τοιοῦτος: Difference between revisions

|Definition=αύτη, οῦτο, Att. also<br><span class="bld">A</span> -οῦτον Th.7.21, Pl.''Hp.Ma.''281b, etc., which is the Ep. form (v. Od.7.309, 13.330), and seems to prevail in [[Herodotus|Hdt.]] (2.5, 150, 3.27, 85, 5.106 ([[varia lectio|v.l.]]), 7.103), Gem. (2.20, al.), etc., while we find [[τοιοῦτο]] in [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''801, ''Ag.''315, Ar.''Ra.''1399 cod. Rav., Men.''Sam.''160, ''Pk.''236, [[varia lectio|v.l.]] in Th.7.86: both forms occur in Pap., τοιοῦτον ''PAmh.''2.29.17 (iii B. C.), ''UPZ''146.8,32 (ii B. C.), Phld. ''Rh.''1.249, 2.270 S., ''Ir.''p.33 W.; τοιοῦτο ''PEnteux.''27.8 (iii B. C.), ''PCair.Zen.''379.8, 482.13 (iii B. C.), Phld.''Ir.''p.42 W., ''Rh.''2.243 S. (citing Metrod.):—Aeol. [[τέουτος]] ''Lyr.Adesp.''51 (cod. A Heph.); fem. τεαύτα Sapph. ''Supp.''13.4, Alc.''Supp.''8.5, 25.10:—a stronger form of [[τοῖος]], bearing the same relation to [[τοιόσδε]] as [[οὗτος]] to [[ὅδε]], [[such as this]], in Hom. not so common as [[τοῖος]], but in Att. the most common of the three forms; anteced. to [[οἷος]], Od.4.269, [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 199d, etc.; to [[ὡς]], Il.21.428; to [[ὅς]], [[ὅς]], [[ὅσπερ]], [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''691, Th.1.21, Lys.13.1, 30.14, X. ''Lac.''7.5, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 349d, etc.; to [[οἷόσπερ]], [[varia lectio|v.l.]] in [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''6.2.2; less freq. to a Conj., as [[ὥστε]], [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1075, [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 175d: freq. also abs., Pi. ''O.''6.16, [[Herodotus|Hdt.]]2.2, etc.; freq. with implications, [[so good]], [[so noble]], [[so bad]], etc., Il.7.242, etc.; <b class="b3">τοιοῦτον.. ἐστὶ τὸ.. τέλειον ἄνδρα εἶναι</b> [[so great a thing]] is it... Pl.''Hp.Ma.''281b; <b class="b3">τοιοῦτος ὤν</b> being [[such a wretch]], [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''1298, cf. ''Ph.''1049; <b class="b3">εἴς τι τοιοῦτον ἐμπίπτειν οὗ</b>.. into [[such a condition]] in which... [[Plato|Pl.]]''[[Gorgias|Grg.]]'' 511c; freq. coupled with [[τοσοῦτος]], Th.5.63, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''2.4.6, etc.; with [[οὗτος]], [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 461e, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]'' 8.2.26, etc. (so in the expression <b class="b3">οὗτος τοιοῦτος, αὕτη τοιαύτη</b>, [[just as]] he (she, it) is, of slaves or animals for sale, ''[[Oxyrhynchus Papyri|POxy.]]''95.19 (ii A. D.), etc.); <b class="b3">εἰς σὲ τοιοῦτος ἐγένετο, τ. γίγνου