προκαλέω: Difference between revisions

|Definition=<span class="bld">A</span> [[call forth]], D.C.44.34:—Pass., Plb.22.9.2; to [[be evoked]], Epicur.''Fr.'' 411.<br><span class="bld">B</span> mostly Med., [[call out to fight]], [[challenge]], Αἴας δὲ πρῶτος προκαλέσσατο Il.13.809, cf. Od.8.142; ἴθι νῦν προκάλεσσαι… Μενέλαον ἐξαῦτις μαχέσασθαι Il.3.432, cf. 7.39; <b class="b3">προκαλέσσατο χάρμῃ</b> ib.218; so, later, προκαλέω εἰς ἀγῶνα [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''2.3.17, cf. Luc.''Symp.''20; εἰς μονομαχίαν Ael.''VH''1.24; μάχῃ ''Anacreont.''12.7; <b class="b3">ταῦτα π. τοὺς συνόντας</b> thus... [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''1.4.4; [[challenge]] to drink, Critias ''Fr.''6.7 D.; <b class="b3">προκαλέω τινὰ συμπαίζειν; συγγυμνάζεσθαι</b>, Anacr.14.4, Pl.''Smp.''217c: [[proverb|prov.]], <b class="b3">ἱππέας εἰς πεδίον προκαλῇ, Σωκράτη εἰς λόγους προκαλούμενος</b>, of one who [[challenge]]s another in his own [[department]], Id.''Tht.''183d, cf. Men.268.<br><span class="bld">2</span> [[invite]] or [[summon]], τινὰ ἐς λόγους [[Herodotus|Hdt.]]4.201, Th.3.34; ἐς σπονδὰς καὶ διάλυσιν πολέμου Id.4.19; ἐπὶ ξυμμαχίαν Id.5.43; ἐπὶ τιμωρίαν D.21.226; πρὸς τὸ συνδειπνεῖν Pl.''Smp.''217c; [ἰχθῦς] πρὸς τὴν θήραν π. [[entice]] them out, [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''534a17; <b class="b3">πρὸς αὑτόν τινας</b> [[endeavour]] to [[attach]] them to oneself, Plb.3.77.7.<br><span class="bld">3</span> c. acc. et inf., [[invite]] one to do... ''Trag.Adesp.'' 165 (= ''Com.Adesp.''1295), etc.; προκαλέω τινὰ ἐς λόγον ἐλθεῖν Isoc.5.91; εἰρήνην ποιεῖσθαι X.''HG''2.2.15, cf. Pl.''Euthd.''294b, etc.; προκαλούμεθα ὑμᾶς φίλοι εἶναι καὶ ἐκ τῆς γῆς ἡμῶν ἀναχωρῆσαι Th.5.112; of things, [[αὐτὰ]] (''[[sc.]]'' <b class="b3">τὰ πράγματα</b>) προκαλεῖται παρασκευάζειν τι [[invite]], [[admonish]], Arist.''Pol.''1331a22: also <b class="b3">π. εἰ βούλοιντο</b>…, c. inf., Th.4.30.<br><span class="bld">4</span> abs., <b class="b3">αὐτῶν προκαλεσαμένων</b> [[at]] or [[after]] their [[invitation]], ib. 20, cf. Pl.''R.''451c; [[appeal]], προκαλεῖσθαι περί τινος ἐπὶ Ῥωμαίους Plb.24.9.13.<br><span class="bld">II</span> c. acc. rei, [[offer]], [[propose]], δίκην Th.1.39, cf. 2.72, 73, Ar. ''Ach.''984, etc.; τὰ εἰρημένα Th.5.37; τὰς σπονδάς [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''796: with acc. pers. added, <b class="b3">προκαλεῖσθαί τινας τὴν εἰρήνην</b> [[offer]] them peace, Id.''Ach.'' 652, cf. Pl.''Euthphr.''5a, ''Chrm.''169c.