ἀνάκειμαι: Difference between revisions

|Definition=poet. [[ἄγκειμαι]], serving as Pass. to [[ἀνατίθημι]],<br><span class="bld">A</span> to [[be laid up]] as a votive offering in the temple, to [[be dedicated]], κρητῆρές οἱ.. ἓξ χρύσεοι ἀνακέαται [[Herodotus|Hdt.]]1.14; ἀ. ἐν ἱρῷ Id.2.135; πρὸς τοῖς ἱεροῖς Lys.10.28: metaph., αἶνος Ὀλυμπιονίκαις ἄγκειται Pi.''O.''11(10).8, cf.13.36; <b class="b3">λόγος τῷ θεῷ ἀ</b>, [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 197e; ἐν οὐρανῷ παράδειγμα ἀ ''R.''592b.<br><span class="bld">b</span> to [[be set up]] as a statue in public, Σόλων ἀνάκειται παράδειγμα D.19.251, cf. ''IG''14.1389i8; χρύσεοί κ' ἀνεκείμεθα Theoc.10.33, cf. Lycurg. 51.<br><span class="bld">2</span> to [[be ascribed]] or [[offered]], αἱ πράξεις ἀ. τινι Plu.''Lyc.''1; ἡ ἡγεμονία ἀ. τινι Id.''Arist.''15; ἐς τοὺς ἀστέρας τοὺς ἑπτὰ.. τὰς ἡμέρας ἀνακεῖσθαι D.C.37.18, cf. Polem.''Cyn.''15.<br><span class="bld">II</span> [[πᾶν]] or <b class="b3">πάντα ἀνάκειται ἔς τινα</b> everything [[is referred to]] a person, [[depends on]] his will, [[Herodotus|Hdt.]]1.97, 3.31: so c. dat. pers., <b class="b3">πάντων ἀνακειμένων τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὰς ναῦς</b> since [[they had]] their whole fortunes [[depending]] on their ships, Th.7.71; ἐπὶ σοὶ τάδε πάντ' ἀνάκειται [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Birds|Av.]]''638; ἅπαντα.. ἐπὶ τῇ τύχῃ μᾶλλον ἀ. ἢ τῇ προνοίᾳ Antipho 5.6; of persons, σοὶ ἀνακείμεσθα E.''Ba.''934; <b class="b3">εἰς θάνατον ἦν ἀνακείμενα τοῖς ἀλογήσασι</b> the death penalty [[was reserved]] for... J.''AJ''17.6.5; λιμὸς εἰς ὑστάτην ἀνακείμενος ἀναισχυντίαν 18.1.1.<br><span class="bld">2</span> to [[be put aside]], ταῦτα ἀνακείσθω Them. ''in Ph.''29.20.<br><span class="bld">III</span> [[lie at table]], [[recline]], [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]'' 756, Philippid.30, Arist. ''Cat.''6b12, ''Fr.''607, Diph.40 Mein. (om. Kock), Plb.13.6.8, ''Ev.Matt.'' 9.10, al.; cf. Phryn.191.