περὶ τοὺς γονεῖς</b>, [[so disposed]] towards... [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''5.2.27, Isoc.1.14: c. dat., <b class="b3">τ. ἦσθα τοῖς λόγοισι</b> [[such]] in thy words, S.''Ph.''1271: <b class="b3">τ. ἕτερος</b> [[such]] another, [[Herodotus|Hdt.]]3.47; <b class="b3">ἕτερα τοιαῦτα, ἕτερον τοιοῦτον</b>, Id.1.120, 2.5; referring to what precedes, Id.3.82, [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''904d; used instead of repeating an Adj., ἀθάνατος εἶναι καὶ στρατιῆς τ. ἄρχειν [[Herodotus|Hdt.]]1.207, cf. 3.82, 7.10. έ, Th.3.58: with the Art., οἱ τοιοῦτοι [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''952, ''Ch.''291, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''642, Hp.''Art.''42; τὰ τ. Pi. ''O.''9.40; ὀνόματι ὁ τοιοῦτος ἐμὲ προσαγορεύων Antipho 6.40 cod.A.<br><span class="bld">2</span> the sense is made more indef. in <b class="b3">τοιοῦτός τις</b> or <b class="b3">τις τοιοῦτος</b> [[such a]] one, Pi.''O.''6.16, Th.1.132, etc.; τοιαῦτ' ἄττα [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 386a; in this case it may freq. be rendered by an Adv., <b class="b3">ἡ διάρριψις τοιαύτη τις ἐγένετο</b> took place [[in this wise]], X.''An.''5.8.7; ἐγένετο ἡ διακομιδὴ τοιαύτη τις Plb.3.45.6.<br><span class="bld">3</span> τὸτ. [[such a proceeding]], Th.1.76, etc.; <b class="b3">διὰ τὸ τ.</b> for [[such a reason]], Id.7.21; ἐκ τοῦ τ. Id.3.37; <b class="b3">ἐν τῷ τ.</b> in [[such a case]], ib.81, etc. (but also <b class="b3">ἐν τῷ τ.</b> in [[such a place]], X.''Ages.''6.7; ἐν τ. τῆς οἰκίας Id.''Eq.''4.1); also <b class="b3">ἐν τ. εἶναι τοῦ κινδύνου</b> to be in [[such a state]] of peril, Id.''An.''1.7.5.<br><span class="bld">4</span> in narrative, [[τοιαῦτα]] prop. refers to what goes before, τοιαῦτα μὲν δὴ ταῦτα [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''500; καὶ ταῦτα μὲν τ. S.''El.'' 696, cf. X.''An.''2.5.12, etc.; cf. [[τοιόσδε]] fin.<br><span class="bld">b</span> after a question, [[τοιαῦτα]] affirms like [[ταῦτα]] (v. [[οὗτος]] c. VII. ''1''), [[just so]], [[even so]], [[Euripides|E.]]''[[Hecuba|Hec.]]'' 776, ''El.''645.<br><span class="bld">5</span> [[τοιαῦτα]] abs., <b class="b3">τἂ πλοῖα, τὰ τοιαῦτα</b> ships [[and suchlike]], D.8.25.<br><span class="bld">6</span> [[τοιαῦτα]] as adverb, [[in such wise]], [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1327: regul. Adv. [[τοιούτως]] only late, ''EM''650.42.—Cf. <b class="b3">τοσοῦτος. [τοῐ-</b> freq. in Trag. and Com., e.g. [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''593, ''Eu.''194,197,424, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''406, Ar. ''Ra.''1399, etc.; cf. [[τοιόσδε]] fin.]

