3,274,216
edits
καθίημι: Difference between revisions
2b
(5) |
(2b) |
||
| Line 33: | Line 33: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''καθίημι:''' Ιων. κατ-· μέλ. <i>καθήσω</i>, αόρ. αʹ [[καθῆκα]], Επικ. [[καθέηκα]]· παρακ. [[καθεῖκα]]·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[ρίχνω]] προς τα [[κάτω]], [[αφήνω]] [[κάτι]] να πέσει, Λατ. demittere, σε Όμηρ. κ.λπ.· ([[ἱστία]]) ἐς [[νῆας]] [[κάθεμεν]] (αʹ πληθ. αορ. βʹ) κατεβάσαμε, χαμηλώσαμε τα πανιά, σε Ομήρ. Οδ.· <i>κ. ἄγκυραν</i>, σε Ηρόδ.· <i>κ. καταπειρητηρίην</i>· <i>καθιέναι</i>, ηχώ, ακούγομαι, σε Πλάτ.· <i>καθῆκε τὰ σκέλη</i>, άφησε [[κάτω]] τα πόδια του, λέγεται για κάποιον που είναι ξαπλωμένος, στον ίδ.· κ. [[δόρυ]], [[κατεβάζω]], [[χαμηλώνω]] το [[δόρυ]] μου, είμαι σε [[ετοιμότητα]], είμαι [[έτοιμος]] για [[επίθεση]], σε Ξεν.· κ. [[τὰς]] κώπας, [[αφήνω]] τα [[κουπιά]], έτσι ώστε να σταματήσω την [[πορεία]] του πλοίου, σε Θουκ.· [[σπανίως]] χρησιμ. για [[χτύπημα]] ή [[πλήγμα]], δι' ὀμφαλοῦ καθῆκεν [[ἔγχος]], σε Ευρ.· [[γόνυ]] καθεῖσαν, έπεσαν στα [[γόνατα]], στον ίδ. — Παθ., [[πέφτω]], [[κρέμομαι]], λέγεται για τον μαστό της αγελάδας, σε Ηρόδ.· <i>καθεῖτο τὰ τείχη</i>, τα τείχη παρασύρονταν στο [[νερό]], σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> [[στέλνω]], [[κατεβάζω]] κάποιον μέσα στο [[στάδιο]], τον [[φέρνω]] για να αγωνιστεί, <i>ἅρματα</i>, <i>ζεύγη</i>, στον ίδ.· <i>τοῦτον τὸν λόγον καθεῖκε</i>, προέβαλε αυτό το [[επιχείρημα]], σε Δημ.<br /><b class="num">3.</b> [[βάζω]], [[ορίζω]] σε, Λατ. immittere, σε Λουκ. — Παθ., τίθεμαι σε [[κίνηση]], [[εκστρατεύω]], ἡ [[στρατηλασίη]] κατίετο ἐς τὴν Ἑλλάδα, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> φαινομενικά αμτβ. (ενν. το <i>ἑαυτόν</i>), [[εφορμώ]], [[κατέρχομαι]] σαν [[αέρας]] [[σφοδρός]], σε Αριστοφ.· λέγεται για ποτάμια, [[κυλώ]], ρέω, έχω καθοδική ροή, σε Πλάτ.· κ. εἰς [[γόνυ]], [[γονατίζω]], [[κλίνω]] τα [[γόνατα]], σε Πλούτ. | |lsmtext='''καθίημι:''' Ιων. κατ-· μέλ. <i>καθήσω</i>, αόρ. αʹ [[καθῆκα]], Επικ. [[καθέηκα]]· παρακ. [[καθεῖκα]]·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[ρίχνω]] προς τα [[κάτω]], [[αφήνω]] [[κάτι]] να πέσει, Λατ. demittere, σε Όμηρ. κ.λπ.· ([[ἱστία]]) ἐς [[νῆας]] [[κάθεμεν]] (αʹ πληθ. αορ. βʹ) κατεβάσαμε, χαμηλώσαμε τα πανιά, σε Ομήρ. Οδ.· <i>κ. ἄγκυραν</i>, σε Ηρόδ.· <i>κ. καταπειρητηρίην</i>· <i>καθιέναι</i>, ηχώ, ακούγομαι, σε Πλάτ.· <i>καθῆκε τὰ σκέλη</i>, άφησε [[κάτω]] τα πόδια του, λέγεται για κάποιον που είναι ξαπλωμένος, στον ίδ.· κ. [[δόρυ]], [[κατεβάζω]], [[χαμηλώνω]] το [[δόρυ]] μου, είμαι σε [[ετοιμότητα]], είμαι [[έτοιμος]] για [[επίθεση]], σε Ξεν.· κ. [[τὰς]] κώπας, [[αφήνω]] τα [[κουπιά]], έτσι ώστε να σταματήσω την [[πορεία]] του πλοίου, σε Θουκ.· [[σπανίως]] χρησιμ. για [[χτύπημα]] ή [[πλήγμα]], δι' ὀμφαλοῦ καθῆκεν [[ἔγχος]], σε Ευρ.· [[γόνυ]] καθεῖσαν, έπεσαν στα [[γόνατα]], στον ίδ. — Παθ., [[πέφτω]], [[κρέμομαι]], λέγεται για τον μαστό της αγελάδας, σε Ηρόδ.