αἰεί: Difference between revisions

m
Text replacement - " compds. " to " compounds "
(SL_1)
m (Text replacement - " compds. " to " compounds ")
 
(18 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=aiei
|Transliteration C=aiei
|Beta Code=ai)ei/
|Beta Code=ai)ei/
|Definition=Ion. and poet. for <b class="b3">ἀεί</b>, q.v. (For compds. omitted here v. sub <b class="b3">ἀει-</b>).
|Definition=Ion. and ''poet.'' for [[ἀεί]], [[quod vide|q.v.]] (For compounds omitted here v. sub <b class="b3">ἀει-</b>).
}}
{{ls
|lstext='''αἰεί''': Ἰων. καὶ ποιητ. ἀντὶ τοῦ ἀεί, ὃ ἴδε.
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=<i>poét. c.</i> [[ἀεί]].
|btext=<i>poét. c.</i> [[ἀεί]].
}}
{{elnl
|elnltext=[[αἰεί]] Ion. en poët. voor [[ἀεί]].
}}
{{pape
|ptext=ion. und ep. = [[ἀεί]].
}}
{{elru
|elrutext='''αἰεί:''' ион.-поэт. = [[ἀεί]].
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: adv.<br />Meaning: [[always]] (Il.)<br />Other forms: [[αἰῶ]] (s. below)<br />Dialectal forms: [[αἰϜεί]] (Kypros, Lokris, Phokis), [[ἀεί]] (Att.); Dor. [[αἰες]]; Tarent. [[αἰη]].<br />Derivatives: [[ἀΐδιος]] [[eternal]] (Hes.)<br />Origin: IE [Indo-European] [17] <b class="b2">*h₂ei-u-</b> [[lifetime]]<br />Etymology: From <b class="b3">*αἰϜέσ-ι</b>, loc. of an [[s-]]stem, which without [[-i]] gave [[αἰές]] (Dor.) and in the acc. [[αἰῶ]] < <b class="b3">*αἰϜοσ-α</b>. Beside the [[s-]]stem there was an [[n-]]stem in [[αἰών]] (s. s.v.), from which comes [[αἰέν]]. The Tarentine form is unclear. - The [[s-]] and [[n-]]stems are derived from an [[u-]]stem, which may be found in Aeol. <b class="b3">αἶι(ν</b>), [[ἄϊ]]([[ν]]) < <b class="b3">*αἰϜ-ι(ν</b>). - Not here Cypr. <b class="b3">ὑ-Ϝ-αΐς</b> [[for ever]], s. Schwyzer 619 m. A. 6). Not in [[δηναῖος]].
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
|auten=[[always]], [[ever]]; joined [[with]] [[ἀσκελέως]], ἀσφαλές, [[διαμπερές]], [[ἐμμενές]], [[μάλα]], [[νωλεμές]], συνεχές. Also αἰεὶ ἤματα πάντα. ;;: see [[ἀεί]].
|auten=[[always]], [[ever]]; joined [[with]] [[ἀσκελέως]], ἀσφαλές, [[διαμπερές]], [[ἐμμενές]], [[μάλα]], [[νωλεμές]], συνεχές. Also αἰεὶ ἤματα πάντα.;;: see [[ἀεί]].
}}
}}
{{Slater
{{Slater
|sltr=[[αἰεί]], [[αἰέν]], ᾰεί</b> (ἀέ coni. Hermann, (P. 9.88) ) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[always]], [[ever]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> αἰεὶ μενοινῶν (O. 1.58) φιλεῖ δέ μιν Παλλὰς [[αἰεί]] (O. 2.27) ἴσαις δὲ νύκτεσσιν [[αἰεί]], ἴσαις δ' ἁμέραις (O. 2.61) αἰεὶ δ' ἀμφ ἀρεταῖσι [[πόνος]] δαπάνα τε μάρναται (O. 5.15) [[μέγα]] [[τοι]] [[κλέος]] [[αἰεί]] (O. 8.10) ἐγχώριοι