τιμωρός: Difference between revisions

|Definition=τιμωρόν, contr. from [[τιμάορος]] (v. sub fin.), which remains as a Dor. form in Pi.''O.'' 9.84 (trisyll.), [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''514, al., E.''Fr.''318.4, ''IG''14.1389 ii 29 (Rome), etc.; in late Ep. [[τιμήορος]], A.R.4.709, 1358, 1730: A.''Supp.''42 (lyr.) has an acc. [[τιμάορα]], as if from [[τιμάωρ]], ορος, ὁ:—<br><span class="bld">A</span> [[avenging]], and as [[substantive]] [[avenger]], <b class="b3">τ. τινός</b> any one's [[avenger]], [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1280, 1324, 1578, S.''El.''811, 1156, etc.: c. dat., τ. τινὶ γενέσθαι Antipho 1.2: c. gen. rei, [[helping]] one to [[vengeance]] for a thing, πατρὶ τ. φόνου S.''El.'' 14: abs., <b class="b3">ἐπεὶ τιμάορος ἕστωρ</b> the [[founder]] is the [[avenger]], IG [[l.c.]] (cf. ''Berl.Sitzb.''1928.19): not always of persons, <b class="b3">δίκη κακῶν τ.</b> [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]''107.9; ἡ τῶν συγγενῶν αἱμάτων τ. [[δίκη]] [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''872e, cf. 716a; χείρ [[Euripides|E.]]''[[Hecuba|Hec.]]'' 843; <b class="b3">λόγος τιμωρός</b> a [[plea]] or [[argument]] [[for vengeance]], [[Herodotus|Hdt.]]7.5.<br><span class="bld">2</span> [[executioner]], Plb.2.58.8.<br><span class="bld">3</span> [[τιμωρόν]], τό, = [[κώνειον]], Ps.-Dsc.4.78.<br><span class="bld">II</span> [[succouring]], and as [[substantive]] [[succourer]] of one who has been attacked or wronged, [[Herodotus|Hdt.]]2.141, 7.171, Th.4.2; <b class="b3">τὸν ἐμὸν τιμάορον Ἑρμῆν</b> my [[tutelary]] [[god]], [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''514; ἡρῷσσαι, Λιβύης τιμήοροι ἠδὲ θύγατρες A.R.4.1358; <b class="b3">Ἀπόλλωνα . . Ἀνάφης τιμήορον</b> ib.1730.<br><span class="bld">2</span> metaph., <b class="b3">ἦλθον τιμάορος Ἰσθμίαισι Λαμπρομάχου μίτραις</b> I have come to [[pay honour to]] . ., Pi.l.c. ([[τιμαορος]] perhaps '[[penalty]]-[[exactor]]', fr. [[τιμή]] ''III'' and [[ἄρνυμαι]]:—for the accentuations [[τιμάορος]]: [[τιμωρός]], cf. [[λυράοιδος]]: [[λυρῳδός]], on which see Hdn.Gr.1.229.)

|lstext='''τῑμωρός''': -όν, συνῃρ. ἐν τοῦ [[τιμάορος]] (ἴδε ἐν τέλ.), [[ὅπερ]] διαμένει ὡς Δωρικ. [[τύπος]] παρὰ Πινδ. Ο. 9. 124, Αἰσχύλ., κλπ.· παρὰ τοῖς μεταγεν. Ἐπικ. [[τιμήορος]]· - ὁ Αἰσχύλ. ἐν Ἱκέτ. 43 ἔχει ὡς αἰτ. τιμάορα, [[ὥσπερ]] ἐξ ὀνομ. [[τιμάωρ]], ορος, ὁ· - [[κυρίως]], ὁ [[φύλαξ]] τῆς [[τιμῆς]]· [[ὅθεν]], 1) ὁ βοηθῶν, συντρέχων, καὶ ὡς οὐσιαστ., βοηθός, [[ἐπίκουρος]], Ἡρόδ. 2. 141., 7. 171, Θουκ. 4. 2· τὸν ἐμὸν τιμάορον Ἑρμῆν, τὸν προστάτην μου θεόν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 514. ΙΙΙ. ὁ βοηθῶν τὸν ἀδικηθέντα, ἐκδικῶν αὐτόν, καὶ ὡς οὐσιαστ., [[ἐκδικητής]], τ. τινος [[αὐτόθι]] 1280, 1324, 1578, Σοφ. Ἡλ. 811, 1154, κλπ.· [[ὡσαύτως]] μετὰ δοτ., τιμ. τινι Ἀντιφῶν 111. 40, Θουκ. 4. 2· καὶ μετὰ γεν. πράγμ., ὁ βοηθῶν τινα εἰς ἐκδίκησιν διά τι [[πρᾶγμα]], πατρὶ τ. φόνου Σοφ. Ἠλ. 14· - ἀλλ’ οὐχὶ [[πάντοτε]] ἐπὶ προσώπων, [[δίκη]] κακῶν τ. ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 94· ἡ τῶν ξυγγενῶν αἱμάτων τ. [[δίκη]] Πλάτ. Νόμ. 872E, πρβλ. 716A· χεὶρ Εὐρ. Ἑκ. 843· [[λόγος]] τ. Ἡρόδ. 7. 5. 2) ὁ [[δήμιος]], Πολύβ. 2. 58, 8· = οἱ ἐπὶ τῶν τιμωριῶν ἐν Πλουτ. Ἀρτοξ. 14, 17. (Κυρίως τιμάϝορος, ἴδε ἐν λ. [[οὖρος]] (B).)

