σύγκειμαι: Difference between revisions

|Definition=Pass.,<br><span class="bld">A</span> [[lie together]], <b class="b3">τρεῖς ὁμοῦ σ.</b> [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''1309, cf. [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]''1.2.1; <b class="b3">νεκρὸς μόνα τὰ ὀστᾶ κατὰ σχῆμα συγκείμενος</b> [[having]] only the bones [[lying together]] in their places, Luc.''Philops.''31.<br><span class="bld">II</span> as Pass. of [[συντίθημι]], to [[be composed]] or [[compounded]], σύγκειται τὸ σῶμα ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων [[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 98c; ἐκ στοιχείων Id.''Tht.''201e, cf. [[Xenophon|X.]]''[[Cynegeticus|Cyn.]]'' 5.29; τὴν φύσιν ἡμῶν ἔκ τε τοῦ σώματος συγκεῖσθαι καὶ τῆς ψυχῆς Isoc.15.180; <b class="b3">χορὸς ἐξ ἀνθρώπων σ.</b> X.''Oec.''8.3; μέλος ἐκ τριῶν σ., λόγου, ἁρμονίας, ῥυθμοῦ [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 398d, cf. ''Phd.''92a; δέον συγκεῖσθαι τὴν ἀρίστην πολιτείαν ἐκ δημοκρατίας καὶ τυραννίδος [[Aristotle|Arist.]]''[[Politica|Pol.]]''1266a1; of quack-doctors, οἱ ἐξ [ἀδοξίης] συγκείμενοι Hp.''Lex''1; ἐξ ὀνομάτων σ. ἄνθρωπος Aeschin.3.229; ἐξ ἀσελγείας καὶ ὠμότητος ἔχων συγκειμένην τὴν ψυχήν Plu.''Sull.''13; c. gen. only, ἅρμα ἵππων σ. τεττάρων Philostr. ''Im.''1.17; <b class="b3">εἰς ἓν σ.</b> [[compounded]] into one body, [[Plato|Pl.]]''[[Philebus|Phlb.]]'' 29d: in later Gr. c. gen., [[belong to]], πολιτείας ''PMasp.''20.15 (vi A.D.).<br><span class="bld">2</span> of written compositions, to [[be composed]], <b class="b3">κτῆμα ἐς αἰεὶ.. ξύγκειται [ὁ λόγος]</b> Th.1.22, cf. Pl.''Hp.Ma.''286a; <b class="b3">ποίημα σ.</b> Id.''Ly.''221d; λόγοι πρὸς Δημοσθένην αὐτῷ συγκείμενοι Aeschin.2.47; <b class="b3">συμφοραὶ ὑπὸ ποιητῶν συγκείμεναι</b> misfortunes [[composed]] or [[invented]] by poets, Isoc.4.168; <b class="b3">οὔπω σ. τέχνη περὶ αὐτῶν</b> no art of Rhetoric [[has]] yet [[been put together]], Arist. ''Rh.''1403b35, cf. 1402a17; ὁ μῦθος σ. ἐκ θαυμασίων Id.''Metaph.''982b19; also [[λόγος]] λαμπρὸς καὶ συγκείμενος Suid. [[sub verbo|s.v.]] [[Μεθόδιος]]; of persons, <b class="b3">τὴν γλῶτταν ξ.</b> Philostr.''VA''4.36.<br><span class="bld">3</span> to [[be contrived]], [[concocted]], τῇδε σ. δόλος E.''Rh.''215; <b class="b3">πιστότερον ἢ ἀληθέστερον σ.</b> Antipho 3.3.4; πάντα αὐτῷ σύγκειται καὶ μεμηχάνηται Lys.3.26; <b class="b3">τὰ ὑπὸ τῶν τριάκοντα πλασθέντα... συγκείμενα ἐπὶ τῇ τῶν πολιτῶν βλάβῃ</b> [[concocted]], Id.12.48.<br><span class="bld">4</span> <b class="b3">τὴν οὐσίαν τὴν συγκειμένην</b> [[composed]] of matter and form, [[Aristotle|Arist.]]''[[Metaphysics|Metaph.]]''1054b5; <b class="b3">τὸ σ.</b> [[complex]], ib.1051b4, 1076b18, cf. [[σύνθετος]] 1.2.