3,274,159
edits
m (Text replacement - "v.l. " to "v.l. ") |
m (Text replacement - "Ἡρακλ" to "Ἡρακλ") |
||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐμβαίνω''': μέλλ. -βήσομαι: πρκμ. -βέβηκα, Ὁμηρικ. μετοχ. ἐμβεβαώς: ἀόρ. β΄ ἐνέβην, Ἐπ. γ΄ ἑνικ. [[ἔμβη]], δυϊκ. ἔμβητον. Ἐπεμβαίνω, μή τις … θεῶν … ἐμβήῃ, ἐπέμβῃ, «ἐμποδίσῃ», (Σχόλ.), Ἰλ. Π. 94· [[ἐμβαίνω]], [[εἰσέρχομαι]], μετὰ δοτ., δὶς τῷ αὐτῷ ποταμῷ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι Ἡράκλειτ. παρ’ Ἀριστοτέλ. (μετὰ τὰ Φυσ. 3. 5, 18)· ἐμβέβακεν ἴχνεσιν πατρὸς Πινδ. Π. 10. 20. 2) [[προβαίνω]], βαίνω [[ταχέως]], [[τρέχω]] [[ταχέως]], ἔμβητον, λέγει ὁ Ἀντίλοχος εἰς τοὺς ἵππους του, Ἰλ. Ψ. 403· [[ἔμβα]], ἐμπρός, προχώρει, Εὐρ. Ἠλ. 113, 127· μετὰ συστοίχ. αἰτιατ., τήνδ᾿ ἐμβαίνουσα κέλευθον ὁ αὐτ. Ἱκ. 989· ἐμβαίνεσκες ἀταρπιτὸν Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 141. 3) [[εἰσέρχομαι]] εἰς [[πλοῖον]], ἐπιβιβάζομαι, [[ἐμβαίνω]], ἐρέται δ᾿ ἐν ἑκάστη [[πεντήκοντα]] ἐμβέβασαν Ἰλ. Β. 720· [[τότε]] δ᾿ [[ἔμβη]] νηῒ [[Πύλονδε]] Ὀδ. Δ. 656, πρβλ. Ἰλ. Α. 311· οὕτω καὶ ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ, εἰς ἕτερον [[πλοῖον]] ἐμβ. Ἡρόδ. 2. 29· ἐς τὰς [[νέας]] ὁ αὐτ. 5. 109, πρβλ. Θουκ. 1. 18, Λυσ. 194. 27· μετ᾿ αἰτ., λέμβον ἐμβ. Πολύβ. 30. 9, 11: ἀπολ., ἐπιβιβάζομαι εἰς [[πλοῖον]], Εὐρ. Τρῳ. 455, Ἀριστοφ. Βάτρ. 188. κτλ.: ‒ [[καθόλου]], [[εἰσέρχομαι]], [[ἀναβαίνω]], εἰς τὸ [[φορεῖον]], Πλουτ. Γάλβ. 26· ἐν τῷ πρκμ., ἵπποισίν με κέλευε καὶ ἅρμασιν ἐμβεβαῶτα ἀρχεύειν Τρώεσσι, «ἐκέλευέ με τῶν ἵππων καὶ τῶν ἁρμάτων ἐπιβεβηκότα προηγεῖσθαι τοῖς Τρωσὶ» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Ε. 199· ἐπ᾿ ἀπήνης ἐμβεβὼς Σοφ. Ο. Τ. 803· [[ὡσαύτως]] μετ᾿ αἰτ., Ἴλιον ἐμβεβὼς Εὐρ. Ἑκ. 922· στέγην τήνδ᾿ ἐμβεβῶτες ὁ αὐτ. Κύκλ. 92· ‒ [[πρόσκειμαι]], εἶμαι προσηρμοσμένος, κατ᾿ ἀγραύλοιο βοὸς [[κέρας]] ἐμβεβαυῖα Ἰλ. Ω. 81. 