Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

adhibeo: Difference between revisions

From LSJ

Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ' εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας → Our love of what is beautiful does not lead to extravagance; our love of the things of the mind does not makes us soft.

Τhucydides, 2.40.1
(6_1)
 
(CSV import)
 
(5 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=adhibeo adhibere, adhibui, adhibitus V TRANS :: summon, invite, bring in; consult; put, add; use, employ, apply; hold out to
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>ăd-hĭbĕo</b>: ŭi, ĭtum, 2, v. a. [[habeo]],<br /><b>I</b> to [[hold]] toward or to, to [[turn]], [[bring]], [[add]] to; [[with]] ad, in, dat. or absol.<br /><b>I</b> In gen.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Lit.: [[cur]] non adhibuisti, dum [[istaec]] loquereris, [[tympanum]], Plaut. Poen. 5, 5, 38: huc adhibete aurīs (ad ea) quae ego loquar, id. Ps. 1, 2, 20: ad mea formosos [[vultus]] adhibete carmina, Ov. Am. 2, 1, 37; cf. ib. 13, 15: [[manus]] medicas ad vulnera, Verg. G. 3, 455: odores ad deos, Cic. N. D. 1, 40: quos negat ad panem adhibere quidquam, [[praeter]] [[nasturtium]], to [[eat]] [[with]] it, Cic. Tusc. 5, 34: alicui calcaria, id. Brut. 56 (cf. addere [[calcar]], v. [[addo]]): [[manus]] genibus adhibet, i. e. admovet, genua amplexatur, Ov. M. 9, 216: vincula captis, to [[put]] [[them]] on [[them]], id. F. 3, 293.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Trop.: metum ut mihi adhibeam, Plaut. Men. 5, 6, 20; cf. Quint. 1, 3, 15: [[nunc]] animum nobis adhibe veram ad rationem, Lucr. 2, 1023; Cic. Har. Resp. 10, 20: vacuas aurīs adhibe ad veram rationem, Lucr. 1, 51; cf. Ov. M. 15, 238; Verg. A. 11, 315: ut [[oratio]], quae [[lumen]] adhibere rebus debet, ea obscuritatem afferat, Cic. de Or. 3, 13, 50: est ea ([[oratio]]) [[quidem]] utilior, sed [[raro]] proficit [[neque]] est ad [[vulgus]] adhibenda, id. Tusc. 4, 28, 60: adhibere [[cultus]], honores, [[preces]], diis immortalibus, id. N. D. 1, 2; cf. Tac. A. 14, 53: alicui voluptates, Cic. Mur. 35: consolationem, id. Brut. 96: omnes ii [[motus]], quos [[orator]] adhibere volet judici, [[which]] the [[orator]] [[may]] [[wish]] to [[communicate]] to the [[judge]], id. de Or. 2, 45 al.—Hence = addere, adjungere, to [[add]] to: uti [[quattuor]] initiis rerum illis quintam hanc naturam non adhiberet, Cic. Ac. 1, 11, 39: ad domesticorum majorumque morem [[etiam]] hanc a Socrate adventitiam doctrinam adhibuerunt, id. Rep. 3, 3.<br /><b>II</b> Esp.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Of persons, to [[bring]] one to a [[place]], to [[summon]], to [[employ]] (cf. the Engl. to [[have]] one up): hoc [[temere]] [[numquam]] amittam ego a me, [[quin]] mihi testes adhibeam, Ter. Ph. 4, 5, 2; so Cic. Fin. 2, 21; Tac. A. 15, 14: medicum, Cic. Fat. 12: leges, ad quas (sc. defendendas) adhibemur, we are summoned, id. Clu. 52: nec, [[quoniam]] [[apud]] Graecos judices res agetur, poteris adhibere Demosthenem, id. Tusc. 1, 5, 10: adhibebitur [[heros]], shall be brought [[upon]] the [[stage]], Hor. A. P. 227: castris adhibere socios et foedera jungere, Verg. A. 8, 56: aliquem in partem periculi, Ov. M. 11, 447: in [[auxilium]], Just. 3, 6.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Adhibere ad or in [[consilium]], to [[send]] for one in [[order]] to [[receive]] [[counsel]] from him, to [[consult]] one: [[neque]] hos ad [[concilium]] adhibendos [[censeo]], Caes. B. G. 7, 77, 3: in [[consilium]], Plin. Ep. 6, 11, 1; so also absol.: a tuis reliquis non adhibemur, we are not consulted, Cic. Fam. 4, 7; so ib. 10, 25; 11, 7; id. Off. 3, 20; id. Phil. 5, 9; Caes. B. G. 1, 20; Suet. Claud. 35; cf. Cortius ad Sall. J. 113, and ad Cic. Fam. 4, 7, 15.—But [[sometimes]] adhibere in [[consilium]] = admittere in cons., to [[admit]] to a [[consultation]]. —So trop.: est tuum, sic agitare [[animo]], ut non adhibeas in [[consilium]] cogitationum tuarum desperationem aut timorem, Cic. Fam. 6, 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> Adhibere aliquem cenae, epulis, etc., to [[invite]] to a [[dinner]], to a [[banquet]], etc., to [[entertain]]: adhibete Penatīs et patrios epulis, etc., Verg. A. 5, 62; so Hor. C. 4, 5, 32; Suet. Caes. 73; Aug. 74: in [[convivium]], Nep. praef. 7.—And absol., to [[receive]], to [[treat]]: quos ego universos adhiberi liberaliter [[dico]] oportere, Cic. Q. Fr. 1, 5: Quintum filium severius adhibebo, id. Att. 10, 12.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>D</b> Adhibere se ad aliquid, to betake or [[apply]] one's [[self]] to a [[thing]], i. e. to [[devote]] [[attention]] to it: adhibere se remotum a [[curis]] veram ad rationem, Lucr. 1, 44 (cf. [[above]] I. A.); and absol.: adhibere se, to [[appear]] or to [[behave]] one's [[self]] in [[any]] [[manner]]: permagni est hominis, sic se adhibere in tanta potestate, ut nulla [[alia]] [[potestas]] ab iis, quibus [[ipse]] praeest, desideretur, Cic. Q. Fr. 1, 1, 7.