<br><span class="bld">5</span> Math., to be the sum of.., ὁ κῶνος, ἐξ ἴσων συγκείμενος κύκλων Democr.155; οἱ κύλινδροι ἐξ ὧν σύγκειται τὸ ἐγγραφὲν σχῆμα Archim.''Con.Sph.''21, cf. ''Sph.Cyl.''1.11, etc.; <b class="b3">ὁσάκις σύγκειται ἁ ΓΔ γραμμὰ ἐν τᾷ ΑΔ</b> as many times as the straight line [[ΓΔ]] [[is contained in]] [[ΑΔ]], Id.''Spir.''1; also, to [[be]] a ratio [[compounded of two others]], Euc.6.23, Apollon.Perg.''Con.''1.11, etc.<br><span class="bld">III</span> to [[be agreed on]] by two parties, σημεῖον ὃ ξυνέκειτο Th.4.111; ταῦτα ἡμῖν οὕτω συγκείσθω [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''822c; also τὰς σπονδὰς οὐδετέρας ἔφη καλῶς ξυγκεῖσθαι Th.8.43: freq. in part., [[agreed on]], [[arranged]], ἡμέραι αἱ συγκείμεναι [[Herodotus|Hdt.]]3.157; <b class="b3">ὑστέρησαν ἡμέρῃ μιῇ τῆς σ.</b> Id.6.89; <b class="b3">φλογὸς σημεῖα τὰ ξ.</b> Ar.''Ec.''6; <b class="b3">ὁ σ. [χρόνος]</b> the time [[agreed upon]], [[Herodotus|Hdt.]]4.152; σ. χωρίον Id.8.128, cf. 5.50; <b class="b3">κατὰ τὰ σ.</b> according to [[the terms of the agreement]], Id.3.158, etc.; <b class="b3">κατὰ τὰ σ. πρός τινα</b> according to [[what had been agreed on]] with him, Id.6.14, cf. [[Aristotle|Arist.]]''[[Politica|Pol.]]''1308a1; <b class="b3">ἐκ τῶν ξ.</b> Th.5.25; <b class="b3">παρὰ τὰ σ.</b> Luc.''JTr.''37; ἀπὸ ξ. λόγου Th.8.94.<br><span class="bld">2</span> impers. [[σύγκειται]], [[it has been]] or [[is agreed on]], τῆς ὥρης ἐς τὴν συνέκειτό σφι ἀπαλλάσσεσθαι [[Herodotus|Hdt.]]9.52: abs., καθάπερ ξυνέκειτο Th.4.23; <b class="b3">ὥσπερ σ.</b> X.''HG''5.1.10, cf. [[Plato|Pl.]]''[[Cratylus|Cra.]]'' 433e, etc.; καθάπερ ἦν ξυγκείμενον Ar.''Ec.''61; <b class="b3">συγκειμένου σφι</b>, c. inf., [[although]] they had agreed to.., [[Herodotus|Hdt.]]5.62.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0967.png Seite 967]] (s. [[κεῖμαι]]), mit, zusammen od. bei einander liegen, Soph. Ai. 1288; übh. perf. pass. zu [[συντίθημι]], zusammengesetzt sein, χορὸς ἐξ ἀνθρώπων συγκείμενός ἐστιν, Xen. Oec. 8, 3; σύγκειταί μοι τὸ [[σῶμα]] ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων, Plat. Phaed. 98 c; Theaet. 201 e u. öfter; συμφοραὶ ὑπὸ ποιητῶν συγκείμεναι, von Dichtern zusammengesetzte, erdichtete Begebenheiten, Isocr. 4, 168; πάντα αὐτῷ σύγκειται καὶ μεμηχάνηται, Lys. 3, 26; ὥσπερ [[ποίημα]] μακρὸν συγκείμενον, Plat. Lys. 221 d; λόγοι συγκείμενοι ὑπὸ τοῦ σοφιστοῦ, Aesch. 1, 125; bes. verabredet sein, ξυγκείμενα σημεῖα, Ar. Eccl. 6; [[καθάπερ]] ἦν ξυγκείμενον, wie es verabredet war, 61; σύγκειται αὐτοῖς, es besteht unter ihnen die Verabredung, sie sind übereingekommen, c. int., Her. 9, 52; τὸ συγκείμενον, die Übereinkunft, 5, 62; τὰ συγκείμενα, Xen. An. 7, 2, 7; κατὰ τὰ συγκείμενα, nach der Verabredung, Her. 3, 58; Thuc. 3, 70; Xen. An. 6, 2, 7 u. sonst; αἱ συγκείμεναι ἡμέραι, Her. 3, 157; τὸ συγκείμενον, der verabredete Ort, Xen. An. 6, 3, 4; Thuc. 4, 23; πιστότερον σύγκειται, Antiph. 3 γ 4; τὰ ἐπὶ τῇ βλάβῃ συγκείμενα, Lys. 12, 48; καὶ ταῦτα ἡμῖν οὕτω ξυγκείσθω, so soll es ausgemacht sein, Plat. Legg. VII, 827 c; Sp., wie τὰ πρὸς αὐτὸν συγκείμενα αὐτοῖς, Pol. 5, 4, 10; παρὰ τὰ συγκείμενα, Luc. Iov. Trag. 37.

