3,277,172
edits
κλαγγή: Difference between revisions
From LSJ
6_10
(13_7_1) |
(6_10) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1444.png Seite 1444]] ἡ ([[κλάζω]]), <b class="b2">Klang</b>, Ton; bei Hom. meist das verworrene Durcheinanderschreien vieler Menschen, Lärm, Getöse, Il. 2, 99, Τρῶες μὲν κλαγγῇ τ' ἐνοπῇ τ' [[ἴσαν]], ὄρνιθες ὥς 3, 2, vgl. Od. 11, 604, wobei bes. an Kraniche zu denken; von Schweinen, 14, 412; auch von dem Erklingen der Sehne des Bogens, wenn der Pfeil abgeschossen ist, Il. 1, 48; μεσημβριναῖς κλαγγαῖσιν ὡς [[δράκων]] βοᾷ Aesch. Spt. 363; vgl. [[δύσφατος]] κλ. Ag. 1123, wo es von dem Unglück weissagenden Rufe der Kassandra steht; vom Gesange des Chors, Soph. Trach. 207; [[μάτηρ]] δ' ὥς τις πτανοῖς κλαγγὰν ὄρνισιν, [[ὅπως]] ἐξάρξω 'γώ Eur. Troad. 147; οἱ βάρβαροι μεγίστῃ κλαγγῇ βοήσαντες Hdn. 4, 15, 2; von Blasinstrumenten, Telest. Ath. XIV, 637 a; von Hunden, ὑλαγμὸν ποιήσει τῶν κυνῶν καὶ κλαγγήν Xen. Cyn. 6, 17, wie 4, 5; D. Sic. 17, 92; nach Poll. 5, 89 von Adlern u. Kranichen. Von den Harpyien, Ap. Rh. 2, 268; von Gänsen, Plut. de fort. Rom. 12; [[ἀηδόνειος]] Nicomach. B. A. 349. – Aus Ibyc. wird Cram. Anecd. 1 p. 65 der dat. κλαγγί angeführt, dem homerischen [[ἀλκί]] zu [[ἀλκή]] entsprechend. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1444.png Seite 1444]] ἡ ([[κλάζω]]), <b class="b2">Klang</b>, Ton; bei Hom. meist das verworrene Durcheinanderschreien vieler Menschen, Lärm, Getöse, Il. 2, 99, Τρῶες μὲν κλαγγῇ τ' ἐνοπῇ τ' [[ἴσαν]], ὄρνιθες ὥς 3, 2, vgl. Od. 11, 604, wobei bes. an Kraniche zu denken; von Schweinen, 14, 412; auch von dem Erklingen der Sehne des Bogens, wenn der Pfeil abgeschossen ist, Il. 1, 48; μεσημβριναῖς κλαγγαῖσιν ὡς [[δράκων]] βοᾷ Aesch. Spt. 363; vgl. [[δύσφατος]] κλ. Ag. 1123, wo es von dem Unglück weissagenden Rufe der Kassandra steht; vom Gesange des Chors, Soph. Trach. 207; [[μάτηρ]] δ' ὥς τις πτανοῖς κλαγγὰν ὄρνισιν, [[ὅπως]] ἐξάρξω 'γώ Eur. Troad. 147; οἱ βάρβαροι μεγίστῃ κλαγγῇ βοήσαντες Hdn. 4, 15, 2; von Blasinstrumenten, Telest. Ath. XIV, 637 a; von Hunden, ὑλαγμὸν ποιήσει τῶν κυνῶν καὶ κλαγγήν Xen. Cyn. 6, 17, wie 4, 5; D. Sic. 17, 92; nach Poll. 5, 89 von Adlern u. Kranichen. Von den Harpyien, Ap. Rh. 2, 268; von Gänsen, Plut. de fort. Rom. 12; [[ἀηδόνειος]] Nicomach. B. A. 349. – Aus Ibyc. wird Cram. Anecd. 1 p. 65 der dat. κλαγγί angeführt, dem homerischen [[ἀλκί]] zu [[ἀλκή]] entsprechend. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''κλαγγή''': ἡ, δοτ. κατὰ μεταπλασμ. κλαγγὶ (ὡς τὸ [[ἀλκί]]), Ἴβυκ. 49· ([[κλάζω]])· ― πᾶς ὀξὺς [[ἦχος]]· παρ’ Ὁμ. ἐπὶ τοῦ ἤχου τοῦ τόξου [[ὁπόταν]] ἐκρίπτηται τὸ [[βέλος]], Ἰλ. Α. 49· ἐπὶ τῆς κραυγῆς πτηνῶν, ἰδίως τῶν γεράνων (πρβλ. [[κλαγγάζω]], [[κλαγερός]]), παραβαλλομένης πρὸς τὴν συγκεχυμένην βοὴν πλήθους, Ἰλ. Γ. 3, Ὀδ. Λ. 605, πρβλ. Ἰλ. Β. 100., Κ. 523· ἐπὶ τοῦ γρυλλισμοῦ τῶν χοίρων, Ὀδ. Ξ. 412· βραδύτερον ἐπὶ τῶν ὠρυγμῶν τῶν λύκων, Ὁμ. Ὕμν. 13. 4, πρβλ. 27. 8· ὁ συριγμὸς τῶν ὄφεων, Αἰσχύλ. Θήβ. 381· ἡ ὑλακὴ τῶν κυνῶν, Ξεν. Κυν. 4, 5, κτλ.· ὁ [[ἦχος]] μουσικῶν ὀργάνων, Τελέστ. παρ’ Ἀθην. 637Α· ἐπὶ ᾄσματος, Σοφ. Τρ. 208· κλ. [[δύσφατος]], ἐπὶ τῶν προφητειῶν τῆς Κασσάνδρας, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1152. ― πρβλ. [[κλάζω]] ἀπ’ ἀρχῆς [[μέχρι]] τέλους, [[ὡσαύτως]] καὶ τὰ [[κλαγγαίνω]], -έω, -ώδης. | |||
}} | }} | ||
