Cresphontes

Latin > French (Gaffiot 2016)

Cresphontēs, is ou æ, m., Cresphonte [héros grec] : Hyg. Fab. 137 || tragédie d’Euripide : Cic. Tusc. 1, 115.

Latin > German (Georges)

Cresphontēs, ae, m. (Κρεσφόντης), ein Heraklide, Sohn des Aristomachus, Eroberer Messeniens, der bei einer Verschwörung der Vornehmen mit seinen beiden Söhnen umgebracht wurde; sein Schicksal Gegenstand einer Tragödie des Ennius, s. Gell. 6, 16, 10.

Wikipedia EN

In Greek mythology, Cresphontes (/krɛsˈfɒntiːz/; Ancient Greek: Κρεσφόντης) was a son of Aristomachus, husband of Merope, father of Aepytus and brother of Temenus and Aristodemus. He was a great-great-grandson of Heracles and helped lead the fifth and final attack on Mycenae in the Peloponnesus. He became king of Messene.

Cresphontes and his brothers complained to the oracle that its instructions had proved fatal to those who had followed them (the oracle had told Hyllus to attack through the narrow passage when the third fruit was ripe). They received the answer that by the "third fruit" the "third generation" was meant, and that the "narrow passage" was not the isthmus of Corinth, but the straits of Rhium. They accordingly built a fleet at Naupactus, but before they set sail, Aristodemus was struck by lightning (or shot by Apollo) and the fleet destroyed, because one of the Heraclidae had slain an Acarnanian soothsayer.

Wikipedia EL

Στην ελληνική μυθολογία ο Κρεσφόντης ήταν ένας από τους Ηρακλείδες, γιος του Αριστομάχου, εγγονός του Κλεοδαίου, δισέγγονος του Ύλλου και συνεπώς τρισέγγονος του του Ηρακλή και της Δηιάνειρας.

Ο Κρεσφόντης υπήρξε ένας από τους Δωριείς κατακτητές της Πελοποννήσου. Κατά τη μοιρασιά των περιοχών της, πέτυχε να του δώσουν την εύφορη Μεσσηνία με το ακόλουθο τέχνασμα: Συνεννοήθηκε με τον αδελφό του Τήμενο και του είπε να ρίξει τους κλήρους μέσα σε μία υδρία με νερό. Ο δικός του κλήρος ήταν φτιαγμένος από πηλό που είχε ψηθεί στη φωτιά, ενώ οι κλήροι των παιδιών του Αριστοδήμου ήταν από πηλό που είχε απλώς ξεραθεί στον ήλιο. Την ώρα που ρίφθηκαν οι κλήροι στην υδρία, τα τέκνα του Αριστοδήμου δεν γνώριζαν ότι οι κλήροι είχαν κατασκευασθεί με διαφορετική μέθοδο ο καθένας. Την ώρα λοιπόν που μπήκε το χέρι στην υδρία για να τραβήξει στα τυφλά τον κλήρο, έπιασε τον κλήρο του Κρεσφόντη, όχι επειδή αυτό έλεγε η τύχη, αλλά επειδή μόνο αυτός υπήρχε πια μέσα, αφού οι άλλοι είχαν διαλυθεί από το νερό.

Ο Κρεσφόντης πήρε λοιπόν με αυτό τον δόλιο τρόπο τη Μεσσηνία και μετέφερε τα ανάκτορα στην Στενύκληρο αλλά βασίλευσε για σχετικώς λίγο καιρό, καθώς δολοφονήθηκε μαζί με τους δυο γιους του από τον Πολυφόντη, που του πήρε και τη σύζυγο, τη Μερόπη η οποία ήταν κόρη του Κύψελου βασιλιά της Αρκαδίας. Είχε επιβιώσει ωστόσο ο τρίτος γιος του Κρεσφόντη και της Μερόπης, ο Αίπυτος. Ο Αίπυτος σκότωσε τον Πολυφόντη και έγινε βασιλιάς της Μεσσηνίας.

Στους ιστορικούς χρόνους, όταν ο Επαμεινώνδας επανίδρυσε τη Μεσσήνη, ο δόλιος Κρεσφόντης και ο Αίπυτος ανακηρύχθηκαν «ήρωες» της χώρας. Στη Μεσσήνη υπήρχε και άγαλμα του Κρεσφόντη, μέσα στον κεντρικό της ναό. Ο Ευριπίδης συνέγραψε τραγωδία με τον τίτλο «Κρεσφόντης», της οποίας το περιεχόμενο διασώζει μερικώς ο Υγίνος.