3,274,916
edits
(2) |
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2") |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{LaEn | |||
|lnetxt=fastigo fastigare, fastigavi, fastigatus V TRANS :: exaust; intoxicate<br />fastigo fastigo fastigare, fastigavi, fastigatus V :: make pointed; slope to point; exalt to high | |||
}} | |||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>fastīgo</b>: āvi, ātum, 1, v. a. v. [[fastigium]],<br /><b>I</b> to [[make]] [[pointed]], to [[sharpen]] to a [[point]], to [[raise]] or [[bring]] to a [[point]] (in the [[verb]]. finit. [[only]] [[post]]-Aug., not in Cic.).<br /><b>I</b> Lit.: frumenta [[verno]] tempore fastigantur in stipulam, [[grow]] up [[into]] a [[straw]] [[with]] a [[sharpened]] [[point]], Plin. 18, 7, 10, § 52: folia in exilitatem fastigantur, id. 24, 19, 118, § 178: ([[terra]]) spatiosa [[modice]] [[paulatim]] se ipsa fastigat, Mel. 2, 1, 5: se molliter ([[Africa]]), id. 1, 4, 1; 3, 10, 5.—In the [[part]]. perf.: scutis [[super]] capita densatis, stantibus primis, secundis summissioribus ... fastigatam, [[sicut]] tecta aedificiorum sunt, testudinem faciebant, Liv. 44, 9, 6: [[collis]] in modum metae in [[acutum]] [[cacumen]] a [[fundo]] [[satis]] lato [[fastigatus]], id. 37, 27, 7: [[fastigatus]] in mucronem, Plin. 2, 25, 22, § 89: fastigatā longitudine (margaritarum), id. 9, 35, 56, § 113.—<br /> <b>B</b> Transf.<br /> <b>1</b> (Cf. [[fastigium]], I. B. 2.) Fastigatus, [[sloping]] up to a [[point]], sloped; [[sloping]] [[down]], [[steep]], descending: [[collis]] [[leniter]] [[fastigatus]] [[paulatim]] ad planitiem redibat, Caes. B. G. 2, 8, 3: tigna ... prona ac fastigata, ut [[secundum]] naturam fluminis procumberent, id. ib. 4, 17, 4.—<br /> <b>2</b> (Cf. I. B. 3.) In the [[later]] grammarians, to [[mark]] [[with]] an [[accent]], to [[accent]]: ut fastigetur, longa brevisve [[fuat]], Mart. Cap. 3, § 262.—<br /><b>II</b> Trop., to [[elevate]], exalt ([[late]] Lat.): qui statum celsitudinis tuae titulorum parilitate fastigat, Sid. Ep. 3, 6: [[quamquam]] diademate crinem Fastigatus eas, id. Carm. 2, 5.—Hence, fastīgātus, a, um, P. a., [[high]], [[exalted]] ([[late]] Lat.): ad arcem fastigatissimae felicitatis [[evectus]], Sid. Ep. 2. 4: duo fastigatissimi consulares, id. ib. 1, 9.—Adv.: fastīgāte, Caes. B. G. 4, 17, 4; id. B. C. 2, 10, 5. | |lshtext=<b>fastīgo</b>: āvi, ātum, 1, v. a. v. [[fastigium]],<br /><b>I</b> to [[make]] [[pointed]], to [[sharpen]] to a [[point]], to [[raise]] or [[bring]] to a [[point]] (in the [[verb]]. finit. [[only]] [[post]]-Aug., not in Cic.).<br /><b>I</b> Lit.: frumenta [[verno]] tempore fastigantur in stipulam, [[grow]] up [[into]] a [[straw]] [[with]] a [[sharpened]] [[point]], Plin. 18, 7, 10, § 52: folia in exilitatem fastigantur, id. 24, 19, 118, § 178: ([[terra]]) spatiosa [[modice]] [[paulatim]] se ipsa fastigat, Mel. 2, 1, 5: se molliter ([[Africa]]), id. 1, 4, 1; 3, 10, 5.—In the [[part]]. perf.: scutis [[super]] capita densatis, stantibus primis, secundis summissioribus ... fastigatam, [[sicut]] tecta aedificiorum sunt, testudinem faciebant, Liv. 44, 9, 6: [[collis]] in modum metae in [[acutum]] [[cacumen]] a [[fundo]] [[satis]] lato [[fastigatus]], id. 37, 27, 7: [[fastigatus]] in mucronem, Plin. 2, 25, 22, § 89: fastigatā longitudine (margaritarum), id. 9, 35, 56, § 113.—<br /> <b>B</b> Transf.<br /> <b>1</b> (Cf. [[fastigium]], I. B. 2.) Fastigatus, [[sloping]] up to a [[point]], sloped; [[sloping]] [[down]], [[steep]], descending: [[collis]] [[leniter]] [[fastigatus]] [[paulatim]] ad planitiem redibat, Caes. B. G. 2, 8, 3: tigna ... prona ac fastigata, ut [[secundum]] naturam fluminis procumberent, id. ib. 4, 17, 4.