βασιλῆες [[αἰεί]] (O. 9.56) θέλοντι δὲ Παμφύλου καὶ μὰν Ἡρακλειδᾶν ἔκγονοιαἰεὶ μένεινΔωριεῖς (P. 1.64) Ζεῦ τέλεἰ, αἰεὶ δὲ (P. 1.67) [[εἴπερ]] τι φιλεῖς ἀκοὰν ἁδεῖαν αἰεὶ κλύειν (P. 1.90) χρὴ δὲ κατ' αὐτὸν αἰεὶ παντὸς ὁρᾶν [[μέτρον]] (P. 2.34) [[καλός]] [[τοι]] [[πίθων]] παρὰ παισίν, αἰεὶ [[καλός]] (P. 2.72) [[τόθι]] γὰρ [[γένος]] Εὐφάμου φυτευθὲν λοιπὸν αἰεὶ τέλλετο (P. 4.256) ἀρεταὶ δ' αἰεὶ μεγάλαι πολύμυθοι (P. 9.76) Διρκαίων ὑδάτων ἀὲ μέμναται (coni. Hermann: αἰεὶ, ἀεὶ codd.; [[ἅμα]] Bergk.) (P. 9.88) ἀσφαλὲς αἰὲν [[ἕδος]] μένει [[οὐρανός]] (Hermann: αἰεὶ codd.) (N. 6.3) ἀτὰρ [[γένος]] αἰεὶ φέρει τοῦτό οἱ [[γέρας]] (N. 7.39) παιδῶν δὲ παῖδες ἔχοιεν αἰεὶ [[γέρας]] τό περ [[νῦν]] (N. 7.100) ἅπτεται δ' ἐσλῶν [[ἀεί]] (Tricl.: αἰεὶ codd.) (N. 8.22) θάλλοντες αἰεὶ σὺν θεῷ θνατὸν διέρχονται βιότου [[τέλος]] (I. 4.4) διὰ πόντον βέβακεν ἐργμάτων ἀκτὶς [[καλῶν]] [[ἄσβεστος]] [[αἰεί]] (I. 4.42) τὸ δὲ πρὸ ποδὸς [[ἄρειον]] ἀεὶ βλέπειν [[χρῆμα]] πάν (I. 8.13) ἀεὶ θάλλει (Pae. 2.52) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> at [[any]] [[time]] τὸ δ' αἰεὶ [[παρά]]- μερον ἐσλὸν ὕπατον ἔρχεται παντὶ βροτῶν (O. 1.99) [[οἷα]] ψιθύρων παλάμαις ἕπετ' αἰεὶ βροτῷ (P. 2.75) τὸν δ' ἀμφέποντ αἰεὶ φρασὶν δαίμον ἀσκήσω (P. 3.108) τὸ δὲ πὰρ ποδὶ ναὸς ἑλισσόμενον αἰεὶ κυμάτων (Byz.: ἀεὶ codd.) (N. 6.55) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> frag. ]τιν ἀεὶ πρ[ Πα. 13a. 19. ὀδμὰ δ' ἐρατὸν κατὰ χῶρον κίδναται αἰεὶ&lt;—&gt;† (locum cruce notavit Snell.) Θρ. 7. 9.
|sltr=[[αἰεί]], [[αἰέν]], ᾰεί</b> (ἀέ coni. Hermann, (P. 9.88)) <br /><b>1</b> [[always]], [[ever]] <br /><b>a</b> αἰεὶ μενοινῶν (O. 1.58) φιλεῖ δέ μιν Παλλὰς [[αἰεί]] (O. 2.27) ἴσαις δὲ νύκτεσσιν [[αἰεί]], ἴσαις δ' ἁμέραις (O. 2.61) αἰεὶ δ' ἀμφ ἀρεταῖσι [[πόνος]] δαπάνα τε μάρναται (O. 5.15) [[μέγα]] [[τοι]] [[κλέος]] [[αἰεί]] (O. 8.10) ἐγχώριοι βασιλῆες [[αἰεί]] (O. 9.56) θέλοντι δὲ Παμφύλου καὶ μὰν Ἡρακλειδᾶν ἔκγονοιαἰεὶ μένεινΔωριεῖς (P. 1.64) Ζεῦ τέλεἰ, αἰεὶ δὲ (P. 1.67) [[εἴπερ]] τι φιλεῖς ἀκοὰν ἁδεῖαν αἰεὶ κλύειν (P. 1.90) χρὴ δὲ κατ' αὐτὸν αἰεὶ παντὸς ὁρᾶν [[μέτρον]] (P. 2.34) [[καλός]] [[τοι]] [[πίθων]] παρὰ παισίν, αἰεὶ [[καλός]] (P. 2.72) [[τόθι]] γὰρ [[γένος]] Εὐφάμου φυτευθὲν λοιπὸν αἰεὶ τέλλετο (P. 4.256) ἀρεταὶ δ' αἰεὶ μεγάλαι πολύμυθοι (P. 9.76) Διρκαίων ὑδάτων ἀὲ μέμναται (coni. Hermann: αἰεὶ, ἀεὶ codd.; [[ἅμα]] Bergk.) (P. 9.88) ἀσφαλὲς αἰὲν [[ἕδος]] μένει [[οὐρανός]] (Hermann: αἰεὶ codd.) (N. 6.3) ἀτὰρ [[γένος]] αἰεὶ φέρει τοῦτό οἱ [[γέρας]] (N. 7.39) παιδῶν δὲ παῖδες ἔχοιεν αἰεὶ [[γέρας]] τό περ [[νῦν]] (N. 7.100) ἅπτεται δ' ἐσλῶν [[ἀεί]] (Tricl.: αἰεὶ codd.) (N. 8.22) θάλλοντες