|elrutext='''σύγκειμαι:'''<br /><b class="num">1</b> [[лежать вместе или рядом]] Soph.: κατὰ [[σχῆμα]] συγκείμενος Luc. лежащий (расположенный) в порядке;<br /><b class="num">2</b> (как pass. к [[συντίθημι]]) слагаться, составляться, состоять (ἐκ στοιχείων Plat.; ἐκ πολλῶν μερῶν Arst.): ἐκ τριῶν συγκείμενος Plat. состоящий из трех элементов; εἰς ἓν συγκείμενος Plat. сложенный в одно (целое), т. е. единый, связный; ἡ [[οὐσία]] συγκειμένη Arst. сложная (досл. составная) субстанция;<br /><b class="num">3</b> [[сочиняться]], [[создаваться]] ([[λόγος]] συγκείμενος περί τινος Plat.): [[κτῆμα]] ἐς ἀεὶ ξύγκειται Thuc. (эта) вещь создана на вечные времена, т. е. в назидание всем грядущим поколениям; ὑπὸ ποιητῶν συγκείμενα Isocr. творения поэтов;<br /><b class="num">4</b> задумывать, измышлять; затевать (πάντα [[αὐτῷ]] [[ταῦτα]] σύγκειται καὶ μεμηχάνηται Lys.): τὰ συγκείμενα ἐπὶ τῇ βλάβῃ τινός Lys. измышления в ущерб кому-л.; [[τῇδε]] σύγκειται [[δόλος]] Eur. вот задуманная (мною) хитрость;<br /><b class="num">5</b> [[полагаться в качестве]] (быть предметом) условия, обуславливаться: διαλιπὼν τὰς συγκειμένας ἡμέρας Her. спустя условленное количество дней; σημεῖα τὰ ξυγκείμενα Arph. условленные сигналы; [[ταῦτα]] [[ἡμῖν]] [[οὕτω]] ξυγκείσθω Plat. это пусть будет нашим условием; [[ὥσπερ]] συνέκειτο Xen. как было обусловлено; κατὰ τὰ συγκείμενα Her. и ἐκ τῶν ξυγκειμένων Thuc. согласно условиям (договора).