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>E</b> Adhibere aliquid ad aliquid, alicui rei, or [[with]] in and abl., to [[put]] a [[thing]] to a determinate [[use]], to [[apply]], to [[use]] or [[employ]] for or in [[any]] [[thing]] [[definite]] ([[therefore]], [[with]] [[intention]] and [[deliberation]]; on the contr., usurpare denotes [[merely]] [[momentary]] [[use]]; cf. Cic. Lael. 2, 8; and uti, [[use]] [[that]] arises from [[some]] [[necessity]], Herz. ad Caes. B. G. 1, 20): adhibere omnem diligentiam ad convalescendum, Cic. Fam. 16, 9; cf. ib. 6; Nep. Att. 21: cautionem privatis rebus suis, Cic. Att. 1, 19: medicinam [[aegroto]], id. ib. 16, 15: humatis titulum, i. e. inscriptionem addere, Liv. 26, 25: belli necessitatibus patientiam, id. 5, 6: fraudem testamento, Suet. Dom. 2: curam viis, id. Vesp. 5: fidem et diligentiam in amicorum periculis, Cic. Clu. 42, 118: misericordiam in fortunis alicujus et sapientiam in [[salute]] reip., id. Rab. Perd. 2: flores in causis, id. Or. 19: curam in valetudine tuenda, Cels. 3, 18; and [[with]] de: curam de [[aliqua]] re, Cic. Fam. 2, 7, 3: modum, to [[set]] a [[limit]] to, to [[set]] bounds to: [[vitio]], Cic. Tusc. 4, 17: sumptibus, Suet. Ner. 16: cf. id. Aug. 100; id. Tib. 34: voluptati, Quint. 9, 3, 74: memoriam contumeliae, to [[retain]] it in [[memory]], Nep. Epam. 7.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>F</b> Adhibere aliquid, in gen., to [[use]], [[employ]], [[exercise]]: [[neque]] [[quisquam]] parsimoniam adhibet, Plaut. Most. 1, 3, 79: fidem, id. Rud. 4, 3, 104: celeritatem, Cic. Fam. 10, 21, 2: calumniam, fraudem, dolum, id. Auct. Or. pro Dom. 14, 36: modum quemdam, Cic. Tusc. 4, 17, 38; Suet. Calig. 2: nulla [[arte]] adhibita, Caes. B. C. 3, 26: sollertiam, Tibull. 3, 4, 75: querelas, Plin. Ep. 1, 12: adhibere moram = differre, Pompon. Dig. 18, 6, 16.—<br /> In [[later]] Lat.: alicui aliquem, to [[bring]] up, [[quote]] one to [[another]] as [[authority]] for an [[assertion]]: is nos aquam multam ex diluta [[nive]] bibentis coërcebat, severiusque increpabat adhibebatque nobis auctoritates nobilium medicorum, Gell. 19, 5, 3.
|lshtext=<b>ăd-hĭbĕo</b>: ŭi, ĭtum, 2, v. a. [[habeo]],<br /><b>I</b> to [[hold]] toward or to, to [[turn]], [[bring]], [[add]] to; [[with]] ad, in, dat. or absol.<br /><b>I</b> In gen.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Lit.: [[cur]] non adhibuisti, dum [[istaec]] loquereris, [[tympanum]], Plaut. Poen. 5, 5, 38: huc adhibete aurīs (ad ea) quae ego loquar, id. Ps. 1, 2, 20: ad mea formosos [[vultus]] adhibete carmina, Ov. Am. 2, 1, 37; cf. ib. 13, 15: [[manus]] medicas ad vulnera, Verg. G. 3, 455: odores ad deos, Cic. N. D. 1, 40: quos negat ad panem adhibere quidquam, [[praeter]] [[nasturtium]], to [[eat]] [[with]] it, Cic. Tusc. 5, 34: alicui calcaria, id. Brut. 56 (cf. addere [[calcar]], v. [[addo]]): [[manus]] genibus adhibet, i. e. admovet, genua amplexatur, Ov. M. 9, 216: vincula captis, to [[put]] [[them]] on [[them]], id. F. 3, 293.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Trop.: metum ut mihi adhibeam, Plaut. Men. 5, 6, 20; cf. Quint. 1, 3, 15: [[nunc]] animum nobis adhibe veram ad rationem, Lucr. 2, 1023; Cic. Har. Resp. 10, 20: vacuas aurīs adhibe ad veram rationem, Lucr. 1, 51; cf. Ov. M. 15, 238; Verg. A. 11, 315: ut [[oratio]], quae [[lumen]] adhibere rebus debet, ea obscuritatem afferat, Cic. de Or. 3, 13, 50: est ea ([[oratio]]) [[quidem]] utilior, sed [[raro]] proficit [[neque]] est ad [[vulgus]] adhibenda, id. Tusc. 4, 28, 60: adhibere [[cultus]], honores, [[preces]], diis immortalibus, id. N. D. 1, 2; cf. Tac. A. 14, 53: alicui voluptates, Cic. Mur. 35: consolationem, id. Brut. 96: omnes ii [[motus]], quos [[orator]] adhibere volet judici, [[which]] the [[orator]] [[may]] [[wish]] to [[communicate]] to the [[judge]], id. de Or. 2, 45 al.—Hence = addere, adjungere, to [[add]] to: uti [[quattuor]] initiis rerum illis quintam hanc naturam non adhiberet, Cic. Ac. 1, 11, 39: ad domesticorum majorumque morem [[etiam]] hanc a Socrate adventitiam doctrinam adhibuerunt, id. Rep. 3, 3.<br /><b>II</b> Esp.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Of persons, to [[bring]] one to a [[place]], to [[summon]], to [[employ]] (cf. the Engl. to [[have]] one up): hoc [[temere]] [[numquam]] amittam ego a me, [[quin]] mihi testes adhibeam, Ter. Ph. 4, 5, 2; so Cic. Fin. 2, 21; Tac. A. 15, 14: medicum, Cic. Fat. 12: leges, ad quas (sc. defendendas) adhibemur, we are summoned, id. Clu. 52: nec, [[quoniam]] [[apud]] Graecos judices res agetur, poteris adhibere Demosthenem, id. Tusc. 1, 5, 10: adhibebitur [[heros]], shall be brought [[upon]] the [[stage]], Hor. A. P. 227: castris adhibere socios et foedera jungere, Verg. A. 8, 56: aliquem in partem periculi, Ov. M. 11, 447: in [[auxilium]], Just. 3, 6.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Adhibere ad or in [[consilium]], to [[send]] for one in [[order]] to [[receive]] [[counsel]] from him, to [[consult]] one: [[neque]] hos ad [[concilium]] adhibendos [[censeo]], Caes. B. G. 7, 77, 3: in [[consilium]], Plin. Ep. 6, 11, 1; so also absol.: a tuis reliquis non adhibemur, we are not consulted, Cic. Fam. 4, 7; so ib. 10, 25; 11, 7; id. Off. 3, 20; id. Phil. 5, 9; Caes. B. G. 1, 20; Suet. Claud. 35; cf. Cortius ad Sall. J. 113, and ad Cic. Fam. 4, 7, 15.