κεῖνος: Difference between revisions

|Definition=η<b class="b3">, ο</b>, Ion. and poet. for <b class="b3">ἐκεῖνος</b>. Adv. <b class="b3">κείνως</b>. κεινός, ή, όν, Ion. and poet. for <b class="b3">κενός</b>. κεινόω, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> v. [[κενόω]]. Κεῖος, v. [[Κέως]]. κεῖρα· <b class="b3">γενεά, ἢ ἡλικία</b>, Hsch.</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1412.png Seite 1412]] κείνη, κεῖνο, ion. u. p. = [[ἐκεῖνος]], <b class="b2">jener</b>, bei Hom. die häufigere Form; auch bei Pind. nicht selten, so wie bei den Tragg. nach Versbedürfniß statt der längeren Form; vgl. Ellendt lex. Soph. – Einzeln auch in Prosa, vgl. Lob. zu Phryn. p. 7 ff; Bornemann zu Xen. Conv. 4, 12 u. Ast zu Plat. Legg. p. 22. – Bei den Kretern hieß [[κεῖνος]] der Geliebte.

|lstext='''κεῖνος''': η, ο, Ἰων. καὶ Ἐπ. ἀντὶ τοῦ [[ἐκεῖνος]]. Ἐπίρρ. κείνως.

|sltr=<b>κεῑνος</b> (-ος, -ου, -ῳ, -ον, -οι, -ων, -οις, -οισι（ν), -ους; -αι; κεῖνο nom., acc., -α acc.: [[ἐκεῖνος]] codd., (O. 2.99), (O. 3.31), (O. 6.102), (O. 10.30), (O. 10.41), (O. 13.76), (O. 13.87), (P. 3.55), (N. 3.11), (N. 5.22), (I. 8.65), fr. 137. 1, corr. Boeckh.) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[that]], those cf. Des Places, 67.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[with]] [[prior]] [[reference]]. [[ἴδε]] καὶ κείναν χθόνα (O. 3.31) κεῖνα δὲ [[κεῖνος]] ἂν εἴποι ἔργα those 29 victories of the [[trainer]] Melesias (O. 8.62) κεῖνον κατὰ χρόνον sc. of his [[victory]] (O. 10.102) κεῖνο δ' Ἁφαίστοιο κρουνοὺς ἑρπετὸν δεινοτάτους ἀναπέμπει Typhos (P. 1.25) ἄνδρα δ' ἐγὼ κεῖνον αἰνῆσαι μενοινῶν Hieron. (P. 1.42) κείνας ποικιλανίους ἐδάμασσε πώλους those [[with]] [[which]] he won his [[victory]] (P. 2.8) “[[κεῖνος]] [[ὄρνις]]” (P. 4.19) “κείναν [[λάβε]] σὺν Δαναοῖς εὐρεῖαν ἄπειρον” [[Libya]] (P. 4.48) ἀλλ' [[ἤδη]] τελευτὰν [[κεῖνος]] αὐταῖς ἡμιθέων [[πλόος]] ἄγαγεν (P. 4.210) ἔλπετο δ' [[οὐκέτι]] οἱ κεῖνόν γε πράξασθαι πόνον (P. 4.243) καὶ μὰν [[κεῖνος]] [[Ἄτλας]] Damophilos (P. 4.289) ἄνδρα κεῖνον ἐπαινέοντι συνετοί (τὸν Ἀρκεσίλαν. Σ.) (P. 5.107) κεῖνο κεῖν' [[ἆμαρ]] διαίτασεν (P. 9.68) κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς Chromios (N. 1.9) ἐν πολέμῳ κείνα θεὸς ἔντυεν [[αὐτοῦ]] θυμόν (Αἰδώς v. 33) (N. 9.36) κείνων λυθέντες (δεσμῶν supp. Wil.) fr. 