|lstext='''σύγκειμαι''': Παθ., [[κεῖμαι]] [[ὁμοῦ]], [[τρεῖς]] [[ὁμοῦ]] ξ. Σοφ. Αἴ. 1309 μετά τινος Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 1. 2, 1· νεκρὸς μόνα τὰ ὀστᾶ κατὰ [[σχῆμα]] συγκείμενος, οὗ τὰ ὀστᾶ κεῖνται [[ὁμοῦ]] εἰς τὴν οἰκείαν θέσιν ἕκαστον, Λουκ. Φιλοψ. 31. ΙΙ. ὡς παθ. τοῦ [[συντίθημι]], ἔχω συντεθῆ, συναποτελοῦμαι, εἶμαι συντεθειμένος, σύγκειται τὸ [[σῶμα]] ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων Πλάτ. Φαίδων 98C· ἐκ στοιχείων ὁ αὐτ. ἐν Θεαιτ. 201A, πρβλ. Ξεν. Κυν. 5. 29 τὴν φύσιν ἡμῶν ἔκ τε τοῦ σώματος συγκεῖσθαι καὶ τῆς ψυχῆς Ἰσοκρ. π. Ἀντιδ. § 193· χορὸς ἐξ ἀνθρώπων ξ. Ξεν. Οἰκ. 8. 3· [[μέλος]] ἐκ τριῶν σ., λόγου, ἁρμονίας, ῥυθμοῦ Πλάτ. Πολ. 398D, πρβλ. Φαίδωνα 92A· [[πολιτεία]] σ. ἐκ δημοκρατίας καὶ τυραννίδος Ἀριστ. Πολιτικ. 2. 6, 18· ἐπὶ ἀπατεώων ἰατρῶν, ἐξ ἀδοξίας συγκείμενος Ἱππ. Νόμ. σ. 2· ἐξ ὀνομάτων σ. [[ἄνθρωπος]] Αἰσχίν. 86. 27· σ. τὴν ψυχὴν ἐξ ἀσελγείας καὶ ὠμότητος Πλουτ. Σύλλ. 13· ― μετὰ μόνης γεν., ἅρμα ἵππων σ. τεττάρων Φιλόστρ. 788· εἰς ἕν σ., συντεθειμένος, [[σύνθετος]] εἰς ἓν [[σῶμα]], Πλάτ. Φίληβ. 29D. 2) ἐπὶ γραπτοῦ λόγου, [[κτῆμα]] ἐς ἀεί... ξύγκειται [ὁ [[λόγος]]] Θουκ. 1. 22, πρβλ. Πλάτ. Ἱππ. Μείζ. 286A· σ. [[ποίημα]] ὁ αὐτ. ἐν Λύσει 221D [[λόγος]] πρὸς Δημοσθένην αὐτῷ συγκείμενος Αἰσχίν. 34. 18· συμφοραὶ ὑπὸ ποιητῶν συγκείμεναι, συμφοραὶ συντεθειμέναι ἢ ἐπινοηθεῖσαι ὑπὸ ποιητῶν, Ἰσοκρ. 76A· οὕπω σ. [[τέχνη]] περὶ αὐτῶν, δὲν ἔχει ἀκόμη ὁρισθῆ (ἢ κανονισθῆ) ῥητορικὴ [[τέχνη]], Ἀριστ. Ρητ. 3. 1. 5, πρβλ. 2. 24, 11· ὁ [[μῦθος]] σ. ἐκ θαυμασίων ὁ αὐτ. Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 2, 10· ― [[ὡσαύτως]], [[λόγος]] λαμπρὸς καὶ συγκείμενος, συντεθειμένος [[ἁπλῶς]], [[τεχνικός]], ὡς τὸ Λατ. compositus, Σουΐδ., ἐν λ. Μεθόδιος· καὶ ἐπὶ προσώπων, τὴν γλῶτταν σ. Φιλόστρ. 176. 3) ἔχω ἐπινοηθῆ, παρασκευασθῆ, [[τῇδε]] σ. [[δόλος]] Εὐρ. Ρῆσ. 215· πιστότερον ἢ ἀληθέστερον σ. Ἀντιφῶν 122. 41· πάντα αὐτῷ σύγκειται καὶ μεμηχάνηται Λυσί. 98. 34 τὰ ὑπὸ τῶν [[τριάκοντα]] πλασθέντα..., συγκείμενα ἐπὶ τῇ τῶν πολιτῶν βλάβῃ, παρασκευασθέντα, ὁ αὐτ. 124. 33. 4) ἐν τῇ Λογικῇ τοῦ Ἀριστοτ., τὸ συγκείμενον = τὸ σύνθετον (ἴδε [[σύνθετος]] Ι. 2), Μετὰ τὰ Φυσ. 8. 10, 1 κἑξ., πρβλ. 9. 3, 4. ΙΙΙ. συμφωνοῦμαι ὑπὸ τῶν δύο μερῶν, [[σημεῖον]] ὃ ξυνέκειτο Θουκ. 4. 111· [[ταῦτα]] ἡμῖν οὕτω ξυγκείσθω Πλάτ. Νόμ. 822C· [[ὡσαύτως]], σπονδαὶ οὐ [[καλῶς]] ξύγκεινται Θουκ. 8. 43· ― συχν. ἐν τῇ μετοχ., ὁ συμπεφωνημένος, ἀπὸ κοινοῦ προσδιωρισμένος, αἱ συγκείμεναι ἡμέραι Ἡρόδ. 3. 