3,258,334
edits
m (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ") |
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=κατα-γιγνώσκω, Ion. en later καταγινώσκω opmerken, bespeuren, meestal ongunstig:; καταγνοὺς τοῦ γέροντος τοὺς τρόπους het karakter van de oude man doorkrijgend Aristoph. Eq. 46; οὐδὲν ἀγεννὲς ὑμῶν καταγιγνώσκω ik bespeur in u niets onbehoorlijks Dem. 21.152; iets van iem. denken, met gen. en ὅτι of ὡς:; ἐμοῦ κατέγνωκας ὅτι εἰμὶ ἥττων τῶν καλῶν je hebt gemerkt dat ik niet tegen fraaie knapen bestand ben Plat. Men. 76c; οὐ γὰρ ἂν καταγνοίην ὑμῶν οὐδενὸς ὡς ik kan onmogelijk denken dat iemand van u... Dem. 21.4; met gen. en inf.:; κ. ἑαυτοῦ μὴ περιέσεσθαι van zichzelf denken niet te zullen slagen Thuc. 3.45.1; αὐτὸς δ’ ἐμαυτοῦ κατέγνων μὴ ἂν καρτερῆσαι ik ben mijzelf ervan bewust dat ik misschien niet genoeg kracht heb Xen. Cyr. 6.1.36; met acc. en ptc.:; οὐχ ἡδομένως πράττοντά με κατέγνως; heb jij ooit gemerkt dat ik (iets) niet met liefde deed? Xen. Cyr. 8.4.9; abs. slecht van iem. denken:. κ. ὅτι αὐτοὺς οὐ μετὰ Λακεδαιμονίων ἐφθείρομεν zij hebben een lage dunk van ons, omdat wij niet getracht hebben samen met de Spartanen hen te vernietigen Thuc. 6.34.8. beschuldigen, met gen. van pers. en acc. van zaak:; κ. ἑωυτῶν ἀνανδρείην zichzelf onmachtigheid toeschrijven Hp. Aër. 22; τοῦ... ὑέος... δειλίαν κ. de zoon van lafheid beschuldigen Lys. 14.16; pass.: καταγνωσθεὶς... νεώτερα πρήσσειν πρήγματα ervan beschuldigd revolutionaire plannen te hebben Hdt. 6.2.2. veroordelen, met acc.:; κ. δίκην veroordeling uitspreken Aristoph. Eq. 1360; met gen. van pers. en acc. van straf:; τῶν δὲ διαφυγόντων θάνατον κ. degenen die wisten te ontsnappen ter dood veroordelen Thuc. 6.60.4; met gen. en inf.:; ὅσων... ἀδικεῖν ὑμεῖς κατεγνώκατε hoevelen u hebt veroordeeld wegens fout gedrag Dem. 21.175; met acc. v. d. straf en gen. v. d. misdaad:; θάνατον μηδισμοῦ κ. ter dood veroordelen vanwege heulen met de Perzen Isocr. 4.157; abs. pass.: κατεγνώσθησαν zij werden ter dood veroordeeld Thuc. 4.74.3. | |elnltext=κατα-γιγνώσκω, Ion. en later καταγινώσκω opmerken, bespeuren, meestal ongunstig:; καταγνοὺς τοῦ γέροντος τοὺς τρόπους het karakter van de oude man doorkrijgend Aristoph. Eq. 46; οὐδὲν ἀγεννὲς ὑμῶν καταγιγνώσκω ik bespeur in u niets onbehoorlijks Dem. 21.152; iets van iem. denken, met gen. en ὅτι of ὡς:; ἐμοῦ κατέγνωκας ὅτι εἰμὶ ἥττων τῶν καλῶν je hebt gemerkt dat ik niet tegen fraaie knapen bestand ben Plat. Men. 76c; οὐ γὰρ ἂν καταγνοίην ὑμῶν οὐδενὸς ὡς ik kan onmogelijk denken dat iemand van u... Dem. 21.4; met gen. en inf.:; κ. ἑαυτοῦ μὴ περιέσεσθαι van zichzelf denken niet te zullen slagen Thuc. 3.45.1; αὐτὸς δ’ ἐμαυτοῦ κατέγνων μὴ ἂν καρτερῆσαι ik ben mijzelf ervan bewust dat ik misschien niet genoeg kracht heb Xen. Cyr. 6.1.36; met acc. en ptc.:; οὐχ ἡδομένως πράττοντά με κατέγνως; heb jij ooit gemerkt dat ik (iets) niet met liefde deed? Xen. Cyr. 8.4.9; abs. slecht van iem. denken:. κ. ὅτι αὐτοὺς οὐ μετὰ Λακεδαιμονίων ἐφθείρομεν zij hebben een lage dunk van