|btext=τοιαύτη, τοιοῦτο <i>et</i> τοιοῦτον ; <i>gén. pl.</i> τοιούτων <i>pour les trois genres</i>;<br /><i>adj. démonstr.</i> : κἀγὼ τοιοῦτός εἰμι ESCHL moi aussi je suis de cet avis ; τοιοῦτον [[εἶναι]] XÉN se conduire <i>ou</i> se comporter ainsi, agir de cette façon ; [[τοιοῦτος]] [[ὤν]] XÉN avec de tels sentiments, avec de telles qualités ; avec le gén. : τοιοῦτον Ἀχαιῶν IL un tel homme parmi les Achéens ; en corrél. avec [[οἷος]] : [[οὔπω]] τοιοῦτον ἐγὼν [[ἴδον]] [[οἷον]] OD je n'en ai pas encore vu de tel que ; <i>avec</i> [[ὅς]] : λόγοις τοιούτοις [[οἷς]] σὺ μὴ τέρψει SOPH des paroles telles que tu n'auras pas lieu d'en être charmé ; avec [[ὥστε]] : [[οὐ]] γὰρ [[τοιοῦτος]] [[ὥστε]] avec l'inf. ESCHL car il n'est pas homme à ; <i>en un sens emphat.</i> si excellent, si puissant, si important ; τοιοῦτον [[εἶναι]] [[εἴς]] τινα, [[περί]] τινα, τινι avoir de tels sentiments à l'égard de qqn ; [[ταῦτα]] καὶ τοιαῦτα [[πολλά]] XÉN ces choses et beaucoup d'autres semblables ; τοιαῦτα, τὰ τοιαῦτα et autres choses pareilles ; <i>dans les réponses</i> : τοιαῦτα EUR c'est cela ; <i>avec l'article</i> : ὁ [[τοιοῦτος]] ATT celui qui est ainsi fait, qui a de tels sentiments ; τὸ τοιοῦτον THC une telle conduite ; διὰ τὸ τοιοῦτον THC pour un tel motif ; οἱ τοιοῦτοι ESCHL de telles gens ; [[ἐν]] [[τῷ]] τοιούτῳ en un tel lieu, dans de telles circonstances ; [[ἐν]] τοῖς τοιούτοις <i>m. sign.</i> ; ἡ [[διάρριψις]] τοιαύτη [[τις]] ἐγένετο XÉN voici à peu près comment on jeta les bagages de côté et d'autre ; <i>adv.</i> • τοιαῦτα SOPH de cette manière.<br />'''Étymologie:''' [[τοῖος]], [[οὗτος]].

|ptext=[[τοιαύτη]], [[τοιοῦτο]], auch τοιοῦτον, <i>Od</i>. 7.309, 13.330, 16.403 und bei Att. gew., [[wahrscheinlich]] auch bei Her. (Bekk. [[schreibt]] [[τοιοῦτο]]); doch findet sich [[τοιοῦτο]] auch bei Aesch. <i>Ag</i>. 315 und Thuc. 7.86; = [[τοῖος]] mit verstärkter demonstr. Bdtg, <i>so [[beschaffen]], einsolcher</i>; bei Hom. nicht so [[häufig]] wie [[τοῖος]], bei den Att. aber weit [[gebräuchlicher]] als [[τοῖος]], auch [[gebräuchlicher]] als τοιόσδε; gew. mit dem Nebenbegriffe des Großen, Ausgezeichneten, Vortrefflichen, aber auch [[umgekehrt]] mit dem des Kleinen und Geringen, Wolf Dem. <i>Lept</i>. p. 258; mit entsprechendem [[οἷος]], <i>Od</i>. 4.269; Plat. πότερόν ἐστι τοιοῦτος [[οἷος]] εἶναί τινος [[ἔρως]] ἢ οὐδενός, <i>Symp</i>. 