3,277,759
edits
ὀνειδίζω: Difference between revisions
m
Text replacement - "Euripides|E.]], ''Med" to "Euripides|E.''[[Medea|Med"
(T21) |
m (Text replacement - "Euripides|E.]], ''Med" to "Euripides|E.''[[Medea|Med") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| (45 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=oneidizo | |Transliteration C=oneidizo | ||
|Beta Code=o)neidi/zw | |Beta Code=o)neidi/zw | ||
|Definition= | |Definition=<span class="bld">A</span> fut. ὀνειδιῶ S. ''OT''1423, E.''Tr.''430, Pl.''Ap.''30a: aor. ὠνείδισα (Ep. <b class="b3">ὀν-</b>) Il.9.34, etc.: pf. ὠνείδικα Lys.16.15:—Pass., E.''Tr.''936, etc.: fut. Med. [[ὀνειδιεῖσθε]] (in pass. sense) [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1500: aor. ὠνειδίσθην Plb.11.4.10:<br><span class="bld">I</span> [[cast in one's teeth]], [[make a reproach]] to one, usually c. acc. rei et dat. pers., ἀλκὴν μέν μοι πρῶτον ὀνείδισας Il.9.34, cf. Od.18.380, Hes.''Op.''718, [[Herodotus|Hdt.]] 1.90,8.106; αἰσχύνομαί σοι τοῦτ' ὀνειδίσαι A.''Ch.''917; ἃ δ' εἰς γάμους μοι βασιλικοὺς ὠνείδισας [[Euripides|E.]]''[[Medea|Med.]]'' 547; ὀ. φόνον [τινί] D.21.120; ὄνειδος ὀ. εἴς τινα [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''754, ''Ph.''523: with a relat. clause instead of the acc., Ἀγαμέμνονι.. ὀνειδίζων, ὅτι.. Il.2.255, cf. Pl.''Ap.''30a, al.; ὀ. τινί, ὡς.. [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''2.9.8, cf. Il.1.211 (without dat.); ὀ. εἰς ἀχαριστίαν τινί, διότι.. Plb.28.4.11: c. inf., εἴ τίς τῳ ὀ. φιλοκερδεῖ εἶναι Pl.''Hipparch.'' 232c; ὀ. τινὶ τετρῆσθαι τὰ ὦτα D.L.2.50: without dat. pers., ὀνειδιῶν τι τῶν πάρος κακῶν [[make a reproach]], [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1423, cf. 441, [[Herodotus|Hdt.]]8.143:—Pass., to [[be made a reproach]], καὶ σχεδὸν δὴ πάντα.. οὐκ ὀρθῶς ὀνειδίζεται Pl.''Ti.''86d, cf. Th.1.77.<br><span class="bld">II</span> without acc. rei, [[reproach]], [[upbraid]],<br><span class="bld">1</span> c. dat. pers., Lys.27.16, etc.; τισὶ περί τινος [[Herodotus|Hdt.]]4.79; [τινὶ] ἔς τι Id.8.92; without dat. pers., Il.7.95.