|dgtxt=<b class="num">• Alolema(s):</b> poet. ἀγκ- Pi.<i>O</i>.11.8, Call.<i>Epigr</i>.49<br /><b class="num">• Morfología:</b> [pres. ind. jón. 3^a pers. plu. [[ἀνακέαται]] Hdt.1.14; perf. arcad. ἀνάκεικε <i>IG</i> 5(2).266.26]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de ofrendas, altares, estatuas, etc., [[estar consagrado, dedicado, expuesto]] κρητῆρες Hdt.l.c., βωμοί Arist.<i>Mir</i>.839^b17, ὅπλα Plb.5.8.9, μνάματα elegía en Paus.5.22.3, ἐν ἱρῷ Hdt.2.135, cf. Th.3.114, Arist.<i>HA</i> 614^a7, πρὸς τοῖς ἱεροῖς Lys.10.28, (κήπων) ἀνακειμένων τῇ Οὐρανίᾳ Ἀφροδίτει <i>IG</i> 12(7).57.3 (Amorgos III a.C.), ἱερὸν [[εἶδος]] εὐζώνοιο γυναικὸς ἀγκεῖται <i>IG</i> 14.1389.1, 8, χρύσεοι ἀμφότεροί κ' ἀνεκείμεθα τᾷ Ἀφροδίτᾳ Theoc.10.33, ἀθληταὶ ἀνακείμενοι Lycurg.51, ἐν τῇ ἀγορᾷ τᾷ Σαλαμινίων ἀνάκειται ὁ Σόλων Aeschin.1.25, cf. [[ἔφη]] τὸν Σόλων' ἀνακεῖσθαι τῆς τῶν τότε δημηγορούντων σωφροσύνης παράδειγμα D.19.251, Μνησαρέτην, ἣν Κράτης εἶπε τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀκρασίας ἀνακεῖσθαι τρόπαιον Plu.2.401a<br /><b class="num">•</b>de una máscara, que habla ella misma Ἀγοράνακτός με λέγε, ξένε, κωμικὸν ὄντως ἀγκεῖσθαι νίκης μάρτυρα τοῦ Ῥοδίου forastero, dí que yo estoy expuesta como el verdadero testigo cómico de Agoranacte el Rodio</i> Call.<i>Epigr</i>.49<br /><b class="num">•</b>fig. αἶνος ὀλυμπιονίκαις οὗτος ἄγκειται Pi.<i>O</i>.11.8, ὁ παρ' ἐμοῦ λόγος, ὦ Φαῖδρε, τῷ θεῷ ἀνακείσθω sea mi discurso, oh Fedro, dedicado al dios</i> Pl.<i>Smp</i>.197e, cf. Plu.2.593a.<br /><b class="num">2</b> de cosas y abstr. en gener. [[hallarse]], [[encontrarse]], [[estar]], [[ser]] ἐπ' Ἀλφεοῦ ῥεέθροισιν αἴγλα ποδῶν Pi.<i>O</i>.13.36, ἐν οὐρανῷ ἴσως παράδειγμα ἀνάκειται Pl.<i>R</i>.592b, μήθ' ὅθι θύρσου μνῆμ' ἀνάκειται E.<i>Ba</i>.1386, ἐν γραφαῖς Origenes <i>Io</i>.1.6 (p.11.23)<br /><b class="num">•</b>en part. εἰς γὰρ θάνατον ἦν ἀνακείμενα τοῖς ἀλογήσασι τῶν ἐπιστολῶν pues estaba establecida la pena de muerte para los que no hacían caso de las órdenes escritas</i> I.<i>AI</i> 17.174, λιμός τε εἰς ὑστάτην ἀνακείμενος ἀναισχυντίαν quedando reservada el hambre para (mostrar) el último grado de desvergüenza</i> I.<i>AI</i> 18.8, δεδήλωται ... τὸ μὴ τοῖς τῶν πολεμάρχων οἰκείοις ἀνακεῖσθαι τοὺς ἐπιταφίους Polem.