199d; <i>Gorg</i>. 502d; mit entsprechendem ὅσος, <i>Il</i>. 21.428; auch dem ὥστε [[entsprechend]], Plat. <i>Symp</i>. 175d; und ohne diese [[Beziehung]], τοιοῦτόν τι [[ἔπος]], Pind. <i>Ol</i>. 6.16; τὰ τοιαῦτα, 9.40; Tragg. und in [[Prosa]]: [[ταῦτα]] καὶ τοιαῦτα, Xen. <i>Cyr</i>. 8.2.26, und [[sonst]]; εἰ μὴ [[ταῦτα]], ἀλλὰ τοιαῦτα, 5.5.33; [[ἕτερος]] τοιοῦτος, <i>ein [[anderer]] eben [[solcher]], ganz eben so</i>, Her. 1.257, 3.47; ἕτερον τοιοῦτον und ἕτερα τοιαῦτα 1.120, 191, 2.5, 150; τοιοῦτός τις, <i>[[solch]] einer</i>, Plat. <i>Prot</i>. 313c; τοιαῦτ' [[ἄττα]], <i>Symp</i>. 174d; Pol. 3.45.6; aber ὁ τοιοῦτος, τὰ τοιαῦτα, was im Deutschen auch wohl »ein [[solcher]]«, »so [[Etwas]]« [[übersetzt]] [[werden]] kann, geht [[immer]] auf etwas im Vorigen Bestimmtes, [[Ζεύς|Ζεὺς]] τοῖς τοιούτοις οὐχὶ μαλθακίζεται, Aesch. <i>Prom</i>. 954; <i>Ch</i>. 289; ἐν τῷ τοιούτῳ, ὅταν, Plat. <i>Theaet</i>. 167e; [[πῶς]] δὴ τὸ τοιοῦτον λέγεις, <i>Phaedr</i>. 261e; ἐν τῷ τοιούτῳ, in [[solcher]] Lage, Xen. <i>An</i>. 5.8.20; Pol. und andere Spätere – Τά τοιαῦτα, und [[dergleichen]], in [[Aufzählungen]], Dem. 13.14, [[öfter]]. – Nach einer [[Frage]] [[bejaht]] τοιαῦτα, <i>so ist es</i>, Valcken Eur. <i>Phoen</i>. 420 Seidler <i>El</i>. 640; τοιαῦτα μὲν δὴ [[ταῦτα]], <i>so ist es nun</i>, Aesch. <i>Prom</i>. 498, und [[öfter]] bei Folgdn.<br>[Die [[erste]] [[Silbe]] wird von den att. Dichtern [[zuweilen]] kurz [[gebraucht]], s. Valcken <i>Phoen</i>. 512 und <i>diatr</i>. p. 109.]

|lstext='''τοιοῦτος''': -αύτη, οῦτο Ἀττ. ὡσαύτος -οῦτον, [[ὅπερ]] [[εἶναι]] ὁ Ἐπικ. [[τύπος]] (οὔ μοι τοιοῦτον ἐν στήθεσσι φίλον κῆρ Ὀδ. Η. 309., Ν. 330), καὶ φαίνεται ὅτι ἐπικρατεῖ παρ’ Ἡροδ., ἐν ᾧ εὑρίσκομεν τοιοῦτο ἐν Αἰσχύλ. Πρ. 801, Ἀγ. 315, Ἀριστοφάν. Βατρ. 1399, Πλ. 361, Θουκ. 7. 86· ― ἰσχυρότερος [[τύπος]] τοῦ [[τοῖος]], ἔχων τὴν αὐτὴν σχέσιν πρὸς τὸ [[τοιόσδε]], οἵαν τὸ [[οὗτος]] πρὸς τὸ ὅδε, παρ’ Ὁμήρ. ἧττον σύνηθες τοῦ [[τοῖος]], ἀλλὰ παρ’ Ἀττ. ὁ συνηθέστατος τῶν τριῶν τύπων· ὡς δεικτικὸν τοῦ οἷος, [[οἷον]] ἐν Ὀδ. Δ. 269, Πλάτ. Συμπ. 199D, κλπ.· τοῦ [[ὅσος]], Ἰλ. Φ. 428· τοῦ ὅς, Σοφ. Ἀντ. 691, Θουκ. 1. 21, Ξεν., κλπ.· σπανιώτερον ὡς δεικτικὸν ἡγούμενον συνδέσμου, [[οἷον]] τοῦ [[ὥστε]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 1075, Πλάτ. Συμπ. 175D· ― [[ὡσαύτως]] συχν. ἀπολ., Πινδ. Ο. 6. 24, Ἡρόδ., κλπ.