—But [[sometimes]] adhibere in [[consilium]] = admittere in cons., to [[admit]] to a [[consultation]]. —So trop.: est tuum, sic agitare [[animo]], ut non adhibeas in [[consilium]] cogitationum tuarum desperationem aut timorem, Cic. Fam. 6, 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> Adhibere aliquem cenae, epulis, etc., to [[invite]] to a [[dinner]], to a [[banquet]], etc., to [[entertain]]: adhibete Penatīs et patrios epulis, etc., Verg. A. 5, 62; so Hor. C. 4, 5, 32; Suet. Caes. 73; Aug. 74: in [[convivium]], Nep. praef. 7.—And absol., to [[receive]], to [[treat]]: quos ego universos adhiberi liberaliter [[dico]] oportere, Cic. Q. Fr. 1, 5: Quintum filium severius adhibebo, id. Att. 10, 12.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>D</b> Adhibere se ad aliquid, to betake or [[apply]] one's [[self]] to a [[thing]], i. e. to [[devote]] [[attention]] to it: adhibere se remotum a [[curis]] veram ad rationem, Lucr. 1, 44 (cf. [[above]] I. A.); and absol.: adhibere se, to [[appear]] or to [[behave]] one's [[self]] in [[any]] [[manner]]: permagni est hominis, sic se adhibere in tanta potestate, ut nulla [[alia]] [[potestas]] ab iis, quibus [[ipse]] praeest, desideretur, Cic. Q. Fr. 1, 1, 7.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>E</b> Adhibere aliquid ad aliquid, alicui rei, or [[with]] in and abl., to [[put]] a [[thing]] to a determinate [[use]], to [[apply]], to [[use]] or [[employ]] for or in [[any]] [[thing]] [[definite]] ([[therefore]], [[with]] [[intention]] and [[deliberation]]; on the contr., usurpare denotes [[merely]] [[momentary]] [[use]]; cf. Cic. Lael. 2, 8; and uti, [[use]] [[that]] arises from [[some]] [[necessity]], Herz. ad Caes. B. G. 1, 20): adhibere omnem diligentiam ad convalescendum, Cic. Fam. 16, 9; cf. ib. 6; Nep. Att. 21: cautionem privatis rebus suis, Cic. Att. 1, 19: medicinam [[aegroto]], id. ib. 16, 15: humatis titulum, i. e. inscriptionem addere, Liv. 26, 25: belli necessitatibus patientiam, id. 5, 6: fraudem testamento, Suet. Dom. 2: curam viis, id. Vesp. 5: fidem et diligentiam in amicorum periculis, Cic. Clu. 42, 118: misericordiam in fortunis alicujus et sapientiam in [[salute]] reip., id. Rab. Perd. 2: flores in causis, id. Or. 19: curam in valetudine tuenda, Cels. 3, 18; and [[with]] de: curam de [[aliqua]] re, Cic. Fam. 2, 7, 3: modum, to [[set]] a [[limit]] to, to [[set]] bounds to: [[vitio]], Cic. Tusc. 4, 17: sumptibus, Suet. Ner. 16: cf. id. Aug. 100; id. Tib. 34: voluptati, Quint. 9, 3, 74: memoriam contumeliae, to [[retain]] it in [[memory]], Nep. Epam. 7.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>F</b> Adhibere aliquid, in gen., to [[use]], [[employ]], [[exercise]]: [[neque]] [[quisquam]] parsimoniam adhibet, Plaut. Most. 1, 3, 79: fidem, id. Rud. 4, 3, 104: celeritatem, Cic. Fam. 10, 21, 2: calumniam, fraudem, dolum, id. Auct. Or. pro Dom. 14, 36: modum quemdam, Cic. Tusc. 4, 17, 38; Suet. Calig. 2: nulla [[arte]] adhibita, Caes. B. C. 3, 26: sollertiam, Tibull. 3, 4, 75: querelas, Plin. Ep. 1, 12: adhibere moram = differre, Pompon. Dig. 18, 6, 16.—<br /> In [[later]] Lat.: alicui aliquem, to [[bring]] up, [[quote]] one to [[another]] as [[authority]] for an [[assertion]]: is nos aquam multam ex diluta [[nive]] bibentis coërcebat, severiusque increpabat adhibebatque nobis auctoritates nobilium medicorum, Gell. 19, 5, 3.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>ădhĭbĕō</b>,⁸ bŭī, bĭtum, ēre (ad et [[habeo]]), tr., [suppose toujours application, relation à un objet] : mettre à, appliquer à, employer à<br /><b>1</b> [avec ad ] : ad [[consilium]] (aliquem) Cæs. G. 1, 40, 1 ; ad convivia Cic. Verr. 2, 5, 137, faire participer à un conseil [à une assemblée], à des banquets ; ad [[majores]] causas adhiberi Cic. Br. 301, être employé à des causes [[plus]] importantes [procès]; quem cibum, quos odores adhibebis ad deos ? Cic. Nat. 1, 112, de quel genre d’aliments, de parfums feras-tu offrande aux dieux ? &#124;&#124; ad panem [[nihil]] præter nasturcium Cic. Tusc. 5, 99, n’ajouter à son pain que du cresson ; quibus rebus ad illum [[primum]] motum animi adhibitis Cic. Læl. 29, quand ces éléments d’utilité joignent leur appoint à ce premier mouvement du cœur &#124;&#124; cum adhibemus ad [[eos]] orationem [[ejusmodi]] Cic. Ac. 2, 32, quand nous leur adressons des paroles de la sorte<br /><b>2</b> [avec in ] : in [[convivium]] Cic. Verr. 2, 5, 28, faire venir dans un festin ; adhibuit [[sibi]] in [[consilium]] [[principes]] Cic. Off. 2, 82, il s’adjoignit en conseil des notables ; in rem omnem diligentiam Cic. Fam. 16, 9, 4, mettre toute son attention sur une chose &#124;&#124; in aliquem crudelitatem Cic. Domo 60 ; in famulos sævitiam Cic. Off. 2, 24, montrer de la cruauté contre qqn, appliquer un traitement cruel aux esclaves<br /><b>3</b> [avec le dat.] : sanæ [[parti]] corporis [[scalpellum]] Cic. Sest. 135, porter le scalpel sur une partie saine du corps ; ægro medicinam Cic. de Or. 2, 186, appliquer un remède à un malade ; alicui [[calcaria]] Cic. Br. 204, appliquer à qqn l’éperon ; deis [[cultus]], honores, [[preces]] Cic. Nat. 1, 3, adresser aux dieux un [[culte]], des honneurs, des prières &#124;&#124; convivio aliquem Liv. 23, 8, 5 ; cenæ Quint. 