ἐκπολιορκέω: Difference between revisions

|Definition=[[force a besieged town to surrender]], [[force to capitulate]], <span class="bibl">Th.1.94</span>,<span class="bibl">134</span>, <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>2.4.3</span>, etc.: metaph. of argument, ἐ. τινὰ λόγῳ <span class="bibl">Chio<span class="title">Ep.</span>10</span>:—Pass., to [[be forced to surrender]], <span class="bibl">Th.1.117</span>; <b class="b3">ἐκ Βυζαντίου ἐκπολιορκηθείς</b> ib.<span class="bibl">131</span>, cf. <span class="title">Inscr.Prien.</span>37.112; ὑπὸ τῶν τυράννων <span class="bibl">Arist.<span class="title">Ath.</span>19.3</span>: metaph., ἐκπολιορκηθέντος τοῦ σώματος ὑπὸ μακρᾶς νόσου <span class="bibl">Diog.Oen.39</span>.

|dgtxt=<b class="num">1</b> [[forzar la rendición o la capitulación de]], [[obligar a rendirse]] a [[ciudad]] o pers. sitiadas (Βυζάντιον) Th.1.94, cf. D.7.27, αὐτήν (Τροίαν) Isoc.5.112, τὰ Ἱεροσόλυμα I.<i>BI</i> 4.412, cf. Philoch.160, Plb.4.61.4, [[LXX]] <i>Io</i>.7.3, D.S.14.16, Parth.23, τὴν βαρυτάτην πόλιν ἐν τρισὶν ἡμέραις Plb.3.60.9, τοὺς ἐπὶ τὰ ... ἐρύματα συμπεφευγότας Plb.3.117.12, τοὺς ὑμᾶς μὲν ἐκβαλόντας Philipp.Maced.2, cf. X.<i>HG</i> 2.4.3, Τρεβώνιον Str.14.1.37, cf. I.<i>Ap</i>.152, App.<i>BC</i> 1.101, τοὺς ἀδικοῦντας τὸν Ἑλένῃ συνοικοῦντα Lib.<i>Decl</i>.4.59, c. dat. instrum. αὐτὸν ... ἐξεπολιόρκησαν λίμῳ de una pers. encerrada en un santuario, Th.1.134<br /><b class="num">•</b>en v. pas. ἐξεπολιορκήθησαν ἐνάτῳ μηνί Th.1.117, βίᾳ ὑπ' Ἀθηναίων ἐκπολιορκηθείς Th.1.131, cf. D.11.5, Arist.<i>Ath</i>.19.3, <i>Fr</i>.394, <i>IG</i> 2².211.3 (Ática IV a.C.), Str.5.3.11, 8.4.2, Paus.1.25.6, ἐκπεπολιορκημένους ὑπὲρ τῆς φιλίας τῆς ὑμετέρας Isoc.14.26, cf. 4.141, ἐκπολιορκηθέντος τοῦ τυράννου τοῦ ἐν τᾷ πόλει <i>IPr</i>.37.112 (II a.C.), ἕως ἂν ἐκπολιορκηθῇ τὸ χωρίον I.<i>AI</i> 14.87.<br /><b class="num">2</b> fig. [[vencer la resistencia]], [[doblegar]] ἐξεπολιορκήσαμεν δ' αὐτὸν πάνυ ἀληθεῖ καὶ δικαίῳ λόγῳ vencimos su resistencia con un argumento bien sincero y justo</i> Chio 10.1, τὴν ψυχήν Ph.1.83, cf. Luc.<i>Cal</i>.19, Cyr.Al.<i>Luc</i>.1.89.15, τὸν κορυφαῖον ἐκεῖνον ref. a la superioridad de una pers., Luc.<i>Cal</i>.12, en v. pas. ἐκπολιορκηθέντος τοῦ σώματος ὑπὸ μακρᾶς νόσου Diog.Oen.37.2.3, πανταχόθεν δὲ ἦν ἐκπεπολιορκημένος de una pers. dominada por la pasión, Charito 2.8.1.<br /><b class="num">3</b> en v. med. [[rendirse]], [[capitular]] el hombre ante el mal, Arr.<i>Epict</i>.1.28.21.

|btext=-ῶ :<br />réduire <i>ou</i> prendre après un siège ; <i>Pass.</i> être forcé de capituler après un siège.<br />'''Étymologie:''' [[ἐκ]], [[πολιορκέω]].