· <i>καθεῖτο τὰ τείχη</i>, τα τείχη παρασύρονταν στο [[νερό]], σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> [[στέλνω]], [[κατεβάζω]] κάποιον μέσα στο [[στάδιο]], τον [[φέρνω]] για να αγωνιστεί, <i>ἅρματα</i>, <i>ζεύγη</i>, στον ίδ.· <i>τοῦτον τὸν λόγον καθεῖκε</i>, προέβαλε αυτό το [[επιχείρημα]], σε Δημ.<br /><b class="num">3.</b> [[βάζω]], [[ορίζω]] σε, Λατ. immittere, σε Λουκ. — Παθ., τίθεμαι σε [[κίνηση]], [[εκστρατεύω]], ἡ [[στρατηλασίη]] κατίετο ἐς τὴν Ἑλλάδα, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> φαινομενικά αμτβ. (ενν. το <i>ἑαυτόν</i>), [[εφορμώ]], [[κατέρχομαι]] σαν [[αέρας]] [[σφοδρός]], σε Αριστοφ.· λέγεται για ποτάμια, [[κυλώ]], ρέω, έχω καθοδική ροή, σε Πλάτ.· κ. εἰς [[γόνυ]], [[γονατίζω]], [[κλίνω]] τα [[γόνατα]], σε Πλούτ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κᾰθίημι:''' ион. κᾰτίημι (fut. καθήσω, aor. [[καθῆκα]] - эп. [[καθέηκα]], pf. [[καθεῖκα]], inf. aor. [[καθεῖναι]], part. [[καθείς]]; med.: praes. [[καθίεμαι]], fut. καθήσομαι, aor. [[καθείμην]], pf. [[καθεῖμαι]])<br /><b class="num">1)</b> посылать (вниз), сбрасывать, свергать (κεραυνὸν [[χαμᾶζε]], [[ὑψόθεν]] ἐέρσας Hom.; [[ὅπλα]] εἰς ἅλα Eur.);<br /><b class="num">2)</b> опускать, бросать, забрасывать (ἄγκυραν Her.; δίκτυα Arst.; ὀθόνην ἐπὶ τῆς γῆς NT): [[σκῶμμα]] ἐπί τινα κ. Luc. отпустить шутку на чей-л. счет; κ. τὰ σκέλη ἀπὸ τῆς κλίνης ἐπὶ τὴν γῆν Plat. спустить ноги с кровати на землю; κ. τὰς κώπας Thuc. бросить весла, перестать грести; κ. δόρατα (тж. εἰς προσβολήν) Xen. опустить копья для атаки, т. е. взять на изготовку; κ. γνώμας Arph. опускать (в урну, т. е. подавать) голоса;<br /><b class="num">3)</b> погружать (κοντόν ἐς τὴν λίμνην Her.; τινὰ εἰς [[ὕπνον]] Eur.): κ. ἑαυτόν погружаться, опускаться, бросаться (εἰς ἅλα Eur.; εἰς τὸ [[βαθύ]] Arst.);<br /><b class="num">4)</b> лить, выливать: σπονδὰς κ. Eur. совершать возлияния; [[οἶνον]] λαυκανίης κ. Hom. проглотить вино;<br /><b class="num">5)</b> med. пускаться, направляться, идти войной (ἐς πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα Her.);<br /><b class="num">6)</b> распускать (κόμας εἰς ὤμους Eur.);<br /><b class="num">7)</b> отпускать, отращивать (πώγωνα Arph., med. Plut.): [[καθειμένος]] βοστρύχους Luc. с ниспадающими кудрями;<br /><b class="num">8)</b> (sc. ἑαυτόν) спускаться ([[μέχρι]] τοῦ μέσου Plat.);<br /><b class="num">9)</b> опускаться (ἐς [[γόνυ]] Plut.);<br /><b class="num">10)</b> продолжать, протягивать, проводить, доводить: οὐ καθεῖτο τὰ τείχη [[ὥσπερ]] [[νῦν]] Thuc. стены не были доведены до того места, где они теперь; ὄρη πρὸς τὴν θάλατταν καθειμένα Plat. горы, простирающиеся до моря;<br /><b class="num">11)</b> (вы)пускать на арену, посылать на состязание (ἅρματα [[ἑπτά]] Thuc.; ζεύγη Isocr.);<br /><b class="num">12)</b> представлять на конкурс, ставить на сцену (τὴν πρώτην διδασκαλίαν Plut.);<br /><b class="num">13)</b> выставлять, выдвигать (πρόφασιν Arph.);<br /><b class="num">14)</b> (sc. ἑαυτόν) принимать участие, вступать (εἰς ἀγῶνα Plut.; ἐς τοὺς ἀγῶνας Luc.). | |||
}} | }} | ||