35. ]αι κείνῳ χρόνῳ Δ. 4. d. 1. pro subs., emphasising [[some]] [[previously]] mentioned [[person]] or [[thing]], ἐμὲ δὲ στεφανῶσαι κεῖνον [[χρή]] (Hieron v. 23) (O. 1.101) καὶ [[κεῖνος]], ὅσα χάρματ' ἄλλοις ἔθηκεν, [[τίς]] ἂν φράσαι δύναιτο; ([[Theron]] v. 95) (O. 2.99) κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ἐπίστανται (ἡμίονοι v. 22) (O. 6.25) [[κεῖνος]] κραίνει [[σέθεν]] εὐτυχίαν ([[Hermes]] v. 79) (O. 6.80) θεὸς [[τῶνδε]] κείνων τε κλυτὰν αἶσαν παρέχοι (the relatives of Hagesias in Stymphalos and [[Syracuse]], cf. [[οἴκοθεν]] οἴκαδ v. 99) (O. 6.102) κείνοισι μὲν — πολὺν ὗσε χρυσόν (the Rhodians v. 48: κείνοις ὁ coni. Mingarelli) (O. 7.49) κεῖνα δὲ [[κεῖνος]] ἂν εἴποι ἔργα (Melesias v. 54) (O. 8.62) κεῖναι γὰρ ὤπασαν τὰ τέρπν (Χάριτες v. 27) (O. 9.28) κείνων δ' [[ἔσαν]] χαλκάσπιδες ὑμέτεροι πρόγονοι (λαοί v. 46) (O. 9.53) δάμασε καὶ κείνους (Kteatos and Eurytos v. 28) (O. 10.30) καὶ [[κεῖνος]] ([[Αὐγέας]] v. 35) (O. 10.41) ἀπὸ κείνου χρήσιος (Polyidos v. 75) (O. 13.76) σὺν δὲ κείνῳ (Pegasos v. 86) (O. 13.87) τῷ πόλιν κείναν [[Ἱέρων]] ἐν νόμοις ἔκτισσε (Aitna v. 60) (P. 1.61) ἔτραπεν καὶ κεῖνον (Asklepios [[from]] v. 53) (P. 3.55) τηλαυγέστερον κείνῳ [[φάος]] ἐξικόμαν κε (Hieron v. 72) (P. 3.75) [[μετὰ]] γὰρ κεῖνο πλευσάντων Μινυᾶν (the [[golden]] [[fleece]] v. 69) (P. 4.69) “[[ἔπος]] ἐντράπελον κείνοισιν εἰπὼν” (the [[family]] of [[Cheiron]] v. 105) (P. 4.105) κείνου γε κατὰ [[κλέος]] ([[Jason]] v. 123) (P. 4.125) σὺν κείνοισι ([[with]] his relatives = οἱ δ v. 133) (P. 4.134) “κείνων φυτευθέντες” (Kretheus and [[Salmoneus]] v. 143) (P. 4.144) [[κεῖνος]] γὰρ (Damophilos v. 281) (P. 4.281) κεῖνόν γε καὶ (Battos v. 55) (P. 5.57) κεῖνο κεῖν' [[ἆμαρ]] διαίτασεν (the [[marriage]] of [[Apollo]] and [[Cyrene]] v. 66) (P. 9.68) [[κεῖνος]] αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν ἔννεπεν ([[Nereus]] v. 94) (P. 9.95) πολλὰ μὲν κεῖνοι δίκον φύλλ' [[ἔπι]] καὶ στεφάνους (P. 9.123) βελέων ὑπὸ ῥιπαῖσι κείνου φαιδίμαν γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν ἔνεπεν (τινα v. 64) (N. 1.68) ἐγὼ δὲ κείνων τέ μιν ὀάροις λύρᾳ τε [[κοινάσομαι]] (the [[triumph]] singers v. 4) (N. 3.11) [[κεῖνος]] ἀμφ' Ἀχέροντι (Kallikles v. 80) (N. 4.85) [[πρόφρων]] δὲ καὶ κείνοις ἄειδ' ἐν Παλίῳ Μοισᾶν ὁ [[κάλλιστος]] [[χορός]] (Aiakidai v. 15) (N. 