<br><span class="bld">2</span> c. acc. pers., [[chide]], [[reproach]], Pl.''Ap.''30e; <b class="b3">τοιαῦτ' ὀνειδίζεις με</b> [[thus]] [[dost]] [[thou]] [[reproach]] me, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''1002; also <b class="b3">ἐπειδὴ.. τυφλόν μ' ὠνείδισας</b> (''[[sc.]]'' [[ὄντα]]) didst [[reproach]] me [[with]] [[be]]ing [[blind]], Id.''OT''412:—Pass., to [[be reproached]], ἔκ τινων E.''Tr.''936; εἰς δειλίαν [[Diodorus Siculus|D.S.]]20.62; τὴν μικροπολιτείαν with.., Stob.3.39.29. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0345.png Seite 345]] | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0345.png Seite 345]] [[schmähen]], [[schelten]]; ἔπεσίν μιν ὀνείδισον, Il. 1, 211; νείκει ὀνειδίζων, 7, 95, Vorwürfe machen; Ἀγαμέμνονι ὀνειδίζων, ὅτι οἱ [[μάλα]] πολλὰ διδοῦσιν ἥρωες, ihm vorwerfend, daß, 2, 255; auch τινί τι, Einem Etwas vorwerfen, an Einem tadeln, ἀλκὴν μέν μοι ὀνείδισας, φὰς [[ἔμεν]] ἀπτόλεμον, 9, 34; οὐδ' ἄν μοι τὴν γαστέρ' ὀνειδίζων ἀγορεύοις, Od. 18, 380; Hes. O. 720; αἰσχύνομαί σοι ταῦτ' ὀνειδίσαι σαφῶς, Aesch. Ch. 904; σὺ δ' ἄθλιός γε ταῦτ' ὀνειδίζων, ἅ σοι οὐδεὶς ὃς οὐχὶ τῶνδ' ὀνειδιεῖ Soph. O. R. 372; ἆρ' ἄθλιον τοὔνειδος ὠνείδισ' εἰς σέ, O. C. 758; τοιαῦτ' ὀνειδιεῖσθε, für das fut. pass., O. R. 1500; u. mit doppeltem acc., ἐπειδὴ καὶ τυφλόν μ' ὠνείδισας, du schaltest mich blind, 412; Eur. vrbdt ἃ εἰς γάμους μοι βασιλικοὺς ὠνείδισας, Med. 547; ὡς δέ οἱ ταῦτα ὠνείδισε. Her. 8, 106, der auch Σκύθαι τοῦ βακχεύειν πέρι Ἕλλησι ὀνειδίζουσι 4, 79 verbindet, u. τῷ θεῷ τούτων, hierüber, ὀνειδίσαι 1, 90; auch ἐς τὸν Μηδισμόν, in Veziehung auf, 8, 92; ἃ σὺ ἐμοὶ ὀνειδίζεις, Plat. Gorg. 508 c; [[ὀνειδίζω]] σοι, ὅτι, 526 e; όνειδιῶ, Apol. 29 e; pass., οὐκ ὀρθῶς ὀνειδίζεται, Tim. 86 d; τινὶ δειλίαν, Lys. 16, 15; Folgende, όνειδίζειν τινὶ εἰς ἀχαριστίαν, [[διότι]] Pol. 28, 4, 11, vgl. 9, 35, 6; auch τινὶ [[περί]] τινος, 30, 4, 8; D. Hal. 7, 32. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> [[ὀνειδιῶ]], <i>ao.</i> [[ὠνείδισα]], <i>pf.</i> [[ὠνείδικα]];<br /><i>Pass. f.</i> ὀνειδισθήσομαι, <i>ao.</i> [[ὠνειδίσθην]];<br /><b>1</b> [[injurier]], [[invectiver]], [[insulter]];<br /><b>2</b> [[reprocher]] : τί τινι, τινί τινος <i>ou</i> [[περί]] τινος, faire des reproches à qqn au sujet de qch ; ὀν. [[εἴς]] τι, se répandre en plaintes contre qch ; ὀν. τινι [[ὅτι]] <i>ou</i> [[ὡς]], reprocher à qqn que ; <i>rar.</i> ὀνειδίζειν τινά PLAT faire des reproches à qqn ; ὀν. τινὰ τοιαῦτα SOPH faire à qqn de pareils reproches ; <i>Pass.</i> τοιαῦτ' ὀνειδιεῖσθε SOPH voilà les reproches qu'on vous adressera.