ὀνομαίνω: Difference between revisions

|Definition=<span class="bibl"><span class="title">h.Ven.</span>290</span>, Aeol. and Dor. ὀνῠμαίνω <span class="title">GDI</span>4992aiii 6 (Gortyn), <span class="bibl">Ti.Locr.100c</span> (Pass.): Ion. fut. <span class="sense"><span class="bld">A</span> οὐνομανέω <span class="bibl">Hdt.4.47</span> (v.l. [[ὀν-]]) : aor. ὠνόμηνα <span class="bibl">Is.3.33</span> ; Ep. ὀνόμηνα Hom., Hes. (v. infr.); Boeot. ὠνούμηνα <span class="bibl">Corinn. 2c</span>od. (fort. <b class="b3">-ανα</b>) :—Ep. and Ion. Verb, = [[ὀνομάζω]], [[name]] or [[call by name]], φίλον τ' ὀνόμηνεν ἑταῖρον <span class="bibl">Il.10.522</span>, cf. <span class="bibl">16.491</span>, etc. ; θεοὺς ὀ. ἅπαντας <span class="bibl">14.278</span> ; of things, [[name]], [[recount]], περικλυτὰ δῶρ' ὀνομήνω <span class="bibl">9.121</span> ; πληθὺν οὐκ ἂν ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ' ὀνομήνω <span class="bibl">2.488</span> ; so πάντα μὲν οὐκ ἂν . . <span class="bibl">Od.4.240</span>, etc.—Rare in Prose, Hdt. and Is. Il. cc. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> simply, [[utter]], [[speak]], ἴσχεο μηδ' ὀνομήνῃς <span class="bibl">Od.11.251</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">h.Ven.</span>290</span> ; then (cf. ὀνομάζω <span class="bibl">1.2</span>) [[promise]] to do, ὄρχους δέ μοι ὧδ' ὀνόμηνας δώσειν <span class="bibl">Od.24.341</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[name]], [[call by a name]], <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span>80</span> ; καί οἱ τοῦτ' ὀνόμην' ὄνομ' ἔμμεναι <span class="bibl">Id.<span class="title">Fr.</span>116.2</span>: in Dor. Prose, <b class="b3">ἁδοναὶ ὀνυμαίνονται</b> Ti.Locr.l.c., etc. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> [[nominate]], [[appoint]], καὶ σὸν θεράποντ' ὀνόμηνεν <span class="bibl">Il.23.90</span>.</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0349.png Seite 349]] dor., äol. u. poet. = [[ὀνομάζω]], ion. [[οὐνομαίνω]], [[nennen]]; φίλον δ' ὀνόμηνεν ἑταῖρον, Il. 10, 522, er rief ihn mit Namen; θεοὺς δ' ὀνόμηνεν ἅπαντας, 14, 278; περικλυτὰ δῶρ' ὀνομήνω (conj. aor.), herzählen, 9, 121; u., wie bei [[ὀνομάζω]] bemerkt ist, auch von dem, was Einer zu geben verheißt, ὄρχους δέ μοι ὧδ' ὀνόμηνας δώσειν [[πεντήκοντα]], Od. 24, 311; – ἴσχεο, μηδ' ὀνομήνῃς, halt an dich und sprich's nicht aus, Od. 11, 251; – καὶ σὸν θεράποντ' ὀνόμηνεν, er ernannte ihn zu deinem Diener, Il. 23, 90 (immer im aor., das praes. H. h. Ven. 291); –<b class="b2"> benennen</b>, einen Namen geben, Hes. O. 8, [[καί]] οἱ τοῦτ' ὀνόμην' ὄνομ' ἔμμεναι, frg. 3, 2; ὅσοι οὐνομαστοί εἰσι αὐτέων, τούτους οὐνομανέω, Her. 4, 47; selten in attischer Prosa, ὅτι Κλειταρέτην ὁ πατὴρ ἐν τῇ δεκάτῃ ὠνόμηνεν, Isaeus 3, 33.

