ἰαίνω: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''ἰαίνω''': Ἰων. παρατ. ἰαίνεσκον, Κόϊντ. Σμ. 7. 340: ἀόρ. [[ἴηνα]] (προστ. ἰήνατε) Ὀδ. Θ. 426, Δωρ. ἴᾱνα Πίνδ. ― Παθ., ἀόρ. ἰάνθην Ἰλ. Ψ. 600, Ὀδ. Δ. 549. Ῐ πλὴν τῶν ηὐξημένων χρόνων, π.χ. Ὀδ. 165· ἀλλ’ ἐν ἀρχῇ στίχου ῑ [[ἄνευ]] αὐξήσ., Ἰλ. Ψ. 598, Ὀδ. Χ. 59, Ἀνθ. Π. 12. 95, Κόϊντ. Σμ. ἔνθ’ ἀνωτ. (Ἡ ἀρχὴ τῆς λέξεως [[ἄδηλος]]). Θερμαίνω, ἀμφὶ δέ οἱ περὶ χαλκὸν ἰήνατε Ὀδ. Θ. 426. ― Παθ., ἰαίνετο δ’ [[ὕδωρ]] Κ. 359· [[ἐντεῦθεν]], ἰαίνεται, «χολοῦται, πικραίνεται» Φρύν. Τραγ. παρ’ Ἡσυχ. 2) [[τήκω]], ἰαίνετο κηρὸς Ὀδ. Μ. 175· μεταφ., θυμὸν ἰαίνειν, τήκειν τὴν καρδίαν, Ἰλ. Ω. 119. 3) κοινότερον Ὁμ. (πρβλ. Πλούτ. 2. 947C), [[θερμαίνω]], ἀναζωπυρῶ, [[φαιδρύνω]], Λατ. fovere, κραδίην καὶ θυμὸν ἰαίνειν Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 435· θυμὸν ἰαίνειν τινὶ Ὀδ. 379, Πινδ. Ο. 7. 76, Θεόκρ. 7. 29· καρδίαν Ἀλκμὰν 20, Πινδ. Π. 1. 20· νόον [[αὐτόθι]] 2. 166· συχνότερον ἐν τῷ Παθ., φαιδρύνομαι, εὐφραίνομαι, ἵνα... σὺ φρεσὶ σῇσιν ἰανθῇς Ὀδ. Δ. 549· [[εἰσόκε]] σὸν κῆρ ἰανθῇ Χ. 59· [[τοῖο]] δὲ θυμὸς ἰάνθη Ἰλ. Ψ. 598· [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] δοτ., ὥς ἄρα σοί, Μενέλαε, [[μετὰ]] φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη [[αὐτόθι]] 600, πρβλ. Ψ. 321, κτλ.· [[ὡσαύτως]], θυμὸν ἰάνθης Ψ 47· φρένας [[ἔνδον]] ἰάνθης Ω. 382· [[μέτωπον]] ἰάνθη Ἰλ. Ο. 103· [[μετὰ]] δοτ. πράγμ., [[ἥδομαι]], εὐφραίνομαι ἔν τινι, καὶ τέ [[σφιν]] ἰαίνομαι εἰσορόωσα Ὀδ. Τ. 537· οὕτω, καρδίην ἰαίνεται Ἀρχίλ. 33· ἰανθεὶς ἀοιδαῖς Πινδ. Ο. 2. 26· πρβλ. εὐφροσύνη· παρὰ μεταγεν., ἰαίνειν τινά τινι Μανέθων 3. 184, Πολύαιν. 1: 1. ΙΙ. = [[ἰάομαι]], [[θεραπεύω]], σῴζω, ἀπαλλάττω, τινὰ ὀδυνάων Κόϊντ. Σμ. 10. 327· ὑπὲκ κακοῦ ἰαίνονται 4. 402. ― Ἐπικ. καὶ Λυρ. [[λέξις]] [[οὐδαμοῦ]] ἐν χρήσει παρὰ Τραγ.

}}