<br><span class="bld">2</span> law-term, [[make an offer]] or [[make a challenge]] to the [[opponent]] for bringing about a [[decision]], e.g. for submitting the [[case]] to [[arbitration]], letting slaves be put to the torture, etc., προκαλοῦνται πρόκλησιν ἡμᾶς D.37.12, cf. 40.44, Antipho 1.6: c. acc. pers., [[challenge]] him, Id.6.23; <b class="b3">προκαλέω εἰς πάντα τινάς</b> ib.26; εἰς ἀντίδοσιν Lys.24.9; εἰς ὅρκον D.52.17; εἰς ἐμφανῶν κατάστασιν Is.6.31 (leg. [[προσκαλέω]]); <b class="b3">προκαλέω τινά τι</b> [[make]] one an [[offer]], D.48.4, cf. 37.42: c. acc. et inf., <b class="b3">προκαλέω τὴν μητέρα ὀμόσαι</b> [[offer]] that she should take an [[oath]], Id.55.27: c. inf. only, π. ἐθέλειν ἐπιδεῖξαι Id.27.50, cf. 54.27; also [[προκαλέω]] κατά τινος εἰς μαρτυρίαν Id.29.20 ([[προσκαλέω]] codd.):—Pass., <b class="b3">προκαλέω περὶ Ἐπιδάμνου ἐς κρίσιν</b> Th.l.34.<br><span class="bld">III</span> [[call up]] or [[call forth]], εὐγένειαν E.''HF''308; τὸν Θησαυρὸν ἐς τουμφανές Luc.''Tim.''41; τρίχας Dsc.2.151.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0727.png Seite 727]] (s. [[καλέω]]), hervor- oder herausrufen, gew. med. zu sich heraus-, vorrufen; bes. zum Kampf herausfordern, Il. 13, 809 Od. 8, 142; u. mit dem Zusatze μαχέσασθαι, Il. 3, 432. 7, 39. 50; auch πάντας προκαλέσσατο χάρμῃ, er forderte Alle zum Kampfe heraus, 7, 218. 285, Sp., προκαλεσάμενος τὸν Ἔρωτα κατεπάλαισεν [[εὐθύς]], Luc. D. D. 7, 3; εἰς ἀγῶνα, Conv. 20; τινὰ μάχῃ, Anacr. 12, 7. So οὐχ ἃ κρείττων ᾔδει ὤν, ταῦτα προὐκαλεῖτο τοὺς συνόντας, Xen. Cyr. 1, 4, 4; auch ἐς λόγους, Her. 4, 201; πρὸς τὸ συνδειπνεῖν, Plat. Conv. 217 c. – Uebh. auffordern, ermuntern, veranlassen, zu Etwas, τινὰ ἐς λόγους, ἐς σπονδάς, ἐπὶ συμμαχίαν, Thuc. 3, 34. 4, 19. 5, 43, u. mit doppeltem. acc. der Person u. der Sache, προκαλεῖσθαί τινά τι, z. B. σπονδάς, εἰρήνην, Einen zum Frieden auffordern, ihm den Frieden vorschlagen, Ar. Ach. 627 Equ. 796; [[ἅπερ]] καὶ τὸ πρότερον [[ἤδη]] προὐκαλεσάμεθα, wozu wir auch schon früher aufforderten, was wir vorschlugen, Thuc. 2, 72, vgl. 73; αὐτῶν προκαλεσαμένων, auf ihre eigene Aufforderung, 4, 20, u. öfter; πολλὰ καὶ δίκαια προκαλεῖσθαί τινα, Dem. 30, 1; ἃ προὐκαλούμην αὐτόν, Plat. ''Euthyphr.'' 5 b, εἰπεῖν ἃ προκαλούμεθα, Legg. X, 885 e. συγ γυμνάζεσθαι αὐτὸν προὐκαλούμην, Conv. 217 b; προκαλεῖσθαι ἐπὶ τιμωρίαν, auffordern, Rache zu nehmen, Dem. 21, 226. καὶ παρορμῆσαι, Pol. 1, 1, 4; τινὰ εἰς διαλύσεις. 1, 31, 4, u. öfter; Sp., [[χεῖλος]] προκαλούμενον [[φίλημα]], die zum Kusse richtssprache = der Gegenpartei ein außergerichtliches Beweismittel zur Entscheidung eines Rechtsstreites in Vorschlag bringen, z. B. die Sache eines Schiedsrichter zu übergeben, Zeugen verhören, zulassen u. dgl. vgl. Antiph. 1, 6. 6, 23 ff.; τὴν ἐμὴν μὴτέρα τὸν αὐτὸν ὅρκον [[ὀμόσαι]] προὐκαλούμην, ich erbot mich, meine Mutter solle denselben Eid schwören, Dem. 55, 27, u. öfter; übh. vor Gericht fordern, προκαλοῦμαί δε τραύματος εἰς Ἄρειον πάγον, Luc. Tim. 46. – Sich auf Jem. berufen, an ihn appelliren, περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων ἐπὶ Ῥωμαίους, Pol. 26, 2, 13.

