προσανατίθημι: Difference between revisions

|Definition=<span class="bld">A</span> [[offer besides]] or [[dedicate besides]], δηνάρια πεντακισχίλια ''CIG'' 2782.44 (Aphrodisias); τῷ θεῷ προσανατεθεικὼς ἅπαντα Jul.ad Them.267b; τὴν παρθενίαν θεῷ Suid. [[sub verbo|s.v.]] [[Πουλχερία]]:—Med., [[προσανατίθεμαι]] = [[take an additional burden on oneself]], [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''2.1.8; but [[προσανατίθεμαι τινί τι]] = [[contribute of oneself to another]], ''Ep.Gal.''2.6.<br><span class="bld">2</span> [[ascribe]], τινί τι Porph. ap. Eus.''PE''3.11.<br><span class="bld">II</span> [[προσανατίθεσθαί τινι]] = [[take counsel with one]], Chrysipp.Stoic.2.344, Phld.''Vit.''p.31 J., ''Ep.Gal.''1.16, Luc.''JTr.''1; τοῖς μάντεσι περί τινος [[Diodorus Siculus|D.S.]]17.116; [[refer]] a matter for [[consideration]], PTeb.99.5 (ii B.C.).

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0750.png Seite 750]] (s. [[τίθημι]]), noch dazu eine Last auflegen, τινί τι, med. sich noch dazu eine Last auflegen lassen, sie übernehmen, τί, Xen. Mem. 2, 1, 8; – τινί, sich Einem anvertrauen, ihn um Rat fragen, τοῖς μάντεσι, D. Sic. 17, 116; Luc. Iov. Trag. 1.

|btext=<i>f.</i> προσαναθήσω, <i>ao.</i> προσανέθηκα, <i>etc.</i><br />reporter à, attribuer à, <i>rég. ind. au dat.</i><br /><i><b>Moy.</b></i> [[προσανατίθεμαι]];<br /><b>1</b> [[se charger en outre de]], acc.;<br /><b>2</b> en référer à, demander conseil à, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[ἀνατίθημι]].

|elnltext=προσ-ανατίθημι, med. ook nog op zich nemen, met acc.: προσαναθέσθαι τό... ὧν (= ταῦτα ὧν) δέονται πορίζειν ook nog het verschaffen van wat ze nodig hadden op zich nemen Xen. Mem. 2.1.8. opleggen, met dat. en acc.: ἐμοὶ γὰρ οἱ δοκοῦντες οὐδέν προσανέθεντο de mensen van aanzien hebben mij geen verplichting opgelegd NT Gal. 2.6. te rade gaan bij, met dat.: ἐμοὶ προσανάθου, λαβέ με σύμβουλον consulteer mij, neem mij als raadsman Luc. 21.1.

|txtha=2nd aorist [[middle]] προσανεθέμην;<br /><b class="num">1.</b> to [[lay]] [[upon]] in [[addition]] (cf. [[πρός]], IV:2).<br /><b class="num">2.</b> Middle,<br /><b class="num">a.</b> to [[lay]] [[upon]] [[oneself]] in [[addition]]: φορτον, [[Pollux]] 1,9, 99; to [[undertake]] [[besides]]: τί, [[Xenophon]], mem. 2,1, 8.<br /><b class="num">b.</b> [[with]] a dative of the [[person]] to [[put]] [[oneself]] [[upon]] [[another]] by [[going]] to him ([[πρός]]), i. e. to [[commit]] or betake [[oneself]] to [[another]] [[namely]], for the [[purpose]] of consulting him, [[hence]], to [[consult]], to [[take]] [[one]] [[into]] [[counsel]] (A. V. [[confer]] [[with]]), (Diodorus 17,116 τοῖς μαντεσι προσαναθεμενος [[περί]] τοῦ σημείου; Lucian, Jup. trag. § 1 [[ἐμοί]] προσαναθου, [[λαβέ]] με σύμβουλον πόνων), to [[add]] from [[one]]'s [[store]] ([[this]] is the [[force]] of the [[middle]]), to [[communicate]], [[impart]]: τί πινι Galatians 2:6.