· [[πολλάκις]] δὲ μετὰ ἐπιτακτικῆς ἐννοίας, τόσον [[μέγας]], τόσον [[εὐγενής]], τόσον κακός, κτλ., Ἰλ. Η. 242, καὶ Ἀττ.· τοιοῦτον... ἐστὶ τό... τέλειον ἄνδρα [[εἶναι]], τόσον μέγα [[πρᾶγμα]] [[εἶναι]] τὸ νά..., Πλάτ. Ἱππ. Μείζ. 281Β· [[τοιοῦτος]] ὤν, τόσον [[ἄθλιος]], [[ἐλεεινός]], Σοφοκλ. Αἴ. 1298, πρβλ. Φιλ. 1049· ἐμπίπτειν εἰς τοιοῦτον οὖ..., εἰς τοιαύτην κατάστασιν, ἐν ᾗ..., Πλάτ. Γοργ. 511C· ― μετὰ γενικ., [[τοιοῦτος]] Ἀχαιῶν, [[τοιοῦτος]] ἀνὴρ μεταξὺ τῶν Ἀχαιῶν, Ἰλ. Ρ. 643· ― [[συχνάκις]] συνάπτεται μετὰ τοῦ [[τοσοῦτος]], Θουκ. 5. 63, Ξεν., κλπ.· μετὰ τοῦ [[οὗτος]], Πλάτ. Πολ. 461Ε, Ξεν., κλπ.· ― τοιοῦτός ἐστι ἢ γίγνεται εἴς ἢ [[περί]] τινα, [[οὕτως]] [[εἶναι]] διατεθειμένος [[πρός]] τινα, Ξεν. Κύρ. 5. 2, 27, Ἰσοκρ. 4D· μετὰ δοτικ., τοιοῦτός τινι, ἔν τινι πράγματι, Σοφ. Φιλ. 1271· ― ἐπιτεταμ., τ. [[ἕτερος]], «[[ἄλλος]] τέτοιος», Ἡρόδ. 1, 207., 3. 47· ἄλλους τοσούτους ὁ αὐτ. 7. 50, 2· [[οὕτως]] ἐν τῷ οὐδ., ἕτερον τοιοῦτον, ἕτερα τοιαῦτα ὁ αὐτ. 1, 120., 2. 5· ― μετὰ τοῦ ἄρθρου, οἱ τοιοῦτοι Αἰσχύλ. Πρ. 962. Χο. 291, Σοφ.· τὰ τ. Πινδ. Ο. 9. 60 ὀνόματι ὁ [[τοιοῦτος]] ἐμὲ προσαγορεύων Ἀντιφῶν 146. 8. 2) ἡ [[ἔννοια]] γίνεται ἔτι [[μᾶλλον]] ἀόριστ. ἐν τῷ τοιοῦτός τις ἤ τις [[τοιοῦτος]], Πινδ. Ο. 6. 25, Θουκ. 1. 132, κλπ.· τοιαῦτ’ ἄττα Πλάτ. Πολ. 386Α· ἐν τοιάυτῃ περιπτώσει [[πολλάκις]] δύναται νὰ ἑρμηνευθῇ δι’ ἐπιρρήματος, ἡ [[διάρριψις]] τοιαύτη τις ἐγένετο, οὕτω πως ἐγένετο, Ξενοφ. Ἀνάβ. 5. 8, 7· ἐγένετο ἡ διακομιδὴ τοιαύτη τις Πολύβ. 3. 45, 6. 3) τοῦ τοιούτου, τοῦ τοιούτου δηλ. νόμου, τῆς τοιαύτης διαγωγῆς, Θουκ. 1, 76 ἐν τῷ τοιούτῳ, ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, ὁ αὐτ. 3. 81, κλπ.· (ἀλλ’ [[ὡσαύτως]], ἐν τῷ τ., ἐν τοιούτῳ τόπῳ, ἐν τοιαύτῃ θέσει, Ξεν. Ἀγησ. 6, 7· ἐν τ. τῆς οἰκίας ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 4, 1)· [[ὡσαύτως]], ἐν τ. [[εἶναι]] τοῦ κινδύνου, ἐν τοιαύτῃ καταστάσει, ἐν τοιούτῳ σημείῳ κινδύνου, ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 1. 7, 5. 4) ἐν [[πεζῇ]] διηγήσει τὸ τοιαῦτα [[κυρίως]] ἀναφέρεται εἰς τὰ προηγούμενα, τοιαῦτα μὲν δὴ [[ταῦτα]] Αἰσχύλ. Πρ. 500· καὶ [[ταῦτα]] μὲν τ. Σοφ. Ἠλ. 691, πρβλ. Ξεν. Ἀν. 2. 5, 12, κλπ.· πρβλ. [[τοιόσδε]] ἐν τέλ. ― Προηγουμένης ἐρωτήσεως τὸ τοιαῦτα βεβαιοῖ ὡς τὸ [[ταῦτα]] (ἴδε [[οὗτος]] VIII), ἀκριβῶς οὕτω, βεβαίως οὕτω, Εὐρ. Ἑκ. 776, Ἠλ. 945. 5) τοιαῦτα, ἀπολ., ὡς τὸ Λατιν. et sic poiro, τὰ πλοῖα, τὰ τοιαῦτα, πλοῖα καὶ τὰ ὅμοια, Δημ. 96. 10. 