αἰεὶ σὺν θεῷ θνατὸν διέρχονται βιότου [[τέλος]] (I. 4.4) διὰ πόντον βέβακεν ἐργμάτων ἀκτὶς [[καλῶν]] [[ἄσβεστος]] [[αἰεί]] (I. 4.42) τὸ δὲ πρὸ ποδὸς [[ἄρειον]] ἀεὶ βλέπειν [[χρῆμα]] πάν (I. 8.13) ἀεὶ θάλλει (Pae. 2.52) <br /><b>b</b> at [[any]] [[time]] τὸ δ' αἰεὶ [[παρά]]- μερον ἐσλὸν ὕπατον ἔρχεται παντὶ βροτῶν (O. 1.99) [[οἷα]] ψιθύρων παλάμαις ἕπετ' αἰεὶ βροτῷ (P. 2.75) τὸν δ' ἀμφέποντ αἰεὶ φρασὶν δαίμον ἀσκήσω (P. 3.108) τὸ δὲ πὰρ ποδὶ ναὸς ἑλισσόμενον αἰεὶ κυμάτων (Byz.: ἀεὶ codd.) (N. 6.55) <br /><b>c</b> frag. ]τιν ἀεὶ πρ[ Πα. 13a. 19. ὀδμὰ δ' ἐρατὸν κατὰ χῶρον κίδναται αἰεὶ&lt;—&gt;† (locum cruce notavit Snell.) Θρ. 7. 9.
}}
{{lsm
|lsmtext='''αἰεί:''' Ιων. και ποιητ. αντί [[ἀεί]].
}}
{{ls
|lstext='''αἰεί''': Ἰων. καὶ ποιητ. ἀντὶ τοῦ ἀεί, ὃ ἴδε.
}}
{{FriskDe
|ftr='''αἰεί''': (ion. poet.),<br />{aieí}<br />'''Forms''': αἰϝεί (Kypros, Lokris, Phokis), [[ἀεί]] (att., auch dreimal bei Hom., s. Wackernagel Unt. 146; über [[αἰεί]] bei Hom. noch Marg Charakter 51ff.) .<br />'''Meaning''': [[immer]]<br />'''Derivative''': Ableitung ἀ̄ΐδιος [[ewig]] (ion. att.), wovon [[ἀϊδιότης]] [[Ewigkeit]] (Arist., hell.).<br />'''Etymology''': Aus *αἰϝέσι, Lok. eines ''s''-Stamms, der in derselben Funktion ohne Endung in [[αἰές]] (dor.) und im Akk. αἰῶ erscheint. Neben dem ''s''-Stamm steht der ''n''-Stamm in [[αἰέν]] [[immer]] (ep. poet.) und [[αἰών]] (s. d.). Zu [[αἰεί]], -έν s. auch Björck Alpha impurum 91 u. ö. — Die ''s''- und ''n''-Stämme sind Erweiterungen eines ''u''-Stamms, der dial. vorliegen kann, z. B. äol. αἶι(ν), ἄϊ(ν) aus *αἰϝι(ν), kypr. ὑϝ-αΐς [[für immer]], s. Schwyzer 619 m. A. 6, Fraenkel IF 60, 142ff. Der ''u''-Stamm ist als solcher auch im Indoiranischen bewahrt, z. B. aind. ''ā́yu''- n. [[Lebensdauer]]; daneben 1. ein ''n''-Stamm, Lok. ''ā́yun''-''i'', der mit [[αἰέν]], [[αἰών]] vielleicht direkt zu verbinden ist (Meillet MSL 9, 368); 2. ein ''s''-Stamm ''ā́yuṣ''- n., vgl. [[αἰές]] usw. Hypothesen über die Verteilung der ''n''- und ''s''-Stämme bei Specht Ursprung 539; vgl. auch s. [[αἰγίλωψ]]. Neben idg. *''āi̯u''-''n''- (''ā̆i̯u̯''-''en''-), ''āi̯u''-''s''- (''ā̆i̯u̯''-''es''-) stehen *''ai̯u̯''-''o''- und ''ai̯u̯''-''i''- in lat. ''aevum'', bzw. got. ''aiwi''-''ns'' (Akk. Pl.). Der ''o''-Stamm ist auch in tarent. αἰή [[immer]] (Instr.) vermutet worden; außerdem noch, aber schwerlich mit Recht, in [[δηναιός]], s. d. — Über den vermuteten Zusammenhang mit der Sippe von lat. ''iuvenis'' s. Danielsson Gramm. u. etymol. Studien 1, 49 A. 1, Johansson Beitr. zur griech. Sprachkunde 139, Benveniste BSL 38, 107.<br />'''Page''' 1,35-36
}}
}}