11, 2, 12 [ Plin., Suet.], admettre qqn à sa table ; consiliis publicis sacerdotes Cic. Div. 1, 95, admettre des prêtres aux assemblées officielles<br /><b>4</b> appliquer, employer : oratorem Cic. Clu. 139, employer un orateur, recourir à un orateur ; adhibitis omnibus Marcellis Cic. Verr. 2, 2, 122, ayant fait appel à tous les [[Marcellus]] ; [[quod]] amici [[genus]] adhibere levitatis [[est]] Cic. Læl. 93, admettre ce genre d’amis serait de la légèreté ; omnes propinqui adhibebantur Cic. Verr. 2, 5, 120, tous les proches étaient admis [à ces tractations] &#124;&#124; potionem, cibum Cic. CM 36, employer la boisson, la nourriture ; doctrinam Cic. Br. 44, faire appel à la science ; eandem fidem, majorem curam Cic. Att. 3, 15, 7, apporter la même sincérité de sentiments, mais une sollicitude [[plus]] [[active]] ; [[studium]] [[atque]] aures Cic. Arch. 5, apporter du goût et une oreille de connaisseur ; severitatem in [[aliquo]] Cic. Fin. 1, 24, montrer de la sévérité à [[propos]] de qqn &#124;&#124; aliquem ducem Cic. Tusc. 5, 112 ; arbitrum Cic. Mur. 7 ; patronum Cic. [[Sulla]] 13, employer qqn comme chef, comme arbitre, comme défenseur<br /><b>5</b> aliquem [[liberaliter]] Cic. Q. 1, 1, 16 ; [[quam]] liberalissime Cic. Verr. 2, 5, 70 ; severius Cic. Att. 10, 12, 3, traiter qqn libéralement, le [[plus]] libéralement possible, avec quelque sévérité &#124;&#124; [[sic]] se adhibere in tanta potestate, ut... Cic. Q. 1, 1, 22, dans l’exercice d’un si grand pouvoir se comporter de telle manière que... &#124;&#124; rebus modum et ordinem Cic. Off. 1, 17, apporter de la mesure et de l’ordre dans les affaires de la vie ; belli necessitatibus patientiam Liv. 5, 6, 3, apporter de l’endurance dans les nécessités de la guerre &#124;&#124; [[motus]], quos [[orator]] adhibere volet judici Cic. de Or. 2, 189, les passions que l’orateur voudra faire éprouver au [[juge]] &#124;&#124; vim alicui Cic. Verr. 2, 4, 116, exercer des violences sur qqn ; [au fig.] Cic. Amer. 31, avoir de l’action (de l’influence) sur qqn.||ad panem [[nihil]] præter nasturcium Cic. Tusc. 5, 99, n’ajouter à son pain que du cresson ; quibus rebus ad illum [[primum]] motum animi adhibitis Cic. Læl. 29, quand ces éléments d’utilité joignent leur appoint à ce premier mouvement du cœur||cum adhibemus ad [[eos]] orationem [[ejusmodi]] Cic. Ac. 2, 32, quand nous leur adressons des paroles de la sorte<br /><b>2</b> [avec in ] : in [[convivium]] Cic. Verr. 2, 5, 28, faire venir dans un festin ; adhibuit [[sibi]] in [[consilium]] [[principes]] Cic. Off. 2, 82, il s’adjoignit en conseil des notables ; in rem omnem diligentiam Cic. Fam. 16, 9, 4, mettre toute son attention sur une chose||in aliquem crudelitatem Cic. Domo 60 ; in famulos sævitiam Cic. Off. 2, 24, montrer de la cruauté contre qqn, appliquer un traitement cruel aux esclaves<br /><b>3</b> [avec le dat.] : sanæ [[parti]] corporis [[scalpellum]] Cic. Sest. 135, porter le scalpel sur une partie saine du corps ; ægro medicinam Cic. de Or. 2, 186, appliquer un remède à un malade ; alicui [[calcaria]] Cic. Br. 204, appliquer à qqn l’éperon ; deis [[cultus]], honores, [[preces]] Cic. Nat. 1, 3, adresser aux dieux un [[culte]], des honneurs, des prières||convivio aliquem Liv. 23, 8, 5 ; cenæ Quint. 11, 2, 12 [ Plin., Suet.], admettre qqn à sa table ; consiliis publicis sacerdotes Cic. Div. 1, 95, admettre des prêtres aux assemblées officielles<br /><b>4</b> appliquer, employer : oratorem Cic. Clu. 139, employer un orateur, recourir à un orateur ; adhibitis omnibus Marcellis Cic. Verr. 2, 2, 122, ayant fait appel à tous les [[Marcellus]] ; [[quod]] amici [[genus]] adhibere levitatis [[est]] Cic. Læl. 93, admettre ce genre d’amis serait de la légèreté ; omnes propinqui adhibebantur Cic. Verr. 2, 5, 120, tous les proches étaient admis [à ces tractations]||potionem, cibum Cic. CM 36, employer la boisson, la nourriture ; doctrinam Cic. Br. 44, faire appel à la science ; eandem fidem, majorem curam Cic. Att. 3, 15, 7, apporter la même sincérité de sentiments, mais une sollicitude [[plus]] [[active]] ; [[studium]] [[atque]] aures Cic. Arch. 5, apporter du goût et une oreille de connaisseur ; severitatem in [[aliquo]] Cic. Fin. 1, 24, montrer de la sévérité à [[propos]] de qqn||aliquem ducem Cic. Tusc. 5, 112 ; arbitrum Cic. Mur. 7 ; patronum Cic. [[Sulla]] 13, employer qqn comme chef, comme arbitre, comme défenseur<br /><b>5</b> aliquem [[liberaliter]] Cic. Q. 1, 1, 16 ; [[quam]] liberalissime Cic. Verr. 2, 5, 70 ; severius Cic. Att. 10, 12, 3, traiter qqn libéralement, le [[plus]] libéralement possible, avec quelque sévérité||[[sic]] se adhibere in tanta potestate, ut... Cic. Q. 1, 1, 22, dans l’exercice d’un si grand pouvoir se comporter de telle manière que...||rebus modum et ordinem Cic. Off. 1, 17, apporter de la mesure et de l’ordre dans les affaires de la vie ; belli necessitatibus patientiam Liv. 5, 6, 3, apporter de l’endurance dans les nécessités de la guerre||[[motus]], quos [[orator]] adhibere volet judici Cic. de Or. 2, 189, les passions que l’orateur voudra faire éprouver au [[juge]]||vim alicui Cic. Verr. 2, 4, 116, exercer des violences sur qqn ; [au fig.] Cic. Amer. 31, avoir de l’action (de l’influence) sur qqn.
}}
{{Georges
