εὖχος: Difference between revisions

1,632 bytes added ,  5 August 2017
6_6
(13_7_1)
(6_6)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1110.png Seite 1110]] τό (nom. u. acc.), dessen man sich rühmt,<b class="b2"> Ruhm</b>, bes. Ruhm im Kampfe, Sieg, ἐμοὶ δὲ μέγ' [[εὖχος]] ἔδωκας Il. 5, 285, wie 654 ἐμῷ δ' ὑπὸ δουρὶ δαμέντα [[εὖχος]] ἐμοὶ δώσειν, vom Besiegten, dessen Niederlage dem Sieger Ruhm bringt; von den Göttern, Iliad. 7, 81 εἰ δέ κ' ἐγὼ τὸν ἕλω, δώῃ δέ μοι [[εὖχος]] [[Ἀπόλλων]]; ähnl. δὸς νίκην Αἴαντι καὶ ἀγλαὸν [[εὖχος]] [[ἀρέσθαι]], Ruhm davonzutragen, 7, 203, wie Hes. Th. 628; [[εὖχος]] ἀπηύρα 15, 462; ὀρέξειν τινί 13, 327; αἴ κε τύχωμι, πόρῃ δέ μοι [[εὖχος]] [[Ἀπόλλων]] Od. 22, 7. Aehnlich Pind. vom Ruhm des Sieges im Wettkampfe, ἵπποις ἑλών P. 5, 21; ἀγώνιον ἐν δόξᾳ [[εὖχος]] θέμενος Ol. 11, 66, den Sieg im Wettkampfe als einen Ruhm ansehend; vgl. Tyrt. 3, 36; – von Menschen, Ἀνακρέων [[εὖχος]] Ἰώνων, der Ruhm der Ionier, dessen sie sich rühmen, Antp. gid. 73 (VII, 27); – das Gewünschte, ἕν γέ μοι [[εὖχος]] ὀρέξατε, einen Wunsch gewähret mir, Soph. Phil. 1188; – das Gelobte, das Weihgeschenk, ἔθηκεν Plat. ep. 8 (VI, 43).
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1110.png Seite 1110]] τό (nom. u. acc.), dessen man sich rühmt,<b class="b2"> Ruhm</b>, bes. Ruhm im Kampfe, Sieg, ἐμοὶ δὲ μέγ' [[εὖχος]] ἔδωκας Il. 5, 285, wie 654 ἐμῷ δ' ὑπὸ δουρὶ δαμέντα [[εὖχος]] ἐμοὶ δώσειν, vom Besiegten, dessen Niederlage dem Sieger Ruhm bringt; von den Göttern, Iliad. 7, 81 εἰ δέ κ' ἐγὼ τὸν ἕλω, δώῃ δέ μοι [[εὖχος]] [[Ἀπόλλων]]; ähnl. δὸς νίκην Αἴαντι καὶ ἀγλαὸν [[εὖχος]] [[ἀρέσθαι]], Ruhm davonzutragen, 7, 203, wie Hes. Th. 628; [[εὖχος]] ἀπηύρα 15, 462; ὀρέξειν τινί 13, 327; αἴ κε τύχωμι, πόρῃ δέ μοι [[εὖχος]] [[Ἀπόλλων]] Od. 22, 7. Aehnlich Pind. vom Ruhm des Sieges im Wettkampfe, ἵπποις ἑλών P. 5, 21; ἀγώνιον ἐν δόξᾳ [[εὖχος]] θέμενος Ol. 11, 66, den Sieg im Wettkampfe als einen Ruhm ansehend; vgl. Tyrt. 3, 36; – von Menschen, Ἀνακρέων [[εὖχος]] Ἰώνων, der Ruhm der Ionier, dessen sie sich rühmen, Antp. gid. 73 (VII, 27); – das Gewünschte, ἕν γέ μοι [[εὖχος]] ὀρέξατε, einen Wunsch gewähret mir, Soph. Phil. 1188; – das Gelobte, das Weihgeschenk, ἔθηκεν Plat. ep. 8 (VI, 43).
}}
{{ls
|lstext='''εὖχος''': -εος, τό, ([[εὔχομαι]]) ποιητ. [[λέξις]]: II. [[ὅπερ]] εὔχεταί τις νὰ ἔχῃ, ἰδίως πολεμικὴ [[δόξα]], [[καθόλου]], πᾶν τὸ περιποιοῦν τινι δόξαν καὶ φήμην, ἐμοὶ δὲ μέγ’ [[εὖχος]] ἔδωκας Ἰλ. Ε. 285· εἴδομεν ὁπποτέρῳ κεν [[Ὀλύμπιος]] [[εὖχος]] ὀρέξῃ Χ. 130· πόρῃ δε μοι [[εὖχος]] [[Ἀπόλλων]] Ὀδ. Χ. 7· ἀλλ’, ὦ ξένοι, ἕν γέ μοι [[εὖχος]] ὀρέξατε, κάμετέ μοι [[τοὐλάχιστον]] μίαν [[χάριν]], Σοφ. Φιλ. 1202· ἀγλαὸν [[εὖχος]] ἀρέσθαι, «[[καύχημα]] λαμπρὸν ἀνενέγκασθαι» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Η. 203· [[ἑλεῖν]] Τυρταῖ. 9. 36, Πινδ Π. 5. 26· Τεῦκρον Τελαμώνιον [[εὖχος]] ἀπηύρα, ἀφήρει ἀπ’ [[αὐτοῦ]] τὸ [[καύχημα]], Ἰλ. Ο. 462· μέλεον δὲ οἱ [[εὖχος]] ἔδωκας; «ἄμοχθον δὲ καὶ ἄλυπον [[καύχημα]] αὐτῷ ἐπέδωκας;» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Φ. 473, καὶ συχνὸν παρὰ Πινδ., ὡς Ο. 10 (11). 75· ἐπὶ προσώπων, Ἀνάκρεον, [[εὖχος]] Ἰώνων Ἀνθ. Π. 7. 27. II. βραδύτερον, [[εὐχή]], [[ἀφιέρωμα]], «τάξιμον», Πλάτ. ἐν Ἀνθ. Π. 6. 43. - Καθ’ Ἡσύχ. «[[εὖχος]]· [[βούλησις]], [[νίκη]]».
}}
}}