., Ευρ.
|lsmtext='''πολιός:''' -ά, -όν και -ός, -όν,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[γκρίζος]], σταχτόχρωμος, [[ψαρός]], λέγεται για τους λύκους, για τον σίδηρο, για τη [[θάλασσα]], σε Ομήρ. Ιλ. <b>2. α)</b> [[κυρίως]] λέγεται για τα μαλλιά, [[γκρίζος]] ή [[ψαρομάλλης]] λόγω ηλικίας, σε Όμηρ.· <i>πολιοί</i>, γκριζομάλληδες άντρες, σε Ομήρ. Οδ., Σοφ. κ.λπ.· απόλ., <i>αἱ πολιαί</i> (ενν. [[τρίχες]]), σε Πίνδ.· [[ἅμα]] ταῖς πολιαῖς κατιούσαις, [[καθώς]] τα γκρίζα μαλλιά κατέβαιναν (δηλ. από τους κροτάφους στο [[πηγούνι]]), σε Αριστοφ.· πολιὸν [[δάκρυον]] ἐμβαλών, το [[δάκρυ]] ενός γέροντα, σε Ευρ. <b>β)</b> μεταφ., γκριζομάλλης, [[σεβάσμιος]], στον ίδ.<br /><b class="num">II.</b> όπως το [[λευκός]], [[φωτεινός]], [[λαμπρός]], [[καθαρός]], [[γαλήνιος]], σε Ησίοδ., Ευρ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''πολιός:''' <b class="num">II</b> ὁ [[старик]], [[старец]] Hom.<br />и<br /><b class="num">1)</b> [[седой]] ([[κεφαλή]] Hom.; [[χαίτη]] Soph.);<br /><b class="num">2)</b> [[седовласый]] (ματέρες Soph.);<br /><b class="num">3)</b> [[покрытый]] (седой) пеной, вспененный (ἅλς Hom.; [[πέλαγος]] Arph.);<br /><b class="num">4)</b> [[старый]], [[древний]] ([[νόμος]] Aesch.; [[μάθημα]] Plat.);<br /><b class="num">5)</b> [[старческий]] (σώματα Plat.; [[δάκρυον]] Eur.);<br /><b class="num">6)</b> [[серый]] ([[λύκος]] Hom.);<br /><b class="num">7)</b> [[блестящий]], [[светлый]] ([[σίδηρος]] Hom.; [[χαλκός]] Pind.);<br /><b class="num">8)</b> [[сияющий]], [[лучезарный]] ([[ἔαρ]] Hes.; [[αἰθήρ]] Eur.).
|lstext='''πολιός''': -ά, -όν, καὶ ός, όν, ([[ὁσάκις]] τὸ [[μέτρον]] ἀπαιτεῖ), ἁλὸς πολιοῖο Ἰλ. Υ. 229, Ὀδ. Ε. 410, κτλ· χήραν πολιὸν Εὐρ. Ἀνδρ. 348· (ἴδε ἐν λ. πελός)· ― [[ὑπόλευκος]], ἀσπρόμαυρος, «ἀσπρουδερός», [[φαιός]], ἐπίθ. τῶν λύκων, Ἰλ. Κ. 334, πρβλ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 967· τοῦ σιδήρου, Ι. 366 κ. ἀλλ., Εὐρ.· τῆς ἀφροέσσης θαλάσσης, πολιῆς ἐπὶ θινὶ θαλάσσης Ἰλ. Δ. 248· πολιὴν ἅλα ναιέμεν Ο. 190· ἐπὶ ῥηγμῖνος ἁλὸς πολιοῖο, ἴδε ἀνωτ.· π. [[πέλαγος]] Ἀριστοφ. Ὄρν. 350· ― [[ἀλλά]], 2) συνηθέστατα ἐπὶ τῆς [[κόμης]], [[ὑπόλευκος]], [[ψαρός]], ἢ κάτασπρος, πολιόν τε κάρη πολιόν τε [[γένειον]] Ἰλ. Χ. 74, Ὀδ. Ω. 316, κτλ· πολιοί, ἔχοντες πολιὰς τὰς τρίχας, γέροντες, καὶ πολιοί περ ἐόντες Ὀδ. Ω. 498, πρβλ. Σοφ. Ο. Τ. 183, Ἀριστοφ. Ἀχ. 600, 610, 692, Πλάτ. Παρμ. 127Β (ἀλλὰ σπανιώτατον)· Γραῖαι ἐκ γενετῆς πολιαὶ Ἡσ. Θ. 271· κτλ.· ― ἀπολ., αἱ πολιαὶ (ἐξυπ. τρίχες), ὡς παρὰ Κικέρωνι canae, Πινδ. Ο. 4. 40· ἅμα ταῖς πολιαῖς κατιούσαις (δηλ. ἀπὸ τῶν κροτάφων πρὸς τὸν πώγωνα, πρβλ. [[πολιοκρόταφος]], [[πολιόομαι]]), Casaub. εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. 520, 908˙ [[ὡσαύτως]] πολιαί, [[ἄνευ]] τοῦ ἄρθρ., Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 1. 18, 2., 5. 4, 1· πρβλ. [[πολιά]], [[πολιότης]]· ― ὁ Πίνδ. Π. 4. 175 ἔχει παράδοξόν τινα φράσιν, τίς σε πολιᾶς ἐξανῆκε γαστρός; τίνος γραίας ἡ [[κοιλία]] σὲ ἐγέννησεν; ὡς [[σκῶμμα]]· οὕτω π. [[δάκρυον]] ἐμβαλών, γέροντος [[δάκρυον]], Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1209, πρβλ. Ἀνθ. Π. 5. 220. β) μεταφ., [[πολιός]], [[σεβάσμιος]] ἐκ τῆς ἡλικίας, ὃς πολιῷ νόμῳ αἶσαν ὀρθοῖ Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 658· κληδὼν ἐν πολιαῖσι μένει φήμαις Εὐρ. Ἠλ. 701· [[μάθημα]] π. χρόνῳ Πλάτ. Τίμ. 22Β. ΙΙ. ὡς τὸ [[λευκός]], [[λαμπρός]], [[καθαρός]], [[γαλήνιος]], ἔαρ, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 475, 490· αἰθὴρ Εὐρ. Ὀρ. 1376· ἀὴρ Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 275.
}}
{{elnl
|elnltext=πολιός -ή -όν, f. ook -ός [~ πελιός, πελιδνός] grijs, witachtig:; πολιῆς ἐπὶ θινὶ θαλάσσης op het strand van de grijze zee Il. 4.248; ἔχις πολιὸς ἅνθρωπός ἐστιν οὑτοσί deze man hier is een vale adder Men. Dysc. 480; meestal van haar, abs..; αἱ πολιαί de grijze haren Aristoph. Eq. 520; overdr. grijs, oud; σώματα πολιά oude lichamen Plat. Plt. 273e; πολιὸν δάκρυον ἐκβάλλων de traan van een grijsaard stortend Eur. HF 1209; eerbiedwaardig:. πολιῷ νόμῳ volgens de eerbiedwaardige wet Aeschl. Suppl. 673; εὔιον γέροντα πολιὸν ἤδη een bacchische oude (= wijn ), reeds van respectabele leeftijd Men. Dysc. 946. helder, lichtend:. πολιὸν ἔαρ de heldere lente Hes. Op. 477; πολιὸς αἰθήρ de heldere bovenlucht Eur. Or. 1375.
}}
}}
{{etym
{{etym