—<br /> <b>2</b> (Cf. I. B. 3.) In the [[later]] grammarians, to [[mark]] [[with]] an [[accent]], to [[accent]]: ut fastigetur, longa brevisve [[fuat]], Mart. Cap. 3, § 262.—<br /><b>II</b> Trop., to [[elevate]], exalt ([[late]] Lat.): qui statum celsitudinis tuae titulorum parilitate fastigat, Sid. Ep. 3, 6: [[quamquam]] diademate crinem Fastigatus eas, id. Carm. 2, 5.—Hence, fastīgātus, a, um, P. a., [[high]], [[exalted]] ([[late]] Lat.): ad arcem fastigatissimae felicitatis [[evectus]], Sid. Ep. 2. 4: duo fastigatissimi consulares, id. ib. 1, 9.—Adv.: fastīgāte, Caes. B. G. 4, 17, 4; id. B. C. 2, 10, 5. | ||
Line 8: | Line 11: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=fāstīgo, āvī, ātum, āre ([[für]] *farstigo, altindisch bh nšti-h, [[Zacke]], [[Spitze]], [[deutsch]] [[Borste]]), I) etw. [[schräg]]-, [[spitz]] [[zulaufen]] [[lassen]], A) eig.: a) [[nach]] [[oben]] = [[zuspitzen]], in eine [[Spitze]] [[zulaufen]] [[lassen]], -[[verengen]], Sil. 5, 50. – gew. refl., se fastigare u. [[Passiv]] fastigari medial, [[spitz]] [[zulaufen]], [[schräg]] [[aufsteigen]], [[Mela]] u.a.: u. so [[collis]] est in modum metae in [[acutum]] [[cacumen]] a [[fundo]] [[satis]] lato [[fastigatus]], Liv.: eaedem (stellae) breviores et in mucronem fastigatae, Plin.: pauxilla [[aedes]] [[ignobiliter]] ad [[culmen]] fastigata, Solin.: [[testudo]] fastigata, Liv. – b) [[nach]] [[unten]], [[nur]] Partiz. [[fastigatus]], [[schräg]] ablaufend, [[abgedacht]], [[abhängig]], [[collis]] [[leniter]] f., Caes. b. G. 2, 8, 3. – B) übtr., [[erheben]], [[erhöhen]], statum celsitudinis alqā re, [[Sidon]]. epist. 3, 6, 3: u. so ibid. 7, 9, 14. – Partiz. [[als]] Adi., [[felicitas]] fastigatissima, [[auf]] dem höchsten [[Gipfel]] stehende, [[Sidon]]. epist. 2, 4, 1: [[duo]] fastigatissimi consulares, hocherhabene, [[Sidon]]. epist. 1, 9, 2. – II) [[mit]] einem [[Akzent]] [[versehen]], Mart. Cap. 3. § 262. – / Eine Nbf. [[fastigio]] hat Detlefsen Plin. 18, 52 (fastigiantur) u. 19, 70 (fastigiatur) aufgenommen; [[ebenso]] Eyssenh. Mart. Cap. 9. § 944 (fastigiatur); [[fastigiatus]] steht Isid. 19, 23, 6 (eminent apicibus fastigiatis [[Alani]]). | |georg=fāstīgo, āvī, ātum, āre ([[für]] *farstigo, altindisch bh nšti-h, [[Zacke]], [[Spitze]], [[deutsch]] [[Borste]]), I) etw. [[schräg]]-, [[spitz]] [[zulaufen]] [[lassen]], A) eig.: a) [[nach]] [[oben]] = [[zuspitzen]], in eine [[Spitze]] [[zulaufen]] [[lassen]], -[[verengen]], Sil. 5, 50. – gew. refl., se fastigare u. [[Passiv]] fastigari medial, [[spitz]] [[zulaufen]], [[schräg]] [[aufsteigen]], [[Mela]] u.a.: u. so [[collis]] est in modum metae in [[acutum]] [[cacumen]] a [[fundo]] [[satis]] lato [[fastigatus]], Liv.: eaedem (stellae) breviores et in mucronem fastigatae, Plin.: pauxilla [[aedes]] [[ignobiliter]] ad [[culmen]] fastigata, Solin.: [[testudo]] fastigata, Liv. – b) [[nach]] [[unten]], [[nur]] Partiz. [[fastigatus]], [[schräg]] ablaufend, [[abgedacht]], [[abhängig]], [[collis]] [[leniter]] f., Caes. b. G. 2, 8, 3. – B) übtr., [[erheben]], [[erhöhen]], statum celsitudinis alqā re, [[Sidon]]. epist. 3, 6, 3: u. so ibid. 7, 9, 14. – Partiz. [[als]] Adi., [[felicitas]] fastigatissima, [[auf]] dem höchsten [[Gipfel]] stehende, [[Sidon]]. epist. 2, 4, 1: [[duo]] fastigatissimi consulares, hocherhabene, [[Sidon]]. epist. 1, 9, 2. – II) [[mit]] einem [[Akzent]] [[versehen]], Mart. Cap. 3. § 262. – / Eine Nbf. [[fastigio]] hat Detlefsen Plin. 18, 52 (fastigiantur) u. 19, 70 (fastigiatur) aufgenommen; [[ebenso]] Eyssenh. Mart. Cap. 9. § 944 (fastigiatur); [[fastigiatus]] steht Isid. 19, 23, 6 (eminent apicibus fastigiatis [[Alani]]). | ||
}} | }} |