<i>Cyn</i>.15.<br /><b class="num">3</b> id. c. dat. o prep. de dat. o ac. [[estar adscrito]], [[pertenecer]], [[depender de]] σοὶ γὰρ ἀνακείμεσθα δή E.<i>Ba</i>.934, τῷ ἑτέρῳ τὰς ἀμφοῖν πράξεις διὰ τὴν δόξαν ἀνακεῖσθαι Plu.<i>Lyc</i>.1, ἐκείνῳ γὰρ ἀνακεῖσθαι τὴν ἡγεμονίαν Plu.<i>Arist</i>.15, θεῷ Cyr.Al.M.74.544C, πάντα ἐς τούτους ἀνάκειται Hdt.3.31, cf. 1.97, πάντων γὰρ δὴ ἀνακειμένων τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὰς ναῦς para los atenienses todo dependía de las naves</i> Th.7.71, ἐς τοὺς ἀστέρας τοὺς ἑπτὰ τοὺς πλάνητας ... τὰς ἡμέρας ἀνακεῖσθαι D.C.37.18.1, ἐπὶ σοὶ τάδε πάντα ἀνάκειται Ar.<i>Au</i>.638, ἐπὶ τῇ τύχῃ Antipho 5.6.<br /><b class="num">II</b> de pers.<br /><b class="num">1</b> [[estar echado, recostado]], [[reclinarse]] a la mesa para comer δειπνῶν ἀεὶ ἀνακείμενος παρ' αὐτόν Philippid.30, cf. S.<i>Fr</i>.756, Arist.<i>Fr</i>.607, Plb.13.6.8, [[LXX]] 1<i>Es</i>.4.11, <i>Eu.Matt</i>.9.10<br /><b class="num">•</b>en gener. ἐν τῷ κόλπῳ τοῦ Ἰησοῦ <i>Eu.Io</i>.13.23<br /><b class="num">•</b>[[estar acostado]] des un enfermo καὶ ἀνακίμενος τὰς ἀναφορὰς παρεσχόμην τῷ κυρίῳ <i>PMich</i>.624.27 (VI a.C.), μή τις ἀνάκειται no fuera que hubiera alguien enfermo</i> Pall.<i>H.Laus</i>.13.2.<br /><b class="num">2</b> fig. part. subst. ὁ ἀνακείμενος [[el invitado]], [[el huésped]], <i>Eu.Matt</i>.22.10, cf. <i>Eu.Luc</i>.22.27, <i>BGU</i> 344.<br /><b class="num">III</b> [[dejar a un lado]] ταῦτα δὲ ἅπαντα ἀνακείσθω νῦν Them.<i>in Ph</i>.29.20.

|lstext='''ἀνάκειμαι''': ποιητ. ἄγκ-: (ἴδε [[κεῖμαι]]): - ἐν χρήσει ὡς παθητ. τοῦ [[ἀνατίθημι]], [[κεῖμαι]] ὡς προσφορὰ ἢ [[ἀφιέρωμα]] ἐν τῷ ναῷ θεοῦ τινος· κρητῆρές οἱ... ἓξ χρύσεοι [[ἀνακέαται]] (Ἰων. ἀντὶ ἀνάκεινται) Ἡρόδ. 1.14· ἀν. ἐν ἱρῷ ὁ αὐτ. 2. 135· πρὸς τοῖς ἱεροῖς Λυσ. 118. 30: - μεταφ., αἶνός τινι ἄγκειται, [[ἔπαινος]], προσφέρεται ἢ ἀφιεροῦταί τινι, Πινδ. Ο.11 (10). 8, πρβλ. 13. 48· [[λόγος]] τῷ θεῷ Πλάτ. Συμπ. 197E. β) εἶμαι ἀνεγηγερμένος, ἐπὶ ἀνδριάντος, φασὶν ἀνακεῖσθαι [τὸν ἀνδριάντα], Δημ. 420. 8, πρβλ. Πλάτ. Πολ. 592Β, Συλλ. Ἐπιγρ. 6280· οὕτω χρύσεοι ἀνακείμεθα Θεόκρ. 10. 33, πρβλ. Λυκοῦργ. 154. 19· ἴδε ἐν λ. [[ἵστημι]] Α. ΙΙΙ. 1. 2) ἀποδίδομαι ἢ [[ἀνήκω]] εἴς τινα, αἱ πράξεις ἀν. τινὶ Πλουτ. Λυκοῦργ. 1· ἡ [[ἡγεμονία]] ἀν. τινὶ ὁ αὐτ. Ἀριστείδ. 15. ΙΙ. πᾶν ἢ πάντα ἀνάκειται ἔς τινα, πᾶν [[πρᾶγμα]] ἀναφέρεται εἴς τινα, ἐξαρτᾶται ἐκ τῆς θελήσεως αὐτοῦ, Ἡρόδ. 1.97., 3. 31· οὕτω μετὰ δοτ. προσ., πάντων ἀνακειμένων τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὰς [[ναῦς]], ἀφοῦ τὰ πάντα τῶν Ἀθηναίων ἐξηρτῶντο ἐκ τῶν πλοίων των, Θουκ. 7. 71· ἐπὶ σοὶ τάδε πάντ’ ἀνάκειται Ἀριστοφ. Ὄρν. 638· ἅπαντα... ἐπὶ τῇ τύχῃ [[μᾶλλον]] ἀνάκειται ἢ τῇ προνοίᾳ Ἀντιφῶν 130. 4· ἐπὶ προσώπων, σοὶ ἀνακείμεθα Εὐρ. Βάκχ. 934. ΙΙΙ. μεταγεν., εἶμαι ἀνακεκλιμένος παρὰ τὴν τράπεζαν, Λατ. accumbere, Ἀριστ. Κατηγ. 7, 3, Ἀποσπ. 565, Δίφιλ. ἐν Ἀδήλ. 41, κτλ., ἴδε Ἀθήν. 23C: πρβλ. [[ἀνακλίνω]], [[ἀναπίπτω]].

|sltr=[[ἀνάκειμαι]], ἄγκειμαι</b> be stored up [[ἀφθόνητος]] δ' [[αἶνος]] Ὀλυμπιονίκαις [[οὗτος]] ἄγκειται (Σ. byz.: ἔγκειται codd.) (O. 11.8) πατρὸς δὲ Θεσσαλοἶ ἐπ' Ἀλφεοῦ ῥεέθροισιν αἴγλα ποδῶν ἀνάκειται lies to his [[credit]] (O. 13.36) [ἄγκειται Maas e Σ: κεῖται codd. (I. 5.18) ]

|mltxt=(Α [[ἀνάκειμαι]])<br />βρίσκομαι σε κάποιον χώρο ως [[αφιέρωμα]], [[είμαι]] αφιερωμένος (ειδ. για αγάλματα «[[είμαι]] ανιδρυμένος, έχω ανεγερθεί»)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> θεωρούμαι ως [[έργο]] κάποιου, αποδίδομαι σ' αυτόν<br /><b>2.</b> εξαρτώμαι<br /><b>3.</b> [[ξαπλώνω]] σε [[ανάκλιντρο]] για να δειπνήσω<br /><b>4.</b> <b>φρ.</b> «πᾶν ἢ [[πάντα]] ἀνάκειται ἔς τινα», τα [[πάντα]] εξαρτώνται από τη [[θέληση]] κάποιου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀνα</i>- <span style="color: red;">+</span> [[κεῖμαι]].

|lsmtext='''ἀνάκειμαι:''' ποιητ. ἄγ-κειμαι, μέλ. <i>-κείσομαι</i>, λειτουργεί ως Παθ. του [[ἀνατίθημι]],<br /><b class="num">I. 1.</b> [[κείμαι]] ως [[προσφορά]] ή [[αφιέρωμα]] σε ναό, είμαι αφιερωμένος ή αφοσιωμένος, σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> είμαι ορθωμένος όπως ένα [[άγαλμα]], σε Δημ., Θεόκρ.<br /><b class="num">3.</b> [[ανήκω]] ή αποδίδομαι σε κάποιον, <i>τινι</i>, σε Πλούτ.<br /><b class="num">II.</b> αναφέρομαι σε κάποιο [[πρόσωπο]], εξαρτώμαι από τη θέλησή του, σε Ηρόδ.· πάντων ἀνακειμένων τοῖςἈθηναῖοις ἐς τὰς [[ναῦς]], εφόσον είχαν εναποθέσει όλη την [[τύχη]] τους στα πλοία, σε Θουκ.· [[ἐπί]] σοι [[τάδε]] πάντ' ἀνάκειται, σε Αριστοφ.· <i>σοὶ ἀνακείμεσθα</i>, σε Ευρ.