|georg=ad-hibeo, buī, bitum, ēre (ad u. [[habeo]]), [[hinhalten]], I) im allg., [[hinhalten]], [[hinwenden]], [[hinrichten]], [[huc]] adhibete aures, Plaut.: [[vultum]] ad alqm, Ov.: tibias ad os, Gell.: medicas [[manus]] ad vulnera, [[auflegen]] [[auf]] usw., Ov.: [[manus]] genibus, [[mit]] den Händen [[umschlingen]], Ov.: u. im Bilde, [[manus]] vectigalibus, [[Hand]] [[legen]] an usw. = [[sich]] [[vergreifen]] an usw., Cic.: alteri [[calcaria]], alteri frenos, den Sp. [[einlegen]], den Z. [[ansetzen]] (bildl.), Cic. – vincula captis, [[anlegen]], Ov. – m. abstr. Objj. amorem [[procul]], [[fernhalten]], Plaut.: vostrum animum adhiberi [[volo]], Plaut.: animos adhibete ([[als]] [[Parenthese]]), merket [[auf]], Verg. u. Ov.: adhibete animos (merket [[auf]]) et mentes [[vestras]], [[non]] [[solum]] aures, ad haruspicum vocem admovete, Cic.: vacuas aures [[mihi]] et te (= animum tuum) adhibe veram ad rationem, leih mir [[ein]] müßiges [[Ohr]] u. merk [[auf]] die [[Lehre]] der [[Wahrheit]], Lucr.: adh. vocem precesque, [[laute]] [[Bitten]] [[anbringen]], Tac.<br />'''II)''' insbes.: A) zu etw. [[als]] Beigabe, [[als]] [[Beihilfe]] usw. dazunehmen: a) eine [[Sache]]: ad panem [[nihil]] [[praeter]] [[nasturtium]], Cic.: [[tympanum]], Plaut. – m. abstr. Objj., etw. zu etw. [[hinzuziehen]], [[mit]] etw. [[verbinden]], vereinigen, ad domesticum morem hanc a Socrate adventiciam doctrinam, Cic.: [[quattuor]] initiis quintam naturam, Cic.: studio adhibito [[atque]] usu, Cic. – b) eine Pers. einem [[beigeben]], quemquam heredem fratri, ICt.<br />'''B)''' zu einem bestimmten [[Zweck]] [[hinhalten]], d.i. a) [[einen]] Ggstd. ([[Sache]] od. lebendes [[Wesen]]) [[als]] [[Mittel]] an jmd. od. etw. [[hinrichten]], ihm entgegenbringen, jmdm. od. [[einer]] [[Sache]] [[beibringen]], [[bei]] jmd. od. etw. in Anwendung [[bringen]], [[anwenden]], [[verwenden]], [[nehmen]], u. eine Denk- u. [[Handlungsweise]] [[gegen]] jmd. od. [[bei]] etw. [[üben]], [[beweisen]], [[zeigen]], odores ad deos, ut etc., Cic.: orationem ad [[vulgus]], [[richten]], Cic.: u. so alci sermonem, Cic.: [[dis]] [[cultus]], honores, [[preces]], Cic.: alci [[fictum]] ad [[eius]] voluntatem sermonem, jmdm. entgegenbringen ([[auftischen]], [[damit]] [[aufwarten]]), Cic.: aegro medicinam, Cic.: alci consolationem litteris, Cic.: alci vim, [[antun]], Cic.: nutrices puero, Gell.: omnes [[illi]] [[motus]], quos [[orator]] adhibere volet iudici, Cic. – [[officium]] [[erga]] alqm, reverentiam [[adversus]] deos, Cic.: saevitiam in famulos, Cic. – nutrices ad praebendum lactem. Gell.: omnes machinas ad tenendum adulescentem, Cic.: [[plus]] studii, [[quam]] [[ille]], ad dicendum, Cic.: et [[tempus]] et diligentiam ad considerandas [[res]], Cic. – equum admissurae, [[nehmen]] zur usw., Col.: morbis remedia od. curationes, Cic.: modum [[vitio]], sumptibus, [[ein]] [[Maß]] [[setzen]], Cic. u. Suet.: memoriam contumeliae, [[ein]] G. [[haben]] [[für]] usw., Nep.: belli necessitatibus patientiam, [[Ausdauer]] [[zeigen]] [[für]] usw., Liv. – u. [[mit]] in u. Abl. = in od. [[bei]] etw., iambum in [[fabulis]], Cic.: sermonem in poculis, [[führen]], Cic.: in amicorum periculis fidem et diligentiam, Cic.: in me consolando [[non]] mediocrem [[ipse]] animi dolorem adhibuisti, Cic. : u.m. bl. Acc., [[tantum]] cibi et potionis, ut etc., Cic.: [[studium]] [[atque]] aures (= aurium [[iudicium]]), Cic.: modum quendam, Cic.: fidem, Redlichkeit [[zeigen]], [[üben]], Plaut. u. Cic. – b) eine Pers. zu [[etwas]] ([[als]] [[Helfer]], [[Beistand]], Berater, [[Teilnehmer]]) [[heranziehen]], [[zuziehen]], [[zulassen]], Dianam ad [[partus]], Cic.: alqm ad [[ministerium]] dapemque, Liv.: alqm in partem periculi, Ov.: alqm in [[auxilium]], Iustin. – so [[bes]]. alqm in od. ad [[consilium]], ad deliberationem, zur [[Beratung]] [[ziehen]] ([[zuziehen]]), [[zulassen]], zu [[Rate]] [[ziehen]], Cic. u. Caes.: u. so alqm consilio, Caes. – alqm in [[convivium]], zur [[Tafel]] [[ziehen]], Cic.: u. so alqm convivio, Liv., cenae, Suet.: servum honoris causā mensae suae die festo, Col.: [[penates]] epulis, Verg.: u. alteris te [[mensis]] deum, [[von]] der [[Libation]] beim [[Nachtisch]], Hor. – dah. [[oft]] bl. adhibere alqm, jmd. [[als]] [[Helfer]], Berater, [[Verteidiger]], [[Teilnehmer]], Augen- u. Ohrenzeugen, [[Begleiter]], [[Zuhörer]] [[zuziehen]], zur Mitwirkung [[heranziehen]], zu [[Hilfe]] [[nehmen]], zur [[Hilfe]] [[brauchen]], [[vorführen]], [[mitnehmen]], od. -[[bringen]], [[einladen]] (Ggstz. removere), adhibito consilio (Ggstz. remoto consilio), Cic.: [[collegium]] praetorum, Cic.: Demosthenem, Cic.: medicum, Cic.: interpretes (Dolmetscher), Sall.: fratrem, Caes. – m. dopp. Acc., alqm patronum, arbitrum, Cic.: Siciliam testem, Cic. – [[bes]]. [[auch]] [[als]] [[Zuhörer]] zu [[einer]] [[Vorlesung]] [[zuziehen]], [[einladen]], Plin. ep. (s. Gierig Plin. ep. 1, 5, 4). – u. [[mit]] Advv. = jmd. irgendwie [[aufnehmen]], [[behandeln]], alqm [[liberaliter]], Cic.: alqm severius, es strenger [[mit]] jmd. [[nehmen]], Cic.: alqm victu ceterisque rebus [[quam]] liberalissime commodissimeque, Cic. – u. [[sic]] se adhibere in potestate, ut etc., [[sich]] [[benehmen]], Cic.
}}
{{LaZh
|lnztxt=adhibeo, es, ui, bitum, bere. 2. :: 挨着。 放。用。— epulis 留于席。— huc vultus 向此觀看。— medicamenta plagae 施藥于瘡。Adhibete in consilium 爾自裁奪可也。— ei religionem 使彼疑有罪。— vim veritati 强辭奪理。— Deum testem 發誓。— in bellum 勸征戰。— omnes machinas 用各法。— cautionem 小心。— modum 不過分。
}}
}}

