3,277,172
edits
καρτερός: Difference between revisions
6_4
(13_7_2) |
(6_4) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1330.png Seite 1330]] = [[κρατερός]], was zu vgl., stark, gewaltig, muthig, tapfer; Beiwort der Helden, καὶ εἰ [[μάλα]] [[καρτερός]] ἐστιν, von Hektor, Il. 13, 316, vgl. 1, 178; c. inf., ὃς [[μάλα]] [[καρτερός]] ἐστι μάχῃ ἔνι φῶτας ἐναίρειν 13, 483; ἐν πολέμῳ 9, 53; φάλαγγες Il. 5, 592; von Sachen, καρτερὰ ἔργα, Gewaltthaten, 5, 872; [[ὅρκος]], gewaltiger, festbindender Schwur, 19, 108 Od. 4, 253; [[ἕλκος]], starke, schwere Wunde, Il. 16, 517. – Von Helden auch Pind. Ol. 13, 81 N. 7, 26; [[ἀλαλά]] I. 6, 10; [[ὅρκος]] P. 4, 166; [[λίθος]], der gewaltige Stein, Ol. 1, 57; [[μέριμνα]] I. 7, 13; εἰ [[Ζεύς]] γε Τυφῶ καρτερώτερος μάχῃ Aesch. Spt. 500; καρτερὰ φρονήματα, der gewaltige, trotzige Muth, Prom. 207; καὶ γὰρ τὰ δεινὰ καὶ τὰ καρτερώτατα τιμαῖς ὑπείκει, selbst das Gewaltige, Mächtige weicht den höheren Ehren, Soph. Ai. 635. – In Prosa oft mit [[πρός]], z. B. καρτερὸς πρὸς τὸ λέγειν Plat. Theaet. 169 b; καρτερώτατος ἀνθρώπων ἐστὶ πρὸς τὸ ἀπιστεῖν τοῖς λόγοις, er ist der hartnäckigste, Phaed. 77 a; καρτερὸς πρὸς πάντα Xen. Cyr. 1, 6, 25; ἐν πολέμοις Luc. D. Mort. 24, 1; καὶ [[ἐῤῥωμένος]] Tox. 10. – Bes. auch τινός, einer Sache mächtig, Herr u. Meister davon, herrschend, vgl. Od. 15, 553 ὑμετέρου δ' οὐκ ἔστι [[γένος]] βασιλεύτερον ἄλλο ἐν δήμῳ Ἰθάκης, ἀλλ' [[ὑμεῖς]] καρτεροὶ [[αἰεί]]; Theocr. 15, 94, u. bes. in sp. Prosa, wie Arr. An. 7, 11, 5 D. Hal. 5, 8. – Uebh. stark, fest, dauerhaft, haltbar; [[τεῖχος]] Her. 9, 9; Xen. Hell. 7, 4, 22; [[χωρίον]] Thuc. 5, 65; Sp.; [[μάχη]], heftige, gewaltige Schlacht, Her. 1, 76. 8, 12, wie Sp., z. B. Plut. Alc. 31. – Τὸ καρτερόν, substantivisch, σθένει κατὰ τὸ καρτερὸν ἀνασώσασθαι τὴν [[ἀρχήν]], durch Muth u. Gewalt, Her. 3, 65, vgl. 1, 212; οὐ κατ' ἰσχύν, οὐδὲ πρὸς τὸ καρτερόν, δόλῳ δέ Aesch. Prom. 212; καὶ ναυσὶ καὶ πεζοῖσι κατὰ τὸ κ. Ar. Ach. 597, wie Plut. Conv. 217 c; Sp.; τόλμης [[εἶμι]] πρὸς τὸ καρτερόν, zum gewalt tigen Wagestück, Eur. Med. 394. – Adv. καρτερῶς, bes. Sp., καὶ βιαίως Luc. somn. 6. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1330.png Seite 1330]] = [[κρατερός]], was zu vgl., stark, gewaltig, muthig, tapfer; Beiwort der Helden, καὶ εἰ [[μάλα]] [[καρτερός]] ἐστιν, von Hektor, Il. 13, 316, vgl. 1, 178; c. inf., ὃς [[μάλα]] [[καρτερός]] ἐστι μάχῃ ἔνι φῶτας ἐναίρειν 13, 483; ἐν πολέμῳ 9, 53; φάλαγγες Il. 5, 592; von Sachen, καρτερὰ ἔργα, Gewaltthaten, 5, 872; [[ὅρκος]], gewaltiger, festbindender Schwur, 19, 108 Od. 4, 253; [[ἕλκος]], starke, schwere Wunde, Il. 16, 517. – Von Helden auch Pind. Ol. 13, 81 N. 7, 26; [[ἀλαλά]] I. 6, 10; [[ὅρκος]] P. 4, 166; [[λίθος]], der gewaltige Stein, Ol. 1, 57; [[μέριμνα]] I. 7, 13; εἰ [[Ζεύς]] γε Τυφῶ καρτερώτερος μάχῃ Aesch. Spt. 500; καρτερὰ φρονήματα, der gewaltige, trotzige Muth, Prom. 207; καὶ γὰρ τὰ δεινὰ καὶ τὰ καρτερώτατα τιμαῖς ὑπείκει, selbst das Gewaltige, Mächtige weicht den höheren Ehren, Soph. Ai. 635. – In Prosa oft mit [[πρός]], z. B. καρτερὸς πρὸς τὸ λέγειν Plat. Theaet. 169 b; καρτερώτατος ἀνθρώπων ἐστὶ πρὸς τὸ ἀπιστεῖν τοῖς λόγοις, er ist der hartnäckigste, Phaed. 77 a; καρτερὸς πρὸς πάντα Xen. Cyr. 1, 6, 25; ἐν πολέμοις Luc. D. Mort. 24, 1; καὶ [[ἐῤῥωμένος]] Tox. 10. – Bes. auch τινός, einer Sache mächtig, Herr u. Meister davon, herrschend, vgl. Od. 15, 553 ὑμετέρου δ' οὐκ ἔστι [[γένος]] βασιλεύτερον ἄλλο ἐν δήμῳ Ἰθάκης, ἀλλ' [[ὑμεῖς]] καρτεροὶ [[αἰεί]]; Theocr. 15, 94, u. bes. in sp. Prosa, wie Arr. An. 7, 11, 5 D. Hal. 5, 8. – Uebh. stark, fest, dauerhaft, haltbar; [[τεῖχος]] Her. 9, 9; Xen. Hell. 7, 4, 22; [[χωρίον]] Thuc. 5, 65; Sp.; [[μάχη]], heftige, gewaltige Schlacht, Her. 1, 76. 8, 12, wie Sp., z. B. Plut. Alc. 31. – Τὸ καρτερόν, substantivisch, σθένει κατὰ τὸ καρτερὸν ἀνασώσασθαι τὴν [[ἀρχήν]], durch Muth u. Gewalt, Her. 3, 65, vgl. 1, 212; οὐ κατ' ἰσχύν, οὐδὲ πρὸς τὸ καρτερόν, δόλῳ δέ Aesch. Prom. 212; καὶ ναυσὶ καὶ πεζοῖσι κατὰ τὸ κ. Ar. Ach. 597, wie Plut. Conv. 217 c; Sp.; τόλμης [[εἶμι]] πρὸς τὸ καρτερόν, zum gewalt tigen Wagestück, Eur. Med. 394. – Adv. καρτερῶς, bes. Sp., καὶ βιαίως Luc. somn. 6. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''καρτερός''': -ά, -όν, ([[κάρτος]]) =[[κρατερός]], (ὃ ἴδε), [[δυνατός]], [[ἰσχυρός]], [[ῥωμαλέος]], φάλαγγες, Ἰλ. Ε. 592· καὶ εἰ [[μάλα]] [[καρτερός]] ἐστι Ἕκτωρ Ν. 316· μετ’ ἀπαρ., [[καρτερός]] ἐστι μάχῃ ἔνι φῶτας ἐναίρειν [[αὐτόθι]] 483· κ. ἐν πολέμῳ Ι. 53· κ. ἐν μάχῃ Αἰσχύλ. Θήβ. 417· τὰ καρτερώτατα, τὰ ἰσχυρότατα, Σοφ. Αἴ. 669. <br />2) [[μετὰ]] γεν., ὁ κατέχων τι, [[κάτοχος]], κύριός τινος, Ἀσίης Ἀρχίλ. 22· [[οὐκέτι]] τῆς [[αὐτοῦ]] γλώσσης κ. [[οὔτε]] νόου Θέογν. 480· ἁμῶν Θεόκρ. 15. 94· [[οὔτε]] τῶν σωμάτων κ. [[οὔτε]] τῶν φρενῶν Διον. Ἁλ. 7. 11· παθῶν ὁ αὐτ. 5. 8· γῆς καὶ οἰκιῶν Ἐπιγραφ. ἐν Newton’s Halic. σ. 672. 3) ὡς τὸ [[καρτερικός]], πρὸς πάντα Ξεν. Κύρ. 1. 6, 25· [[ὡσαύτως]], [[ἐπίμονος]], πρὸς τὸ ἀπιστεῖν Πλάτ. Φαίδ. 77Α· κ. πρὸς τὸ λέγειν, ἰσχυρὸς εἰς τὸ συζητεῖν, Θεαίτ. 169Β.<br />4) ἐπὶ πραγμάτων, [[ἰσχυρός]], [[δυνατός]] [[μέγας]], [[ὅρκος]], Ἰλ. Π. 108· κ. ἔργα, πράξεις ἰσχύος, Ε. 872· κ. [[ἕλκος]] Π. 517· κ. [[μάχη]], ναυμαχίη, πεισματώδης, Ἡρόδ. 1. 76, 8. 12, Θουκ. 4. 43· [[ἀλαλά]], [[μέριμνα]] Πινδ. Ι. 7 (6). 15, 8 (7). 24· [[λίθος]], [[βέλος]], ὁ αὐτ. Ο. 1. 179· - τὸ καρτερόν, [[δύναμις]], [[ὁρμή]], βία, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 612· [[ἀλλά]], τόλμης τὸ κ., τὸ ἀκρότατον [[σημεῖον]] τόλμης, Εὐρ. Μήδ. 393: -κατὰ τὸ καρτερόν, [[μετὰ]] ἐπιρρηματικῆς σημασίας, ὡς τὸ πρὸς βίαν, Ἡρόδ. 1. 212, Ἀριστοφ. Ἀχ. 622, κτλ.˙ πρὸς τὸ κρατερὸν Αἰσχύλ. Πρ. 212˙ καί, τὸ καρτερόν, ἀπολ., Θεόκρ. 1. 41. 5) ἐπὶ τόπου ἢ θέσεως, ὡς τὸ [[ὀχυρός]], Θουκ. 4. 3· τὸ καρτερώτερον τοῦ χωρίου ὁ αὐτ. 6. 10. ΙΙ. Ἐπίρρ. -ρῶς, ἰσχυρῶς, δυνατά, κλ., [[ἐντεῦθεν]], κ. ὑπνοῦσθαι, βαθέως, Ἡρόδ. 3. 69. ΙΙΙ. τὸ σύνηθες συγκρ. καὶ ὑπερθ. [[εἶναι]] [[κρείσσων]] καὶ [[κράτιστος]] ([[ἅπερ]] ἴδε)· ἀλλ’ οἱ ὁμαλοὶ τύποι καρτερώτερος, -ώτατος, ἀπαντῶσιν [[ἐνίοτε]], Πινδ. Ο. 1. 179, Αἰσχύλ. Θήβ. 517, Ἀποσπ. 311α, Σοφ. Αἴ 669, Θουκ. 5. 10, Πλάτ. Φαίδ. ἔνθ’ ἀνωτ., Ξεν. Κύρ. ἔνθ’ ἀνωτ. | |||
}} | }} | ||