κατακλάω: Difference between revisions

|elrutext='''κατακλάω:'''<br /><b class="num">I</b> (λᾰ) (fut. κατακλάσω, aor. pass. κατεκλάσθην)<br /><b class="num">1)</b> [[ломать]] (ἀνθερίκων καρπόν Hom.; τὰ δόρατα Her.; τὰς ῥάβδους Plut.; τοὺς ἄρτους NT);<br /><b class="num">2)</b> [[преломлять]], [[отклонять]] (ἡ [[ὄψις]] κατακλωμένη Plut.): ὄμματα κατακεκλασμένα Arst. раскосые глаза;<br /><b class="num">3)</b> [[гнуть]], [[нагибать]] (αὐχένα ἐπὶ γαίης Theocr. - in tmesi);<br /><b class="num">4)</b> перен. [[ломать]], [[подавлять]] (τὸ [[θράσος]], τὸ [[σοβαρόν]] Plut.);<br /><b class="num">5)</b> [[потрясать]], [[надрывать]], [[расстраивать]], [[волновать]] ([[φίλον]] ἦτόρ τινι Hom.; τοὺς παρόντας Plat.; τὴν διάνοιάν τινι Plut.);<br /><b class="num">6)</b> [[надламывать]], [[расслаблять]] (sc. τινα τῷ πώματι Eur.; τῇ μέθῃ κατακεκλασμένος Plut.);<br /><b class="num">7)</b> (о голосе) понижать: κατακλᾶν ἑαυτόν Luc. заговорить низким голосом.<br /><b class="num">II</b> (λᾱ) атт. = [[κατακλαίω]].