157· ἡμέρῃ μιῇ τῆς σ., μίαν ἡμέραν μετὰ τὴν συμπεφωνημένην, ὁ αὐτ. 6. 89· φλογὸς σημεῖα τὰ ξ. Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 6· ὁ σ. [[χρόνος]], ὁ συμπεφωνημένος [[χρόνος]], Ἡρόδ. 4. 152· τὸ σ. [[χωρίον]] ὁ αὐτ. 8. 128, πρβλ. 5. 50· κατὰ τὰ σ., [[συμφώνως]] πρὸς τοὺς ὅρους τῆς συμφωνίας, ὁ αὐτ. 3. 158, κτλ.· κατὰ τὰ σ. [[πρός]] τινα, κατὰ τὰ συμπεφωνημένα πρὸς αὐτόν, ὁ αὐτ. 6. 14· πρβλ. Ἀριστ. Πολιτ. 5. 8, 4· ἐκ τῶν ξ. Θουκ. 5. 25· παρὰ τὰ σ. Λουκ. ἐν Διῒ Τραγῳδῷ 37· ἀπὸ ξ. λόγου Θουκ. 8. 94. 2) ἀπροσ. σύγκειται, ἔχει σημφωνηθῆ ἢ [[εἶναι]] συμπεφωνημένον, τῆς ὥρης ἐς τὴν συνεκέετό σφι ἀπαλλάσσεσθαι Ἡρόδ. 9. 52˙ ἀπολ., καθάπερ ξυνέκειτο Θουκ. 4. 23· [[ὥσπερ]] σ. Ξεν. Ἑλλ. 5. 1, 10, πρβλ. Πλάτ. Κρατ. 433E· καθάπερ ἦν ξυγκείμενον Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 61· οὕτω, συγκειμένου σφι, μετ’ ἀπαρεμφ., ἀφ’ οὗ εἶχον συμφωνήσῃ, μείνῃ σύμφωνοι..., Ἡρόδ. 5. 62. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σελ. 511-512.

|mltxt=ΝΜΑ [[κεῖμαι]]<br />[[είμαι]] [[σύνθετος]] από [[πολλά]] μέρη, συναποτελούμαι, [[συνίσταμαι]] (α. «το [[συμβούλιο]] σύγκειται από [[πέντε]] [[μέλη]]» β. «[[μέλος]] ἐκ τριῶν συγκείμενον, λόγου, ἁρμονίας, ῥυθμοῦ», <b>Πλάτ.</b><br />γ. «[[δέον]] συγκεῖσθαι τὴν ἀρίστην πολιτείαν ἐκ δημοκρατίας καὶ τυραννίδος», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>φρ.</b> «συγκείμενο [[στίγμα]]»<br /><b>ναυτ.</b> το [[σημείο]] στο οποίο [[πρέπει]] να συναντηθούν τα πλοία ενός στόλου τα οποία διαχωρίστηκαν λόγω ανωτέρας βίας<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />έχω συμφωνηθεί από δύο μέρη, από δύο μερίδες (α. «ὑστέρησαν ἡμερη μιῇ τῆς συγκειμένης», <b>Ηρόδ.</b><br />β. «κατὰ τα συγκείμενα» — [[κατά]] τους όρους της συμφωνίας, <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[κείμαι]] [[μαζί]], βρίσκομαι [[μαζί]] με κάποιον ή με [[κάτι]] [[άλλο]] ή [[κοντά]] σε κάποιον ή σε [[κάτι]] [[άλλο]] (α. «[[καρπὸς]] δ' ἐστὶ τὸ συγκείμενον [[σπέρμα]] μετὰ τοῦ περικαρπίου», Θεόφρ.<br />β. «νεκρὸς μόνα τὰ ὀστᾱ κατὰ [[σχῆμα]] συγκείμενος» — [[νεκρός]] του οποίου τα οστά βρίσκονται στην οικεία [[θέση]] το καθένα, <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>2.</b> [[ανήκω]] σε..., υπάγομαι σε... («σύγκειται πολιτείας», πάπ.)<br /><b>3.</b> (για γραπτό λόγο) [[είμαι]] συντεθειμένος, έχω δημιουργηθεί (α. «[[κτῆμα]] ἐς ἀεὶ... ξύγκειται [ὁ [[λόγος]]]», <b>Θουκ.</b><br />β. «συμφοραὶ ὑπὸ ποιητῶν συγκείμενοι...», Ισοκρ.<br />γ. «[[οὔπω]] σύγκειται [[τέχνη]] περὶ αὐτῶν», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>4.