4) πατῶ [[ἐπάνω]] εἴς τι, τῷ δ᾿ ἐγὼ ἐμβαίνων Ὀδ. Κ. 164· πεδίλοις ἐμβεβαυῖα Ἡσ. Θ. 12· τοῖσδ᾿ ἁλουργέσιν Αἰσχύλ. Ἀγ. 946· [[δαίμων]] ἐνέβη Περσῶν γενεᾷ, κατεπάτησε τὸ γένος τῶν Π., ὁ αὐτ. Πέρσ. 911· μή ᾿μβαινε τῷ δυστυχοῦντι Μένανδρ. ἐν Μονοστ. 356· πρβλ. [[βοῦς]] IV. 5) ἐπιλαμβάνομαι, ἐς τόνδ᾿ ἐνέβης ξὺν ἀληθείᾳ χρησμὸν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1567· εἰς κίνδυνον Ξεν. Κύρ. 2. 1, 15· εἰς τύπον Πλάτ. Πολ. 443C, κτλ.· μετ᾿ αἰτ., ἐμβ. κέλευθον Εὐρ. Ἱκ. 989· μεταφ., ἐπιχειρῶ τί τινι Πινδ. Ν. 11, 57, Πλάτ. Φαίδ. 252Ε· ἐν αὐτοῖς τοῖς δεινοῖς καὶ φοβεροῖς βεβηκὼς Δημ. 309. 24. 6) σπαν. μετὰ γεν., πατῶ [[ἐπάνω]] εἴς τι, γῆς ὅρων Σοφ. Ο. Κ. 400 (πρβλ. [[ἐμβατεύω]] Ι). 7) παρὰ ποιητ., μετ᾿ αἰτ. τοῦ ὀργάνου κινήσεως (πρβλ. βαίνω Α. ΙΙ. 4)· ὄχοις... ἐμβεβὼς [[πόδα]] Σοφ. Ἀποσπ. 599· ἐς ἄντλον ἐμβήσει (βʹ ἑνικ.) [[πόδα]] Εὐρ. | |lstext='''ἐμβαίνω''': μέλλ. -βήσομαι: πρκμ. -βέβηκα, Ὁμηρικ. μετοχ. ἐμβεβαώς: ἀόρ. β΄ ἐνέβην, Ἐπ. γ΄ ἑνικ. [[ἔμβη]], δυϊκ. ἔμβητον. Ἐπεμβαίνω, μή τις … θεῶν … ἐμβήῃ, ἐπέμβῃ, «ἐμποδίσῃ», (Σχόλ.), Ἰλ. Π. 94· [[ἐμβαίνω]], [[εἰσέρχομαι]], μετὰ δοτ., δὶς τῷ αὐτῷ ποταμῷ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι Ἡράκλειτ. παρ’ Ἀριστοτέλ. (μετὰ τὰ Φυσ. 3. 5, 18)· ἐμβέβακεν ἴχνεσιν πατρὸς Πινδ. Π. 10. 20. 2) [[προβαίνω]], βαίνω [[ταχέως]], [[τρέχω]] [[ταχέως]], ἔμβητον, λέγει ὁ Ἀντίλοχος εἰς τοὺς ἵππους του, Ἰλ. Ψ. 403· [[ἔμβα]], ἐμπρός, προχώρει, Εὐρ. Ἠλ. 113, 127· μετὰ συστοίχ. αἰτιατ., τήνδ᾿ ἐμβαίνουσα κέλευθον ὁ αὐτ. Ἱκ. 989· ἐμβαίνεσκες ἀταρπιτὸν Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 141. 3) [[εἰσέρχομαι]] εἰς [[πλοῖον]], ἐπιβιβάζομαι, [[ἐμβαίνω]], ἐρέται δ᾿ ἐν ἑκάστη [[πεντήκοντα]] ἐμβέβασαν Ἰλ. Β. 720· [[τότε]] δ᾿ [[ἔμβη]] νηῒ [[Πύλονδε]] Ὀδ. Δ. 656, πρβλ. Ἰλ. Α. 311· οὕτω καὶ ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ, εἰς ἕτερον [[πλοῖον]] ἐμβ. Ἡρόδ. 2. 