σύνδικος: Difference between revisions

|elnltext=σύνδικος -ον, Att. ook ξύνδικος [[[σύν]], [[δίκη]]] die iem. verdedigt of bijstaat ( eigenl. in de rechtbank, ook overdr. ), met dat.; m. n. subst. ὁ of ἡ σύνδικος advocaat (voor de verdediging); in Athene plur..; οἱ σύνδικοι college van rechter-commissarissen, ingesteld na het oligarchische regime van de Dertig, om processen te behandelen die betrekking hadden op de teruggave van tijdens dat regime geconfisqueerde bezittingen Lys. 16.7; adv. met dat.. λάκτισμα δείπνου ξυνδίκως τίθεις ἀρᾷ (Thyestes vervloekte de Pelopiden) terwijl hij de maaltijd (bestaande uit zijn eigen kinderen) wegtrapte om zijn vloek kracht bij te zetten Aeschl. Ag. 1601. rechtmatig. Pind. P. 1.2.