6) τοιαῦτα ὡς ἐπίρρ., κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον, Σοφ. Ο. Τ. 1327· τὸ ὁμαλὸν ἐπίρρ. τοιούτως μόνον παρὰ τοῖς Ἐκκλ. καὶ τοῖς Γραμμ.· [[διότι]] ἐν Ἀντιφῶντι 143. 7· ἐπεί τοι [[οὕτως]], [[εἶναι]] ἡ ὀρθὴ γραφή. ― Πρβλ. [[τοσοῦτος]]. ([[τοιοῦτος]] δὲν [[εἶναι]] σύνθετον ἐκ τοῦ [[τοῖος]], [[οὗτος]], ἀλλ’ ἐκτεταμένος [[τύπος]] τοῦ [[τοῖος]], ὡς τὸ [[τοσοῦτος]], τηλικοῦτος, τῶν [[τόσος]], [[τηλίκος]]· ἴδε [[οὗτος]] Γ.) [τοῐ-συχν. παρ’ Ἀττ. ποιηταῖς, [[οἷον]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 593, Εὐμ. 194, 197, 424, Ἀριστοφ. Βάτρ. 1399, κλπ.· πρβλ. [[τοιόσδε]] ἐν τέλ.].

|sltr=<b>τοιοῦτος</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[such]] (as has been indicated) αἰεὶ δὲ τοιαύταν αἶσαν ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν διακρίνειν ἔτυμον λόγον ἀνθρώπων (i. e. [[such]] as the Dorians v. 65) (P. 1.67) εἴη μή [[ποτέ]] μοι τοιοῦτον [[ἦθος]] (''[[sc.]]'' [[οἷον]] φθονεροῖς) (N. 8.35) pro subs., μὴ [[νῦν]] λαλάγει τὰ τοιαῦτ (O. 9.40) τοὶ μὲν γάρυον τοιαῦτ (P. 4.94) τοιαῦτα μὲν ἐφθέγξατ' Ἀμφιάρηος (τοᾰαῦτα metro flagitatur) (P. 8.55) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[such]] as follows εἶπεν ἐν Θήβαισι τοιοῦτόν τι [[ἔπος]] (O. 6.16) αὔδασε [[τοιοῦτο]]̄ν [[ἔπος]] (Heyne: τοιοῦτόν τι codd.: τοιοῦτόν γ Pauw) (I. 6.42) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> ἄν]θεα τοια[ύτ ][[ὑμνήσιος]] δρέπῃ (Pae. 12.4)

|txtha=[[τοιαύτη]], [[τοιοῦτο]] and τοιοῦτον ([[only]] [[this]] [[second]] [[form]] of the neuter occurs in the [[NT|N.T.]], and [[twice]] ([[but]] in T WH [[have]] [[τοιοῦτο]])) (from [[τοῖος]] and [[οὗτος]] (others [[say]] lengthened from [[τοῖος]] or [[connected]] [[with]] [[αὐτός]]; cf. [[τηλικοῦτος]])) (from Homer down), [[such]] as [[this]], of [[this]] [[kind]] or [[sort]];<br /><b class="num">a.</b> joined to nouns: T WH [[omit]]; Tr brackets the [[clause]]),Tdf. [[τούτων]]); [[οἷος]] ... [[τοιοῦτος]]: [[τοιοῦτος]] ... [[ὁποῖος]], [[τοιοῦτος]] ὤν ὡς etc. Lightfoot).<br /><b class="num">c.</b> used substantively, α. [[without]] an [[article]]: [[μηδέν]] τοιοῦτον, plural, T Tr [[text]] WH [[ταῦτα]]). β. [[with]] the [[article]], ὁ [[τοιοῦτος]] [[one]] [[who]] is of [[such]] a [[character]], [[such]] a [[one]] (Buttmann, § 124,5; Winer's Grammar, 111 (106); Krüger, § 50,4, 6; Kühner, on [[Xenophon]], mem. 1,5, 2; Ellicott on L marginal [[reading]]); Hebrews 11:14.