|btext=-ῶ :<br />appeler au dehors;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[προκαλέομαι]], [[προκαλοῦμαι]] appeler en son nom :<br /><b>1</b> [[provoquer]] : τινα χαρμῇ IL qqn à un combat ; εἰς ἀγῶνα XÉN provoquer à une lutte ; avec l'inf. προκαλεῖν μάχεσθαι IL provoquer à combattre;<br /><b>2</b> inviter, engager : προκαλεῖσθαί τινα ἔς τι inviter qqn à qch;<br /><b>3</b> [[exhorter]], [[exciter]] : τινα ἔς τι <i>ou</i> [[ἐπί]] τι qqn à qch, presser qqn de faire qch;<br /><b>4</b> [[assigner en justice]].<br />'''Étymologie:''' [[πρό]], [[καλέω]].

|elnltext=προ-καλέω, meestal med., Ion. ptc. praes. προκαλεύμενος, imperf. προεκαλούμην en προυκαλούμην, Ion. imperf. med. 3 sing. προεκαλέετο; aor. med. προεκαλεσάμην en προυκ -, ep. aor. προκαλεσσάμην, ep. conj. 3 sing. προκαλέσσεται; naar voren roepen uitdagen (tot); met ( acc. en) dat..; π. χάρμῃ uitdagen tot de strijd Il. 7.218; met acc. en inf..; συγγυμνάζεσθαι προυκαλούμην αὐτόν ik daagde hem uit mee te trainen Plat. Smp. 217c; met acc. en acc. v. h. inw. obj.. οὐχ... ταῦτα προυκαλεῖτο τοὺς συνόντας daartoe daagde hij zijn kameraden niet uit Xen. Cyr. 1.4.4. uitnodigen (tot): met acc. van pers. en doelbep..; τινὰ εἰς λόγους uitnodigen tot onderhandelingen Hdt. 4.201.2; πρὸς τὸ συνδειπνεῖν om samen te dineren Plat. Smp. 217c; met acc. en inf..; π.... τοὺς ἄλλους ἡγέμονας εἰς λόγον ἐλθεῖν de andere leiders uitnodigen voor overleg Isocr. 5.91; met acc. v. h. inw. obj..; τὰς σπονδάς π. wapenstilstand aanbieden Aristoph. Eq. 796; met acc. en acc. v. h. inw. obj..; ὑμᾶς... τὴν εἰρήνην προκαλοῦνται zij stellen jullie vrede voor Aristoph. Ach. 652; naar voren roepen:; ἐκ τοῦ βάθους τὸν Θησαυρὸν ἐς τοὐμφανές π. Thesaurus uit de diepte tevoorschijn roepen Luc. 25.41; overdr.. προκαλούμεθ’ εὐγένειαν... σέθεν ik doe een beroep op uw adeldom Eur. HF 308. jur. (voor het gerecht) oproepen (tot); met acc. en inf..; προκαλοῦνται αὐτὸν οἱ γεννῆται πρὸς τῷ διαιτητῇ ὀμόσαι zijn familieleden vorderden dat hij een eed aflegde voor de scheidsrechter Apollod. [Dem.] 59.60; met acc. en acc. v. h. inw. obj..; αὐτὰ ταῦτα προκαλεῖσθαι αὐτόν juist dat van hem te vorderen Plat. Euthyph. 5a; met acc. van pers. en doelbep..; εἰ... προκαλεσαίμην αὐτὸν εἰς ἀντίδοσιν als ik hem zou dagen tot vermogensruil Lys. 24.9; pass.. προκληθέντες... περί Ἐπιδάμνου ἐς κρίσιν gedaagd tot een scheidsgerecht inzake Epidamnos Thuc. 1.34.2.