Peitho: Difference between revisions
From LSJ
ἑλλέβορον ἤδη πώποτ' ἔπιες → did you ever drink hellebore at any point, did you ever drink hellebore, have you ever taken medication for mental illness, are you mad, you are mad, what are you on
(nlel) |
mNo edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{nlel | {{nlel | ||
|nleltext=[[πειθώ]] | |nleltext=[[Πειθώ]] | ||
}} | |||
{{wkpel | |||
|wkeltx=Στην ελληνική μυθολογία η Πειθώ ήταν η θεά που προσωποποιούσε την πειθώ, τη μεγάλη και πολύπλευρη δύναμη του ανθρώπινου λόγου και της ρητορικής. | |||
Η Πειθώ ωστόσο εμφανίζεται αρχικώς ως θεότητα όχι του λόγου, αλλά της ερωτικής δράσεως, δηλαδή του έρωτα και του γάμου. Αναφέρεται, κάπως συγκεχυμένα, ως κόρη της Αφροδίτης και του Ερμή. | |||
Η Πειθώ λατρευόταν άλλοτε ως αυτόνομη θεότητα και άλλοτε ως βοηθός άλλων θεοτήτων, όπως της Αφροδίτης, του Πόθου, του Ιμέρου, των Ωρών και των Χαρίτων. Σπανιότερα το κύριο όνομα «Πειθώ» απαντάται ως επίθετο και θρησκευτική επίκληση της θεάς Αφροδίτης και της θεάς Αρτέμιδος. | |||
Στην περίπτωση του αρχαιοελληνικού γάμου, η σχέση της Πειθούς ήταν βαθύτερη, επειδή ο γαμβρός έπρεπε να διαπραγματευθεί με τον πατέρα της υποψήφιας νύφης (και να τον πείσει) ως προς τα οικονομικά του προκειμένου να την παντρευτεί. Οι πιο επιθυμητές γυναίκες προσέλκυαν πολλούς υποψήφιους μνηστήρες και ο πειστικός λόγος καθόριζε συχνά τον βαθμό επιτυχίας τους (πρβλ. και την ομοιότητα των λέξεων «πειθώ» και «πόθος») | |||
Η αντίστοιχη της Πειθούς στη ρωμαϊκή μυθολογία ήταν η Σουαδέλα. Εξάλλου, με το όνομα Πειθώ απαντάται και μία από τις Ωκεανίδες (η Θεογονία αναφέρει ακόμα και τη θεά ως κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος). | |||
}} | |||
{{wkpen | |||
|wketx=In Greek mythology, [[Peitho]] (Ancient Greek: [[Πειθώ]], romanized: Peithō, lit. 'Persuasion' or 'winning eloquence') is the goddess who personifies persuasion. Her Roman equivalent is Suada or Suadela. She is typically presented as an important companion of Aphrodite. Her opposite is Bia, the personification of force. As a personification, she was sometimes imagined as a goddess and sometimes an abstract power with her name used both as a common and proper noun. There is evidence that Peitho was referred to as a goddess before she was referred to as an abstract concept, which is rare for a personification. Peitho represents both sexual and political persuasion. She is associated with the art of rhetoric. | |||
}} | }} | ||