<br />'''Étymologie:''' [[ὄνειδος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὀνειδίζω:'''<br /><b class="num">1</b> [[бранить]], [[браниться]], [[ругать]], [[порицать]]: νείκει ὀνειδίζων Hom. злобно ругая;<br /><b class="num">2</b> [[упрекать]], [[обращаться с упреками]], [[делать упреки]] (τινά Soph., Plat. etc.; τινί τι, τινὸς περί τινος или εἴς τι Her.): τυφλόν τινα ὀ. Soph. попрекать кого-л. слепотой; ὀνειδίζεσθαί τι Soph. или ἔκ τινος Eur. быть упрекаемым в чем-л. (за что-л.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὀνειδίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ιῶ Σοφ. Ο. Τ. 1423, Εὐρ. Τρῳ. 430, Πλάτ., μεταγεν. -ίσω Ἀριστείδ.: ἀόρ. ὠνείδισα Ὅμ., κλ.: πρκμ. ὠνείδικα Λυσ. 147. 14. ― Παθ., Εὐρ. κλ.: μέσ. μέλλ. ὀνειδιεῖσθε (ἐπὶ παθ. σημασ.) Σοφ. Ο. Τ. 1500 ἀόρ. ὠνειδίσθην Πολύβ. 11. 5, 10. 1) μετ’ αἰτ. πράγμ. καὶ δοτ. προσώπου, ὡς καὶ νῦν, [[ὀνειδίζω]], [[ψέγω]], κατηγορῶ τινα διά τι, ἀποδίδω εἴς τινα κακόν τι, [[ἐλέγχω]], [[μέμφομαι]], [[χλευάζω]], Λατιν. objicere, exprobrare, ἀλκὴν μέν μοι πρῶτον ὀνείδισας Ἰλ. Ι. 34, πρβλ. Ὀδ. Σ. 380, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 716, Ἡρόδ. 1. 41. αἰσχύνομαί σοι ταῦτ’ ὀνειδίσαι Αἰσχύλ. Χο. 917˙ ἃ δ’ εἰς γάμους μοι βασιλικοὺς ὠνείδισας Εὐρ. Μήδ. 547˙ ὀν. φόνον τινὶ Δημ. 533. 26 [[ὡσαύτως]], ὀν. τι εἴς τινα Σοφ. Ο. Κ. 754, Φιλ. 523˙ ― | |lstext='''ὀνειδίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ιῶ Σοφ. Ο. Τ. 1423, Εὐρ. Τρῳ. 430, Πλάτ., μεταγεν. -ίσω Ἀριστείδ.: ἀόρ. ὠνείδισα Ὅμ., κλ.: πρκμ. ὠνείδικα Λυσ. 147. 14. ― Παθ., Εὐρ. κλ.: μέσ. μέλλ. ὀνειδιεῖσθε (ἐπὶ παθ. σημασ.) Σοφ. Ο. Τ. 1500 ἀόρ. ὠνειδίσθην Πολύβ. 11. 5, 10. 1) μετ’ αἰτ. πράγμ. καὶ δοτ. προσώπου, ὡς καὶ νῦν, [[ὀνειδίζω]], [[ψέγω]], κατηγορῶ τινα διά τι, ἀποδίδω εἴς τινα κακόν τι, [[ἐλέγχω]], [[μέμφομαι]], [[χλευάζω]], Λατιν. objicere, exprobrare, ἀλκὴν μέν μοι πρῶτον ὀνείδισας Ἰλ. Ι. 34, πρβλ. Ὀδ. Σ. 380, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 716, Ἡρόδ. 1. 41. αἰσχύνομαί σοι ταῦτ’ ὀνειδίσαι Αἰσχύλ. Χο. 917˙ ἃ δ’ εἰς γάμους μοι βασιλικοὺς ὠνείδισας Εὐρ. Μήδ. 547˙ ὀν. φόνον τινὶ Δημ. 533. 26 [[ὡσαύτως]], ὀν. τι εἴς τινα Σοφ. Ο. Κ. 754, Φιλ. 523˙ ― μετὰ ἐξηρτημένης προτάσεως ἀντὶ τῆς αἰτ., Ἀγαμέμνονι. ὀνειδίζων, ὅτι..., Ἰλ. Β. 255, πρβλ. Πλάτ. Ἀπολ. 29Ε, κ. ἀλλ.˙ ὀν. τινι, ὡς..., Ξεν. Ἀπομν. 2. 9, 8˙ τινί, [[διότι]]..., Πολύβ. 28. 