Latest revision as of 15:50, 12 June 2024

Latin > English

adhibeo adhibere, adhibui, adhibitus V TRANS :: summon, invite, bring in; consult; put, add; use, employ, apply; hold out to

Latin > English (Lewis & Short)

ăd-hĭbĕo: ŭi, ĭtum, 2, v. a. habeo,
I to hold toward or to, to turn, bring, add to; with ad, in, dat. or absol.
I In gen.
   A Lit.: cur non adhibuisti, dum istaec loquereris, tympanum, Plaut. Poen. 5, 5, 38: huc adhibete aurīs (ad ea) quae ego loquar, id. Ps. 1, 2, 20: ad mea formosos vultus adhibete carmina, Ov. Am. 2, 1, 37; cf. ib. 13, 15: manus medicas ad vulnera, Verg. G. 3, 455: odores ad deos, Cic. N. D. 1, 40: quos negat ad panem adhibere quidquam, praeter nasturtium, to eat with it, Cic. Tusc. 5, 34: alicui calcaria, id. Brut. 56 (cf. addere calcar, v. addo): manus genibus adhibet, i. e. admovet, genua amplexatur, Ov. M. 9, 216: vincula captis, to put them on them, id. F. 3, 293.—
   B Trop.: metum ut mihi adhibeam, Plaut. Men. 5, 6, 20; cf. Quint. 1, 3, 15: nunc animum nobis adhibe veram ad rationem, Lucr. 2, 1023; Cic. Har. Resp. 10, 20: vacuas aurīs adhibe ad veram rationem, Lucr. 1, 51; cf. Ov. M. 15, 238; Verg. A. 11, 315: ut oratio, quae lumen adhibere rebus debet, ea obscuritatem afferat, Cic. de Or. 3, 13, 50: est ea (oratio) quidem utilior, sed raro proficit neque est ad vulgus adhibenda, id. Tusc. 4, 28, 60: adhibere cultus, honores, preces, diis immortalibus, id. N. D. 1, 2; cf. Tac. A. 14, 53: alicui voluptates, Cic. Mur. 35: consolationem, id. Brut. 96: omnes ii motus, quos orator adhibere volet judici, which the orator may wish to communicate to the judge, id. de Or. 2, 45 al.—Hence = addere, adjungere, to add to: uti quattuor initiis rerum illis quintam hanc naturam non adhiberet, Cic. Ac. 1, 11, 39: ad domesticorum majorumque morem etiam hanc a Socrate adventitiam doctrinam adhibuerunt, id. Rep. 3, 3.
II Esp.
   A Of persons, to bring one to a place, to summon, to employ (cf. the Engl. to have one up): hoc temere numquam amittam ego a me, quin mihi testes adhibeam, Ter. Ph. 4, 5, 2; so Cic. Fin. 2, 21; Tac. A. 15, 14: medicum, Cic. Fat. 12: leges, ad quas (sc. defendendas) adhibemur, we are summoned, id. Clu. 52: nec, quoniam apud Graecos judices res agetur, poteris adhibere Demosthenem, id. Tusc. 1, 5, 10: adhibebitur heros, shall be brought upon the stage, Hor. A. P. 227: castris adhibere socios et foedera jungere, Verg. A. 8, 56: aliquem in partem periculi, Ov. M. 11, 447: in auxilium, Just. 3, 6.—
   B Adhibere ad or in consilium, to send for one in order to receive counsel from him, to consult one: neque hos ad concilium adhibendos censeo, Caes. B. G. 7, 77, 3: in consilium, Plin. Ep. 6, 11, 1; so also absol.: a tuis reliquis non adhibemur, we are not consulted, Cic. Fam. 4, 7; so ib. 10, 25; 11, 7; id. Off. 3, 20; id. Phil. 5, 9; Caes. B. G. 1, 20; Suet. Claud. 35; cf. Cortius ad Sall. J. 113, and ad Cic. Fam. 4, 7, 15.—But sometimes adhibere in consilium = admittere in cons., to admit to a consultation. —So trop.: est tuum, sic agitare animo, ut non adhibeas in consilium cogitationum tuarum desperationem aut timorem, Cic. Fam. 6, 1.—
   C Adhibere aliquem cenae, epulis, etc., to invite to a dinner, to a banquet, etc., to entertain: adhibete Penatīs et patrios epulis, etc., Verg. A. 5, 62; so Hor. C. 4, 5, 32; Suet. Caes. 73; Aug. 74: in convivium, Nep. praef. 7.—And absol., to receive, to treat: quos ego universos adhiberi liberaliter dico oportere, Cic. Q. Fr. 1, 5: Quintum filium severius adhibebo, id. Att. 10, 12.—
   D Adhibere se ad aliquid, to betake or apply one's self to a thing, i. e. to devote attention to it: adhibere se remotum a curis veram ad rationem, Lucr. 1, 44 (cf. above I. A.); and absol.: adhibere se, to appear or to behave one's self in any manner: permagni est hominis, sic se adhibere in tanta potestate, ut nulla alia potestas ab iis, quibus ipse praeest, desideretur, Cic. Q. Fr. 1, 1, 7.—
   E Adhibere aliquid ad aliquid, alicui rei, or with in and abl., to put a thing to a determinate use, to apply, to use or employ for or in any thing definite (therefore, with intention and deliberation; on the contr., usurpare denotes merely momentary use; cf. Cic. Lael. 2, 8; and uti, use that arises from some necessity, Herz. ad Caes. B. G. 1, 20): adhibere omnem diligentiam ad convalescendum, Cic. Fam. 16, 9; cf. ib. 6; Nep. Att. 21: cautionem privatis rebus suis, Cic. Att. 1, 19: medicinam aegroto, id. ib. 16, 15: humatis titulum, i. e. inscriptionem addere, Liv. 26, 25: belli necessitatibus patientiam, id. 5, 6: fraudem testamento, Suet. Dom. 2: curam viis, id. Vesp. 5: fidem et diligentiam in amicorum periculis, Cic. Clu. 42, 118: misericordiam in fortunis alicujus et sapientiam in salute reip., id. Rab. Perd. 2: flores in causis, id. Or. 19: curam in valetudine tuenda, Cels. 3, 18; and with de: curam de aliqua re, Cic. Fam. 2, 7, 3: modum, to set a limit to, to set bounds to: vitio, Cic. Tusc. 4, 17: sumptibus, Suet. Ner. 16: cf. id. Aug. 100; id. Tib. 34: voluptati, Quint. 9, 3, 74: memoriam contumeliae, to retain it in memory, Nep. Epam. 7.—