ons, omdat wij niet getracht hebben samen met de Spartanen hen te vernietigen Thuc. 6.34.8. beschuldigen, met gen. van pers. en acc. van zaak:; κ. ἑωυτῶν ἀνανδρείην zichzelf onmachtigheid toeschrijven Hp. Aër. 22; τοῦ... ὑέος... δειλίαν κ. de zoon van lafheid beschuldigen Lys. 14.16; pass.: καταγνωσθεὶς... νεώτερα πρήσσειν πρήγματα ervan beschuldigd revolutionaire plannen te hebben Hdt. 6.2.2. veroordelen, met acc.:; κ. δίκην veroordeling uitspreken Aristoph. Eq. 1360; met gen. van pers. en acc. van straf:; τῶν δὲ διαφυγόντων θάνατον κ. degenen die wisten te ontsnappen ter dood veroordelen Thuc. 6.60.4; met gen. en inf.:; ὅσων... ἀδικεῖν ὑμεῖς κατεγνώκατε hoevelen u hebt veroordeeld wegens fout gedrag Dem. 21.175; met acc. v. d. straf en gen. v. d. misdaad:; θάνατον μηδισμοῦ κ. ter dood veroordelen vanwege heulen met de Perzen Isocr. 4.157; abs. pass.: κατεγνώσθησαν zij werden ter dood veroordeeld Thuc. 4.74.3. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=([[γιγνώσκω]]), [[später]] [[καταγινώσκω]];<br><b class="num">1</b> <i>[[anmerken]], an Einem [[Etwas]] [[bemerken]]</i>; καταγνοὺς τοῦ γέροντος τοὺς τρόπους Ar. <i>Eq</i>. 46, er merkte dem [[Alten]] seine Art ab; bes. von Nachteiligem od. Lächerlichem, τὸ [[χωρίον]] νοσερὸν καταγνόντας DL. 2.109; οὐ καταγνώσομαί γε [[σοῦ]], [[ὅπερ]] τῶν ἄλλων [[καταγιγνώσκω]], ich werde von dir das nicht [[erleben]], Plat. <i>Phaed</i>. 116c; [[ἐμοῦ]] [[ἴσως]] κατέγνωκας, ὅτι [[εἰμὶ]] [[ἥττων]] τῶν [[καλῶν]] <i>Men</i>. 76c; ἐμαυτοῦ αὐτὸς κατέγνωκα μήποτ' ἂν δυνατὸς [[γενέσθαι]] ἐγκωμιάσαι <i>Tim</i>. 19d; Thuc. 3.45 οὐδείς που καταγνοὺς ἑαυτοῦ μὴ περιέσεσθαι τῷ ἐπιβουλεύματι; 7.51; überhaupt <i>[[genau]] [[erkennen]]</i>, ὅπως ἂν εὖ καταγνωσθῇ [[δίκη]] Aesch. <i>Eum</i>. 643; καταγνωσθεῖσα [[δίκη]] Antiph. 6.3; τοὺς γνώμῃ ἐπιμελουμένους θᾶττον καὶ κερδαλεώτερον κατέγνων πράττοντας Xen. <i>Oec</i>. 2.18; εἴπερ αὐτοὺς ἀγαθοὺς ὄντας κατέγνωσαν Ael. <i>V.H</i>. 14.15.<br><b class="num">2</b>Gew. <i>gegen Einen [[Etwas]] [[urteilen]], zu Jemandes [[Nachteil]] [[entscheiden]], [[verurteilen]]</i>, τινός τι, z.B. τῶν διαφυγόντων θάνατον, den Entflohenen <i>den Tod [[zuerkennen]]</i>, Thuc. 6.60; ὧν [[θάνατος]] κατέγνωσται Dem. 24.149; παρανόμων [[αὐτοῦ]] κατέγνωτε 25.67; τοῦτον φόνου, <i>diesen [[wegen]] Mordes [[verurteilen]]</i>, Lys. 1.30; πολλῶν μηδισμοῦ θάνατον κατέγνωσαν Isocr. 4.157; θάνατον, φυγὴν κατά τινος, DS. 18.62, 19.21; ἐκτίνειν τὸ καταγνωσθέν, <i>wozu man [[verurteilt]] [[worden]]</i>, Isocr. 12.10; Sp. auch καταγνωσθεὶς θανάτῳ, DS. 1.77; Ael. <i>V.H</i>. 12.49; c. in L, Paus. 4.24.2; auch [[einfach]] καταγιγνώσκων τοῦ ἀνθρώπου, <i>[[verurteilen]]</i>, Plat. <i>Dem</i>. 382e. Allgemeiner, πολλήν γ' [[ἐμοῦ]] κατέγνωκας δυστυχίαν, <i>du hältst mich für sehr [[unglücklich]]</i>, Plat. <i>Apol</i>. 25a; μὴ καί τινα σκληρότητα ἡμῶν καὶ ἀγροικίαν καταγνῶ <i>Rep</i>. X.607b; τινὸς μηδὲν ἀνόσιον Antiph. 2 β 12; ἑαυτῶν ἀδικίαν Andoc. 1.3; δειλίαν τινός Lys. 14.16; τῶν ἀνθρώπων δυστυχίαν Isocr. 