</b> έχω επινοηθεί («[[πάντα]] αὐτῷ σύγκειται καὶ μεμηχάνηται», Λυσ.)<br /><b>5.</b> <b>μαθημ.</b> α) [[αποτελώ]] [[άθροισμα]] («oἱ κύλινδροι ἐξ ὧν σύγκειται τὸ ἐγγραφέν [[σχήμα]]», Αρχιμ.)<br />β) [[αποτελώ]] [[αναλογία]] η οποία περιέχει δύο άλλες<br /><b>6.</b> (για οδηγίες) έχω παραδοθεί για [[μεταφορά]]<br /><b>7.</b> (ως απροσ.) <i>σύγκειται</i><br />[[είναι]] συμφωνημένο<br /><b>8.</b> (το ουδ. της μτχ. ως ουσ.) <i>τὸ συγκείμενον</i><br />(στη λογ. του Αριστοτ-.) το σύνθετο<br /><b>9.</b> <b>φρ.</b> α) «εἰς ἕν συγκείμενος» — [[σύνθετος]] σε ένα [[σώμα]] (<b>Πλάτ.</b>)<br />β) «ἡ συγκειμένη [[οὐσία]]»<br />(στη λογ. του <b>Αριστοτ.</b>) η σύνθετη από ύλη [[ουσία]] η οποία έλαβε [[μορφή]].

|lsmtext='''σύγκειμαι:'''<b class="num">I.</b> Παθ., βρίσκομαι, [[κείμαι]] από κοινού με, σε Σοφ.<br /><b class="num">II. 1.</b> ως Παθ. του [[συντίθημι]], είμαι συντεθειμένος, συναποτελούμαι, απαρτίζομαι από, <i>ἔκ τινων</i>, λέγεται για συγκεκριμένα μέρη, σε Πλάτ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για έργα του γραπτού λόγου, είμαι συντεθειμένος, έχω συγγραφεί, σε Θουκ., Πλάτ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> έχω επινοηθεί, παρασκευαστεί, σε Ευρ. κ.λπ.<br /><b class="num">III. 1.</b> συμφωνούμαι από [[δύο]] πλευρές, [[δύο]] αντίπαλα μέρη, σε Θουκ.· μτχ., αυτός που έχει συμφωνηθεί, διευθετηθεί, <i>αἱ συγκείμεναι ἡμέραι</i>, σε Ηρόδ.· <i>κατὰ τὰ συγκείμενα</i>, σύμφωνα με τους όρους που έχουν συμφωνηθεί, στον ίδ.· ἐκ τῶν ξυγκειμένων, σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> απρόσ., <i>σύγκειται</i>, έχει συμφωνηθεί ή είναι συμπεφωνημένο, σε Ηρόδ., Θουκ. κ.λπ.· ομοίως, συγκειμένου [[σφι]], με απαρ., [[αφότου]] είχαν συμφωνήσει να..., σε Ηρόδ.

|mdlsjtxt=<b class="num">I.</b> Pass. to lie [[together]], Soph.<br /><b class="num">II.</b> as Pass. of [[συντίθημι]], to be [[composed]] or compounded, ἔκ τινων of [[certain]] parts, Plat., etc.<br /><b class="num">2.</b> of written works, to be [[composed]], Thuc., Plat., etc.<br /><b class="num">3.</b> to be contrived, concocted, Eur., etc.<br /><b class="num">III.</b> to be agreed on by two parties, Thuc.: in [[part]]. agreed on, arranged, αἱ συγκείμεναι ἡμέραι Hdt.; κατὰ τὰ συγκείμενα according to the terms agreed on, Hdt.; ἐκ τῶν ξυγκειμένων Thuc.<br /><b class="num">2.</b> impers. σύγκειται, it has been or is agreed on, Hdt., Thuc., etc.; so, συγκειμένου σφι, c. inf., [[since]] they had agreed to . ., Hdt.