   F Adhibere aliquid, in gen., to use, employ, exercise: neque quisquam parsimoniam adhibet, Plaut. Most. 1, 3, 79: fidem, id. Rud. 4, 3, 104: celeritatem, Cic. Fam. 10, 21, 2: calumniam, fraudem, dolum, id. Auct. Or. pro Dom. 14, 36: modum quemdam, Cic. Tusc. 4, 17, 38; Suet. Calig. 2: nulla arte adhibita, Caes. B. C. 3, 26: sollertiam, Tibull. 3, 4, 75: querelas, Plin. Ep. 1, 12: adhibere moram = differre, Pompon. Dig. 18, 6, 16.—
In later Lat.: alicui aliquem, to bring up, quote one to another as authority for an assertion: is nos aquam multam ex diluta nive bibentis coërcebat, severiusque increpabat adhibebatque nobis auctoritates nobilium medicorum, Gell. 19, 5, 3.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ădhĭbĕō,⁸ bŭī, bĭtum, ēre (ad et habeo), tr., [suppose toujours application, relation à un objet] : mettre à, appliquer à, employer à
1 [avec ad ] : ad consilium (aliquem) Cæs. G. 1, 40, 1 ; ad convivia Cic. Verr. 2, 5, 137, faire participer à un conseil [à une assemblée], à des banquets ; ad majores causas adhiberi Cic. Br. 301, être employé à des causes plus importantes [procès]; quem cibum, quos odores adhibebis ad deos ? Cic. Nat. 1, 112, de quel genre d’aliments, de parfums feras-tu offrande aux dieux ? || ad panem nihil præter nasturcium Cic. Tusc. 5, 99, n’ajouter à son pain que du cresson ; quibus rebus ad illum primum motum animi adhibitis Cic. Læl. 29, quand ces éléments d’utilité joignent leur appoint à ce premier mouvement du cœur || cum adhibemus ad eos orationem ejusmodi Cic. Ac. 2, 32, quand nous leur adressons des paroles de la sorte
2 [avec in ] : in convivium Cic. Verr. 2, 5, 28, faire venir dans un festin ; adhibuit sibi in consilium principes Cic. Off. 2, 82, il s’adjoignit en conseil des notables ; in rem omnem diligentiam Cic. Fam. 16, 9, 4, mettre toute son attention sur une chose || in aliquem crudelitatem Cic. Domo 60 ; in famulos sævitiam Cic. Off. 2, 24, montrer de la cruauté contre qqn, appliquer un traitement cruel aux esclaves
3 [avec le dat.] : sanæ parti corporis scalpellum Cic. Sest. 135, porter le scalpel sur une partie saine du corps ; ægro medicinam Cic. de Or. 2, 186, appliquer un remède à un malade ; alicui calcaria Cic. Br. 204, appliquer à qqn l’éperon ; deis cultus, honores, preces Cic. Nat. 1, 3, adresser aux dieux un culte, des honneurs, des prières || convivio aliquem Liv. 23, 8, 5 ; cenæ Quint. 11, 2, 12 [ Plin., Suet.], admettre qqn à sa table ; consiliis publicis sacerdotes Cic. Div. 1, 95, admettre des prêtres aux assemblées officielles
4 appliquer, employer : oratorem Cic. Clu. 139, employer un orateur, recourir à un orateur ; adhibitis omnibus Marcellis Cic. Verr. 2, 2, 122, ayant fait appel à tous les Marcellus ; quod amici genus adhibere levitatis est Cic. Læl. 93, admettre ce genre d’amis serait de la légèreté ; omnes propinqui adhibebantur Cic. Verr. 2, 5, 120, tous les proches étaient admis [à ces tractations] || potionem, cibum Cic. CM 36, employer la boisson, la nourriture ; doctrinam Cic. Br. 44, faire appel à la science ; eandem fidem, majorem curam Cic. Att. 3, 15, 7, apporter la même sincérité de sentiments, mais une sollicitude plus active ; studium atque aures Cic. Arch. 5, apporter du goût et une oreille de connaisseur ; severitatem in aliquo Cic. Fin. 1, 24, montrer de la sévérité à propos de qqn || aliquem ducem Cic. Tusc. 5, 112 ; arbitrum Cic. Mur. 7 ; patronum Cic. Sulla 13, employer qqn comme chef, comme arbitre, comme défenseur
5 aliquem liberaliter Cic. Q. 1, 1, 16 ; quam liberalissime Cic. Verr. 2, 5, 70 ; severius Cic. Att. 10, 12, 3, traiter qqn libéralement, le plus libéralement possible, avec quelque sévérité || sic se adhibere in tanta potestate, ut... Cic. Q. 1, 1, 22, dans l’exercice d’un si grand pouvoir se comporter de telle manière que... || rebus modum et ordinem Cic. Off. 1, 17, apporter de la mesure et de l’ordre dans les affaires de la vie ; belli necessitatibus patientiam Liv. 5, 6, 3, apporter de l’endurance dans les nécessités de la guerre || motus, quos orator adhibere volet judici Cic. de Or. 2, 189, les passions que l’orateur voudra faire éprouver au juge || vim alicui Cic. Verr. 2, 4, 116, exercer des violences sur qqn ; [au fig.] Cic. Amer. 31, avoir de l’action (de l’influence) sur qqn.