4, 11˙ ― ἢ μετ’ ἀπαρεμφ., εἴ τίς τῳ ὄν. φιλοκερδεῖ [[εἶναι]] Πλάτ. Ἱππαρχ. 232C˙ ὀν. αὐτῷ τετρῆσθαι τὰ ὦτα Διογ. Λ. 2. 50. ― τελευταῖον, [[ἄνευ]] τῆς δοτ. τοῦ προσώπου, ὀνειδιῶν τι τῶν [[πάρος]] κακῶν Σοφ. Ο. Τ. 1423, πρβλ. 441. ― Παθ., ψέγομαι, κατηγοροῦμαι διά τι, καὶ σχεδὸν δὴ πάντα... οὐκ ὀρθῶς ὀνειδίζεται Πλάτ. Τίμ. 86D. ΙΙ. παραλειπομένης τῆς αἰτ. πράγμ., [[ψέγω]], [[μέμφομαι]], ἐπιπλήττω, ἐπιτιμῶ, 1) μετὰ δοτ. προσ., Ἰλ. Β. 255, κτλ., Λυσ. 179. 17˙ τινὶ [[περί]] τινος Ἡρόδ. 4. 79˙ τινί τινος 1. 90 (ἀλλὰ μετὰ διαφ. γραφ. τοῦτο)˙ τινὶ ἔς τι 8. 92. 2) μετ’ αἰτ. προσ., ἔπεσίν μιν ὀνείδισον Ἰλ. Α. 211˙ νείκει ὀνειδίζων Η 95˙ τοιαῦτ’ ὀνειδίζεις με Σοφ. Ο. Κ. 1002, πρβλ. Πλάτ. Ἀπολ. 30Ε˙ [[ὡσαύτως]], ἐπειδή... τυφλόν μ’ ὠνείδισας (δηλ. [[ὄντα]]), μὲ ἔψεξας ὅτι εἶμαι [[τυφλός]], μὲ ὕβρισας, Σοφ. Ο. Τ. 412. ― Παθ., ὀνειδίζομαι, ψέγομαι, κατηγοροῦμαι, ἔκ τινος Εὐρ. Τρῳ. 936˙ εἴς τι Διόδ. 20. 62˙ τινὶ ἤ τι, διά τι [[πρᾶγμα]], Στοβ. 228. 1. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 26: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=[[imperfect]] ὠνείδιζον; 1st aorist [[ὠνείδισα]]; [[present]] [[passive]] ὀνειδίζομαι; ([[ὄνειδος]], [[which]] [[see]]); from | |txtha=[[imperfect]] ὠνείδιζον; 1st aorist [[ὠνείδισα]]; [[present]] [[passive]] ὀνειδίζομαι; ([[ὄνειδος]], [[which]] [[see]]); from Homer down; the Sept. [[especially]] for חָרַף; to [[reproach]], [[upbraid]], [[revile]]; (on its [[construction]] cf. Winer's Grammar, § 32,1b. β.; Buttmann, § 133,9): of [[deserved]] [[reproach]], τινα, followed by [[ὅτι]], τί (the [[fault]]) τίνος, followed by [[ὅτι]], to [[revile]]: τινα, [[ὅτι]], R G Tr marginal [[reading]] WH marginal [[reading]]; τό [[αὐτό]] ὠνείδιζον αὐτόν ( [[αὐτῷ]]), [[αὐτός]], III:1). to [[upbraid]], [[cast]] (favors [[received]]) in [[one]]'s teeth: [[absolutely]] [[μετά]] τό [[δοῦναι]] μή ὀνείδιζε, τίνι σωτηρίαν, [[deliverance]] obtained by us for [[one]], [[Polybius]] 9,31, 4. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=(ΑΜ [[ὀνειδίζω]]) [[όνειδος]]<br /><b>1.</b> [[διατυπώνω]] προσβλητική [[κατηγορία]] [[εναντίον]] κάποιου, [[κατηγορώ]], [[ψέγω]]<br /><b>2.</b> [[επιτιμώ]], [[επιπλήττω]], («ὀνειδίζετε τοῖς ἀδικοῦσιν», Λυσ.)<br /><b>3.</b> [[περιπαίζω]], [[χλευάζω]]<br /><b>4.