|mltxt=ο, η / [[τιμωρός]], -όν, ΝΜΑ, και [[ασυναίρετος]] δωρ. τ. [[τιμάορος]] και ιων., επικ. τ. [[τιμήορος]], -ον και [[τιμάωρ]], ὁ, Α<br />(ως επίθ. και ως ουσ.)<br /><b>1.</b> αυτός που επιβάλλει [[τιμωρία]] σε κάποιον (α. «[[αυστηρός]] [[τιμωρός]] τών εμπόρων ναρκωτικών» β. «[[δίκη]] κακῶν [[τιμωρός]]», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> [[εκδικητής]]<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τo τιμωρόν</i><br />το [[κώνειο]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[βοηθός]], [[επίκουρος]]<br /><b>2.</b> <b>ως ουσ.</b> [[εκτελεστής]] ποινών, [[δήμιος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. <i>τιμ</i>-<i>ωρός</i> έχει σχηματιστεί με α' συνθετικό τη λ. [[τιμή]] «[[αξία]], [[εκτίμηση]]» και β' συνθετικό -<i>ωρός</i> (<span style="color: red;"><</span> ρ. <i>wer</i>-/ <i>wor</i>- «[[παρατηρώ]], [[προσέχω]], [[φυλάσσω]]» του ρ. <i>ὁρῶ</i>, <b>πρβλ.</b> [[οὖρος]] [Ι] «[[φύλακας]], [[προστάτης]]», [[ὄρομαι]] «[[επιβλέπω]], [[επιτηρώ]]», για τη [[μορφή]] και τη σημ. του β' συνθετικού <b>βλ.</b> και λ. <i>ορώ</i>), με [[έκταση]] λόγω συνθέσεως ([[πρβλ]]. [[θυρωρός]], [[σκευωρός]]). Ο δωρ. τ. <i>τιμᾱ</i>-<i>ορος</i> έχει σχηματιστεί με β' συνθετικό -<i>ορος</i> που εμφανίζει τη [[δασύτητα]] του <i>ὁρῶ</i> ([[πρβλ]]. [[έφορος]]) και ανάγεται στη [[μορφή]] <i>sor</i>- της ρίζας (<b>βλ.</b> και λ. <i>ορώ</i>). Η λ. [[τιμωρός]] με αρχική σημ. «αυτός που προστατεύει, επιβλέπει, προσέχει την [[τιμή]]» χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει γενικά τον βοηθό, τον επίκουρο και [[μάλιστα]] αυτόν που βοηθάει έναν αδικημένο να ανταποδώσει την [[αδικία]], του εκδικητή. Η τελευταία σημ. της λ. οδήγησε ορισμένους στη σύνδεσή της με την [[οικογένεια]] τών [[τίνω]], [[ποινή]] (<b>βλ.</b> και λ. [[τιμή]])].

|mdlsjtxt=τῑμ-ωρός, όν [[τιμή]], [[ἀείρω]]<br />upholding [[honour]]; and so,<br /><b class="num">I.</b> [[helping]], [[aiding]], [[succouring]], and as [[substantive]] a [[helper]], [[aider]], Hdt., Thuc.; τὸν ἐμὸν τιμάορον my [[tutelary]] god, Aesch.<br /><b class="num">II.</b> [[assisting]] one who has suffered [[wrong]], [[avenging]], and as [[substantive]] an [[avenger]], Aesch., Soph., etc.; c. gen. rei, [[helping]] one to [[vengeance]] for a [[thing]], Soph.:— [[λόγος]] τ. a [[plea]] or [[argument]] for [[vengeance]], Hdt.

|ftr='''τιμωρός''': (Hdt., att.),<br />{timōrós}<br />'''Forms''': dor. [[τιμάορος]] (Pi., Trag.), hell. Ep. [[τιμήορος]] (A. R.)<br />'''Meaning''': [[beschützend]], [[Beschützer]], [[rächend]], [[Rächer]]<br />'''Derivative''': mit [[τιμωρία]], -ίη, -έω, -έομαι, -ησις, -ημα, -ητής, -ητήρ, -ητικός, -ίζομαι.<br />'''Etymology''': Eig. "die [[τιμή]] wahrend, bewachend", aus *τιμαϝορος, Univerbierung (Zusammenbildung) von [[τιμή]] und [[ὁράω]] (s.d.). — Anders McKenzie Class Quart. 15, 186 (zu [[ἄρνυμαι]]; abzulehnen).<br />'''Page''' 2,901-902