5.22) ὡς [[ἦρα]] νυμφείας [[ἐπείρα]] [[κεῖνος]] ἐν λέκτροις Ἀκάστου εὐνᾶς ([[Peleus]] v. 26) (N. 5.30) καὶ [[νῦν]] τεὸς [[μάτρως]] ἀγάλλει κείνου ὁμόσπορον [[ἔθνος]] ([[Peleus]] v. 36: καὶ [[σοῦ]] e Σ Christ) (N. 5.43) [[κεῖνος]] γὰρ [[Ὀλυμπιόνικος]] ἐὼν (Praxidamos v. 15) (N. 6.17) [[ἤθελον]] κείνου γε πείθεσθ' ἀναξίαις ἑκόντες (Aiakos v. 8) (N. 8.10) [[κεῖνος]] καὶ Τελαμῶνος δάψεν υἱὸν (Φθόνος, [[from]] φθονεροῖσι v. 21) (N. 8.23) ὁ δ' ὄλβῳ [[φέρτατος]] ἵκετ ἐς κείνου γενεάν ([[Amphitryon]] v. 13) (N. 10.14) κείνου γὰρ ἐπιχθονίων πάντων γένετ' ὀξύτατον [[ὄμμα]] (Lynkeus v. 61) (N. 10.62) κεῖνοι γὰρ (Kastor and Iolaos v. 16) (I. 1.17) πολλὰ μὲν ἀρτιεπὴς γλῶσσά μοι τοξεύματ' [[ἔχει]] περὶ κείνων κελαδέσαι (Aiakidai v. 43) (I. 5.47) πέφνεν δὲ σὺν κείνῳ Μερόπων ἔθνεα ([[Telamon]] v. 26) (I. 6.31) [[ἐπεὶ]] περικτίονας ἐνίκασε [[δή ποτε]] καὶ [[κεῖνος]] ἄνδρας (Nikokles v. 64) (I. 8.65) κείνοις δ' ὑπέρτατον ἦλθε [[φέγγος]] (the ancestors of the Abderitans v. 59) Πα. 2. . Διὸς [[παῖς]] ὁ [[χρυσός]]. κεῖνον οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δάπτει fr. 222. 2. as [[antecedent]] of [[preceding]] [[relative]] [[clause]], οἶσι δὲ Φερσεφόνα ποινὰν παλαιοῦ πένθεος δέξεται, ἐς τὸν [[ὕπερθεν]] [[ἅλιον]] κείνων ἐνάτῳ ἔτει ἀνδιδοῖ ψυχὰς [[πάλιν]] fr. 133. 2.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[without]] [[prior]] [[reference]]. (θεὸς) ἀνέχει [[τοτὲ]] μὲν τὰ κείνων, τότ' [[αὖθ]] ἑτέροις ἔδωκεν [[μέγα]] [[κῦδος]] (P. 2.89), cf. (O. 6.102) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b> [[τοιοῦτος]], [[such]] a [[one]] as [[that]] εἰ δ' εἴη μὲν Ὀλυμπιονίκας, βωμῷ τε μαντείῳ [[ταμίας]] Διὸς ἐν Πίσᾳ, [[τίνα]] κεν φύγοι ὕμνον [[κεῖνος]] [[ἀνήρ]]; (O. 6.7) προφρόνων Μοισᾶν τύχοιμεν, κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων καὶ Μελίσσῳ ([[τουτέστι]] τὸν τοιοῦτον. Σ: [[such]] as [[Homer]] lit [[for]] Aias) (I. 4.43) σειρῆνα δὲ κόμπον μιμήσομ' ἀοιδαῖς κεῖνον, ὃς Ζεφύρου τε σιγάζει πνοὰς αἰψηράς Παρθ. 2. 16.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b> fragg. ]ἐμὶν δὲ πὰ[ρ] κείνοι[ς (Pae. 10.19) κείνῳ μὲν Αἴτνα δεσμὸς [[ὑπερφίαλος]] ἀμφίκειται fr. 92. [[ὄλβιος]] [[ὅστις]] ἰδὼν κεῖν' εἶσ ὑπὸ χθόν (Teuffel: ἐκεῖνα κοινὰ εἶσ codd.) fr. 137. 1. κεῖνοι [[γάρ]] τ' ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι fr. 143.