|lstext='''ὀνομαίνω''': Ὁμηρ. Ὕμν. εἰς Ἀφρ. 291, Αἰολ. κ. Δωρ. ὀνυμαίνω, Τίμ. Λοκρ. 100C· μέλλ. Ἰων. οὐνομανέω Ἡρόδ. 4. 47: ἀόρ. ὠνόμηνα Ἰσαῖ. 41. 20, Ἐπικ. ὀνόμηνα Ὁμ., Ἡσ., Βοιωτ. ὠνούμηνα Κόριννα 2. Ἐπικ. καὶ Ἰων. [[ῥῆμα]] = [[ὀνομάζω]], ἢ καλῶ κατ’ [[ὄνομα]], φίλον τ’ ὀνόμηνεν ἑταῖρον Ἰλ. Κ. 522, κλ.· θεοὺς ὀν. ἅπαντας Ξ. 278· - ἐπὶ πραγμάτων, περικλυτὰ δῶρ’ ὀνομήνω Ι. 121· πληθὺν οὐκ ἄν ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ’ ὀνομήνω Β. 488· [[συχν]]. [[μετὰ]] τοῦ πάντας, πάντα, Ὀδ. Δ. 240, κτλ.· - σπάνιον παρὰ πεζολόγοις Ἡρόδ. καὶ Ἰσαῖ. ἔνθ’ ἀνωτ. 2) [[ἁπλῶς]], πρφέρω, [[λέγω]], ὁμιλῶ, ἴσχεο μηδ’ ὀνομήνῃς Ὀδ. Λ. 251, πρβλ. Ὕμν. εἰς Ἀφρ. 291· - ἀκολούθως (πρβλ. [[ὀνομάζω]]) ὑπισχνοῦμαι ὅτι θὰ πράξω τι, ὄρχους δέ μοι ὧδ’ ὀνόμηνας δώσειν Ὀδ. Ω. 341. ΙΙ. [[ἀναφέρω]], καλῶ [[ὀνομαστί]], Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 80· καί οἱ τοῦτ’ ὀνόμην’ ὄνομ’ ἔμμεναι ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 3. 2· οὕτω παρὰ τοῖς Δωρικ. πεζογράφοις, Τίμ. Λοκρ. ἔνθ’ ἀνωτ., κλ. ΙΙΙ. [[ὁρίζω]], [[διορίζω]], καὶ σὸν θεράποντ’ ὀνόμηνεν Ἰλ. Ψ. 90.

|btext=<i>f.</i> ὀνομανῶ, <i>ao.</i> [[ὠνόμηνα]], <i>pf. inus.</i><br /><b>1</b> désigner par un nom, donner un nom;<br /><b>2</b> appeler par son nom;<br /><b>3</b> spécifier, énoncer avec précision, acc. ; <i>particul.</i> promettre de, inf..<br />'''Étymologie:''' [[ὄνομα]].

|lsmtext='''ὀνομαίνω:''' Ιων. μέλ. [[οὐνομανέω]], αόρ. αʹ [[ὠνόμηνα]], Επικ. [[ὀνόμηνα]]·<br /><b class="num">I. 1.</b> Επικ. και Ιων. αντί [[ὀνομάζω]], [[ονομάζω]] ή [[καλώ]] ονομαστικά· λέγεται για πράγματα, [[κατονομάζω]], [[απαριθμώ]], [[επαναλαμβάνω]], σε Όμηρ.<br /><b class="num">2.</b> [[απλώς]], [[προφέρω]], λέω, [[μιλώ]], σε Ομήρ. Οδ.· με απαρ. μέλ., [[υπόσχομαι]] ότι θα κάνω [[κάτι]], στο ίδ.<br /><b class="num">II.</b> [[ορίζω]], [[διορίζω]], σε Ομήρ. Ιλ.

|elrutext='''ὀνομαίνω:''' дор. ὀνῠμαίνω (fut. ὀνομᾰνῶ - эп. ὀνομᾰνέω, aor. [[ὠνόμηνα]] - эп. [[ὀνόμηνα]]) Hom., HH, Hes., Her. = [[ὀνομάζω]].