|mltxt=-αύτη, -ο / τοιοῦτος, -αύτη, -ον, ΝΜΑ, και αιολ. τ. [[τέουτος]], -αύτα, -ον, και επιτεταμένος τ. του ουδ. πληθ. [[τοιαυτί]], Α<br />(δεικτ. αντων.) τέτοιου είδους, τέτοιας [[λογής]], [[τέτοιος]] («ὁ τοιοῦτος ὤν καὶ ἐοικέναι τοῖς τοιούτοις», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> <b>το αρσ. ως ουσ.</b> ο [[τοιούτος]]<br />[[κίναιδος]], [[ομοφυλόφιλος]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «εν τοιαύτῃ περιπτώσει»<br />(<b>[[λόγιος]] τ.</b>) σε αυτήν την [[περίπτωση]], σε τέτοια [[περίπτωση]], [[τότε]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> ([[συχνά]] με επιτ. σημ.) α) τόσο [[μεγάλος]], τόσο [[ευγενής]], τόσο [[καλός]] («τοιοῦτον...ἐστὶ τὸ...τέλειον ἄνδρα [[εἶναι]]», <b>Πλάτ.</b>)<br />β) τόσο [[άθλιος]], τόσο [[ελεεινός]]<br /><b>2.</b> (σε [[συνεκφορά]] με την αντων. <i>τις</i>) [[περίπου]] [[τέτοιος]] («ἐγένετο ἡ διακομιδὴ τοιαύτη τις», <b>Πολ.</b>)<br /><b>3.</b> (με άρθρ.) όμοιος («παραπέμπεσθαι τὰ πλοῖα τὰ αὑτῶν, τὰ τοιαῦτα», <b>Δημοσθ.</b>)<br /><b>4.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ τοιοῦτον</i><br />α) η τέτοια [[διαγωγή]] («οὐδ' αὖ πρῶτοι τοῦ τοιούτου ὑπάρξαντες», <b>Θουκ.</b>)<br />β) [[τέτοιος]] [[λόγος]], τέτοια [[αιτία]] («[[πλέον]] τι διὰ τὸ τοιοῦτον ἐκπλαγέντων», <b>Θουκ.</b>)<br />γ) τέτοια [[περίπτωση]]<br />δ) τέτοια [[θέση]] («νομίζων ἐν τῷ τοιούτῳ το τε ἀτρεμὲς καὶ ἀνεκπληκτότατον [[εἶναι]]», <b>Ξεν.</b>)<br />ε) αυτό το [[σημείο]] («διὰ τὸ ἐν τοιούτῳ [[εἶναι]] τοῦ κινδύνου προσιόντος», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>5.</b> (<b>το ουδ. στον πληθ. ως επίρρ.</b>) <i>τοιαῦτα</i><br />α) ([[μετά]] από [[ερώτηση]]) βεβαίως [[έτσι]], ακριβώς [[έτσι]]<br />β) κατ' αυτόν τον τρόπο<br /><b>6.</b> <b>φρ.</b> α) «τοιοῦτος εἰμι [ή [[γίγνομαι]]] εἴς [ή [[περί]]] τινα [ή τινι]» — έχω τέτοιες διαθέσεις [[απέναντι]] σε κάποιον<br />β) «εἰς τοιοῦτον» — σε τέτοια [[κατάσταση]] (<b>Πλάτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[τοῖος]], [[κατά]] τη δεικτ. αντων. [[οὗτος]], <i>αὕτη</i>, <i>τοῦτο</i> ([[πρβλ]]. [[τηλικοῦτος]]). Ο τ. του ουδ. πληθ. [[τοιαυτί]] <span style="color: red;"><</span> ουδ. πληθ. <i>τοιαῦτα</i> <span style="color: red;">+</span> επιτ. [[μόριο]] -<i>ί</i> ([[πρβλ]]. [[οὑτοσί]])].