Latin > German (Georges)

ad-hibeo, buī, bitum, ēre (ad u. habeo), hinhalten, I) im allg., hinhalten, hinwenden, hinrichten, huc adhibete aures, Plaut.: vultum ad alqm, Ov.: tibias ad os, Gell.: medicas manus ad vulnera, auflegen auf usw., Ov.: manus genibus, mit den Händen umschlingen, Ov.: u. im Bilde, manus vectigalibus, Hand legen an usw. = sich vergreifen an usw., Cic.: alteri calcaria, alteri frenos, den Sp. einlegen, den Z. ansetzen (bildl.), Cic. – vincula captis, anlegen, Ov. – m. abstr. Objj. amorem procul, fernhalten, Plaut.: vostrum animum adhiberi volo, Plaut.: animos adhibete (als Parenthese), merket auf, Verg. u. Ov.: adhibete animos (merket auf) et mentes vestras, non solum aures, ad haruspicum vocem admovete, Cic.: vacuas aures mihi et te (= animum tuum) adhibe veram ad rationem, leih mir ein müßiges Ohr u. merk auf die Lehre der Wahrheit, Lucr.: adh. vocem precesque, laute Bitten anbringen, Tac.
II) insbes.: A) zu etw. als Beigabe, als Beihilfe usw. dazunehmen: a) eine Sache: ad panem nihil praeter nasturtium, Cic.: tympanum, Plaut. – m. abstr. Objj., etw. zu etw. hinzuziehen, mit etw. verbinden, vereinigen, ad domesticum morem hanc a Socrate adventiciam doctrinam, Cic.: quattuor initiis quintam naturam, Cic.: studio adhibito atque usu, Cic. – b) eine Pers. einem beigeben, quemquam heredem fratri, ICt.
B) zu einem bestimmten Zweck hinhalten, d.i. a) einen Ggstd. (Sache od. lebendes Wesen) als Mittel an jmd. od. etw. hinrichten, ihm entgegenbringen, jmdm. od. einer Sache beibringen, bei jmd. od. etw. in Anwendung bringen, anwenden, verwenden, nehmen, u. eine Denk- u. Handlungsweise gegen jmd. od. bei etw. üben, beweisen, zeigen, odores ad deos, ut etc., Cic.: orationem ad vulgus, richten, Cic.: u. so alci sermonem, Cic.: dis cultus, honores, preces, Cic.: alci fictum ad eius voluntatem sermonem, jmdm. entgegenbringen (auftischen, damit aufwarten), Cic.: aegro medicinam, Cic.: alci consolationem litteris, Cic.: alci vim, antun, Cic.: nutrices puero, Gell.: omnes illi motus, quos orator adhibere volet iudici, Cic. – officium erga alqm, reverentiam adversus deos, Cic.: saevitiam in famulos, Cic. – nutrices ad praebendum lactem. Gell.: omnes machinas ad tenendum adulescentem, Cic.: plus studii, quam ille, ad dicendum, Cic.: et tempus et diligentiam ad considerandas res, Cic. – equum admissurae, nehmen zur usw., Col.: morbis remedia od. curationes, Cic.: modum vitio, sumptibus, ein Maß setzen, Cic. u. Suet.: memoriam contumeliae, ein G. haben für usw., Nep.: belli necessitatibus patientiam, Ausdauer zeigen für usw., Liv. – u. mit in u. Abl. = in od. bei etw., iambum in fabulis, Cic.: sermonem in poculis, führen, Cic.: in amicorum periculis fidem et diligentiam, Cic.: in me consolando non mediocrem ipse animi dolorem adhibuisti, Cic. : u.m. bl. Acc., tantum cibi et potionis, ut etc., Cic.: studium atque aures (= aurium iudicium), Cic.: modum quendam, Cic.: fidem, Redlichkeit zeigen, üben, Plaut. u. Cic. – b) eine Pers. zu etwas (als Helfer, Beistand, Berater, Teilnehmer) heranziehen, zuziehen, zulassen, Dianam ad partus, Cic.: alqm ad ministerium dapemque, Liv.: alqm in partem periculi, Ov.: alqm in auxilium, Iustin. – so bes. alqm in od. ad consilium, ad deliberationem, zur Beratung ziehen (zuziehen), zulassen, zu Rate ziehen, Cic. u. Caes.: u. so alqm consilio, Caes. – alqm in convivium, zur Tafel ziehen, Cic.: u. so alqm convivio, Liv., cenae, Suet.: servum honoris causā mensae suae die festo, Col.: penates epulis, Verg.: u. alteris te mensis deum, von der Libation beim Nachtisch, Hor. – dah. oft bl. adhibere alqm, jmd. als Helfer, Berater, Verteidiger, Teilnehmer, Augen- u. Ohrenzeugen, Begleiter, Zuhörer zuziehen, zur Mitwirkung heranziehen, zu Hilfe nehmen, zur Hilfe brauchen, vorführen, mitnehmen, od. -bringen, einladen (Ggstz. removere), adhibito consilio (Ggstz. remoto consilio), Cic.: collegium praetorum, Cic.: Demosthenem, Cic.: medicum, Cic.: interpretes (Dolmetscher), Sall.: fratrem, Caes. – m. dopp. Acc., alqm patronum, arbitrum, Cic.: Siciliam testem, Cic. – bes. auch als Zuhörer zu einer Vorlesung zuziehen, einladen, Plin. ep. (s. Gierig Plin. ep. 1, 5, 4). – u. mit Advv. = jmd. irgendwie aufnehmen, behandeln, alqm liberaliter, Cic.: alqm severius, es strenger mit jmd. nehmen, Cic.: alqm victu ceterisque rebus quam liberalissime commodissimeque, Cic. – u. sic se adhibere in potestate, ut etc., sich benehmen, Cic.

Latin > Chinese

adhibeo, es, ui, bitum, bere. 2. :: 挨着。 放。用。— epulis 留于席。— huc vultus 向此觀看。— medicamenta plagae 施藥于瘡。Adhibete in consilium 爾自裁奪可也。— ei religionem 使彼疑有罪。— vim veritati 强辭奪理。— Deum testem 發誓。— in bellum 勸征戰。— omnes machinas 用各法。— cautionem 小心。— modum 不過分。