2.12, vgl. 3.40; πολλὴν μανίαν τινός 4.133, wie μωρίαν 5.21; πολλὴν ἐρημίαν ἡμῶν Isae. 1.2; τοσαύτην ἡμῶν εὐήθειαν κατέγνωκε Dem. 30.39. Her. vrbdt auch οὐκ ἐπιτήδεια καταγνόντες κατ' [[ἐμεῦ]], 6.97; καταγνωσθεὶς πρὸς αὐτῶν νεώτερα πρήσσειν, <i>[[beschuldigt]]</i>, 6.2; δειλίαν καταγνωσθῆναι Dion.Hal. 11.22; [[σκεῦος]] καταγνωσθὲν ἀχρηστίαν, für [[unbrauchbar]] [[erklärt]]. – Καταγιγνώσκεσθαι, <i>[[verachtet]] [[werden]]</i>, Pol. 5.27.6. | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Line 30: | Line 33: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ionic and [[later]] -γῑνώσκω fut. -[[γνώσομαι]]<br /><b class="num">I.</b> to [[remark]], [[discover]], esp. [[something]] to one's [[prejudice]], οὐκ ἐπιτήδεα [[κατά]] τινος κ. having formed [[unfavourable]] prejudices [[against]] one, Hdt.; καταγνοὺς τοῦ γέροντος τοὺς τρόπους having observed his foibles, Ar.<br /><b class="num">II.</b> c. acc. criminis, to lay as a [[charge]] [[against]] a [[person]], κακίαν, ἀδικίαν κ. τινός Plat.:—Pass., perf. [[part]]. κατεγνωσμένος condemned, NTest.<br /><b class="num">2.</b> c. gen. criminis, παρανόμων κ. τινός Dem.<br /><b class="num">3.</b> c. inf., κ. [[ἑαυτοῦ]] ἀδικεῖν to [[charge]] [[oneself]] with [[wrong]]-doing, Aeschin.; so, κ. [[ἑαυτοῦ]] μὴ περιέσεσθαι he passed [[sentence]] of non-survival [[against]] [[himself]], Thuc.: Pass., καταγνωσθεὶς νεώτερα πρήσσειν [[being]] [[suspected]] of doing, Hdt.<br /><b class="num">III.</b> c. acc. poenae, to [[give]] as [[judgment]] or [[sentence]] [[against]] a [[person]], κ. τινὸς θάνατον to [[pass]] [[sentence]] of [[death]] on one, Lat. damnare aliquem mortis, Thuc.:—Pass., θάνατός τινος κατέγνωστο ap. Dem.<br /><b class="num">2.</b> of a [[suit]], to [[decide]] it [[against]] one, [[δίκην]] Ar.:—Pass. to be [[decided]], Aesch. | |mdlsjtxt=ionic and [[later]] -γῑνώσκω fut. -[[γνώσομαι]]<br /><b class="num">I.</b> to [[remark]], [[discover]], esp. [[something]] to one's [[prejudice]], οὐκ ἐπιτήδεα [[κατά]] τινος κ. having formed [[unfavourable]] prejudices [[against]] one, Hdt.; καταγνοὺς τοῦ γέροντος τοὺς τρόπους having observed his foibles, Ar.<br /><b class="num">II.</b> c. acc. criminis, to lay as a [[charge]] [[against]] a [[person]], κακίαν, ἀδικίαν κ. τινός Plat.:—Pass., perf. [[part]]. κατεγνωσμένος condemned, NTest.<br /><b class="num">2.</b> c. gen. criminis, παρανόμων κ. τινός Dem.<br /><b class="num">3.</b> c. inf., κ. [[ἑαυτοῦ]] ἀδικεῖν to [[charge]] [[oneself]] with [[wrong]]-doing, Aeschin.; so, κ. [[ἑαυτοῦ]] μὴ περιέσεσθαι he passed [[sentence]] of non-survival [[against]] [[himself]], Thuc.: Pass., καταγνωσθεὶς νεώτερα πρήσσειν [[being]] [[suspected]] of doing, Hdt.<br /><b class="num">III.</b> c. acc. poenae, to [[give]] as [[judgment]] or [[sentence]] [[against]] a [[person]], κ. τινὸς θάνατον to [[pass]] [[sentence]] of [[death]] on one, Lat. damnare aliquem mortis, Thuc.:—Pass., θάνατός τινος κατέγνωστο ap. Dem.<br /><b class="num">2.</b> of a [[suit]], to [[decide]] it [[against]] one, [[δίκην]] Ar.:—Pass. to be [[decided]], Aesch. | ||
}} | }} |