</b> [[καταντροπιάζω]], [[ρεζιλεύω]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὀνειδίζω:''' Αττ. μέλ. <i>-ιῶ</i>, αόρ. αʹ [[ὠνείδισα]], παρακ. [[ὠνείδικα]] — Παθ., με Μέσ. μέλ. <i>ὀνειδιεῖσθε</i> (με Παθ. [[σημασία]]), αόρ. αʹ [[ὠνειδίσθην]]·<br /><b class="num">I.</b> με αιτ. πράγμ. και δοτ. προσ., [[επιρρίπτω]] [[κατηγορία]] σε κάποιον, [[χλευάζω]], [[πετώ]] κατά [[πρόσωπο]] μια [[μομφή]] σε κάποιον, [[ενοχοποιώ]], [[εναντιώνομαι]] σε κάποιον, Λατ. objicere, exprobrare, σε Όμηρ. κ.λπ.· επίσης, ὀνειδίζειν τινὶ [[ὅτι]], του [[προσάπτω]] αυτό, ότι..., σε Ομήρ. Ιλ., Πλάτ.<br /><b class="num">II.</b> όταν παραλείπεται η αιτ. πράγμ., [[μέμφομαι]], [[ελέγχω]], [[κατηγορώ]] κάποιον,<br /><b class="num">1.</b> με δοτ. προσ., σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. προσ., <i>ἔπεσίν μιν ὀνείδισον</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τυφλόν μ' ὠνείδισας</i> (ενν. [[ὄντα]]), με κατηγόρησες, με χλεύασες που είμαι [[τυφλός]], σε Σοφ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ὀνειδίζω]], [in [[pass]]. [[sense]]<br /><b class="num">I.</b> c. acc. rei et dat. pers. to [[throw]] a [[reproach]] [[upon]] one, [[cast]] in one's teeth, [[object]] or [[impute]] to one, Lat. objicere, exprobrare, Hom., etc.; also, ὀνειδίζειν τινὶ ὅτι . . to [[impute]] it to him that . ., Il., Plat.<br /><b class="num">II.</b> omitting the acc. rei, to [[reproach]], [[upbraid]],<br /><b class="num">1.</b> c. dat. pers., Il., Hdt.<br /><b class="num">2.</b> c. acc. pers., ἔπεσίν μιν ὀνείδισον Il.; τυφλόν μ' ὠνείδισας (''[[sc.]]'' ὄντἀ did'st [[reproach]] me with [[being]] [[blind]], Soph. | |||
}} | |||
{{Chinese | |||
|sngr='''原文音譯'''：Ñneid⋯zw 哦尼笛索<br />'''詞類次數'''：動詞（10）<br />'''原文字根'''：責備 相當於： （[[חָרַף]]‎）<br />'''字義溯源'''：誹謗，辱罵，譏誚，責備，斥責；源自（[[ὄνειδος]]）*=醜名）。參讀 （[[βλασφημέω]] / [[δυσφημέω]]）同義字<br />'''出現次數'''：總共（10）；太（3）；可（2）；路（1）；羅（1）；提前（1）；雅（1）；彼前（1）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 責備（2） 太11:20； 可16:14；<br />2） 辱罵（2） 路6:22； 羅15:3；<br />3） 譏誚（2） 太27:44； 可15:32；<br />4） 你們⋯受辱罵（1） 彼前4:14；<br />5） 他們⋯辱罵（1） 太5:11；<br />6） 受辱罵（1） 提前4:10；<br />7） 斥責人的（1） 雅1:5 | |||
}} | |||
{{lxth | |||
|lthtxt=''[[exprobrare]]'', to [[reproach]], [[upbraid]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:1.5.2/ 1.5.2], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:3.62.4/ 3.62.4],<br>PASS. [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:1.77.2/ 1.77.2]. | |||
}} | }} | ||