29· ἐς τὰς [[νέας]] ὁ αὐτ. 5. 109, πρβλ. Θουκ. 1. 18, Λυσ. 194. 27· μετ᾿ αἰτ., λέμβον ἐμβ. Πολύβ. 30. 9, 11: ἀπολ., ἐπιβιβάζομαι εἰς [[πλοῖον]], Εὐρ. Τρῳ. 455, Ἀριστοφ. Βάτρ. 188. κτλ.: ‒ [[καθόλου]], [[εἰσέρχομαι]], [[ἀναβαίνω]], εἰς τὸ [[φορεῖον]], Πλουτ. Γάλβ. 26· ἐν τῷ πρκμ., ἵπποισίν με κέλευε καὶ ἅρμασιν ἐμβεβαῶτα ἀρχεύειν Τρώεσσι, «ἐκέλευέ με τῶν ἵππων καὶ τῶν ἁρμάτων ἐπιβεβηκότα προηγεῖσθαι τοῖς Τρωσὶ» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Ε. 199· ἐπ᾿ ἀπήνης ἐμβεβὼς Σοφ. Ο. Τ. 803· [[ὡσαύτως]] μετ᾿ αἰτ., Ἴλιον ἐμβεβὼς Εὐρ. Ἑκ. 922· στέγην τήνδ᾿ ἐμβεβῶτες ὁ αὐτ. Κύκλ. 92· ‒ [[πρόσκειμαι]], εἶμαι προσηρμοσμένος, κατ᾿ ἀγραύλοιο βοὸς [[κέρας]] ἐμβεβαυῖα Ἰλ. Ω. 81. 4) πατῶ [[ἐπάνω]] εἴς τι, τῷ δ᾿ ἐγὼ ἐμβαίνων Ὀδ. Κ. 164· πεδίλοις ἐμβεβαυῖα Ἡσ. Θ. 12· τοῖσδ᾿ ἁλουργέσιν Αἰσχύλ. Ἀγ. 946· [[δαίμων]] ἐνέβη Περσῶν γενεᾷ, κατεπάτησε τὸ γένος τῶν Π., ὁ αὐτ. Πέρσ. 911· μή ᾿μβαινε τῷ δυστυχοῦντι Μένανδρ. ἐν Μονοστ. 356· πρβλ. [[βοῦς]] IV. 5) ἐπιλαμβάνομαι, ἐς τόνδ᾿ ἐνέβης ξὺν ἀληθείᾳ χρησμὸν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1567· εἰς κίνδυνον Ξεν. Κύρ. 2. 1, 15· εἰς τύπον Πλάτ. Πολ. 443C, κτλ.· μετ᾿ αἰτ., ἐμβ. κέλευθον Εὐρ. Ἱκ. 989· μεταφ., ἐπιχειρῶ τί τινι Πινδ. Ν. 11, 57, Πλάτ. Φαίδ. 252Ε· ἐν αὐτοῖς τοῖς δεινοῖς καὶ φοβεροῖς βεβηκὼς Δημ. 309. 24. 6) σπαν. μετὰ γεν., πατῶ [[ἐπάνω]] εἴς τι, γῆς ὅρων Σοφ. Ο. Κ. 400 (πρβλ. [[ἐμβατεύω]] Ι). 7) παρὰ ποιητ., μετ᾿ αἰτ. τοῦ ὀργάνου κινήσεως (πρβλ. βαίνω Α. ΙΙ. 4)· ὄχοις... ἐμβεβὼς [[πόδα]] Σοφ. Ἀποσπ. 599· ἐς ἄντλον ἐμβήσει (βʹ ἑνικ.) [[πόδα]] Εὐρ. Ἡρακλ. 168. ΙΙ. μεταβατ. ἐν τῷ ἀορ. αʹ ἐνέβησα, ἐνεβίβασα, ἐν δὲ τὰ μῆλα λαβόντες ἐβήσαμεν Ὀδ. Λ. 4· ἐμβῆσαί νιν ἵππειον δίφρον Εὐρ. Ἡρακλ. 845, Κύκλ. 467· ἐμβῆσαί τινα εἰς φροντίδα Ἡρόδ. 1. 46· πρβλ. [[ἐμβιβάζω]]. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly |